Henk VinkesHet 2e team van Homburg Apeldoorn is het niet gelukt om zijn aanwezigheid in de 1e klasse uit te breiden met nog een jaar. Een gelijkspel was voldoende om dat stokje door te geven aan de tegenstander van deze dag LSG 2. Het was een zeer spannende strijd en het had alle kanten op kunnen gaan, maar uiteindelijk kwamen we een half puntje te kort. Een half punt dat op diverse borden gepakt had kunnen worden, maar ook net zo snel weer weggeven werd. Omdat er geen peil op te trekken was hoe de opstelling van LSG zou zijn, is er niet veel anders dan andere wedstrijden. De enige aanpassing is dat Erik met wit wilde spelen en daardoor van bord wisselde met Maarten.
Na ongeveer twee uur spelen is eigenlijk alleen op het bord van Marcel Boel een grote stok in het hoenderhok gesmeten. Een opening die Marcel zowel met wit als zwart speelt, dus je gaat er vanuit hoe het zo ongeveer gespeeld moet worden. Marcel trekt op de koningsvleugel ten strijde en Stefan van Blitterswijk doet de tegenaanval op de damevleugel, wie komt het eerst? Het blijkt Stefan te zijn en Marcel gooit met de moed der wanhoop er een compleet stuk en later nog een toren tegen aan in de hoop het tij te kunnen keren. Helaas is Stefan uit het juiste vaatje getapt en weerlegt hij alle moedige pogingen van Marcel. LSG opent de score en staat voor met 0-1.
De stand wordt net voor de eerste tijdcontrole gelijk getrokken door Armen Hachijan, en die is daardoor de absolute topscorer in deze klasse van dit seizoen. 8½ uit 9 partijen waarbij helaas 1 reglementaire overwinning zit, maar buiten dat niets dan hulde voor hem. Uit betrouwbare bron was al op te maken dat Sven Bakker er tegen op zag om tegen Armen te moeten spelen. En dat bleek dus uit te komen. In de hoofdvariant van de Caro-Kann kabbelt de strijd 20 zetten lang door tot Armen besluit 2 stukken te geven voor de kwaliteit maar daarbij wel 3 sterke pionnen in het centrum heeft. Die pionnen maken het Sven Bakker ook lastig om iets te kunnen ondernemen en het kost veel tijd. De illusie om met de loper onrust te zaaien heeft averechts effect als deze wordt onthoofd, en op de 40e zet valt de vlag van Sven Bakker, maar reeds dan heeft Armen al beslissend voordeel. De stand is weer gelijk.
Kort na de tijdcontrole geeft Harrie de Bie zijn partij ook remise. Het ziet er in het begin veelbelovend uit wat Harrie op het bord brengt, en de hoop gloort dat hij een verloren seizoen op het belangrijke moment goed maakt. Maar schijn bedriegt, tegenstander Luc Compagnie weet alle dreigingen te bezweren en eigenlijk sloeg nergens de balans in de partij door naar een van beide kanten.
Net als Armen op het 2e bord speelde ook Tom Meurs de hoofdvariant van de Caro-Kann. Er werd afgeweken van de partij op de 12e zet, en dan is het kopiëren voorbij. Maar ja, zulk soort partijen zijn theoretisch al zo ver bekend… Toch weet Tom constant het initiatief aan zich te houden, zodat zwart zich moeilijk los kan wrikken. Het kost wel veel tijd, maar in tegenstelling tot de vorige ronde weet hij nu wel de juiste voortzettingen te vinden. Dwingt Ik Oei tot het inleveren van een toren, en dringt daarna met de torens de zwarte stelling binnen. De toren blijkt daarna de beslissende factor, en de ene na de andere pion word opgehaald. Een soepel en degelijk gespeelde partij van Tom.
Dan toch een beetje het drama van de dag in de persoon van Sjef. Bij de publieksexplicatie snapt Stefan Kuipers sommige dingen niet hoe die door Sjef gespeeld worden maar ze schijnen toch wel goed te zijn. Alles gaat in deze Scheveningen variant van het Siciliaans volgens gebaande wegen, alleen de verwachte spectaculaire mataanvallen blijven uit. Zoals Sjef na de partij zei had hij toch altijd het gevoel dat hij iets beter stond. Na 25 zetten blijft er dan een toreneindspel over dat normaal gesproken remise moet worden. Maar net op dat moment stelt Henk Scholten in de commentaarzaal 26.Td3 voor, Stefan Kuipers wuift het lacherig weg, maar komt seconden later tot de ontdekking dat wit die zet wel gedaan heeft. Sjef weet niet hoe snel hij de pion moet afruilen, want dat levert hem een zeer gunstig eindspel op. Maar alsof de duivel er mee speelt en het Homburg niet gegund is, kiest Sjef het verkeerde plan. Walgend van zichzelf speelt hij nog door, maar er is geen lieve moeder meer die hem kan helpen. Onverwacht wordt hier toch een punt echt verloren.
Erik Smit speelt aan een lager bord dan hij normaal doet, maar de vastberadenheid om te winnen is er niet minder om. Het is een partij uit een stuk waarin tegenstander Albert Termeulen eigenlijk alleen maar de rol als toeschouwer heeft gehad. Erik weet een pion te winnen en korte tijd later nog een, en daarmee is de partij beslist. Als de b-pion gevaarlijk dicht bij promotie komt ziet zwart het nutteloze van zijn strijden in en staakt de ongelijke strijd. Langzaam gaan we richting de benodigde 5 bordpunten. Er zijn nog 4 partijen bezig en op geen van die borden lijkt het er op dat we punten gaan verliezen, maar evenmin is het ook geval dat we ergens duidelijk voordeel hebben. De vastberadenheid in de ogen van alle spelers geeft hoop op een goede afloop. Er mag niets verkeerd gaan.
De eerste “meevaller” is de partij van Holger Lehmann. Vrijwel de hele partij staat hij met de rug tegen de muur, en het lijkt een kwestie van tijd dat deze gaat vallen. Maar hij is blijkbaar van een beter beton gebouwd dan sommige andere muren, want hij bijt zich vast in de stelling. Vooral in tijdnood staat hij zijn mannetje waar Leon Konings de nodige steken laat vallen. Om eerlijk te zijn had Holger deze partij gewoon moeten verliezen, het voordeel voor Konings was gewoon beslissend. Maar ja, als hij dat niet pakt, ligt het niet aan Holger. Die grijpt dan de laatste strohalm en speelt het eindspel gedecideerd naar remise.
Nog drie partijen en de spanning neemt toe want na de remise van Holger hebben we nog maar 1 punt nodig, maar Martin doet een Wustefeldje… De insiders weten wel wat hiermee bedoeld wordt. Na de hele partij met de rug tegen de muur hebben gestaan, weet Martin zich in de tijdnoodfase vrij te vechten. Arthur Rijpers heeft vele mogelijkheden laten liggen om de partij te beslissen, en als je dat dan achterwege laat krijg je dan soms ook nog de kous op de kop. Zo erg is het hier niet en wat na de tijdnood rest is een toreneindspel dat theoretisch remise is. Alleen de theorie kijkt dus nooit hoe hoog de spanning is tijdens een wedstrijd en dat blijkt opeens Martin parten te spelen. Hij weet dat het remise is, maar weet toch de verkeerde zetten te vinden waardoor wit de pion naar de overkant brengt. Wat eerst een meevaller leek te worden, gaat toch nog mis. Martin is Gewustfeld.
Freddie van der Elburg moet lang vechten om een half puntje binnen te halen, meer zat er ook niet in. In een symmetrische Engelse partij kan hij niet loskomen. Maar voor wit geldt ook dat hij niet door de stugge zwarte verdediging heen kan komen. Lang probeert hij het via de h-lijn en dan weer via de b-lijn. Uiteindelijk kan hij toch de zwarte stelling binnendringen, maar niet de beslissing forceren. Het paardeindspel dat rest loopt remise.
En dan is het sprookje bijna over, want de laatste partij die nog loopt gaat met 2 seconden op de klok verloren voor Maarten Beekhuis. Hij gaat strijdend ten onder tegen Raoul van Ketel in de langste partij van de dag. Ook hier had het geen nederlaag hoeven te worden, maar misschien is de spanning Maarten ook teveel geworden. Het kleine voordeeltje dat Raoul heeft weet hij volledig uit te buiten.
Na de tijdnoodfase leek het er op dat we de benodigde 1½ punt wel bij elkaar zouden krijgen, maar het mocht niet zo zijn. LSG had als je het goed beschouwt in de meeste partijen de overhand. Toch vergaten zij die direct te benutten, en toen Homburg de kansen kreeg toegeworpen om het tij te keren, werden die op hun beurt niet benut. En op dat moment gaf LSG de kans niet meer retour. Dat we gedegradeerd zijn ligt uiteraard niet aan deze laatste wedstrijd van het seizoen. We hadden ons al veel eerder veilig kunnen spelen als de vele mogelijkheden gegrepen waren. Het is nergens voor nodig om iemand de zwarte piet toe te spelen omdat we een team zijn, dus we winnen als team en we gaan ook naar de 2e klasse als team. Volgend seizoen gaan we proberen of we ons weer terug kunnen vechten naar de 1e klasse, waar we globaal zien wel thuishoren. Dat hebben de diverse wedstrijden wel bewezen die we nipt verloren hebben. Maar ja, dan moet je op zijn tijd wel zo’n wedstrijd eens winnen. Hopelijk kunnen we het komende seizoen bogen op een spelersgroep die frequent zal en liefst alle wedstrijden zal spelen. Het is mij gebleken dat op het moment dat er invallers nodig zijn de belangen soms in een andere richting gezocht worden en niet ingezien wordt dat de nood aan de man is. Het tij bleek toen dus niet meer te keren.
Rest mij nog Sjef Rijnaarts te bedanken voor de vele jaren dat ik zijn teamleider mocht zijn. Eindelijk krijgt hij wat hij verdient en dat is de overstap naar het 1e team van Homburg Apeldoorn. Sinds 2002, toen nog voor de Schaakmaat, heb ik 69 partijen (in mijn database) van hem mogen aanschouwen en vele met veel plezier, alhoewel het vaak niet te volgen was voor mij hoe hij nu weer eens ging winnen. Maar daar gaat het niet om, als die partij maar gewonnen werd, en dat vertrouwen wist hij vaak over te brengen. Dat je die laatste belangrijke partij dit keer voor het 2e team niet won, het zij je vergeven, vaak genoeg gaf je het initiatief tot een goed resultaat voor het team. Sjef, veel succes in het eerste team, en ik hoop dat je je daar verder zult ontwikkelen, en alle mogelijkheden die in je zitten ten volle zal uitbuiten. Bedankt, en dat doe ik ook namens al je teamgenoten in de loop der jaren!
Homburg Apeldoorn 2 2161 - LSG 2 2211 4½ - 5½
1. Sjef Rijnaarts 2291 - Michiel van Wissen 2258 0 - 1
2. Armen Hachijan 2085 - Sven Bakker 2216 1 - 0
3. Holger Lehmann 2172 - Leon Konings 2258 ½ - ½
4. Tom Meurs 2192 - Ik Oei 2178 1 - 0
5. Maarten Beekhuis 2108 - Raoul van Ketel 2258 0 - 1
6. Marcel Boel 2150 - Stefan v Blitterswijk 2324 0 - 1
7. Freddie vd Elburg 2194 - Wim Heemskerk 2182 ½ - ½
8. Erik Smit 2190 - Albert Termeulen 2091 1 - 0
9. Martin v Dommelen 2097 - Arthur Pijpers 2185 0 - 1
10.Harrie de Bie 2130 - Luc Compagnie 2164 ½ - ½
