Stefan Kuipers
De start van een nieuw seizoen en veel teams hebben hun spelerslijst flink om moeten gooien. Zo ook Groningen en Homburg Apeldoorn. Groningen is wat sterke spelers kwijt en moet dat opvangen met spelers van de eigen club. Homburg Apeldoorn heeft eigenlijk last van hetzelfde en heeft dat opgevangen met Apeldoornse jeugd. Het beloofde een spannende strijd te worden.
Maar al snel bleek dat Homburg Apeldoorn op de topborden flink tekortkwam. Op het eerste bord was het een vertrouwd beeld met Pruijssers achter de zwarte stukken in het Konings-Indisch tegen Werle. Wit deed vlak na de opening wat slimme zetjes die Pruijssers niet goed op wist te vangen. Na een kwaliteitsoffer van zwart kwam Werle een paar zetten later met een erg fraai stukoffer en wist toen snel de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het tweede bord ging Siebrecht met wit tegen Ernst voor een afruil Slav. Zwart probeerde al snel de partij uit balans te krijgen en dat bleek succesvol. Een ijzersterke partij van Ernst zorgde ervoor dat Siebrecht er niet echt goed aan te pas kwam. Zwart wist ook op dit bord in tijdnood de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het derde bord leek Kuipers met zwart tegen de Alapin van Brandenburg iets minder uit de opening te komen. Wit leek zijn voordeel rond de tijdnoodfase uit te kunnen breiden, maar de zwarte vrije e-pion kwam toch wel erg voor en wist de witte plan flink te verstoren. Toen Brandenburg niet voor remise ging kwam hij in een erg lastig eindspel en wist Kuipers er alsnog met de winst vandoor te gaan.
Op het vierde bord speelde invaller Sievers met wit tegen Hoeksema. De opening kwam er vrij snel uit en leek wit mooi voordeel te geven. Toen Sievers besloot een kwaliteit te offeren kantelde de wedstrijd vrij snel. Hoeksema wist netjes te verdedigen en tegelijkertijd ook een aanval op te zetten. Dit zorgde ervoor dat Sievers in tijdnood nog een stukoffer uit de hoge hoed toverde in de hoop op eeuwig schaak, maar één foutje was al genoeg voor Hoeksema om de eeuwig schaak te ontlopen en met een toren voor de winst eenvoudig binnen te slepen.
Op het vijfde bord speelde van de Oudeweetering met zwart een Spanjaard tegen Paulet. De opening leek normaal te verlopen en er leek voor beiden niet heel veel aan de hand te zijn. Maar een vroege tijdnoodfase zorgde ervoor dat er in korte tijd erg veel gebeurde op het bord. Paulet wist aan het langste eind te trekken en sprokkelde steeds meer materiaal en besliste de partij nog voor de 40e zet.
Op het zesde bord leverde de Versnelde draak tussen Van Delft en Mostertman een interessante stelling op. Aan alle kant kwamen beide spelers elkaars stelling binnen, maar de ingesloten loper op h6 zorgde er toch voor dat wit snel actie moest ondernemen. Door een stuk te winnen kon het verlies van de loper op h6 alvast opgevangen worden. Maar de twee pionnen extra bleken niet genoeg voor Van Delft, zeker niet omdat hij na de tijdcontrole de winst miste met 42. Ta6! In plaats van het gespeelde Ta7, wat strandde in een zetherhaling.
Op het zevende bord speelde Rijnaarts voor de afwisseling eens het Konings-Indisch tegen Wempe. Dat hij niet al teveel ervaring had bleek al snel toen wit een erg comfortabele stelling kreeg en daardoor ook materiaal wist te winnen. Het eindspel leek erg goed voor wit, maar Rijnaarts wist toch nog maar net het eindspel remise te houden.
Op het achtste bord speelde Zaragatski met wit een op het oog rustige partij tegen Houtman. Maar na de opening kwam Zaragatski met een pionnenstorm op de koningsvleugel die goed gepareerd werd door Houtman. Zwart kreeg zelfs een fraaie tegenaanval, waardoor Zaragatski gedwongen werd af te wikkelen naar een toreneindspel waar hij tevergeefs nog probeerde op de winst te spelen. Maar Houtman hield eenvoudig remise.
Op het negende bord speelde Kabatianski een soepele opening tegen Donker. In de stelling waarin wit met de geïsoleerde d-pion speelde leek Kabatianski zijn stukken fraai neergezet te hebben. Donker besloot zijn loperpaar op te geven voor een gat in de zwarte koningsvleugel. De half-open g-lijn is vaak gevaarlijk voor wit, maar Donker wist de g-lijn goed dicht te houden. De zwarte koning kwam behoorlijk op de tocht te staan en na een scrimmage in tijdnood werd er nog voor de 40e zet voor een zetherhaling gekozen.
Op het tiende bord maakte Hachijan zijn debuut als basisspeler tegen Van Pelt. Nadat Hachijan al snel het loperpaar had bemachtigd wist hij zijn stelling steeds meer te verbeteren tot erg groot voordeel. Waar dat voordeel heen was toen hij opeens in een gelijk eindspel zat was voor hem tijdens de partij dan ook een groot raadsel. Toen het eindspel veranderde in een ongelijk lopereindspel was de vrede snel getekend.
Al met al heeft Groningen een erg sterke 6,5-3,5 zege geboekt door op de topborden duidelijk het verschil te maken en op de onderste borden knap remises te maken. Voor Groningen een belangrijke stap om uit degradatiegevaar te kunnen blijven en voor Homburg Apeldoorn een teken dat het nog een erg zwaar seizoen kan gaan worden.
Pgn met alle partijen
Slot partij Stefan Kuipers(z) - Daan Brandenburg op YouTube
zondag 26 september 2010
Wisselvallige wedstrijd
Henk Vinkes
In de eerste ronde speelde het tweede team een wisselvallige wedstrijd. Al snel kwam het team op voorsprong omdat Thomas Beerdsen een enorme linkse directe uitdeelde aan FM Van Doeland. Het duurde maar elf zetten!
Toch kwam uit de andere hoek een rechtse directe terug omdat Freddie van der Elburg blunderde. Dat duurde net vier zetten langer dan da vorige partij. Het is dan maar beter om Freddie even uit te laten razen.
Maarten onderschatte het stukoffer van zijn tegenstander en bracht zichzelf steeds meer in de problemen, wat niet nodig was geweest.
Erik Smit en Marcel Boel konden geen potten breken, en totaal geen doorbraak forceren in de vestingen van hun tegenstanders.
Mark speelde een degelijke partij maar net voor de tijdcontrole liet hij zich de kwaliteitskaas van het brood eten. Hij verloor een stuk tegen een paar nutteloze pionnen en later ook de partij.
Martin maakte de schade weer dragelijker door een goede partij om te zetten in winst.
Toen moest Nico Zwirs de wedstrijd redden en bijna slaagde hij daar in. In tijdnood had hij Chessbase engines totaal op hol laten slaan, omdat om de twee zetten het voordeel wisselde van speler. Toen het tijd was om de winst binnen te halen, miste hij net een trucje van zijn tegenstander. Toch haalde hij er netjes een remise uit. Jammer, maar zijn tijd komt nog wel.
Dus verloren we met 3½-4½. We hebben nog acht wedstrijden om dat recht te zetten.
Pgn met alle partijen
In de eerste ronde speelde het tweede team een wisselvallige wedstrijd. Al snel kwam het team op voorsprong omdat Thomas Beerdsen een enorme linkse directe uitdeelde aan FM Van Doeland. Het duurde maar elf zetten!
Toch kwam uit de andere hoek een rechtse directe terug omdat Freddie van der Elburg blunderde. Dat duurde net vier zetten langer dan da vorige partij. Het is dan maar beter om Freddie even uit te laten razen.
Maarten onderschatte het stukoffer van zijn tegenstander en bracht zichzelf steeds meer in de problemen, wat niet nodig was geweest.
Erik Smit en Marcel Boel konden geen potten breken, en totaal geen doorbraak forceren in de vestingen van hun tegenstanders.
Mark speelde een degelijke partij maar net voor de tijdcontrole liet hij zich de kwaliteitskaas van het brood eten. Hij verloor een stuk tegen een paar nutteloze pionnen en later ook de partij.
Martin maakte de schade weer dragelijker door een goede partij om te zetten in winst.
Toen moest Nico Zwirs de wedstrijd redden en bijna slaagde hij daar in. In tijdnood had hij Chessbase engines totaal op hol laten slaan, omdat om de twee zetten het voordeel wisselde van speler. Toen het tijd was om de winst binnen te halen, miste hij net een trucje van zijn tegenstander. Toch haalde hij er netjes een remise uit. Jammer, maar zijn tijd komt nog wel.
Dus verloren we met 3½-4½. We hebben nog acht wedstrijden om dat recht te zetten.
Pgn met alle partijen
De kop is eraf!
Johan Engelen
Gisteren was de eerste speelronde van de KNSB-competitie, en de Homburg-teams speelden een thuiswedstrijd. Het derde team is altijd het sluitstuk in de rij, waarin de overblijvende zaterdagspelers mogen plaatsnemen. De samenstelling van dit team verandert daardoor nogal eens. Dit jaar zijn nog vijf spelers over van vorig seizoen, met invaller Johan Engelen als nieuwe teamleider. Nieuw of terug in het team zijn Henk Eleveld, Wietze Nijdam, Nico Olivier en Kambiz Sekandar. Anton Weenink en Cees van Bohemen treden op als vaste invallers. Al met al een leuk team, en dat werd na afloop van de wedstrijd nog eens bevestigd met een gezellige afsluitende maaltijd bij Chinees restaurant Asia aan de Loolaan.
Dan de wedstrijd zelf. We speelden tegen Lonneker, een vereniging met hoofdzakelijk jeugdspelers uit de omgeving van Enschede. Nieuweling Kambiz Sekandar (15 jaar) gaf een mooi visitekaartje af met een zeer snelle overwinning op Melle Edens. Hij speelde met wit de Franse doorschuifvariant met c4 in plaats van c3 en veegde zijn tegenstander daarmee compleet van het bord. Ook René Nijland speelde met wit een prachtige aanvalspartij vanuit een Siciliaan met 2.c3. Deze partij is zeer de moeite van het naspelen waard vanwege de vele offers die erin voorkomen of dreigen. René bracht daarmee het tweede punt voor Homburg binnen. Wietze Nijdam had drie jaar geen schaakstuk aangeraakt maar wilde dit jaar toch weer meedoen. Hij wilde daarom niet te hoog spelen, en dat bleek ook terecht. Hij moet zijn ritme weer hervinden in de komende wedstrijden, want met zwart werd hij langzaam maar zeker van het bord gedrukt. Nikolai Kabanof mocht aantreden tegen de veruit sterkste tegenstander van Lonneker, maar speelde een degelijke pot. Hij had zelfs het gevoel dat hij kon winnen in een potremise stelling en forceerde teveel. Daarmee verloor hij de pot in plaats van een verdienstelijke remise te bemachtigen. Daarmee was halverwege de wedstrijd de stand nog in evenwicht: 2-2.
Henk Eleveld speelde zijn bekende Scandinavische opening en kreeg een scherpe stelling op het bord. Er dreigde van alles aan beide kanten en Henk had de keus uit een voortzetting die remise op zou leveren en een 'winstvoortzetting'. Henk koos voor het laatste maar had een prachtige zet van zijn tegenstander overzien en mocht de stukken in het doosje doen. Harrie de Bie speelde met wit tegen een Siciliaan en kreeg ergens een kwaliteit tegen een pion te pakken. Daarna duurde het even voor hij zijn stukken op de goede plek had staan maar vervolgens was het ook snel uit. De beslissing moest dus komen van de laatste twee borden. Ik speelde met wit tegen een zeer jonge Duitse speler, Timo Oehne. Ik had een degelijke opzet, de Botwinnik-variant in het Engels, en stond niet slecht. Daarna werd het een blunderfestival, waarin ik als de meest gelukkige niet de laatste fout maakte. Daarmee werd het 4-3. Robert Verkruissen had met zwart de partij heel agressief opgezet en werd beloond met een pluspion. Naar het eindspel toe leverde hij die weer in, maar hield telkens het overwicht. Hij kon met remise in de hand de pot uitspelen en de winst voor het team binnenhalen. Zijn tegenstander moest forceren om toch te kunnen winnen, maar dit leverde alleen maar winst op voor Robert. Daarmee werd de einduitslag 5-3 voor ons, en is de eerste seizoenswinst binnen.
Over twee weken mogen we naar Doetinchem en daar zullen we echt aan de bak moeten. Lonneker is het zwakste team in de groep, maar verder wordt het iedere wedstrijd knokken voor de puntjes.
Gisteren was de eerste speelronde van de KNSB-competitie, en de Homburg-teams speelden een thuiswedstrijd. Het derde team is altijd het sluitstuk in de rij, waarin de overblijvende zaterdagspelers mogen plaatsnemen. De samenstelling van dit team verandert daardoor nogal eens. Dit jaar zijn nog vijf spelers over van vorig seizoen, met invaller Johan Engelen als nieuwe teamleider. Nieuw of terug in het team zijn Henk Eleveld, Wietze Nijdam, Nico Olivier en Kambiz Sekandar. Anton Weenink en Cees van Bohemen treden op als vaste invallers. Al met al een leuk team, en dat werd na afloop van de wedstrijd nog eens bevestigd met een gezellige afsluitende maaltijd bij Chinees restaurant Asia aan de Loolaan.
Dan de wedstrijd zelf. We speelden tegen Lonneker, een vereniging met hoofdzakelijk jeugdspelers uit de omgeving van Enschede. Nieuweling Kambiz Sekandar (15 jaar) gaf een mooi visitekaartje af met een zeer snelle overwinning op Melle Edens. Hij speelde met wit de Franse doorschuifvariant met c4 in plaats van c3 en veegde zijn tegenstander daarmee compleet van het bord. Ook René Nijland speelde met wit een prachtige aanvalspartij vanuit een Siciliaan met 2.c3. Deze partij is zeer de moeite van het naspelen waard vanwege de vele offers die erin voorkomen of dreigen. René bracht daarmee het tweede punt voor Homburg binnen. Wietze Nijdam had drie jaar geen schaakstuk aangeraakt maar wilde dit jaar toch weer meedoen. Hij wilde daarom niet te hoog spelen, en dat bleek ook terecht. Hij moet zijn ritme weer hervinden in de komende wedstrijden, want met zwart werd hij langzaam maar zeker van het bord gedrukt. Nikolai Kabanof mocht aantreden tegen de veruit sterkste tegenstander van Lonneker, maar speelde een degelijke pot. Hij had zelfs het gevoel dat hij kon winnen in een potremise stelling en forceerde teveel. Daarmee verloor hij de pot in plaats van een verdienstelijke remise te bemachtigen. Daarmee was halverwege de wedstrijd de stand nog in evenwicht: 2-2.
Henk Eleveld speelde zijn bekende Scandinavische opening en kreeg een scherpe stelling op het bord. Er dreigde van alles aan beide kanten en Henk had de keus uit een voortzetting die remise op zou leveren en een 'winstvoortzetting'. Henk koos voor het laatste maar had een prachtige zet van zijn tegenstander overzien en mocht de stukken in het doosje doen. Harrie de Bie speelde met wit tegen een Siciliaan en kreeg ergens een kwaliteit tegen een pion te pakken. Daarna duurde het even voor hij zijn stukken op de goede plek had staan maar vervolgens was het ook snel uit. De beslissing moest dus komen van de laatste twee borden. Ik speelde met wit tegen een zeer jonge Duitse speler, Timo Oehne. Ik had een degelijke opzet, de Botwinnik-variant in het Engels, en stond niet slecht. Daarna werd het een blunderfestival, waarin ik als de meest gelukkige niet de laatste fout maakte. Daarmee werd het 4-3. Robert Verkruissen had met zwart de partij heel agressief opgezet en werd beloond met een pluspion. Naar het eindspel toe leverde hij die weer in, maar hield telkens het overwicht. Hij kon met remise in de hand de pot uitspelen en de winst voor het team binnenhalen. Zijn tegenstander moest forceren om toch te kunnen winnen, maar dit leverde alleen maar winst op voor Robert. Daarmee werd de einduitslag 5-3 voor ons, en is de eerste seizoenswinst binnen.
Over twee weken mogen we naar Doetinchem en daar zullen we echt aan de bak moeten. Lonneker is het zwakste team in de groep, maar verder wordt het iedere wedstrijd knokken voor de puntjes.
Abonneren op:
Posts (Atom)