zondag 22 november 2009

Gewaarschuwd team slaat opnieuw toe

Stefan Kuipers

Na de klinkende 8-2 overwinning tegen HWP/Sas van Gent was het zaak om met beide benen op de grond te blijven. Want hadden we dit niet eerder meegemaakt? Een jaar geleden wonnen we vroeg in het seizoen met 8-2 van ESGOO en leek het alsof we weer voor een mooie klassering konden strijden. Niets was minder waar, aangezien we op een paar bordpunten niet degradeerden. Een gewaarschuwd team telt voor twee, dus kwamen we tegen Braceland ESGOO op volle oorlogssterkte.

Na een halfuurtje spelen gebeurde er al meteen van alles op de borden. Op bord 9 was het Kuipers die (net als vorig jaar) met zwart tegen Kroeze speelde. In de Sveshnikov leek het allemaal vrij rustig te verlopen, tot wit vergat rokade in te lassen. Vervolgens maakte Kroeze een zet later meteen een blunder, nog steeds in de veronderstelling dat hij in een andere variant zat, en zou een stuk verliezen zonder daar echt compensatie voor terug te krijgen. Na een half uur denken besloot hij dat het geen zin meer had en gaf op. Voor ons een prettige voorsprong en voor Braceland ESGOO een pijnlijke nul, aangezien bord 9 het enige bord was waar ze meer elo hadden zitten.

Op bord 1 gebeurde er in de opening veel minder tussen R. Fridman en Hoffmann. In een afruilvariant van het Slavisch leek wit geen enkele intentie te hebben om voor de winst te gaan en duurde het dus niet al te lang voordat de vrede werd getekend. Niet heel veel later gebeurde op bord 3 hetzelfde tussen Feygin en Ikonnikov. Al ging daar een enerverende opening aan vooraf, zeker als je niet echt thuis bent in de Alapin lijken de vonken er vanaf te spatten. Maar in de analyse, niet dat ik ook maar één woord begreep van het Russisch, werd al gauw duidelijk dat beide heren op bekend terrein waren. Wit bood vervolgens remise aan met een pion minder, maar zwart nam het gretig aan. Achteraf verklaarde Ikonnikov dat hij het vermoeden had de pluspion weer te verliezen en niet heel erg gerust was over zijn koning. Dit gebeurde allemaal vrij vroeg in de wedstrijd, maar ondertussen werd er op andere borden ook wat meer duidelijk. Geen schokkende dingen, maar overal leek het erop dat Homburg Apeldoorn net wat beter spel had of een net wat comfortabelere stelling. Nog voor de tijdnoodfase vielen er daarom wat beslissingen.

Op bord 8 stuurde Bitalzadeh met wit tegen Hoolt aan op een wat onbekende variant in de Grünfeld. Hij leek nog wel redelijk op bekend terrein te zitten, terwijl Hoolt er wat meer moeite mee had. Al vrij snel bouwt wit een comfortabel plusje op en wist even later het loperpaar te bemachtigen. Ondertussen waren er bij zwart wat gaten gevallen en wit wist daar prima gebruik van te maken. Na een tijdje had wit twee verbonden vrije centrumpionnen en daar valt natuurlijk niet meer tegenop te boksen. Zwart probeerde nog even een manier te vinden om de stelling te houden, maar dat was onbegonnen werk en dus besloot Hoolt het op te geven.

Op bord 4 gebeurde er iets soortgelijks in de partij tussen Zaragatski en Lemmers. Er leek in eerste instantie niet zo gek veel aan de hand, een redelijk gelijke stelling. Maar zwart wachtte wel erg lang met rokeren, waar het witte loperpaar erg mooi van kon profiteren. Meteen werden er gaten in de zwarte verdediging geslagen en er was ook geen houden meer aan. Niet veel later moest zwart opgeven, met mat in het vooruitzicht.

Op bord 2 leek de partij tussen Siebrecht en Fiebig ook rustig te beginnen, totdat beide heren opeens met vier pionnen het hele centrum bezetten. Er werd van alles geruild, structuren werden kapot gemaakt en toen de stofwolken wat waren opgetrokken, had wit een pion meer. De ongelijke lopers leken zwart nog kansen te bieden op remise, maar de stelling van wit was te solide terwijl de zwarte stelling al voor de helft uit elkaar gevallen was. Er moest nog even nauwkeurig gespeeld worden en het leek of zwart op het einde wit nog te grazen had genomen. Maar nadat Siebrecht zijn pionnen goed gepositioneerd had, kon de koning uitkomst bieden. Reden voor zwart om het bijltje erbij neer te gooien.

Inmiddels is de tijdnoodfase bereikt en heeft iedereen zich verzameld rond bord 10, waar Van de Oudeweetering het opneemt tegen Wagenaar. In de Caro-Kann leek zwart een beetje verrast door de openingskeuze van wit, maar hij wist zich goed te herpakken en Van de Oudeweetering had erg veel tijd nodig om tot zijn zetten te komen. Dat resulteerde in een enorm probleem, met nog maar 57 seconden voor zo’n 17 zetten. Zwart had inmiddels de pion gewonnen en de stelling had erg veel verborgen tactische grappen. Daar kon Wagenaar in tijdnood mooi van profiteren en Van de Oudeweetering kon met zo weinig tijd op de klok zijn stelling niet meer redden en moest opgeven.



Na de tijdnood waren er nog drie borden bezig en was de score 5-2 in het voordeel van Homburg Apeldoorn. Dat er ergens een remise uit zou rollen was vrij duidelijk, dus de overwinning leek zeker. Op bord 6 was het Kabatianski die inmiddels voordeel had gepakt tegen Richter. In het Konings-Indisch kon wit flink wat ruimte pakken en toen het spel naar de damevleugel verplaatsen, waar zwart wat minder stukken had. Daar werd ook het vijandelijke fort binnengevallen en toen de witte stukken eenmaal achter de vijandelijke linies terecht waren gekomen, leek het slechts een kwestie van tijd tot de vrije a-pion zijn tocht naar de overkant zou maken. Nadat zwart het beste ervan probeerde te maken, kon wit door zijn vrijpion te laten promoveren een stuk winnen en gaf zwart op.

Ook op bord 5 was er in tijdnood het een en ander gebeurd tussen De Jager en Pruijssers. In een Konings-Indisch leek wit toch net ietsje beter te staan gedurende de opening en het begin van het middenspel. Daarna werd het wat minder duidelijk en toen beide spelers zet 40 hadden aangetikt was het opeens zwart die de lakens uitdeelde. De torens waren de witte stelling binnengedrongen en dat was die twee pionnen minder wel waard. Toen beide torens op de tweede rij stonden en wit gebonden was omdat hij de matdreigingen moest dekken, vond De Jager het leuk geweest en besloot op te geven, er was geen houden meer aan.

De laatste partij was op bord 7 tussen Bolwerk en Van Delft. Nadat zwart in de Caro-Kann licht voordeel wist te pakken door de geïsoleerde d-pion, leek het een kwestie van techniek. Zeker toen zwart een pion op a3 kreeg werd het erg lastig voor wit om de stelling te houden. Een tegenaanval met g2-g4 werd in de kiem gesmoord en zwart stuurde slim aan op het eindspel. Daar zat wit met teveel zwakke pionnen en ook nog eens een zwakke koning opgescheept. Er ontstond een soort zetdwang voor wit, waardoor zwart de pion op a2 wist te winnen en alleen de a-pion nog maar hoefde te promoveren. Waar in dame-eindspelen vaak veel remise-uitwegen lijken te zijn door eeuwig schaak, viel dat hier vies tegen. Bolwerk kon vaak niet meer dan een paar schaakjes zetten en dus kreeg zwart de kans om een tweede dame te halen. Na het laatste witte schaakje werd er dan ook opgegeven.



Wederom een monsterscore voor Homburg Apeldoorn door met 8-2 van Braceland ESGOO te winnen. Waar Braceland ESGOO voorgaande jaren als Angstgegner bekend stond, lijkt het tij nu te keren en kunnen die rollen zelfs omgedraaid worden. Voor Homburg Apeldoorn betekent deze overwinning een mooie gedeeld 3e plaats, waar ESGOO toch een beetje op moet gaan passen met een gedeelde 7e plaats. De volgende keer reizen we af naar Rotterdam waar de voorlopige derde plek op het spel staat!
     Homburg Apeldoorn    2430 - Braceland ESGOO   2368 8 - 2  
1.GM Michael Hoffmann 2509 - IM Rafael Fridman 2459 ½ - ½
2.GM Sebastian Siebrecht 2474 - Thomas Fiebig 2424 1 - 0
3.GM Vyacheslav Ikonnikov 2564 - IM Michael Feygin 2529 ½ - ½
4.IM Ilja Zaragatski 2465 - IM Oscar Lemmers 2384 1 - 0
5.IM Roeland Pruijssers 2413 - FM Jaap de Jager 2369 1 - 0
6.IM Alexandr Kabatianski 2422 - IM Chr. Richter 2409 1 - 0
7.IM Merijn van Delft 2380 - Peter Bolwerk 2266 1 - 0
8.IM Ali Bitalzadeh 2419 - WIM Sarah Hoolt 2235 1 - 0
9.FM Stefan Kuipers 2316 - IM Frank Kroeze 2436 1 - 0
10.IM A. vd Oudeweetering 2334 - Ron Wagenaar 2172 0 - 1
Pgn met alle partijen

Welkome overwinning

Henk Vinkes

Wie zou hebben gezegd dat het 2e team na de 3e ronde aan de kop van de tabel zou staan, zou een reeks verwonderlijke blikken op zich gericht hebben gevoeld. Maar niets minder dan dat blijkt toch waar te zijn. De veel sterker geachte concurrenten En Passant en Max Euwe hebben nu al een steek(je) laten vallen. Niet dat het gelijk doorslaggevend is voor deze hele competitie, maar het is een leuke bijkomstigheid. In de 4e ronde wacht ons En Passant, dus dan wordt meer duidelijk.

Amersfoort werd uiteindelijk met ruimere cijfers verslagen dan zich in de loop van de middag liet aanzien. Maar in tijdnood vielen een paar rake klappen in ons voordeel uit. Armen speelde zoals gebruikelijk weer een riskant opgezette partij. Na ongeveer 15 zetten ontplofte de stelling en werden over en weer stukken afgeruild. Maar het begint zo onderhand regel te worden dat Armen het allemaal weer beter had ingeschat. Peter Reedijk probeerde nog wel iets maar het had geen effect, Armen sleepte het eerste punt voor ons binnen. (partij Armen Hachijan - Peter Reedijk)

Martin van Dommelen speelde tegen Jeanine de Cloever een Gesloten Siciliaan. Hij had niets te vrezen en Jeanine kon eigenlijk alleen maar bogen op een miniem voordeeltje. Niets bijzonders dus, totdat Martin een vergiftigde pion denkt te kunnen verorberen. Resultaat: torenverlies, dus dan maar de partij opgeven. De net verworven voorsprong was weer om zeep geholpen.

Om Freddie toch weer eens het vertrouwen te geven kans te maken op een winstpartij zat hij aan het 8e bord. De vorige competitie was al dramatisch verlopen en ook nu wilde het niet echt lukken. Het 8e bord bood uitkomst, normaal gesproken zitten daar de iets mindere goden. Maar tekenend voor de vorm van Freddie tegenwoordig wilde het nu ook nog niet echt vlotten, alleen voor mijn gevoel leek dat hij wel het initiatief vasthield in deze partij. Pas toen de tijdnood zich aanbood ging het opeens vlot. Ruud Hopster dacht onrust te kunnen veroorzaken met een ver doorgelopen b-pion, maar die werd soepel onder controle gehouden. Een foutieve paardzet besliste de partij direct, de vergevorderde pionnen van Freddie maakte aan de andere kant opeens de dienst uit. Het was te lang geleden dat ik hem de hand kon schudden met een overwinning, laten we er nu niet weer zo lang op wachten!

Marcel liet me halverwege de middag weten toch nog even door te spelen in een op zich gelijke stelling, maar wel op zo’n manier dat hij het allemaal onder controle had. Zonder te veel risico te nemen was er toch genoeg om te proberen, en gokken op een foutje van de tegenstander. En die kwam er… Zwart had al zijn stukken, of die werden allemaal naar de damevleugel gedirigeerd. Logisch gevolg is dan dat de koning heel hard om zijn moeder kan gaan roepen, maar toen de Boel-armada in gang werd gezet was er niets meer te redden. Binnen een paar zetten stond Gerard van Otten mat, een gemeend dankjewel aan Marcel voor het doorspelen was wel op zijn plaats.

Langzamerhand begon het er goed uit te zien, want op de andere borden was alles onder controle. Holger mocht voor de derde keer op rij zich bewijzen in een toreneindspel. En net als de vorige twee keer was het ook hier potremise. Toen hij om zich heen keek naar de andere borden, had hij vlot door dat remise genoeg was voor de overwinning. Want hij zag dat Maarten opeens een vol punt toegeworpen kreeg. Een gelijkopgaande strijd kwam in tijdnood tot ontbranding. Maarten had mijns inziens alles steeds onder controle, maar uiterlijke schijn kan ook bedriegen. Net als in andere partijen vlogen hier ook de stukken van het bord in een secondestrijd om de 40e zet te halen. En zoals al zo vaak gebeurde was hier ook de 40e zet die zijn tegenstander de das omdeed. Net één veld te ver maakte het verschil tussen remise en verlies. Dat gaf Maarten de mogelijkheid om zijn tegenstander of in een matnet te schuiven of groot materiaalverlies. De winst was binnen.

Net als met Freddie wil het ook nog niet zo vlotten met Erik Smit. Twee partijen die duidelijk beter stonden gingen toch nog verloren. Het moet er weer een keer van komen dat het soepel draait. De partij tegen Dmitri van Leent was daar nog niet de juiste gelegenheid voor, maar die zal heus nog wel komen. Nu kwam hij er met een blauw oog van af, want eigenlijk had deze partij net zo goed verloren kunnen gaan. Een optimistische actie om een paard te ruilen tegen drie pionnen liep nog maar net goed af voor Erik. Hij moest er zwaar voor zwoegen maar uiteindelijk bleken de overgebleven pionnen genoeg voor remise, temeer daar zijn tegenstander ook zijn laatste pion moest inleveren.

Een snipverkouden Tom Meurs was toen nog bezig een dichtgeschoven vesting te breken. Tegenstander Marcel Flohr was niet van plan zelf actie te ondernemen en groef zich snel in zijn eigen regionen in. Daar is maar nauwelijks tegen te vechten, en als je het zou proberen krijg je de kous op de kop. In tijdnood leek het er op dat de spanning nog werd opgevoerd, maar het bleek gebakken lucht. Eeuwig schaak was om half 6 de uitkomst.

Uiteindelijk dus een ruime overwinning van 5½-2½ die zeer welkom was, omdat de vorige twee ronden toch moeizaam werden afgewerkt. 12 december dan de eerste echte vuurproef van dit seizoen, als we En Passant ontmoeten.
   Homburg A'doorn 2 2150 - Amersfoort        2032 5½ - 2½
1. Holger Lehmann 2192 - René Tonnon 2102 ½ - ½
2. Armen Hachijan 2064 - Peter Reedijk 2077 1 - 0
3. Erik Smit 2214 - Dimitri van Leent 2179 ½ - ½
4. Maarten Beekhuis 2103 - A. v Nieuwenhuizen 2102 1 - 0
5. Tom Meurs 2223 - Marcel Flohr 1852 ½ - ½
6. Marcel Boel 2185 - Gerard van Otten 2065 1 - 0
7. Martin v Dommelen 2078 - Jeanine de Cloet 1999 0 - 1
8. Freddie vd Elburg 2138 - Ruud Hopster 1882 1 - 0
Pgn met alle partijen

Homburg 3 - Amersfoort 2







Homburg A'doorn 3 1988 - Amersfoort 2 2009 5 - 3
1. Harrie de Bie 2110 - Lukas Boutens 2159 ½ - ½
2. Nikolai Kabanof 2111 - Rogier Dijk 2000 1 - 0
3. Gonzalo Tangarife 2044 - Johan de Zwart 2010 ½ - ½
4. René Nijland 1950 - Arjan Tissink 2030 0 - 1
5. Mark Brussen 1985 - Peter Sonder 1969 1 - 0
6. Nico Zwirs 2034 - Alex. Miltenburg 1951 1 - 0
7. Johan Engelen 1896 - Jeroen Schuil 2014 0 - 1
8. Thomas Beerdsen 1773 - Gunie du Chatinier 1936 1 - 0
Partij Nico Zwirs - Alexander Miltenburg
Partij Thomas Beerdsen - Gunie du Chatinier

Foto's ronde 3


(inclusief foto's Karel van Delft)