Weer 'net niet' voor Homburg Apeldoorn

Lucien van Beek

Maar toch maar wel weer het maximale aantal bordpunten gehaald...

De voorbereiding op de wedstrijd bestond eruit om überhaupt een team op de been te brengen. Het tweede en derde team komen ook nog in aanmerking voor degradatie, maar omdat de halve selectie van het eerste team ook in de eerste Bundesliga uitkomt, en Rotterdam "om principiële redenen" niet bereid was tot vooruitspelen, zagen we ons uiteindelijk gedwongen om Sjef Rijnaarts van het tweede te vragen in te vallen. Het moet worden gezegd dat een aantal van onze spelers zeer bereidwillig was en de voorkeur gaf aan Apeldoorn boven hun Duitse team, onder wie grootmeester Jussupow, die meteen toen hij van de problemen hoorde toezegde om te hulp te schieten.

Rotterdam ontving ons zoals gewoonlijk in buurthuis "De Oriënt", waar een kopje koffie nog gewoon vijfenzeventig cent kost. Gemoedelijkheid ten top dus.

Toen de wedstrijd krap twintig minuten bezig was ontstond er echter commotie. Het bleek dat co-teamleider Rien Bos de verkeerde opstelling had ingeleverd bij de wedstrijdleider: de opstelling die vorige zondag was rondgestuurd aan het team. Ik had op verzoek van Ilja Zaragatski echter een wijziging aangebracht, omdat deze nog kans had op een GM-norm. Ikonnikov, die aanvankelijk aan bord 1 zou zitten, was bereid met hem om te wisselen en op 4 plaats te nemen. Deze wijziging was enkele dagen tevoren aan het hele team gemaild, maar dit bericht was blijkbaar niet bij Rien aangekomen.

Een vervelende situatie, die ook de wedstrijdleider te verwijten valt, want als deze de opstelling had voorgelezen had de fout opgemerkt kunnen worden. Het geval werd prima opgelost door Ton de Vreede, captain van Rotterdam, die zijn spelers vroeg wat zij ervan vonden. Na akkoord van Bosch en Winants konden de klokken weer in werking worden gezet.

Aan bord 1 speelde Zaragatski dus tegen Winants. Al snel na de opening moest hij toezien hoe Winants een betere pionstructuur kreeg en een stel actieve paarden. Ruim voor de tijdnood moest hij de nederlaag tekenen. Ook nog met een parkeerbon naar huis toe, het zat niet mee.

Nog eerder beëindigd was de partij op bord 3 tussen Pruijssers en Reinderman. In een Philidor-verdediging zag Roeland in de opening al een simpele combinatie over het hoofd, waarna het in hogere zin gebeurd was. Zo hadden de hoogste twee witborden al snel een 0 – 2 achterstand opgeleverd.

Op het derde witbord zat ikzelf tegen Karel van der Weide veel tijd te investeren. In het eindspel leek het mij dat Karel, met nog minstens een half uur op de klok tegen drie minuten voor mij, de winst eenvoudig voor het grijpen had, daar mijn koning in een matnet stond. Na torenruil bleef echter net aan een remise-eindspel over, en de vrede werd op zet veertig getekend.

Merijn van Delft won op bord 7, eveneens met wit dus, tegen Martin Martens in een Kalashnikov-achtige Siciliaan een pion. Toen het echter spannend begon te worden, koos hij eieren voor zijn geld en bood remise aan.

Verder werd een aantal leuke en zeer spannende partijen gespeeld. Jussupow op bord 2 had een bizarre Fransman, met voortdurend een ongelijke materiaalverhouding. Volgens Karel van Delft, die de partijen door Fritz heeft gehaald, kon zwart met 13… Pxa2 winnen. De witte koning bleef geruime tijd in het midden staan, en de koningsvleugel van Cuijpers bleef onontwikkeld. Jussupow wist uiteindelijk met een stuk minder zoveel activiteit op te bouwen, dat Cuijpers remise door zetherhaling moest toestaan om niet minder te komen te staan.

Op bord 6 speelde Arthur van de Oudeweetering met zwart tegen Peng. Laatstgenoemde rokeerde lang in een Grünfeld-achtige stelling, maar moest al snel proberen om dames te ruilen, en een mindere pionstructuur op te koop toe nemen. Arthurs stelling speelde vorstelijk terwijl Pengs stelling langzaam in een ruïne veranderde. Nog voor de tijdcontrole wist Arthur het punt binnen te trekken.

Dat betekende nog 1 punt achterstand. In tijdnood gebeurde er veel op de lagere borden. Kabatianski stond al geruime tijd op winst, kwam een kwaliteit voor, maar in tijdnood wist Van de Griendt er een hoop irritante trucjes in te brengen, waarna het in tijdnood lastig te overzien was. Achteraf bleek 33. Lxb4 te winnen voor wit. Kabatianski zag het niet en nam een remiseaanbod aan.

Stefan Kuipers bracht in een Slavische partij met zwart een pionoffer tegen Vandevoort. Lange tijd speelde hij zonder een van zijn torens, maar toen hij deze toch wist te activeren zat er voor de Belg niets anders op dan eeuwig schaak te maken.

Sjef Rijnaarts, die zijn debuut maakte in het eerste, had op bord 10 tegen Bonno Pel na de opening helemaal geen problemen. Maar in een gecompliceerd middenspel (volgens Jussupow nog merkwaardiger dan zijn eigen partij) kreeg Pel een vrijpion op de e-lijn en een hoop activiteit. Sjef had een herhaling van zetten kunnen accepteren, maar koos in wat hij dacht dat het belang van het team was voor doorspelen. Helaas bleek hij al snel weinig uitzicht te hebben op meer. Pel maakte in tijdnood handig gebruik van zijn vrijpion en maakte het middels een eenvoudig kwaliteitsoffer af.

Dat was meteen het beslissende punt voor de Rotterdammers.

Blijft over Vyacheslav Ikonnikov. Hij had al na de opening positioneel voordeel tegen Bosch, die in een Kalashnikov niet genoeg activiteit voor zijn zwakke pionnen kon aantonen. Uiteindelijk wist Ikonnikov in het verre eindspel na een solide partij van zes uur het punt aan te laten tekenen.

In conclusie kan worden opgemerkt dat Homburg Apeldoorn een aantal kansen op meer heeft laten liggen, met name in de tijdnoodfase.

Samen met Voerendaal en LSG heeft de ploeg nu 4 matchpunten, terwijl BSG stijf onderaan staat met 0 punten. De slotfase van de competitie belooft wat de tweede degradatieplaats betreft dus zeer spannend te worden. Het programma van de Apeldoorners is echter wel makkelijker: de volgende ronde treffen wij BSG, terwijl Voerendaal tegen HMC Calder speelt en LSG tegen Rotterdam. In de laatste ronde staat dan Homburg tegen LSG op het programma, wat nog wel eens een belangrijke wedstrijd kan worden, en Voerendaal tegen Hotels.nl.

   Schrijvers R'dam  2441 - Homburg Apeldoorn   2422 5½ - 4½
1. Luc Winants       2516 - Ilja Zaragatski       2419 1 - 0
2. Frans Cuijpers    2497 - Artur Jussupow        2587 ½ - ½
3. Dimitri Reinderman2537 - Roeland Pruijssers    2452 1 - 0
4. Jeroen Bosch      2444 - Vyacheslav Ikonnikov  2592 0 - 1
5. Karel vd Weide    2473 - Lucien van Beek       2344 ½ - ½
6. Zhaoqin Peng      2462 - Arthur vd O'weetering 2350 0 - 1
7. Martin Martens    2413 - Merijn van Delft      2399 ½ - ½
8. Pascal Vandevoort 2409 - Stefan Kuipers        2321 ½ - ½
9. Jan W. vd Griendt 2356 - Alexandr Kabatianski  2437 ½ - ½
10.Bonno Pel         2304 - Sjef Rijnaarts        2323 1 - 0

Wanneer er weinig tot niets goed gaat...

Martin van Dommelen

...verlies je de wedstrijd, een bijna Cruijffiaanse wijsheid die ook afgelopen zaterdag opging. Ik denk dat het zo’n 3 weken geleden al begon met afzeggingen van trainingsmonster Tom Meurs, die zich vrijwillig een week in Hongarije door Tibor Karyoli (oud-trainer van de gezusters Polgar) onder handen liet nemen, en Marc Jonker die op het moment afzeggen als eerste hobby lijkt te hebben. Gelukkig was daar redder in de nacht Henk Vinkes die alle zeilen bijzette om toch een tiental af te laten reizen naar Hoorn voor onze wedstrijd tegen de plaatselijke SV. Na lang onderhandelen met de teamleiders van de andere KNSB-teams (je vraagt je af of hier geen eenduidig beleid voor is vanuit Schaakstad), schuift Sjef door naar het 1e voor de wedstrijd tegen Rotterdam en versterkt Maarten het 2e team vanuit het 3e. Ondertussen blijkt Theo Visschedijk ook bereid om zijn kunsten voor de eerste keer in de 1e klasse te vertonen en neemt ook eerdergenoemde Henk plaats achter één der borden.

Op vrijdagavond wordt opeens duidelijk dat er maar twee auto’s beschikbaar zijn voor de rit richting West-Friesland en daarom gaan Freddie en ondergetekende met het OV. Dit houdt in verzamelen op Amsterdam Sloterdijk, daar de bus pakken en vervolgens vanaf Zaandam weer verder met de trein en het laatste stuk in Hoorn met de taxi. ‘Gelukkig’ besluit de buschauffeur op Sloterdijk om nog even zijn nicotinepeil weer op het gewenste niveau te brengen, waardoor we aangekomen op perron 1a te Zaandam onze trein net zien wegrijden... De planning was al om iets over 12 aan te komen terwijl de wedstrijd om 12 uur zou beginnen, maar gelukkig zou de rest van het team al lekker zitten te spelen... Helaas, plotselinge werkzaamheden bij Hilversum en Freddie en ik komen als eerste aan op de speellocatie om 12.15. Tien minuten later komen de twee auto’s ook aan (na een helse rit aldus Smit) en kan de wedstrijd beginnen, al starten wij allemaal met wat minder tijd voor de eerste 40 zetten. Als de afgelopen week en het vervoer naar de wedstrijd toe een voorteken zijn, ziet het er slecht voor ons uit.

Na een uur spelen lijkt er nog niet heel veel aan de hand. Theo en Henk vechten op de borden 2 en 4 met zwart voor een remise, Maarten heeft heel onorthodox ergens een pionnetje gepakt maar staat wel helemaal ingepakt, Freddie heeft inmiddels een pion geofferd voor een centrum en spel. Zelf speel ik op bord 3 voor het eerst in de KNSB Middengambiet, wat goed uitpakt en na zeven zetten sta ik al best lekker.

Als eerste is Armen klaar, ik ga al uit van een punt, maar tegenstander Arne Moll (ooit ook speler voor Homburg) wordt uitgebreid gefeliciteerd door medespelers, het is remise geworden. Toch lijkt Armen een goede kans te hebben gemist om twee stukken voor een toren te krijgen, het eerste puntverlies voor deze revelatie van het seizoen. Wat er dan gebeurt is totaal langs me heengegaan, ik moest acht zetten doen in een minuut en toen de rook van het slagveld was opgetrokken was ik mijn kleine voordeel duidelijk kwijt en was de zaal opeens opvallend leeg. Op bord 1 won Holger op zet 39, door een blunder van Visser opeens een vol stuk 1 – 0. Freddie moest in de tijdnoodfase zijn meerdere erkennen in Monteban op bord 5. Erik Smit en Maarten Beekhuis tekenden voor een puntendeling op de borden 7 en 9. Harrie de Bie, die nog een beetje zoekende is dit seizoen, kwam in een goede stelling maar moest na een tactische grap van de tegenstander toch capituleren. Links van me op bord 4 probeerde Henk nog lang de partij spannend te houden, maar tegenstander Zult maakte de partij gedecideerd uit. Ook Theo, die rechts van me zat, bleef lang in de race voor een halfje, maar moest uiteindelijk toch het punt afstaan aan Peter 'Chessvibes' Doggers.

Voor diegenen die de tel kwijt zijn geraakt in afgelopen lap tekst, de tussenstand is inmiddels 5,5 – 2,5. Marcel had inmiddels een eindspel waarbij hij een dame tegen twee torens speelde. Na een paar probeerseltjes vond hij toch het winnende plan en haalde weer een vol punt naar Apeldoornse zijde. Ondertussen had ik het wel een beetje gehad met mijn partij, ik stond een gezonde pion achter en dat werd helaas niet gecompenseerd door veel activiteit. Ik besloot tot een soort kamikaze, eerst zorgen dat mijn overgebleven pionnen gedekt waren en vervolgens zonder iets uit te rekenen met mijn koning naar binnenlopen en een vrijpion creëren. Gelukkig zat tegenstander van Oijk een beetje te slapen (getuige de achtereenvolgende zetten Kxf4, Kf5, Kf6, Kg7, Kxh6) waarna de stelling voor beide partijen lastig en gevaarlijk is geworden. Zelfs Fritz geeft geen uitsluitsel en met de besloten remise konden beide partijen op dat moment wel leven, 6 -4 voor de Eenhoorn die daarmee opstomen naar een tweede plek.

Zaterdagavond blijkt dat zowel Caissa als LSG 2 hebben gewonnen en in de komende twee ronden moet nog zeker nog een keer gewonnen worden om degradatie te voorkomen.

    NSI De Eenhoorn  2184 - Homburg Apeldoorn 2 2068 6 - 4
1.  Henk Jan Visser  2242 - Holger Lehmann      2172 0 - 1
2.  Peter Doggers    2256 - Theo Visschedijk    1869 1 - 0
3.  Mark van Ojik    2258 - Martin van Dommelen 2097 ½ - ½
4.  Daan Zult        2192 - Henk Vinkes         1689 1 - 0
5.  Martijn Monteban 2240 - Freddie vd Elburg   2194 1 - 0
6.  Arne Moll        2209 - Armen Hachijan      2085 ½ - ½
7.  Ardjan Langedijk 2095 - Erik Smit           2190 ½ - ½
8.  Jeroen Edeling   2179 - Marcel Boel         2150 0 - 1
9.  Ron Deen         2098 - Maarten Beekhuis    2108 ½ - ½
10. Sjors Broersen   2074 - Harrie de Bie       2130 1 - 0

Niet iedereen heeft geluk aan zijn zijde

Johan Engelen

Duburg – Engelen: 0 – 1

Jeugdspelers zijn altijd lastig. Hij kende het Scandinavisch erg goed en toonde een lek in mijn repertoire aan. Het leek een walk-over te worden, maar met actief spel kreeg Johan een dame voor een toren, paard en pion. Direct daarna volgde de blunder die een paard kostte. Direct daarna werd opgegeven. Johan had een keer het geluk aan zijn zijde.

Biesterbos – Nijland: 1 – 0

Deze partij leek erg op ‘koffiehuisschaak’ volgens Robert. René offerde er vrolijk op los. Eerst twee pionnen in de opening, daarna nog een dame voor twee stukken. Uiteindelijk werd het een kwaliteit plus drie pionnen minder, maar nog steeds kansloos.

Pihlajamaa – Postma: 1 – 0

Remco speelde anders dan anders, veel actiever, en kreeg een mooie stelling. Na een pionoffer werd de stelling geopend en kon de aanval aanvangen. Daarna was het snel uit.

L. Snuverink – Kabanof: 1 – 0

Nikolai speelde behoorlijk actief en kreeg na een mooie actie een leuke stelling. Na de tijdnoodfase (waarbij vooral Snuverink in tijdnood zat) bleef er een gelijke stelling over. Nikolai probeerde van alles om voordeel te bereiken, maar uiteindelijk moest hij dameruil toestaan en stond hij ineens slechter. Daarna was het snel uit.

Verkruissen – Jacobs: 0 – 1

Actief onconventioneel spel van zwart leverde een interessante partij. Robert speelde degelijk en kreeg diverse mogelijkheden voor een koningsaanval, maar deed dit uiteindelijk niet. Na een onnauwkeurigheid verloor hij een kwaliteit en werd vervolgens langzaam van het bord gedrukt.

Van de Oudeweetering – Tempelman: ½ – ½

Kristianne pleegde een pionoffer in het Slavisch, maar kreeg hier te weinig voor terug. Later kwam ze een kwaliteit achter. Een toren plus vier pionnen tegen een loper plus vier pionnen werd vervolgens door wit soepel naar remise geschoven.

Brussen – M. Smuverink: ½ – ½

Gevaarlijk spel leverde Mark 2 pionnen op, maar dat ging ten koste van twee verbonden vrijpionnen op zijn koningsvleugel. Die pionnen verdwenen weer, maar de dreiging bleef. Snuverink moest nog vijftien zetten doen in ca. twee minuten, waardoor hij een torenoffer met mat over het hoofd zag. Daarna werd afgewikkeld naar een potremise eindspel.

Tangarife – De Jong: ½ – ½

Bloedeloos gelijkopgaand, remise dus.

   Dr. Max Euwe 2       1978 - Homburg Apeldoorn 3  1980 5 - 3
1. Jasper de Jong       2007 - Gonzalo T. Ramirez   2047 ½ - ½
2. Laurens Snuverink    1881 - Nikolai Kabanof      2085 1 - 0
3. Dinant Postma        2022 - Remco Pihlajamaa     1985 0 - 1
4. Raoul vd O'weetering 2065 - Kristianne Tempelman 1972 1 - 0
5. Michiel Snuverink    2102 - Mark Brussen         1975 ½ - ½
6. Robbert Biesterbos   1966 - René Nijland         1918 1 - 0
7. Pascal Jacobs        1942 - Robert Verkruissen   1940 1 - 0
8. Jamie Duburg         1842 - Johan Engelen        1920 0 - 1

Hotels.nl te sterk voor Homburg Apeldoorn

Lucien van Beek

Opnieuw een teleurstellend resultaat voor Homburg Apeldoorn na een nog teleurstellender wedstrijdverloop.

De partij op bord 1 was in verband met deelname van Sokolov aan het Europees Kampioenschap in Macedonië vooruitgespeeld. Roeland Pruijssers stond in een Koningsindiër lang met de rug tegen de muur, maar Sokolov kon de winst niet vinden en schijnt kwaad te zijn weggebeend van de Apeldoornse clubavond.

Dit gaf vertrouwen voor de wedstrijddag. Er werd overigens gespeeld in een opmerkelijke zaal. Schaakstad Apeldoorn heeft na het gedwongen vertrek uit het goede oude buurthuis aan de Ritbroekstraat (bouwlust van gemeentelijke ambtenaren en lokale politici) asiel gevonden in een... kerkgebouw. Nu zie je daar normaliter niet veel van, omdat er in de kantine en wat belendende zaaltjes gespeeld wordt. De locatie is niet ideaal, omdat er aan terrasmeubilair van het goedkopere Blokker-type moet worden geschaakt, en de bar vrij gehorig is. Ditmaal was (daarom?) besloten om de Grote Deuren wijd open te gooien, het Altaar en de Voorste Banken een stukje opzij te schuiven, teneinde een wedstrijdleiderstafel en negen borden naast elkaar te kunnen neerzetten. Wat moet je daar nu van zeggen? Warm was het niet, maar Bijbels waren in afdoende hoeveelheid voorhanden om afvallige Strokartonners eens wat over het Ware Leven bij te brengen. Zo werden Hoeksema, teamleider Bart Beijer en Frits Rietman door ondergetekende gebogen over het Boek gesignaleerd …

Nu de wedstrijd. Opnieuw versterkt met grootmeester Artur Joesoepov, stond er slechts een klein ratingverschil op de resterende negen borden. Het eerst waren de partijen Zaragatski – Ernst, Lanchava – Van Delft en Van de Oudeweetering – Hoeksema beëindigd. In geen van de partijen was iets noemenswaardigs gebeurd, 2 – 2 dus.

De overige borden lieten een gevarieerd beeld zien. Joesoepov leek een prettig positioneel voordeel te hebben in een Wolga-gambiet, maar Siebrecht stond al snel tegen een ruïne aan te kijken na een foutief pionoffer in de opening (rekenfoutje). Werle en Hoffmann maakten er een spectaculair potje van in een Botwinnik-variant (zeer naspeelbaar), waar de zwarte koning echter wel danig op de tocht stond. Kabatianski leek in een Koningsindiër een solide plusje te hebben tegen Visser, pakte twee pionnen maar moest hiervoor wel de zwartveldige loper inleveren. Zelf kwam ik met een vrijwel gelijke stelling uit de opening tegen Rotstein, maar moest in een toreneindspel na een klein foutje alle zeilen bijzetten. Stefan Kuipers en Frits Rietman hadden een spannende Najdorf, waarin het evenwicht ondanks de complicaties niet echt verbroken leek.

Richting en in de tijdnoodfase gebeurde er niet veel geks. Siebrecht kon op een gegeven moment zijn bijrol als Prooi niet langer voortzetten (gallery-play van Landa, zeker de moeite waard om na te spelen), en Hoffmann kon de druk op zijn Blote Koning niet aan en moest buigen voor Werle. Wel opmerkelijk was een enorme blunder van Yge Visser, die we u helaas niet kunnen tonen wegens het gebrek aan noteerijver bij beide spelers. Dat valt vooral Yge aan te rekenen, want dat Kabatianski op dit gebied weinig aanleg heeft weten we bij Apeldoorn al langer... (u kent het misschien wel, wat sierlijke doch niet te ontcijferen krullen die beginnen op zet 35 en eindigen in het vakje voor zet 57 van wit). Door een tussenzet in een afwikkeling won Kabatianski een kwaliteit en stond glad gewonnen. Kuipers – Rietman was tot het einde toe uitgespeeld (koning en paard tegen koning, remise dus).

Zo stond Apeldoorn er na de Gevreesde Tijdcontrole 2 achter, maar had het wel punten van Joesoepov en Kabatianski in het verschiet. Rotstein – Van Beek was ondertussen in tijdnood ook richting remise afgegleden: een toreneindspel waar geen van beide spelers kansen had om te winnen werd echter omwille van de stand in de wedstrijd wel verder gespeeld.

Wat al vaker is gebeurd dit seizoen gebeurde echter toch weer. In het kader van “returning the favour” zag Kabatianski een dubbele aanval stap 2 (Kf2, Ta7, Ld4+) over het hoofd, en stond opeens een stuk achter. Ik weet niet of hij nog ergens remisekansen heeft laten schieten, want hij had er nog wel 3 pionnen bij, maar uiteindelijk had dat natuurlijk niet meer uitgemaakt voor de Verdeling der Matchpunten. Rest mij om u aan te raden de solide positionele partij van Joesoepov tegen Brandenburg na te spelen.

Al met al was de overwinning voor de Groningers wel verdiend, maar het is zuur om zo te verliezen. Homburg Apeldoorn heeft dus na een goede competitiestart een zware eindfase voor de boeg.


Pgn met alle partijen

   Homburg Apeldoorn       2423 - Hotels.nl        2480 4  - 6
1. Roeland Pruijssers      2452 - Ivan Sokolov     2658 ½  - ½
2. Artur Jussupow          2587 - Daan Brandenburg 2431 1  - 0
3. Sebastian Siebrecht     2453 - Konstantin Landa 2615 0  - 1
4. Ilja Zaragatski         2419 - Sipke Ernst      2581 ½  - ½
5. Michael Hoffmann        2469 - Jan Werle        2591 0  - 1
6. Alexandr Kabatianski    2437 - Yge Visser       2483 0  - 1
7. Merijn van Delft        2399 - Tea Lanchava     2358 ½  - ½
8. Arthur vd Oudeweetering 2350 - Erik Hoeksema    2335 ½  - ½
9. Lucien van Beek         2344 - Arkadij Rotstein 2499 ½  - ½
10 Stefan Kuipers          2321 - Frits Rietman    2252 ½  - ½

Dass ist Schiksal

Henk Vinkes

De wedstrijd was nog niet eens begonnen en we stonden al met 1-0 voor. Zukertort Amstelveen had maar 9 spelers op kunnen trommelen. Helaas voor Holger hadden ze bord 2 uitgekozen om die leeg te laten: Dass ist Schiksal was zijn commentaar, maar ja, het is wel lullig als je daarvoor helemaal uit Duitsland komt.

Cees van Bohemen had als invaller van te voren al getekend voor een nul, en toen hij bij de zaal aankwam zag het er nog minder veelbelovend uit. Snipverkouden was hij dan toch maar gekomen, maar uiteindelijk maakte hij toch vrij vlot en soepeltjes remise.

Harrie gaf aan het zevende bord te snel zo maar een stuk weg zonder ook maar enige achterliggende gedachte; hij zou het stuk nooit meer terugzien. Je kunt heel lang allerlei trucjes proberen om te zien of de tegenstander ergens intrapt, maar dat was niet het geval. En zo was het gratis verworven voordeel weer verdwenen. 1½-1½

Toch kwamen we weer op voorsprong door Armen. De hoofdvariant van het Frans werd gevolgd en omstreeks de 15e tot 20e zet stond Armen al beter, maar zeker nog niet genoeg voor winst. Als je de partij laat analyseren door Fritz gaat op een bepaald moment het voordeel op en neer, daar weer beter en dan weer een kans gemist door zijn tegenstander. Maar ja, een computer heeft geen last van tijdnood, spanning en speelomstandigheden. Armen weet het kleine voordeeltje steeds verder uit te breiden en nog voor de tijdcontrole weet hij het punt binnen te halen. En dat is alweer zijn zesde punt in deze competitie. Dus de volle 100% score, gaan we een onvervalste 9 uit 9 meemaken?

Henk Eleveld schotelde Kevin Tan de Aljechin-opening voor. De hele partij stond hij wel onder druk, maar dat het beslissend voordeel naar een van beide spelers zou gaan was niet duidelijk. ’s Avonds aan tafel bij de Griek was de uitleg van Erik Smit het enige juiste wat er over de afloop van de partij gezegd kan worden: met kleine zetjes het voordeel steeds iets verder uitbreiden, en de zwarte stukken slecht neerzetten. En dan uiteindelijk wordt met een paar krachtzetten de stelling omgetoverd in een mataanval. Wederom is de stand gelijk: 2½-2½, maar de andere borden geven niet veel hoop dat het kunststukje van de vorige wedstrijd herhaald kan worden.

De olifant van Erik is ’s avonds aan tafel ook onderwerp van gesprek. Omuh Merijn spreekt een hartig woordje met neefje Erik dat hij nu toch maar eens iets anders moet gaan bedenken, maar Erik verdedigt zich hard door aan te geven dat hij niet zo vaak verliest met de door hem zo geliefde Olifant. Omuh Merijn telt alle overwinningen bij elkaar op die hij heeft behaald op alle Apeldoorners die het lef hadden om het tegen hem te spelen. Erik krijgt de gouden tip om dan maar over te stappen op het Jaenisch-gambiet. Tegen Matthew Tan werd Erik dus hardhandig de les gelezen, de geofferde gambietpion werd nooit meer teruggezien.

In de partij van Freddie van der Elburg werd het evenwicht nooit verbroken, en na het afruilen van zo ongeveer het hele stukkenarsenaal bleef er een eindspel over met ongelijke lopers die volgens het standaardwerk “Schaken is fijn met Omuh Merijn” door Omuh Merijn altijd remise is, tenzij je een pion te weinig hebt of op een verkeerd veld hebt staan. Het stond dus 3-4 en de rest van de borden zou niet veel meer opleveren voor ons.

Marcel is er nu eindelijk achter dat hij toch maar eens iets moet gaan verzinnen tegen de Siciliaanse draak, want ook deze keer speelde hij het niet met plezier en ook niet zoals het gespeeld hoort te worden. Via een korte combinatie ruilt zwart twee stukken voor een toren en pion, en krijgt veelbelovend spel. Vooral door de diverse pionnen speelt de stelling voor zwart prettig. Marcel is niet gerust op zijn stelling en de enige troef die hij heeft zijn de twee paarden die alle kanten op springen, hier en daar een pion verorberend. Maar zwart komt gevaarlijk naar voren stomen met zijn pionnen-torens, en daardoor de paarden wegjagend uit de witte verdediging. Ze worden wel zo geposteerd dat de zwarte koning pat wordt gezet, maar ja, zonder toren kun je toch geen mat zetten. Alhoewel, in een poging een witte pion het doorlopen te belemmeren laat zwart de f-lijn open. De keuze is mat of stukverlies, en zwart kiest de derde optie door de partij op te geven.

Paul Peter Theulings en Martin van Dommelen spelen de tweede Aljechin-opening van de middag en ook hier moeten wij het onderspit delven. Dat was niet nodig geweest omdat het eindspel toch te houden moet zijn geweest voor Martin. Maar laat zich toch truccen en hobbelt in het paardeindspel achter de feiten aan. Het heeft geen zin om aan de andere kant van het bord pionnen op te gaan peuzelen, de g-pion beslist de strijd.

We staan dan met 4-5 achter en Sjef heeft ook niet veel meer om op te hopen. Langzaam maar zeker worden hem de duimschroeven steeds vaster en vaster aangedraaid door Sybolt Strating. Een loper op b7 staat maar een beetje figurant te spelen terwijl zijn witte collega vrolijk en fluitend dood en verderf zaait onder een stel zwarte pionnen en dat allemaal volgens het verdrag van Genève, dus in Den Haag zullen ze geen extra werk krijgen. Daarbij dwingt hij de zwarte koning “The Walk of Death” te beginnen, want anders was hij in zijn eigen huis om zeep geholpen. Het is leuk om een wanhoopspoging te doen, maar die strandt uiteindelijk ook en er rest Sjef niets anders dan te capituleren. Eindstand 4-6 voor Zukertort Amstelveen.

Na de mooie overwinning van de vorige ronde worden we weer van de wolk afgehaald, maar het toont wel dat de krachtsverschillen in de klasse klein zijn. We moeten sowieso nog een of twee wedstrijden winnen om volgend seizoen tegen BSG aan te mogen treden, maar dat zal toch wel lukken.

   Homburg Apeldoorn 2 2141 - Zukertort Amstelveen  2183 4 - 6
1. Sjef Rijnaarts      2291 - Sybolt Strating       2313 0 - 1
2. Holger Lehmann      2172 - NO                  (Regl.)1 - 0  
3. Erik Smit           2190 - Matthew Tan           2330 0 - 1
4. Armen Hachijan      2085 - Jonathan Tan          2164 1 - 0
5. Freddie vd Elburg   2194 - Jelmer Sminia         2141 ½ - ½
6. Marcel Boel         2150 - Bram ter Schegget     2100 1 - 0
7. Harrie de Bie       2130 - Lody Kuling           2178 0 - 1
8. Martin van Dommelen 2097 - Paul-Peter Theulings  2156 0 - 1
9. Henk Eleveld        2061 - Kevin Tan             2243 0 - 1
10.Cees van Bohemen    2042 - Michiel Harmsen       2022 ½ - ½

Homburg 3 verliest van Staunton

Mark Brussen

Homburg 3 heeft zaterdag in de derde ronde van de KNSB-competitie een 5-3 nederlaag geleden tegen Staunton. Op volle sterkte zijn we er niet in geslaagd van de Groningers te winnen. Dit keer waren er zelfs negen spelers beschikbaar, dit luxeprobleem werd opgelost doordat Remco zich vrijwillig op de reservebank zette.

Op het eerste bord won Gonzalo eenvoudig van Blom. Het waren geen onbekenden voor elkaar, aangezien Gonzalo in een ver verleden nog eens bij Staunton gespeeld heeft.

Ook het tweede bord leverde een punt op. Zoals we van Maarten gewend zijn, worden er geen normale openingen gespeeld. In plaats daarvan komt er een vage stelling op het bord die beide kanten op kan gaan. Zo lijkt het althans. De ervaring leert dat dit soort partijen vrijwel altijd een punt voor Maarten opleveren. Zo ook deze keer.

Op bord 3 leek Nikolai aanvankelijk goed uit de opening te komen. Hij won zelfs ergens een kwaliteit. Daar stond tegenover dat zijn tegenstander veel actiever spel had, wat uiteindelijk doorslaggevend was. In het eindspel gingen Nikolai’s pionnen er een voor een af.

Kristianne offerde op het vierde bord een pion in een bekende opening. Deze pion zag ze helaas nooit meer terug. In het eindspel leek het actieve tegenspel nog wel wat op te kunnen leveren, maar na een moment van acute schaakblindheid was het echter direct voorbij. Kristianne heeft de laatste rondes wat pech in de tijdnoodfases.

Ook bord 5 ging verloren. Het ging zo snel dat er enige navraag nodig was wie er nou eigenlijk op het bord speelde: Johan. In de opening besloot Johan zijn koning midden in de aanval van de tegenstander te rokeren. Over het algemeen niet erg verstandig, zeker niet als je vervolgens vrijwillig je koningsstelling opengooit. Een verkeerde zetvolgorde kostte twee pionnen en Johan kon direct opgeven.

Op bord 6 won Mark. Na een wat vreemde opening van zijn tegenstander (Pirc is natuurlijk al slecht, deze variant was nog beroerder) kreeg Mark een prettige aanvalsstelling. Een foutje leverde een pion op. Vervolgens kon er afgewikkeld worden naar een eindspel met 3 pionnen meer. Dit werd na een wat tijdrovende klus naar een punt geschoven.

Op bord 7 verloor René van de in Apeldoorn niet onbekende Erwin van Pelt. Zoals we van René gewend zijn moest er in de opening weer een volledig incorrect offer geplaatst worden. Het werd een dusdanige chaos dat ik er nog steeds niet achter ben wat René precies wilde offeren. Wat ik wel weet is dat er in tijdnood aan beide kanten een niet te stoppen vrijpion door Erwin naar de overkant werd geschoven. Weer een nul dus.

Tenslotte verloor Robert op bord 8 van een van de weinige nog actieve schakers uit diens leeftijdscategorie. Zoals vaker op die leeftijd werd het een saaie schuifpartij waarin Robert weggeschoven werd.

Dit alles resulteert in een 3-5 nederlaag. In plaats van tweede staan we nu zevende. Alles staat dicht bij elkaar en we moeten nog tegen de nummers 9 en 10, maar we moeten nog wel wat punten gaan pakken.

   Homburg Apeldoorn 3  1996 - Staunton       1984 3  - 5
1. Gonzalo T. Ramirez   2047 - Yeb Blom       2100 1  - 0
2. Maarten Beekhuis     2108 - Theo Ebels     2061 1  - 0
3. Nikolai Kabanof      2085 - John Riksten   2058 0  - 1
4. Kristianne Tempelman 1972 - Joop Hummel    1983 0  - 1
5. Johan Engelen        1920 - Piet Mulder    1889 0  - 1
6. Mark Brussen         1975 - Paul Hummel    2023 1  - 0
7. René Nijland         1918 - Erwin van Pelt 1975 0  - 1
8. Robert Verkruissen   1940 - Poppe Dijkhuis 1787 0  - 1