zondag 29 maart 2009

Wanneer er weinig tot niets goed gaat...

Martin van Dommelen

...verlies je de wedstrijd, een bijna Cruijffiaanse wijsheid die ook afgelopen zaterdag opging. Ik denk dat het zo’n 3 weken geleden al begon met afzeggingen van trainingsmonster Tom Meurs, die zich vrijwillig een week in Hongarije door Tibor Karyoli (oud-trainer van de gezusters Polgar) onder handen liet nemen, en Marc Jonker die op het moment afzeggen als eerste hobby lijkt te hebben. Gelukkig was daar redder in de nacht Henk Vinkes die alle zeilen bijzette om toch een tiental af te laten reizen naar Hoorn voor onze wedstrijd tegen de plaatselijke SV. Na lang onderhandelen met de teamleiders van de andere KNSB-teams (je vraagt je af of hier geen eenduidig beleid voor is vanuit Schaakstad), schuift Sjef door naar het 1e voor de wedstrijd tegen Rotterdam en versterkt Maarten het 2e team vanuit het 3e. Ondertussen blijkt Theo Visschedijk ook bereid om zijn kunsten voor de eerste keer in de 1e klasse te vertonen en neemt ook eerdergenoemde Henk plaats achter één der borden.

Op vrijdagavond wordt opeens duidelijk dat er maar twee auto’s beschikbaar zijn voor de rit richting West-Friesland en daarom gaan Freddie en ondergetekende met het OV. Dit houdt in verzamelen op Amsterdam Sloterdijk, daar de bus pakken en vervolgens vanaf Zaandam weer verder met de trein en het laatste stuk in Hoorn met de taxi. ‘Gelukkig’ besluit de buschauffeur op Sloterdijk om nog even zijn nicotinepeil weer op het gewenste niveau te brengen, waardoor we aangekomen op perron 1a te Zaandam onze trein net zien wegrijden... De planning was al om iets over 12 aan te komen terwijl de wedstrijd om 12 uur zou beginnen, maar gelukkig zou de rest van het team al lekker zitten te spelen... Helaas, plotselinge werkzaamheden bij Hilversum en Freddie en ik komen als eerste aan op de speellocatie om 12.15. Tien minuten later komen de twee auto’s ook aan (na een helse rit aldus Smit) en kan de wedstrijd beginnen, al starten wij allemaal met wat minder tijd voor de eerste 40 zetten. Als de afgelopen week en het vervoer naar de wedstrijd toe een voorteken zijn, ziet het er slecht voor ons uit.

Na een uur spelen lijkt er nog niet heel veel aan de hand. Theo en Henk vechten op de borden 2 en 4 met zwart voor een remise, Maarten heeft heel onorthodox ergens een pionnetje gepakt maar staat wel helemaal ingepakt, Freddie heeft inmiddels een pion geofferd voor een centrum en spel. Zelf speel ik op bord 3 voor het eerst in de KNSB Middengambiet, wat goed uitpakt en na zeven zetten sta ik al best lekker.

Als eerste is Armen klaar, ik ga al uit van een punt, maar tegenstander Arne Moll (ooit ook speler voor Homburg) wordt uitgebreid gefeliciteerd door medespelers, het is remise geworden. Toch lijkt Armen een goede kans te hebben gemist om twee stukken voor een toren te krijgen, het eerste puntverlies voor deze revelatie van het seizoen. Wat er dan gebeurt is totaal langs me heengegaan, ik moest acht zetten doen in een minuut en toen de rook van het slagveld was opgetrokken was ik mijn kleine voordeel duidelijk kwijt en was de zaal opeens opvallend leeg. Op bord 1 won Holger op zet 39, door een blunder van Visser opeens een vol stuk 1 – 0. Freddie moest in de tijdnoodfase zijn meerdere erkennen in Monteban op bord 5. Erik Smit en Maarten Beekhuis tekenden voor een puntendeling op de borden 7 en 9. Harrie de Bie, die nog een beetje zoekende is dit seizoen, kwam in een goede stelling maar moest na een tactische grap van de tegenstander toch capituleren. Links van me op bord 4 probeerde Henk nog lang de partij spannend te houden, maar tegenstander Zult maakte de partij gedecideerd uit. Ook Theo, die rechts van me zat, bleef lang in de race voor een halfje, maar moest uiteindelijk toch het punt afstaan aan Peter 'Chessvibes' Doggers.

Voor diegenen die de tel kwijt zijn geraakt in afgelopen lap tekst, de tussenstand is inmiddels 5,5 – 2,5. Marcel had inmiddels een eindspel waarbij hij een dame tegen twee torens speelde. Na een paar probeerseltjes vond hij toch het winnende plan en haalde weer een vol punt naar Apeldoornse zijde. Ondertussen had ik het wel een beetje gehad met mijn partij, ik stond een gezonde pion achter en dat werd helaas niet gecompenseerd door veel activiteit. Ik besloot tot een soort kamikaze, eerst zorgen dat mijn overgebleven pionnen gedekt waren en vervolgens zonder iets uit te rekenen met mijn koning naar binnenlopen en een vrijpion creëren. Gelukkig zat tegenstander van Oijk een beetje te slapen (getuige de achtereenvolgende zetten Kxf4, Kf5, Kf6, Kg7, Kxh6) waarna de stelling voor beide partijen lastig en gevaarlijk is geworden. Zelfs Fritz geeft geen uitsluitsel en met de besloten remise konden beide partijen op dat moment wel leven, 6 -4 voor de Eenhoorn die daarmee opstomen naar een tweede plek.

Zaterdagavond blijkt dat zowel Caissa als LSG 2 hebben gewonnen en in de komende twee ronden moet nog zeker nog een keer gewonnen worden om degradatie te voorkomen.
    NSI De Eenhoorn  2184 - Homburg Apeldoorn 2 2068 6 - 4
1. Henk Jan Visser 2242 - Holger Lehmann 2172 0 - 1
2. Peter Doggers 2256 - Theo Visschedijk 1869 1 - 0
3. Mark van Ojik 2258 - Martin van Dommelen 2097 ½ - ½
4. Daan Zult 2192 - Henk Vinkes 1689 1 - 0
5. Martijn Monteban 2240 - Freddie vd Elburg 2194 1 - 0
6. Arne Moll 2209 - Armen Hachijan 2085 ½ - ½
7. Ardjan Langedijk 2095 - Erik Smit 2190 ½ - ½
8. Jeroen Edeling 2179 - Marcel Boel 2150 0 - 1
9. Ron Deen 2098 - Maarten Beekhuis 2108 ½ - ½
10. Sjors Broersen 2074 - Harrie de Bie 2130 1 - 0

Geen opmerkingen:

Een reactie posten