Voerendaal neemt voorsprong

Karel van Delft

Vanwege het samenvallen van de Bundesliga met de Meesterklasse zijn Voerendaal en Homburg Apeldoorn overeengekomen drie partijen van de achtste ronde vooruit te spelen. Om logistieke redenen is de wedstrijd in het clubgebouw van Mülheim-Nord in Mülheim an der Ruhr gespeeld. Deze club speelt in de eerste Bundesliga.

De Duitsers zorgden voor gastvrijheid, Voerendaal-teamleider Tom Bus zorgde met Homburg Apeldoorn-speler Sebastian Siebrecht voor de organisatie, Karel van Delft was chauffeur van Roeland Pruijssers tevens fotograaf/teamleider en Ilja Zaragatski schreef onderstaand verslag. De stemming was uitstekend. De overige zeven spelers van Homburg Apeldoorn beginnen met een bordpunt achterstand, maar de strijd is nog volledig open.

Tussenstand:

  SV Voerendaal         - Homburg Apeldoorn      2-1
1.GM Mihael Saltaev (z) – IM Roeland Pruijssers  1-0
2.GM Felix Levin (w)    – IM Ilja Zaragatski     remise
3.GM Daniel Hausrath (z)– GM Sebastian Siebrecht remise

---

Ilja Zaragatski reports:

In this season the eighth round of the Dutch Team Competition took place in Germany; at least for six players of Homburg Apeldoorn and Voerendaal! Since the regular playing date of April 9th clashes with German Bundesliga, the clubs in tie for the shared second place agreed to hold three games in advance in Mülheim an der Ruhr, which appeared to be the most suitable location for the predominantly German players.

Doing so, the pairings Siebrecht-Hausrath, Levin-Zaragatski and Pruijssers-Saltaev made the issue a pretty even one on paper. Nevertheless Sebi, Roeland and I were up for a positive score in order to push the remaining seven players in April a little closer to the victory. Sebastian drained from a very good score against IM Daniel Hausrath and hoped to extend it with White even further. Roeland also relied on his first move advantage in order to crack GM Saltaev's stubborn Caro-Kann Defence. Finally your reporter was able to win against GM Levin a couple of months ago in the Belgian league and wanted to see how his opponent would try to turn the table with White.

However, of course our opponents from Voerendaal would not go down without a fight. In fact, after something like two hours of playing the situation was pretty balanced. GM Levin offered a draw in the middlegame and after some thinking I figured that a draw with black against a Grandmaster in a very slightly worse position was a good deal. While doing so, I could see Roeland getting under more and more positional pressure and Sebi going for a stable advantage. Finally, Roeland could not hold his fortress and had to resign, while Sebastian's prospects for a full point were getting all the better. In the end, however, he gave his opponent just a little too much counterplay, and eventually had to give in to the draw. Thus unfortunately the prospects for the rest of the team on April 9th turned out to be not the very best, but they can still do it. And we like to believe that they certainly will!

Mooi dagje voor Apeldoorn

Roeland Pruijssers

Om 13.00 werd er zoals gewoonlijk gespeeld in de kerk en het werd een mooi dagje voor Apeldoorn. Niet alleen omdat het eerste won, maar ook omdat het tweede en het derde van Apeldoorn wisten te winnen. In de Meesterklasse-wedstrijd nam Apeldoorn vanaf het begin de leiding en liet die niet meer los. Hieronder een korte samenvatting van alle partijen, waarbij de eerstgenoemde speelt voor Apeldoorn.

Op bord 1 speelde Arthur Jussupow met zwart weer een keer met ons team mee. Hij moest tegen Rafael Fridman, waarbij het evenwicht na een niet al te scherpe opening nooit echt verbroken werd. Alhoewel zwart een geweldige truc had gemist om de partij in één klap te beëindigen. In de analyse kwam 19...Pc3! naar voren, wat minimaal een kwaliteit had opgeleverd.

Op bord 2 speelde Alexander Kabatianski met wit tegen Nicolas Lubbe. Alexander kwam redelijk met een voordeeltje uit de opening dat groter werd nadat zwart de stelling opende met 14...d5. Wit kon hiermee geforceerd een pion winnen met ook nog eens een heel goede stelling. Stukken werden afgeruild en het eindspel met een pion meer werd zonder moeilijkheden door wit gewonnen.

Op bord 3 speelde ik met zwart tegen het jonge talent Zyon Kollen. De partij werd een niet al te boeiende afruil-Spaans waar in de eerste twintig zetten heel veel werd afgeruild. Uiteindelijk kwamen we in een pionneneindspel dat niet al te moeilijk remise te houden was.

Op bord 4 speelde Sebastian Siebrecht met wit tegen Vyacheslav Klyuner. Deze partij mocht ik zelf nog op de publieksexplicatie uitleggen en ik vond het een mooie partij. Sebastian had een klein voordeeltje uit de opening en lokte op de vijftiende zet de Oekraïner in een pionoffer. De pion werd genomen, maar daarvoor kwam diens paard wel in een lastig pakket. Zwart speelde het niet correct en wit kon een paar zetten later materiaal gaan cashen met beslissend voordeel, wat ook netjes uitgespeeld werd.

Op bord 5 speelde Ilja Zaragatski met zwart tegen Paul Bierenbroodspot. De opening transformeerde zich in een soort Frans, waar wit er met 10.f5 ambitieus inging. Het bleek echter de witte stelling te verslechteren en zwart kreeg dan ook een comfortabel pionnencentrum. Beiden manoeuvreerden ze wat met hun stukken totdat wit met 22.Lg6 materiaal verloor. Het leidde tot een stukoffer en heel veel tactiek en offers waarna zwart uiteindelijk aan het langste eind trok.

Op bord 6 moest Merjin van Delft met wit tegen Ron Wagenaar. Het werd een Pirc waarin wit beter leek te staan. Maar de partij werd heel rommelig in het middenspel, waarin zwart waarschijnlijk net iets prettiger stond. Zwart kreeg initiatief, maar wit wist zijn stelling te behouden wat resulteerde in een dame-paard tegen dame-loper eindspel met drie tegen drie pionnen op dezelfde vleugel. Er werd nog even doorgespeeld, maar remise was onvermijdelijk.

Op bord 7 kwam de alom gevreesde Stapelbed-variant op het bord, wat betekent een Slav met g6. Stefan Kuipers speelde met zwart tegen Jaap Vogel en wit kreeg een heel goede stelling op het bord vanwege de zwakke zwarte pionnen op de damevleugel. Wit kwam een pion voor in het middenspel, waarna de dames geruild werden en wit zijn voordeel probeerde uit te bouwen. Wit had nog steeds voordeel op de 32e zet en kon nog proberen om het eindspel met een pion meer te winnen. Maar er werd besloten tot een zettenherhaling.

Op bord 8 speelde Arthur van de Oudeweetering met wit tegen Michael Feygin een klassieke variant van het Frans. Wit had iets meer ruimte waar tegenover een solide stelling van zwart stond. Wit kreeg een goede stelling met een mooie blokkade op d4, maar miste op de negentiende zet een tactisch idee van zwart. Wit werd onder druk gezet en er kwam veel tactiek in de stelling, wat wit niet te boven kwam. Zwart won na een combinatie een kwaliteit en daarmee eigenlijk ook de partij.

Op bord 9 speelde Sjef Rijnaarts met zwart tegen Frank Kroeze. Er kwam een Dxd4-Siciliaan op het bord. Wit kreeg meer ruimte, maar zwart kreeg het loperpaar. Wit ging zich op de zwarte koningsstelling concentreren, terwijl zwart het bij de witte koningsstelling probeerde. Wit was echter veel sneller en toen wit zijn h-pion naar h6 had geduwd, leek het er ook op dat wit ging winnen. Wit liet echter de zwarte dame toe op b4, waarna zwart wat tegenspel kreeg en de stelling niet zo duidelijk was. De witte aanval leek nu gestremd, terwijl zwart nog volop bezig was. Er werden stukken geruild en wit offerde een pion om de h-lijn te openen. Deze werd echter benut door zwart die daarmee steeds meer spel kreeg. Dat leidde uiteindelijk tot twee pionnen meer in het toreneindspel, wat Sjef ook niet meer weggaf.

Op bord 10 speelde Tom Meurs met wit tegen een oude bekende van Apeldoorn, Christian Richter. Christian draaide geen goed seizoen, maar tegen Apeldoorn wist hij wel een puntje te pakken. Het werd een Spanjaard en wel de Smyslov-variant. Het werd een statische stelling toen wit alles dichtschoof op de damevleugel en wit stond nog steeds iets beter vanwege zijn ruimte-overwicht. Aangezien de damevleugel dicht was, begonnen beiden te spelen op de koningsvleugel, wat gunstiger uitpakte voor zwart. Wit liet wat gaten toe en toen hij ook nog eens met 38.Le3 een pion weggaf, leek de partij gespeeld. WIt speelde nog door, miste nog een truc (gaf weer een pion weg), speelde nog een paar zetten en gaf toen op.

Uiteindelijk een resultaat van 6-4, waarmee Apeldoorn dik tevreden kan zijn.

   Homburg Apeldoorn       - Braceland ESGOO      6 - 4 
1. Artur Jussupow          - Rafael Fridman       ½ - ½ 
2. Alexander Kabatianski   - Nikolas Lubbe        1 - 0 
3. Roeland Pruijssers      - Zyon Kollen          ½ - ½ 
4. Sebastian Siebrecht     - Vyacheslav Klyuner   1 - 0 
5. Ilja Zaragatski         - Paul Bierenbroodspot 1 - 0 
6. Merijn van Delft        - Ron Wagenaar         ½ - ½ 
7. Stefan Kuipers          - Jaap Vogel           ½ - ½ 
8. Arthur vd Oudeweetering - Michael Feygin       0 - 1 
9. Sjef Rijnaarts          - Frank Kroeze         1 - 0 
10.Tom Meurs               - Christian Richter    0 - 1 

Alle partijen in pgn
Zege schakers Homburg op Esgoo (de Stentor)

Regelmatige overwinning op WSC

Henk Vinkes

Op een mooie lenteachtige dag trad het tweede team van Homburg Apeldoorn aan tegen de Westlandse Schaak Combinatie. Op zo’n dag zit je liever op een beschutte plek van de zon te genieten, maar de Schaakbond kan dat natuurlijk ook niet van te voren weten. Toch was het een dag waar we met genoegen op terug kijken, omdat in de speelzaal ook het zonnetje volop scheen voor ons. Niet dat zich dat zo vlot uitte, maar het vertrouwen dat het team uitstraalde was veelzeggend. Een gemiddeld aantal zetten van alle partijen van 28,6 zegt denk ik genoeg. Wie zit er dan boven en wie zit er onder, en wat zegt dat over de desbetreffende partij.

De eerste zonnestraal die het team van WSC omverwierp was van Marcel Boel die ruim onder het gemiddelde bleef. Na 21 zetten en de nodige heerlijke zetten om uit voeren was de eerste score snel binnen. Waar gaat zwart dan de fout in? Op de dertiende zet (?!) waar hij zijn paard naar a5 speelt en daar zichzelf buiten de arena zet. Marcel kan een paar heerlijke zetten doen en zodoende bewijzen dat het paard totaal verkeerd staat op de damevleugel. Zwart doet de zetten waar Marcel op hoopt en ziet de mooiste combinaties vanuit de zon binnenstralen. Als zwart dan het aas op g5 pakt is het snel uit. Het paard op a5 is klaar voor de slacht, maar daar wilde Paul Brasser niet meer op wachten.

De partij van Erik Smit bleef ook ruim onder het gemiddelde aantal zetten. Het stellingsvoordeel voor een van beide spelers doorbrak niet het gemiddelde. Al met al een gemiddelde partij voor Erik dit seizoen. Maar zo dacht hij er zelf ook over, het is een gemiddeld seizoen. Maar zijn teamgenoten willen zeker proberen hem boven dit gemiddelde uit te krijgen. Misschien de Olifant weer eens uit de kast halen… Hopelijk niet de verkeerde Olifant.

Mark speelde tegen Aagaard een Gesloten Siciliaanse opening. Dit ging zo’n 13-14 zetten gelijk op, maar toen kwam Mark onder stroom te staan. Thuis was de elektricien aan het werk en het leek er op dat de volts en ampères waren omgedraaid. Mark hoopte er nog op dat een kortsluiting er toe kon leiden dat alleen de aardlekschakelaar teruggezet moest worden, maar helaas. Aagaard zette er even 380 volt op en daar was Mark niet tegen bestand. En toen Mark ook nog de plus en de min van de stekker omdraaide, kon hij snel opgeven. Een pijnlijke nederlaag.

Thomas Beerdsen had tot nu toe de nodige stekkertjes uit de contactdozen van menig tegenstander getrokken en wilde dat uiteraard deze ronde ook doen. Maar mental coach Ven Demmolen dacht daar anders over en zag meer in een voetbalachtige aanpak. Van links de aanval inzetten en dan via een contra-attack over de middenlijn doordrukken met de open te zetten buitenspelval. Nu snapte de coach er zelf ook al niks van, en de teamcaptain stak er maar een stokje voor en maande Martin maar weer te gaan schaken! Toch speelde Thomas een onderhoudende pot met over en weer aanval en verdediging die broodnodig waren. Er restte een stelling waarin volgens Fritz zwart nog door had kunnen spelen, maar een eindspel met ongelijke lopers is toch niet te winnen… in vele gevallen. Zijn tegenstander koos voor eeuwig schaak en dat was misschien ook wel de juiste uitslag voor deze partij. Zowaar dus een remise voor Thomas, hij wijkt dus af van zijn gemiddelde.

Met Freddie begint het er op te lijken dat hij KNSB-vormcrisis te boven is. Nu ging de partij tegen Johan Valstar lange tijd gelijk op, maar op het moment dat het tijd was in een gemiddelde stelling het evenwicht te doorbreken was hij er als de kippen bij. De opstoot 21… b4 leidde een lange afruil van stukken in die Freddie veel beter onder controle had. Het leek er op dat zijn tegenstander in paniek raakte en niet meer de juiste zetten kon vinden. De paniekzet Lxf5 is daar het beste voorbeeld van, want het levert niets op. Alle zwarte stukken werken perfect samen terwijl de witte totaal geen controle meer over zichzelf hebben. Opgave is dan ook de enig overgebleven optie. Mark maakt dan de balans op en gokt op nog een winstpartij en twee remises, hoe fout hij later blijkt te zitten…

Dan de partij van Maarten, waarbij men het beste zijn eigen uitleg bij de partij kan bekijken. Hij had er enigszins voordeel aan dat hij dezelfde variant op de clubavond ook al op het bord had gehad. Toch moest hij er nog hard voor werken om de winst binnen te halen, en kreeg ook nog een remiseaanbod. Na overleg met de teamleider toch nog even doorgespeeld omdat het niet duidelijk was hoe de andere partijen zouden aflopen. Gelukkig maar, want snel daarna toverde hij een prachtige combinatie uit de hoge hoed, met als mooiste zetten Lxh7 en Pxg6!

De overwinning komt nu met rasse schreden dichterbij hoewel het nog niet duidelijk is wat Nico gaat doen. Martin echter is pionnetjes aan het rapen en het lijkt een kwestie van tijd te zijn dat hij wint. Ondanks het grote verschil in ELO-rating kan Nico niet de veste van Thierry Bieger breken. Hij probeert het door diverse trucjes in de stelling te brengen, maar Thierry trapt nergens in. Het lijkt op een zwoegpartij en remise lijkt de meest logische uitslag. En dan is het opeens afgelopen, blundertje… Tja, dat is het onvoorspelbare van het schaken. En daarmee is direct de definitieve winst binnen, net voor 17.00 uur.

Intussen heeft Martin weer 33 pionnen erbij gewonnen en is het alleen afwachten wanneer Johan Voorburg de partij opgeeft. Al na 16-17 zetten kondigt zich een overwinning voor Martin aan als hij de eerste pion in beslag mag nemen. Zijn paarden voeren zo’n enorm schrikbewind in de zwarte stelling dat zelfs Khadaffi snel op de knieën zou zijn gegaan. Maar ja, dat is een ander verhaal. Pion na pion verlaat het slagveld en alleen een schijnaanval van zwart moet nog worden weerlegd. Dat is wel aan Martin over te laten, de enige vrees is dat het nog te lang kan gaan duren. Maar ook hier helpt een blunder zodat het snel is afgelopen. Dat brengt de uitslag op 6-2, en dat al om 10 over vijf!

Een regelmatige overwinning die ons verder naar boven helpt. Nog twee wedstrijden en een plaats bij de Top Drie moet mogelijk zijn.

   Homburg Apeldoorn 2    - WSC                 6 - 2 
1. Nico Zwirs             - Thierry Bieger      1 - 0 
2. Marcel Boel            - Paul Brasser        1 - 0 
3. Erik Smit              - Michiel van Woerden ½ - ½ 
4. Maarten Beekhuis       - Marnix Hofman       1 - 0 
5. Freddie van der Elburg - Johan Valstar       1 - 0 
6. Thomas Beerdsen        - Manfred Kindt       ½ - ½ 
7. Mark Brussen           - Michael Aagaard     0 - 1 
8. Martin van Dommelen    - Johan Voorberg      1 - 0 
9. Sjef Rijnaarts         - Frank Kroeze        1 - 0 
10.Tom Meurs              - Christian Richter   0 - 1 

Alle partijen in pgn

We zijn veilig!

Johan Engelen

De wedstrijd tegen ESGOO 2 werd serieus aangepakt. We hadden elf spelers tot onze beschikking en er waren geen invallers nodig voor het 1e en 2e, dus konden we op oorlogssterkte aan de bak. Reservespeler Anton Weenink en de zwakkere broeders Nico Olivier en teamleider Johan Engelen bleven daarom aan de kant. Er moest immers worden gewonnen.

ESGOO 2 kwam met drie invallers aan de start, maar in de eerste uren was daar niets van te merken. Halverwege de pot zag het er niet best uit voor het team. Nikolai speelde met zwart op bord 1 een soort Slavisch, en won al heel snel de d-pion door een fout van zijn tegenstander. Na het actief lijkende, maar achteraf gezien foute, e5 kreeg wit behoorlijke compensatie en dit leverde al snel de eerste nul op. Harrie kreeg op bord 2 Frans tegen en ruilde veel stukken af. Nadat zijn tegenstander vrij snel remise had aangeboden wilde Harrie ondanks het mooie weer toch doorspelen, omdat hij een zwakke pion op e6 zag met aanvalskansen. Korte tijd later werd toch de vrede getekend en was hij toch nog snel klaar. Op bord 5 speelde Robert een puike partij, en na de opening leek hij het beste van het spel te krijgen omdat zijn tegenstander volgens Robert helemaal niets deed. Na dameruil ontstond een toreneindspel waarin wit toch de overhand leek te krijgen, maar Robert wist het keurig tot remise te brengen. In de analyse bleek zelfs dat Robert eigenlijk nog het beste van het spel had gehad en dat hij de beste voortzetting had gemist.

Op de resterende borden was de situatie over het algemeen niet erg rooskleurig. René was iets te laat gearriveerd omdat hij in de verkeerde trein was gestapt, maar vervolgens won hij vrij snel een pion en leek hij goed te staan. Op de twaalfde zet investeerde hij zoveel tijd dat hij nog slechts 27 minuten over had voor de resterende 28 zetten, en kwam daarmee dus in vliegende tijdnood. Hij hield het hoofd koel en wist zelfs met een pion meer de 40 zetten te halen. Daarna had hij een gewonnen partij om uit te spelen, en deed dat ook keurig. Door het oog van de naald, maar wel erg goed gespeeld! Wietze speelde een rustige partij en kreeg een remiseaanbod op zet 14. Hij speelde rustig zijn paarden naar f5 en h5 en op zet 20 gaf zijn tegenstander al op. Weer een keurige partij van Wietze.

Inmiddels zag de wereld er op schaakgebied weer wat positiever uit, ondanks de aardbevingen, tsunami's en ontplofte kerncentrales in Japan. Veel ellende daar op deze mooie dag, maar op de schaakborden van Homburg begon de zon door te breken. Cees van Bohemen speelde zijn bekende eigen spelletje, ondanks het feit dat zijn tegenstander een heel behoorlijk opstelling koos. Cees ging voortvarend te werk met h4, maar leek zich in het middenspel toch even te verslikken. Hij loste tijdelijke tegenslag voortvarend op en wist zijn tegenstander in diens tijdnood een stuk te ontfutselen. Daarmee was de strijd direct over.

Kambiz speelde op bord 8 een degelijke pot. Ook hij kreeg al vroeg een remiseaanbod, maar ik gaf aan dat hij door moest spelen gezien de stand op de andere borden. Dat deed hij keurig, al leek de remisemarge nergens te worden doorbroken. Op het einde was remise voor hem voldoende om de winst van het team zeker te stellen, maar door een foutje van zijn tegenstander in het eindspel mocht hij zelfs het volle punt incasseren. Mooi gespeeld in dienst van het team. Als laatste zat Henk nog te zweten. Hij had al vroeg in de partij een pion verloren, maar leek toch wat tegenspel ontwikkeld te hebben. Telkens als hij dacht binnen de remisemarge te kunnen belanden, vond zijn tegenstander weer een nieuwe weg naar voordeel. Er ontstond een eindspel met lopers van ongelijke kleur waarin Henk dus nog steeds een pion minder had, en meestal wordt zo'n eindspel remise. Bovendien was zijn tegenstander in tijdnood. Toch lukte het Henk niet om binnen de remisemarge te komen, nadat hij zijn enige pion had weggegeven. Hij moest vervolgens een loper geven voor een vrijpion en het resterende eindspel bleek gewonnen voor wit. Jammer, maar het team heeft wel gewonnen en daarmee het verblijf in de KNSB-competitie veiliggesteld.

Volgende ronde gaan we naar het verre Winterswijk, en daar kunnen we lekker vrijuit spelen. Er staat voor ons immers niets meer op het spel.

   Homburg Apeldoorn 3 - ESGOO 2            5 - 3
1. Nikolai Kabanof     - Henk Bernink       0 - 1
2. Harrie de Bie       - Jorg Kucheyda      ½ - ½
3. Henk Eleveld        - Menno Monsma       0 - 1
4. Wietze Nijdam       - Frank Grube        1 - 0
5. Robert Verkruissen  - Sascha Hokamp      ½ - ½
6. Cees van Bohemen    - Peter Schelwokat   1 - 0
7. René Nijland        - Norbert Raygrotzki 1 - 0
8. Kambiz Sekandar     - Robert van Delden  1 - 0
9. Sjef Rijnaarts      - Frank Kroeze       1 - 0
10.Tom Meurs           - Christian Richter  0 - 1

Partij Wietze Nijdam - Frank Grube in pgn
Slot partij Henk Eleveld (z) - Menno Monsma