maandag 18 januari 2010

Mooie en verdiende overwinning op Amersfoort

Sjef Rijnaarts

Op bord 1 speelde Roeland met zwart tegen Jeroen Bugel, op bord 2 Stefan (met wit dus) tegen Dimitri van Leent, ik (Sjef) speelde op 3 tegen Lucas Boutens en tot slot op 4 Armen tegen Peter Reedijk.

Roeland kreeg in het vierpaardenspel een Glek (Igor) variant tegen met een vroege g3. Door snel het centrum te openen bleek g3 niet de meest nuttige zet. Zwart speelde rustig verder een creëerde een steeds groter voordeel en zette dit om in winst. Een goede overwinning.

Stefan leek goed uit de opening te komen en flink ruimte voordeel te pakken. Echter met 12. h4 veranderde het ruimte voordeel in een stelling met veel zwaktes, die nauwelijks te verdedigen waren en dus goede kansen bood voor zwart. Op zet 29 offerde Stefan een stuk met het gevoel het moet goed zijn. Uit de eerste analyse kwamen beide spelers niet verder dan remise voor zwart. Stefan won het stuk snel terug, maar zwart had 32. …, Te8 gemist. Na 33. Td3, Pxe4! staat Dimitri eenvoudig een stuk voor. Gelukkig ging Dimitri voor een eindspel, zonder het stuk meer. Dit eindspel was bijzonder gunstig voor Stefan vanwege een dominant paard en een dominante koning. Het punt volgde dan ook snel.

Lucas probeerde een Marrochi te spelen en ik de Marrochi te spellen. Dit is allebei niet gelukt, na drie zetten hield deze opzet voor Lucas op. Vervolgens koos hij het verkeerde plan door zijn goede loper tegen mijn slechte loper te ruilen. 14. …, fxe4 is een slechte zet, waarmee ik zijn loper vrijmaak, 13..., f4 is een beter idee. Vervolgens ging mijn stelling van kwaad tot erger. Lucas wist echter uit zijn goede stelling niet het volle punt te pakken, zelfs met 45. Te8 heeft hij groot voordeel.

Armen had een draak tegen zich en hij toonde zich een ware drakendoder. Na zet 15 had hij zijn eigen koning veilig neergezet, zodat hij niet snel mat zou gaan. Daarna zette hij zelf een aanval op. Peter kon hier helemaal niets tegenover stellen en moest dus toezien hoe langzaamaan steeds slechter kwam te staan en tot slot zelfs mat gezet werd. Kortom een draak die deze dag geen vuur kon spuwen.

Een mooie 3 ½ – ½ overwinning was uiteindelijk een verdiende overwinning. Alleen op de borden 2 en 3 lagen er kansen voor Amersfoort; bord 1 en 4 waren goede overwinningen waar niets op af te dingen viel. En nu maar hopen dat we geen uitwedstrijd in het hoge noorden krijgen.


Pgn met alle partijen

zondag 10 januari 2010

Verdiend verloren

Stefan Kuipers

Ondanks het slechte weer waren Groningen 1 en 2 prima op tijd in Apeldoorn gearriveerd en leek het met het weeralarm wederom mee te vallen. Vanwege een misschien problematische terugreis werd besloten de bedenktijd in te korten met een halfuur per persoon. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden waarin het eigenlijk wel alle kanten op kon. Op bord 1 speelde Sokolov met wit tegen Pruijssers; beiden hadden elkaar in andere jaren al eerder getroffen in de competitie. Waar Pruijssers met zwart vorig jaar nog goed wegkwam met remise, was Sokolov vastbesloten dit jaar wel de winst te pakken. Sokolov pakte het positioneel aan en ging vervolgens op het plusje zitten waardoor Pruijssers na een tijdje toch onder de druk bezweek en nog voor de tijdscontrole op moest geven.

Op het tweede bord speelden goede vrienden en oud-teamgenoten Van Delft en Ernst een vlijmscherpe open Spanjaard, waarbij zwart lang rokeerde. Ernst bleek de verwikkelingen beter getaxeerd te hebben en scoorde een welverdiend punt.

Op bord drie speelde Werle met wit tegen Kuipers een wat mindere partij. Nadat hij in de opening wat dingetjes door elkaar haalde en iets te enthousiast werd had zwart eigenlijk geen problemen meer en kon het initiatief overnemen. Na een positioneel kwaliteitsoffer stond wit helemaal klem en kon geen nuttige zet meer verzinnen. Het elo-verschil ging Kuipers toch niet in de koude kleren zitten en een goed geplaatste schwindel van Werle redde nog net het halfje.

Op het vierde bord arriveerde Rotstein wat laat voor zijn zwartpartij tegen Hoffmann, maar wist zich razendsnel te herstellen en ook hij had met de zwarte stukken in no-time het initiatief overgenomen. Wit had het Dame-Indisch tamelijk onhandig gespeeld en kreeg zijn koning niet meer in veiligheid. Zwart speelde het bekwaam uit en pakte binnen 25 zetten het punt.

Op het vijfde bord speelde Siebrecht met zwart tegen Brandenburg een prima partij tegen de Alapin. Hij wist zijn voordeel steeds verder uit te bouwen en moet ergens een winst gemist hebben. In het eindspel bleek Brandenburg erg taai en wist in het toreneindspel de Philidor-verdediging te bereiken. Tot overmaat van ramp gaf Siebrecht met de pion voorsprong opeens zijn toren weg en kon direct opgeven. Voor Brandenburg een gelukje en daarnaast een goede stap richting een mogelijke GM-norm.

Op bord zes speelde Kabatianski een tamelijk rustige partij tegen Hoeksema. Vanuit de opening maakte zwart al gauw gelijk en daarna is het evenwicht nooit meer verbroken. Na het ruilen van wat stukken besloten beide spelers tot remise.

Op bord zeven speelde Ris met wit tegen Zaragatski. Wit speelde de opening zeer bescheiden, maar liet dat volgen door een sterk middenspel en een net zo sterk eindspel. Zwart heeft geen enkel moment lekker in de partij kunnen komen.

Op het achtste bord speelde Rijnaarts met wit tegen Lanchava. Wit leek strategisch de overhand te hebben, zeker na de insluiten van de zwarte loper op h8. Na een rommelige tijdnoodfase met fouten over en weer in een gecompliceerde stelling, trok Lanchava aan het langste eind en probeerde Rijnaarts het eindspel nog te keepen, maar tevergeefs.

Op bord 9 speelde lady-killer Bitalzadeh met zwart tegen de vriendin van Werle, Iozefina Paulet. Nadat zwart al snel in de opening het loperpaar kreeg en wit een dubbelpion bezorgde, werd het voor wit al een lastig verhaal. Vervolgens verschenen er nog wat meer dubbelpionnen hier en daar en kreeg zwart de overhand in het ongelijke loper eindspel met torens op het bord. Vervolgens wikkelde zwart slim af en was het toreneindspel compleet gewonnen.

Op het laatste bord was het een korte partij tussen Van de Oudeweetering en Rietman. Van de Oudeweetering speelde een rustige variant van de Alapin waarvan ondertussen wel duidelijk is dat het niets is voor wit. De dames werden geruild en al na vijftien zetten werd de vrede getekend.

Al met al was de uitslag van deze vreemde wedstrijd zeker geflatteerd, maar de overwinning voor Groningen zonder meer verdiend.
   Homburg Apeldoorn    2409 - Groningen 1/H.nl 2449 2½ - 7½
1. Roeland Pruijssers 2428 - Ivan Sokolov 2649 0 - 1
2. Merijn van Delft 2391 - Sipke Ernst 2584 0 - 1
3. Stefan Kuipers 2340 - Jan Werle 2561 ½ - ½
4. Michael Hoffmann 2508 - Arkadij Rotstein 2554 0 - 1
5. Sebastian Siebrecht 2468 - Daan Brandenburg 2485 0 - 1
6. Alexandr Kabatianski 2432 - Erik Hoeksema 2331 ½ - ½
7. Ilja Zaragatski 2469 - Robert Ris 2416 0 - 1
8. Sjef Rijnaarts 2310 - Tea Lanchava 2349 0 - 1
9. Ali Bitalzadeh 2422 - Iozefina Paulet 2314 1 - 0
10.A. vd O'weetering 2321 - Frits Rietman 2250 ½ - ½

't Andere verslag:
IJs en weder dienende...

Partijen in pgn-viewer
Partijen in pgn-bestand

Benauwde overwinning

Henk Vinkes

De vijfde ronde van de competitie werd in zijn greep gehouden door de slechte weersomstandigheden in het hele land, met als gevolg dat de nodige wedstrijden niet werden gespeeld. Bij sommige afgelastingen kun je een vraagteken zetten omdat de treinen reden, mits met een aangepaste dienstregeling. Onze tegenstanders van 9 januari 2010, Groningen 2, zouden eigenlijk een barre tocht moeten ondernemen vanuit het Hoge Noorden. Maar ze kwamen met de trein en het weer in ogenschouw genomen waren ze ruim op tijd. Net voordat ze arriveerden was er besloten met iets aangepast speeltempo te spelen. Een speeltempo dat ons aan het eind van strijd niet ongunstig gezind was.

Ook al omdat de KNSB aan had gegeven rekening te houden met het weer, kregen de spelers een half uur minder bedenktijd zodat men met hopelijk redelijke omstandigheden de thuisreis kon aanvaarden als de treinen ook een normaal schema aanhielden.

Dan de wedstrijd zelf, die zou tot het ingekorte einde reuze spannend blijven. Als koploper willen de tegenstanders je koste wat het kost een potje lichten. Maar het bleek dat wij net iets gladder uit de hoek kwamen en zodoende weer de (voorlopige) koppositie konden behouden, hoewel een gelijkspel dichtbij was. Het begon met Martin van Dommelen die al voor de officiële start van deze Barruh Tocht op pad was gegaan vanuit Rayon Utrecht. Waarschijnlijk heeft hij bij de Vaartse Rijn een stempelpost overgeslagen, want toen ik even de temperatuur ging testen was het punt al genoteerd. De opening bleek voor Martin weinig geheimen te kennen, iets wat zijn tegenstander niet kon zeggen. De loperzet op de 14e zet werd door Martin gedecideerd onder een sneeuwduin geschoven. Een pikhouweel was niet meer nodig want het ging vanzelf na h4. Dan nog even de dame offeren en het eerste stempeltje was binnen.

Armen heeft het niet meer nodig om achter een stoel de schaakvloer op te gaan. Hij heeft al de nodige keren bewezen dat hij zelf de gladde trucjes klaarzet of onder 2 cm ijs verstopt om ze er daarna uit te bikken. Maar Joost Wempe is ook niet uit het verkeerde ijsblokje bevroren en wist de temperatuur niet onder zijn vriespunt te laten komen met als gevolg dat Armen de stelling kon ontdooien. Armen deed moeite genoeg om het voordeeltje uit te breiden, maar met vier lopers op het bord zat er weinig in. De veroverde pion kon geen verschil maken en remise was dan ook de juiste uitslag. Een goed debuut aan het eerste bord.

Dat Holger erop gebrand was om nu eens een keer geen remise neer te zetten was overduidelijk toen hij binnen kwam: Ach Mann, hasst du De1 gesehen? Daarmee duidend op de opgelegde kans die hij kreeg toegeworpen door Genna Sosonko in de wedstrijd tegen En Passant. En dat was toch al weer een maand geleden; ik vraag me af of hij al die tijd heeft kunnen slapen. In ieder geval zou het hem ditmaal niet overkomen dat hij het gebouw uit zou lopen zonder een winstpartij. En zo geschiedde het ook! In een Koning-Indische partij werden alle stukken van Holger in stelling gebracht en het was gewoon afwachten dat Chris Baljon een ijspegel zou laten vallen. Geholpen door de tijdnood van Baljon hoefde daar niet lang op gewacht te worden en daarna brak het ijs snel. Weer een stempel erbij voor de toertocht.

Maar even zo vlotjes als Holger de ijspegel liet ontdooien, net zo snel werd Tom Meurs in de iglo gezet om vissticks te gaan bakken. Want heel koel weerstond Rudolf Potze de aanvaldriften van Tom. Tom ging te optimistisch tegen de witte koning tekeer en kreeg later de sneeuwbal recht op de neus. Eerlijk gezegd was het offer op h2 op niets gebaseerd en was het bij uitvoering al gedoemd te mislukken. En dat gebeurde dan ook.

Sinds Marcel wist dat hij aan bord 2 zou spelen was hij in trainingskamp gegaan bij 43 graden onder nul om zo voldoende voorbereid aan het bord te verschijnen. Hij wist dat er een Spaanse partij op het bord kwam en ook wist hij dat hij daardoor voldoende warmte terug zou krijgen na een zware week onder erbarmelijke omstandigheden. Helaas moest hij vroeg erkennen dat tegenstander Joop Houtman genoeg wist van de opening en Marcel wilde dan ook de sneeuwpop vroeg op de brandstapel gooien, ik denk dat ik maar remise ga aanbieden... Toch speelde hij door in de hoop een opening te vinden. En die kwam er opeens toch door middel van een blijkbaar verassend nieuwtje (Td1) op de 25e zet. Joop Houtman raakte het spoor bijster (vreemd met zoveel sneeuw) en Marcel maakte dankbaar gebruik van de toegeworpen kansen. Een welverdiende stempel was zijn beloning! De tussenstand was nu 3½-1½ en de overwinning gloorde aan de horizon omdat Erik goed stond en Freddie aan het melken was.

Sinds twee ronden is Freddie van der Elburg weer op het goede pad. Een overwinning en een bijna overwinning op Hans Böhm lijken door te werken op de vorm. Tegen Uwe Rau werd al vlot na de opening een plusstelling bereikt, wat resulteerde in een pion voorsprong. Maar Uwe Rau had een ijsberg van het zuiverste soort opgeworpen en Freddie de IJsbreker kwam er niet doorheen. De vele pionnen verdwenen van het bord om te proberen zo het voordeel uit te breiden, maar het wilde niet lukken. Remise was een terechte uitslag. Na afloop was Freddie pissig dat het niet wilde lukken, maar Fritz geeft aan dat de balans vrijwel de gehele partij in evenwicht was.

Dan Maarten Beekhuis: op een bepaald moment in de middag roept Holger dat hij gewoon slechter tot verloren moet staan want dan wint hij tenminste. In de voorgaande ronden wist Maarten diverse partijen op miraculeuze wijze om te keren naar winst, al dan niet in tijdnood. Zoiets dwing je af zegt men dan meestal. Alleen deze middag kon hij de geworpen sneeuwbal van Ruben Slagter niet ontwijken. Hij werd in het nauw gedrongen en moest een kwaliteit inleveren. De stelling bleef ontzettend moeilijk te verdedigen maar Maarten haalde de tijdcontrole nog wel. Alleen daarna mocht hij in de sneeuw happen. En werd het dus 4-3 voor Homburg.

Erik had een zware middag en was ook al niet bereid de sneeuw voor de ingang weg te schuiven, had hem misschien meer spierballen voor de partij kunnen bezorgen. Terloops won hij een pion maar die bleek weinig waarde te hebben omdat de stelling gesloten bleef. Toch probeerde Erik de boel te forceren door een kwaliteitsoffer, maar bereikte hij daar niet het gewenste resultaat mee. Het was eerder Milan Mostertman die er garen bij spinde en mocht hopen op succes. De stelling zag er na 48 zetten tricky en riskant uit voor Erik, maar hij bleek het genoeg onder controle te hebben. Door mat te dreigen op h2 en een bewust gecreëerde voorsprong op de klok wist hij de veilige remisehaven te bereiken. En het was dus net dat halve uurtje minder bedenktijd, dat hier goed van pas kwam. Het bezorgde ons een benauwde 4½-3½ overwinning.

Dus blijven we aan de leiding in klasse 2a, maar er zijn nog vier lange zware ronden te gaan en het kan nog alle kanten op. En Passant lijkt de handdoek in de ring te gooien want zij speelden 4-4 gelijk. Net als twee seizoen geleden lijkt de wedstrijd tegen Max Euwe de belangrijkste van het seizoen te gaan worden.

Nederlaag tegen Voorschoten

Mark Brussen

Homburg 3 heeft zaterdag verloren van Voorschoten. Met het eerste verlies van het seizoen, staan we weer met beide benen op de grond. Promotie zal er niet meer inzitten. In de dagen voor de wedstrijd was het nog even onduidelijk of alles wel door zou kunnen gaan. De KNSB kwam met een mail dat het door het slechte weer wellicht niet mogelijk was om de wedstrijden door te laten gaan. Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee en kon er gewoon gespeeld worden. Wel werd besloten om de wedstrijden met een uur in te korten.

Harrie speelde aan het eerste bord een goede partij. Zijn tegenstander keek in tijdnood tegen een verloren stelling aan en probeerde nog één truc. Maar dat leek geen probleem, want er was maar één zet die Harrie niet mocht doen. Laat dat nou net zijn volgende zet zijn… Enkele zetten later werd hij mat gezet.

Nikolai noteerde op bord twee zijn eerste verliespartij van het seizoen. Door een onnauwkeurigheid na de opening kwam hij een kwaliteit achter. Daar bleef het niet bij, even later kon hij opgeven.

Aan bord drie verloor ook Mark. Na een rustige opening werd hij langzaam weggeschoven. Een laatste wanhoopsoffensief had niet het gewenste resultaat.

Nico speelde aanvankelijk een rustige partij. Alles werd dichtgeschoven en remise leek onvermijdelijk. Vanuit het niets verloor Nico echter een pion en moest zijn dame offeren voor een paard en een toren. Het eindspel werd vervolgens soepel uitgeschoven, dus ook een nul voor Nico.

Robert speelde op bord 5 een typische Robert-partij. Goed uit de opening komen, beter staan, het vervolgens verkloten en uiteindelijk op remise uitkomen.

René leek goed uit de opening te zijn gekomen. Iets meer ruimte, prettige aanvalskansen. Tegenstander Wouter Noordkamp wist alle aanvallen te weerleggen. In zijn pogingen er toch doorheen te komen ging René in tijdnood iets te ver, waardoor hij uiteindelijk verloor.

Thomas speelde weer een goede partij en won vrij eenvoudig. Hij speelt alsof hij al jaren in het derde speelt. Met 3,5 punt uit 4 partijen is hij de enige die nog niet verloren heeft.

Johan speelde op bord 8 een goede partij. Na een moeilijke seizoensstart heeft hij zijn draai gevonden. Soepel schoof hij zijn tegenstander aan de kant.

Tel de acht borden bij elkaar op en er blijft een 2,5-5,5 nederlaag over.