Een lange maar geslaagde dag

Henk Vinkes

10:41 Apeldoorn Centraal Station, wie missen we nog?

10:43 Erik, jij hebt toch al een kaartje voor me gekocht, he.

10:44 Hoe werkt zo’n kaartjes dispenser

10:46 Die von ihnen gewählten Nummer is nicht erreichbar

10:47 Ah, daar is Armen The Great

10:48 Heeft Freddie een mobiel nummer?

10:48:30 055-525354643383 Hmmmmm, kleine mobiele rottoetsen

10:50 Uuuuuh ik ben verlaat, ik neem de volgende trein en dan een taxi.

11:22 Sneeuwballen mag je niet tussen de ogen mikken.

11:45 Jij liet je ogen ook afdwalen...

12:10 Hey Tom, bij welke uitgang sta je nu.

13:09 VAS – Homburg Apeldoorn 0-0

Hij torende hoog boven alle andere treinreizigers uit op het station van Hilversum, Der Holger, en was een man met een missie: De Beer slachten! Maar De Beer maaide al snel de nodige grasmatjes voor zijn voeten weg door al voor de partij de vredespijp aan te bieden. Maar Chief Lehmann kreeg opdracht van Opperhoofd WieBaud om een uitputtingslag te gaan voeren. Hij moest de opening op de flank beantwoorden met een flankoffensief. Er werd een Poolse variant (b5) in de strijd gegooid maar het mocht niet baten. De opgeworpen muur was te hard, en de Schnupfen van Holger hielpen er aan mee dat het snel remise was. Holger betrad de Orient Express naar zijn bedje...

14:00 VAS – Homburg Apeldoorn ½-½

De jonge student Van Dommelen die zo uit een doktersroman van Dr. Zhivago zou zijn kunnen weggelopen, had weinig oorlogsveren meegenomen. Het remiseaanbod kon dan ook zonder schuldgevoel worden aangenomen, mede omdat de andere acteurs de zaak goed onder controle leken te hebben. Waarschijnlijk zal de schrijver wel weer een romance met een nachtzuster voor hem in petto hebben gehad...

15:50 VAS – Homburg Apeldoorn 1-1

Playboy Harrie, waar drie Armannetjes inpassen, had weer een hele doos met verhalen meegenomen. In de trein, in de metro in de zaal bij de chinees, in de trein, op de fiets, oh nee, die was van Sjef. Maar ja, ook hij ontkwam er niet dat hij wel die dag met houtjes moest spelen. Houtjes, oh daar was ook nog een verhaal van onderweg, alleen die werden van het bord geveegd door Dr. Grange. Hij heeft zoals altijd weer een genoeglijke middag gehad met die partij, alhoewel Chief Holger hoofdschuddend een winstvariant op het bord dacht te toveren met een eitje. Het bleek niet te kloppen, maar wie bout daarom...

16:10 VAS – Homburg Apeldoorn 1½-1½

De strijd gaat gelijk op totdat Maarten het tijd vindt het evenwicht te verbreken. Bot, ruw en tot de tanden toe bewapend met geslepen aardappelschilmesjes gaat onze Rambo tekeer met dame en paard. Laat het vijandelijke paard vergalopperen en richt daarna de nodige pijlen op de koning die hij niet kan ontwijken. Met angstaanjagende kleuren dwingt hij zijn tegenstander heeeel veel stof te eten.

16:30 VAS – Homburg Apeldoorn 1½-2½

Tom Capone is een kruimeldief die nog in opkomst is en we weten op dit tijdstip niet wanneer zijn glorieuze carrière in een stroomversnelling komt. Elliot Ness, in de vermomming van Lex Jongsma, had daar behoorlijk de maling aan en wilde deze snotaap eens een behoorlijk pak voor zijn broek geven. De oude martelwerktuigen uit de tijd van Geza Maroczy en Akiba Rubinstein werden ontdaan van alle roest en Tom die alleen maar glinsterende hebbedingetjes gewend was, had een zware middag. De Commentaar Nestor behaalde een verdiende zege. Het bleek de enige Amsterdamsche overwinning van die middag te zijn.

16:38 VAS – Homburg Apeldoorn 2½-2½

Sjef, die altijd de rol van Leonardo di Caprio wilde spelen in de Taitaitanic, toverde weer de nodige ijsbergen tevoorschijn voor Cyriel Pex in de woelige wateren rondom de Amsterdam Canals. Waar hij ze vandaan haalt schijnt niemand te weten, feit was wel dat hij geen berenmuts had meegenomen want die pet wilde hij niet passen. Dan denk je als tegenstander alles mooi op zijn plek te hebben staan, en ja hoor, draait Sjef zo’n ijsberg om. En zoals iedereen weet zit het grootste gedeelte daarvan onder water, zo verraderlijk. En dat was het hier ook, met een simpele manoeuvre worden twee slopen binnengehaald en ook de partij. Hij kan op voor zijn volgende hoofdrol. Misschien de volgende als Howard Hughes?

16:55 VAS – Homburg Apeldoorn 2½-3½

Marcel le Blon stond vroeger bekend als Rutger Bauder, speelde regelmatig in Soapseries maar werd hieruit geschreven, en toen hij zijn carrière weer wilde oppakken, was het te laat. Om de tijd te verdrijven, legde hij zich toe op schaken en mag hij zo nu en dan figureren in de hoop toch nog eens ontdekt te worden. Helaas was ook nu weer geen hoofdrol voor hem weggelegd, deze eer probeerde zijn tegenstander weg te kapen, maar koel als de echte Rutger werd het verloren pionneke terug verorberd wat een vredelievende eindscore opleverde.

17:15 VAS – Homburg Apeldoorn 3-4

Armen The Great is ongenaakbaar. Het maakt hem niet wat het strijdtoneel is, knielen zullen ze voor deze 1 meter 65 (bij schatting) kleine grootheid. Dat knielen betekend dus dat ze veel stof zullen binnen krijgen. Ook nu werden weer heel koeltjes de duimschroeven (weer een martelwerktuig) aangedraaid, en ook toen de tijd en zwarte pionnen mee gingen spelen verroerde hij geen centimeter. Het is alleen Harrie gegeven dat er drie in hem passen, maar verder is er geen maat op hem. Voila : 3 uit 3. Wanneer zal hij eens coulant zijn met zijn onderdanen, laten we hopen dat dat pas na de 9e ronde is.

17:45 VAS – Homburg Apeldoorn 3-5

Onze eigen Freddie Clooney werd, zoals het een Star-performer betaamt, met sneltrein-taxi vaart op de plaats van bestemming gebracht. Gelukkig stond het gebouw nog net overeind maar dat zal na deze wedstrijd niet meer het geval zijn. Bijna nog eerder dan het hele overige team begon hij aan zijn partij tegen Aran Kohler. Een oerdegelijk loopgravengevecht waarbij gelukkig geen van beiden zijn helm boven de rand uit liet steken. Het was remise en bleef remise en daarmee werd de winst binnengeloodst.

18:00 VAS – Homburg Apeldoorn 3½-5½

Superspeurder Erik J. de Smit ging terug naar zijn jeugdjaren en vond daar zijn medestrijder van die tijd Sybolt de Boer en wilde nog graag de herinneringen ophalen, maar de bitterende noodzaak gebood hem zijn plicht te doen. Een alibi kon hij zich niet veroorloven op straffe van een reconstructie waarbij zijn ongelijk zou worden aangetoond. Nu probeerde hij lange tijd de veste te breken, gooide er nog een kwal tegenaan, maar moest toegeven dat de slopershamer het makkelijker zou hebben. Was het nu echt gewonnen... daar hebben we de volgende reconstructie voor: Fritz speelde hier de onschuld en dat was tevens ook het oordeel, geen van beiden kon winnen.

18:55 VAS – Homburg Apeldoorn 4-6

19:15 6 biertjes, 2 cola en een sinas

19:18 Ah daar zitten onze tegenstanders

19:19 Rijsttafel voor 9 personen

19:48 Wat is dat? Ja, is wel pittig. Laat eens proeven, ja is wel pittig.

20:45 Dit is toch de Wibaudstraat ? Ja inderdaad: de Ikbaudsteeg

21:00 Nog twee minuten voordat de stoptrein vertrekt, rennen !!

22:30 Apeldoorn Centraal Station.

22:41 Zondag 23 november, verslag van een lange maar geslaagde dag in Amsterdam.

Was Geketend : Chief. ( He Flew …)

Eventuele overeenkomsten met acteurs en/of soapacteurs en speelfims berusten louter op toeval en daaruit kunnen geen royalties op verhaald worden.

    VAS                2088 - Homburg Apeldoorn 2    2160 4  - 6
1.  Aran Kohler        2198 - Freddie van der Elburg 2227 ½  - ½
2.  Rob Hartoch        2129 - Holger Lehmann         2162 ½  - ½
3.  Sybolt de Boer     2324 - Erik Smit              2203 ½  - ½
4.  Cyriel Pex         2157 - Sjef Rijnaarts         2293 0  - 1
5.  Vincent Ouwendijk  2221 - Armen Hachijan         2016 0  - 1
6.  Lex Jongsma        2114 - Tom Meurs              2173 1  - 0
7.  Joost van Steenis  2087 - Marcel Boel            2170 ½  - ½
8.  Leonardo van Manen 1913 - Martin van Dommelen    2075 ½  - ½
9.  Dick Paulis        1873 - Harrie de Bie          2163 ½  - ½
10. Benno Drewes       1868 - Maarten Beekhuis       2113 0  - 1

Homburg Apeldoorn dendert over ESGOO heen

Lucien van Beek

Het eerste team van Homburg Apeldoorn heeft in de derde ronde van de KNSB korte metten gemaakt met ESGOO. In Enschede werd afgetekend gewonnen met 7½-2½, en dat was geenszins geflatteerd.

Na afloop was men het er aan Apeldoornse kant over eens dat dit de eerste overwinning op ESGOO was. Teamleider Frank Kroeze van ESGOO dacht zich echter nog een nederlaag tegen ons te herinneren; kortom, het was voor het eerst sinds mensenheugenis. Vorig seizoen werd Homburg in de centraal verspeelde slotronde nog op 5-5 gehouden door een veel zwakker gewaand ESGOO.

Als eerste vielen na zo’n drie uur spelen de eerste drie remises van Van de Oudeweetering, Kabatianski en Hoffmann. Met name die van Hoffmann was belangrijk, want hiermee neutraliseerde hij Feygin, de hoogstgerate speler van ESGOO.

Op een aantal andere borden viel al snel een overwicht voor de Apeldoorners aan te tekenen: jeugdkampioen Pruijssers speelde oud-jeugdkampioen De Jager weg in een koningsaanval, in dezelfde Franse variant als in ronde 2. Ikonnikov ruïneerde de stelling van opponent Fiebig eerst positioneel, en ging vervolgens dwars door het centrum heen. Langheinrich verkreeg een open stelling met dominant loperpaar, en de rokadestelling van Bierenbroodspot op de damevleugel bleek niet tegen deze druk bestand. Zaragatski had met zwart tegen Bolwerk al vanaf de opening, een koningsindisch in de voorhand met een open d-lijn, al positioneel voordeel en bouwde dit vakkundig uit in een zware stukken-eindspel.

Na de tijdcontrole waren nog drie partijen langer bezig. Van Beek had voor de tijdcontrole een kwaliteit gewonnen, maar investeerde daarna teveel tijd om de tegenkansen van Richter in te dammen, en moest genoegen nemen met remise. Kuipers wist zijn eerste overwinning van het seizoen aan te tekenen. Hij moest in ruil voor twee pionnen lang tegen een initiatief van Kroeze vechten, maar het materiaal gaf de doorslag. Van Delft tenslotte was in tijdnood een kwaliteit kwijtgeraakt, maar wist een vesting op te zetten in een eindspel van twee torens tegen toren plus loper. Saltaev probeerde het lang, maar berustte met nog een minuut op de klok in eeuwig schaak.

Slechts één minpunt valt nog aan te tekenen, en dat is dat er niet meer gezamenlijk gegeten wordt na afloop van wedstrijden van het eerste team.

   ESGOO              2401 - Homburg Apeldoorn       2420 2½ - 7½
1. Jaap de Jager      2361 - Roeland Pruijssers      2452 0  - 1
2. Michail Saltaev    2484 - Merijn van Delft        2399 ½  - ½
3. Thomas Fiebig      2405 - Vyacheslav Ikonnikov    2592 0  - 1
4. Michael Feygin     2569 - Michael Hoffmann        2469 ½  - ½
5. Rafael Fridman     2457 - Alexandr Kabatianski    2436 ½  - ½
6. Frank Kroeze       2424 - Stefan Kuipers          2321 0  - 1
7. Oscar Lemmers      2388 - Arthur vd Oudeweetering 2350 ½  - ½
8. Christian Richter  2403 - Lucien van Beek         2345 ½  - ½
9. Paul Bierenbroods. 2234 - Ferenc Langheinrich     2412 0  - 1
10.Peter Bolwerk      2282 - Ilja Zaragatski         2419 0  - 1

We winnen altijd in Arnhem...

Johan Engelen

Het team reisde vol goede moed af naar Arnhem, want, zoals Robert nog eens aanhaalde: "We winnen altijd in Arnhem". In Arnhem spelen 4 teams op zaterdag, zodat het lekker druk was.

Etienne Goudriaan was er weer niet bij, en dat begint nu toch een probleem te worden. Hij moet minimaal tweemaal optreden omdat anders het team tegen sancties van de KNSB oploopt. Zover laten we het toch niet komen, hoop ik. Maarten Beekhuis moest invallen in het 2e, maar gelukkig hadden we nog acht spelers over. Het lijkt inmiddels op een vast team, zo met zijn achten.

Dan de wedstrijd zelf. Nikolai speelde op bord 4 met zwart tegen Siert Huizinga. Na de opening had hij ineens een pionnetje meer en was vervolgens als eerste klaar met een vol punt. Mark speelde op 3 met wit tegen Barth Plomp. In het Italiaans ontstond een potgelijke stelling, maar Mark zag een lullig pionzetje over het hoofd en moest daarna opgeven. Daarmee was de stand weer gelijk getrokken. René speelde met zwart op bord 6 zijn geliefde Albins tegengambiet met f6 tegen Ivo van de Gouw. Daarmee wordt de pion definitief een gambietpion. René investeerde vervolgens nog een stuk in een koningsaanval, maar in tijdnood had hij geen zin meer om tot het gaatje te gaan en koos voor eeuwig schaak met twee paarden omdat de stand op de andere borden erg gunstig leek. Gonzalo leek met zwart op bord 2 erg moeilijk uit de opening te komen tegen Barth Plomp, maar had korte tijd later wel remise te pakken. Daarmee werd de tussenstand 2-2.

Johan speelde met wit op bord 5 tegen Ruud Wille. Vanuit de Botwinnik-opstelling kwam een gelijke stand op het bord, waarin Johan bleef zoeken naar kansen en Ruud de boel dicht wilde houden. Naarmate de 40e zet naderde werd de druk van wit hoger, en uiteindelijk bezweek Ruud op de 38e zet. De voorsprong stond er eindelijk. Robert speelde op bord 7 met wit tegen Paul Schoenmakers en had de hele partij het initiatief. Hij kon echter de juiste weg naar winst niet vinden waardoor uiteindelijk toch de vrede werd getekend. Kristianne had op bord 8 met zwart tegen Paul de Freytas een moeilijke middenspelfase goed overleeft en hield daaraan zowaar drie pionnen over. Die voorsprong gaf ze niet meer uit handen en met een mooie mataanval beëindigde ze haar partij in stijl. Daarmee was de winst binnen.

Op bord 1 was Henk met wit tegen Jochem Woestenburg erg goed bezig. Hij bestreedt het Grünfeld-Indisch zeer agressief en hield daaraan een pionnetje over in een goede stelling. Je kunt het normaal gesproken wel aan Henk overlaten om zo'n stelling lekker uit te melken en uit te schuiven, maar deze keer liep het anders. In het eindspel kreeg Henk zelfs nog een 2e pion erbij, maar uiteindelijk kwam een stelling op het bord met paard en twee losse pionnen tegen paard, en daarin is het heel lastig opereren. Na een paar maal de winst te hebben overzien (de beste stuurlui staan immers altijd aan wal) moest hij een pion inleveren, en de 2e kon door het paar worden geneutraliseerd. Daarmee behaalden we een mooie 5-3 overwinning, maar ik denk dat nog niet iedereen tevreden zal zijn met dit resultaat omdat er meer had ingezeten.

De terugreis naar huis was waarschijnlijk spannender dan de wedstrijd zelf. De eerste sneeuw van het jaar zorgde voor veel overlast op de wegen en daarmee een enerverende reis.

   ASV 3               1918 - Homburg Apeldoorn 3   1973 3 - 5
1. Jochem Woestenburg  1972 - Henk Eleveld          2063 ½ - ½
2. Kees Sep            2000 - Gonzalo T. Ramirez    2054 ½ - ½
3. Barth Plomp         1963 - Mark Brussen          1994 1 - 0
4. Siert Huizinga      1879 - Nikolai Kabanof       2069 0 - 1
5. Ruud Wille          1884 - Johan Engelen         1908 0 - 1
6. Ivo van der Gouw    1882 - René Nijland          1911 ½ - ½
7. Paul Schoenmakers   1880 - Robert Verkruissen    1896 ½ - ½
8. Paul de Freytas     1885 - Kristianne Tempelman  1891 0 - 1

Eerste seizoensoverwinning voor Homburg Apeldoorn

Lucien van Beek

Na de enigszins verwachte nederlaag in ronde 1 tegen ELO-machine HSG, speelde het eerste afgelopen zaterdag tegen promovendus Voerendaal. Bij aanvang was duidelijk dat het geen makkelijke middag zou worden voor Homburg, want de Limburgers waren op volle oorlogssterkte gekomen. Het begin van de wedstrijd was ook voor Voerendaal: een aantal Apeldoorners leek moeilijk uit de opening te komen. Toen echter na de tijdnoodfase het stof was opgetrokken, werd duidelijk dat Voerendaal een paar goede stellingen niet had weten te winnen. Merijn van Delft zorgde in het laatste uur voor het beslissende punt: 5,5 - 4,5. Voor Voerendaal betekent dit dat het een lastig seizoen gaat worden.

Verslag per bord:

Op bord 1 debuteerde Slava Ikonnikov met zwart tegen Orlov. In een vechtpartij bleek zijn aanval op de koningsvleugel voldoende om het witte initiatief op de damevleugel te beteugelen.

Roeland Pruijssers offerde op bord 2 in de Steinitz-variant van het Frans een kleine kwaliteit. Hij leek onvoldoende compensatie te hebben, maar in tijdnood tastte zijn tegenstander mis in het eindspel.

Op bord 3 kreeg Sebastian Siebrecht een lastig positioneel stukoffer van Hausrath te verwerken, maar hield de zaak met enig hangen en wurgen bij elkaar.

Ilja Zaragatski was als eerste klaar: hij bereikte met wit in het Catalaans niets tegen Wantola.

Ali Bitalzadeh kreeg een centrumdoorbraak van Schebler te verwerken, en moest vrij snel opgeven.

Merijn van Delft op bord 6 kreeg net als Roeland de Steinitz van het Frans op het bord, tegen Polaczek. Na de tijdnood had hij een kwaliteit gewonnen, en offerde deze terug om naar een technisch gewonnen zware stukken-eindspel af te wikkelen.

Op bord 7 pakte Alexander Kabatianski een pion in de opening, liet het initiatief van zijn tegenstander Bus kalmeren en pakte eenvoudig het punt.

Stefan Kuipers speelde voor de tweede keer van zijn leven het Open Spaans, en liet zich rond zet 20 positioneel overspelen. Zijn tegenstander Sielecki wist zich geen raad met de geboden kansen, en zo kwam het dat Stefan nog als laatste bezig was. Uiteindelijk werd een slechte koningsstelling hem in de slotfase fataal.

Op bord 9 moest Arthur van de Oudeweetering in de denktank na een mislukte openingsopzet, maar speelde zich toch nog vrij makkelijk naar een positioneel gewonnen stelling, die hij nog voor de tijdcontrole in winst omzette.

Tenslotte investeerde ondergetekende tegen Driessens in een Slavische opening teveel tijd. Een positioneel gezonde stelling werd steeds bedenkelijker, en een nederlaag was het gevolg.

    Homburg Apeldoorn       2408 - Voerendaal         2366 5½ - 4½
1.  Vyacheslav Ikonnikov    2592 - Andrey Orlov       2501 ½  - ½
2.  Roeland Pruijssers      2452 - Benjamin Tereick   2382 1  - 0
3.  Sebastian Siebrecht     2453 - Daniel Hausrath    2491 ½  - ½
4.  Ilja Zaragatski         2419 - Ivo Wantola        2277 ½  - ½
5.  Ali Bitalzadeh          2310 - Gerhard Schebler   2453 0  - 1
6.  Merijn van Delft        2399 - Richard Polaczek   2429 1  - 0
7.  Alexandr Kabatianski    2436 - Tom Bus            2243 1  - 0
8.  Stefan Kuipers          2321 - Christoph Sielecki 2368 0  - 1
9.  Arthur vd Oudeweetering 2350 - Henk Temmink       2230 1  - 0
10. Lucien van Beek         2345 - Patrick Driessens  2283 0  - 1

We hebben nog een half punt nodig… ...einduitslag 9½-½

Henk Vinkes

Het duurde lang voordat eindelijk die laatste remise werd binnengehaald. Eddie Scholl moest inzien dat de betonnen muur die door Freddie van der Elburg was gemetseld niet te slechten was. Daarmee was de eerste overwinning voor het 2e team in de 1e klasse A een feit. Dit was de eerste gelegenheid om aan te tonen dat klassebehoud in de 1e klasse zeker moet lukken. In het nieuwe onderkomen was dus Philidor 1847 uit Leeuwarden de te kloppen maar zeker niet te onderschatten ploeg. Vooral op de eerste vijf borden zijn ze sterk, maar het bleek dat ze met twee invallers waren gekomen, Tondivar was er niet bij, en dat zou toch wel kunnen schelen.

Als eerste is het Sjef Rijnaarts die positieve berichten over zijn stelling de wereld in brengt. In een Siciliaanse partij laat hij Addy Lont al snel zwoegen voor een comfortabele stelling en dat kost zeer veel moeite. Na 15 zetten moet hij de rokade vaarwel zeggen en komt er een irritante pion op d6. De zwarte dame wordt naar voren gelokt en daarna in het nauw gebracht. Met een sarcastische lach laat Sjef aan wie het maar horen wil weten dat hij zojuist Dc2 heeft gespeeld, met het idee om de dame te winnen. Enige remedie daartegen is het offeren van een kwaliteit. Dan is het daarna een kleine moeite voor Sjef om de eerste winst van de dag binnen te halen.

Tom Meurs had in de 1e ronde hard verloren en was er uiteraard op gebrand dat nu recht te zetten. Ik kreeg het gevoel dat hij er relaxter bij zat dan in Nijmegen, geen vervelend Koningsgambiet om te verdedigen, maar nu zelf aan de witte kant Siciliaans, de Najdorf variant. Ook hij wist tegenstander Sparenberg de rokade te ontnemen en ging na verloop van tijd met zijn torens de richting op waar de zwarte koning heen dacht te vluchten. Bij de eerste de beste gelegenheid die zich voordeed, nam hij het initiatief in handen. De zwarte koning werd nog verder naar buiten gedrongen. Zwart moest zijn stelling opengooien om iets van tegenspel hopen te kunnen creëren, maar Cool Hand Tom wist alles makkelijk te bezweren. Zelfs het binnenvallen van de dame op c2 deerde hem niet. Een op het oog geforceerde afruil leverde een stuk en diverse pionnen op. 2-0, wat een luxe.

Ach, en dan komt het derde punt er ook zo dadelijk aan, of toch niet... hmmm beschwindeld moet Marcel gedacht hebben. Twee pionnen voor, niets aan de hand stelling en ruime voorsprong op de klok. Laat maar komen die 3-0. Jippe Kamstra pakt de laatste strohalm die hij kan vinden en schuift de f-pion naar voren wat een gat op g7 open legt. Maar ja, toren op g8 en dat probleem is geneutraliseerd. Tja, dan moet je dus niet die toren naar d8 spelen, daarna is het direct uit. De loper wordt op g6 geofferd en er is geen kruit meer gewassen tegen mat. Jammer maar helaas, het voelt wel lullig, vooral als je dan de dreiging hebt dat je in navolging van de aria's van Freddie een cursus paaldansen moet gaan doen.

Een tegenvaller als je het zo mag noemen, maar die is snel weer rechtgezet als Harmen van den Berg besluit Martin een handje te helpen. Hier is er een gapend gat op g7 de voorbode van het onheil dat hij over zich heen roept. Een zet als Td8 die er toch normaal uitziet, blijkt alleen maar rampspoed met zich mee te brengen. Binnen twee zetten is het over, hij kan kiezen tussen torenverlies of mat en geen van beide is een gezonde optie. De schwindel van Marcel is rechtgezet, het is 3-1. Wat een luxe, en het houdt maar niet op.

De volgende die van het zoet der overwinning kan gaan genieten is Holger. Nu eens niet een zenuwslopende stelling in tijdnood, maar een betere stelling omgezet naar een overwinning. Een zwart paard dat langzaam maar zeker wordt omgedoopt tot hobbelpaard met houtworm kan zichzelf nog ruilen tegen een ander stuk. Maar het andere paard wordt de schlemiel van de dag als die denkt houtjes te kunnen gaan sprokkelen voor Sinterklaasavond. Vergeet-ie toch even zijn baasje te verdedigen. Het heeft allemaal geen zin meer, er blijft niets over van de zwarte stelling.

En nog moet het niet ophouden met winstpartijen, denkt Armen. Jan Boersma heeft een middagje verdedigen achter de rug met weinig plezier en zeer veel bedenktijd gebruiken. Mooie samenwerking van de witte stukken is niet leuk om tegen te spelen. Jan Boersma denkt dan in tijdnood de boel te kunnen redden, maar vergeet een vork van het paard en mag de dame inleveren. Een vaak gehoorde opmerking in tijdnood is dat men vergeet op te geven, maar hier vergeet hij te zien dat hij schaak staat en denkt dan de dame uit de sores te halen door haar op een ander veld te zetten. Helaas zijn er teveel getuigen die hem helpen de dame terug te zetten op het dodelijke veld.

Dan begint het lange wachten en zoals in de inleiding al vermeld, is het Freddie die overwinning binnen brengt. Eddie Scholl heeft lang geprobeerd om hem op de knieën te krijgen maar het lukte niet. Daarvoor was de zwarte stelling ook te degelijk en waarschijnlijk had hij het er ook nergens beter kunnen doen, tenminste volgens Fritz. Het evenwicht helde lang genoeg naar wit, maar nooit zoveel dat het beslissend kon of had moeten zijn. Daarmee was de overwinning een feit. Pfeeew, die is binnen.

Dan zijn er nog drie partijen gaande. Harrie is daarvan de eerste die zich de meerdere moet erkennen in Maarten Etmans. Lang gaat het gelijk maar als Etmans via een verraderlijke pionzet Harrie aan het nadenken zet, grijpt hij toch mis. De witte paarden staan op voor zwart lastige velden die het de koning lastig maken. Tevens belemmeren ze de terugtocht van de dame om de troepen te assisteren voor de verdediging. De 69-jarige Etmans breekt de stelling van Harrie open en die mag alleen maar toekijken hoe de boel gesloopt wordt.

Erik Smit heeft dan ook al een zware middag achter de rug. Tjapko Struik legt hem overduidelijk op de pijnbank en met pijn en moeite haalt hij de 40 zetten om er achter te komen dat hij een pion minder heeft, wit een vervelende pion op d-lijn heeft die maar loopt en loopt, en ook nog eens een b-pion die zich aan het warmlopen is. Nou kies maar welke je wilt gaan pakken. Op een of ander manier lukt het om de d-pion te veroveren ten koste van de g-pion, maar dan is er ook nog dat andere ding aan de zijlijn. Waarschijnlijk murw gespeeld door een hele middag verdedigen, gaat Erik toch nog de fout in.

Marc Jonker speelde tegen Migchiel de Jong die er ook een middagje uitmelken van een klein voordeeltje van maakte. Een dooie zwarte loper die heen en weer pendelde tussen b7 en a8 was het verschil in deze partij. Als de zwarte loper meer bewegingsvrijheid gehad zou hebben, waren er zeker kansen op remise geweest. Zoals het nu ging mocht Marc zich alleen maar verdedigen tegen de zeer actieve witte stukken. Het kostte zeer veel tijd en de eerste tijdscontrole werd gehaald maar de tweede kwam ook zeer snel dichterbij. En die kostte hem uiteindelijk de kop.

Eigenlijk had de wedstrijd al heel snel beslist kunnen zijn als Marcel zich niet had vergist, nu moesten we toch nog even de billen dichtknijpen voor dat laatste halve puntje. Gelukkig kwam die er. De einduitslag was derhalve 9-0 voor wit en 1 half punt voor zwart, maar die was in het voordeel van Homburg Apeldoorn. Op naar Amsterdam!

    Homburg Apeldoorn 2 2179 - Philidor 1847        2160 5½ - 4½
1.  Marc Jonker         2312 - Migchiel de Jong     2305 0  - 1
2.  Sjef Rijnaarts      2293 - Addy Lont            2272 1  - 0
3.  Freddie vd Elburg   2227 - Eddie Scholl         2205 ½  - ½
4.  Holger Lehmann      2162 - Jan Hania            2180 1  - 0
5.  Erik Smit           2203 - Tjapko Struik        2205 0  - 1
6.  Armen Hachijan      2016 - Jan Boersma          1987 1  - 0
7.  Marcel Boel         2170 - Jippe Kamstra        2105 0  - 1
8.  Tom Meurs           2173 - Erik Sparenberg      2155 1  - 0
9.  Harrie de Bie       2163 - Maarten Etmans       2056 0  - 1
10. Martin van Dommelen 2075 - Harmen van den Berg  2135 1  - 0

Plus 1 in plaats van min 1

Mark Brussen

Op 1 november werd de tweede ronde van de KNSB-competitie gespeeld. Voor het eerst in de nieuwe locatie, een kerkje aan de Sprengenweg. Een prima locatie, al waren er wel twee zalen nodig om alle teams plaats te kunnen bieden. Er stond veel op het spel, want alle KNSB-teams van Homburg hadden de eerste ronde verloren. Homburg 3 moest tegen Almelo. De vorige ronde werd verloren van een stel talenten uit het noorden. We hadden dus wat recht te zetten. Maar dat leek vooraf niet makkelijk. Almelo heeft een sterk team dat niet zo lang geleden nog in de 2e klasse speelde.

De wedstrijd begon lekker. Na een paar minuten spelen ging er een mobiele telefoon af. Het zal toch niet… René Nijland stond op, pakte zijn telefoon en liep naar buiten. #%(#*%. Daar gaat het eerste punt. Bij enkele leden van de tegenpartij werd al gespeculeerd over een vroege 0-1. Maar gelukkig was de tegenstander van René zo sportief om de winst niet te claimen. En de wedstrijdleider was op dat moment precies waar hij moest zijn: niet in onze zaal.

Om dan maar direct met de partij van René door te gaan: als dank voor de sportiviteit van de heer Jutba deed René hem in de opening een toren en een stuk cadeau. Hier kreeg René wel een dame en een enorme ontwikkelingsvoorsprong voor terug. Het duurde nog lang, maar uiteindelijk werd de materiële en ontwikkelingsvoorsprong soepel naar winst geschoven. 1-0 in plaats van 0-1, een prettige meevaller.

Op de andere borden stonden we zeker niet minder, dus het leek een goede middag te worden.

Gonzalo Tangarife stond op bord 2 na de opening wel wat minder goed. Tegenstander Sarink voerde de druk op een achtergebleven pion op e3 op, maar kon er niet doorheen komen. Gonzalo wist handig om de pion heen te spelen en na een mooie combinatie werd er een kwaliteit gewonnen. Vervolgens stortte de zwarte stelling in elkaar en vlak voor de tijdcontrole konden we het tweede punt bijschrijven.

Ondertussen was Kristianne Tempelman ook klaar. Na de opening stond ze een pion voor, maar haar pionnenstructuur zag er niet echt geweldig uit. Met wat moeite kon de pion behouden worden en werd een zeer goede stelling opgebouwd. Toen Kristianne de tijdnoodfase in ging stonden alle stukken midden op het bord en leek het een kwestie van tijd tot het punt bijgeschreven kon worden. Het liep echter wat anders. Door de tijdnood verloor ze de controle en met nog 50 seconden voor 10 zetten en een inmiddels verloren stelling moest ze opgeven.

Maarten Beekhuis speelde op bord 1 een goede partij tegen Maurice Schippers. Na de opening was het zoals gewoonlijk bij Maarten een chaos. Maar zoals vaak, wel een prettige chaos. Van het verloop van de partij heb ik weinig meegekregen, maar net voor de tijdcontrole werden de handen geschud en tekende Maarten ons derde punt bij.

Johan Engelen speelde een lastige partij op bord 5. In een donker hoekje van de kerk werd het steeds donkerder. Het bord was nog net te zien, maar bij Johan ging na een klein foutje het licht uit. De stand werd daarmee op 3-2 gebracht.

Nikolai Kabanof en Robert Verkruissen stonden beide erg goed (lees: totaal gewonnen). Met beiden enkele pionnen voor in het eindspel, leek er minimaal anderhalf punt uit te halen te zijn. Bij Robert verzandde het eindspel in T + 1 pion tegen T + 2 pionnen. Dit bleek niet meer te winnen. Bij Nikolai zag het er nog beter uit. 2 pionnen voor, en dan nog vrijpionnen aan beide zijden van het bord ook. Om een quote van een van zijn teamgenoten te gebruiken: “Dat is gewoon doorlopen en dan wint het makkelijk”. De eerste pion die op de nominatie stond om tot dame gepromoveerd te worden strandde in het zicht van de haven. Maar goed, geen probleem, er is er nog eentje toch? Hmm, die bleek niet meer vooruit te kunnen. Tot opluchting van de teamleider en enkele omstanders werd de laatste pion van tegenstander Poelstra wel buitgemaakt, zodat het in ieder geval niet meer te verliezen was. Winst zat er echter ook niet meer in. Daarmee kwam de stand op 4-3.

Om de winst veilig te stellen moest Mark Brussen en eindspel met een pion minder remise zien te houden. Na een paar fouten in het middenspel bleef er een eindspel over van loper en 4 pionnen (waarvan 1 vrijpion) tegen een paard en 3 pionnen. De koning van tegenstander Paalman kon echter worden afgesloten en met het paard kon de vrijpion worden tegengehouden. Niet veel later werd er tot remise besloten, waarmee de verdiende zege van het team werd binnengehaald.

   Homburg Apeldoorn 3       1980 - Almelo            2028 4½ - 3½
1. Maarten Beekhuis          2113 - Maurice Schippers 2085 1  - 0
2. Gonzalo Tangarife Ramirez 2054 - Edwin Sarink      2061 1  - 0
3. Mark Brussen              1994 - Henk-Jan Paalman  2076 ½  - ½
4. Nikolai Kabanof           2069 - Ben Poelstra      2036 ½  - ½
5. Johan Engelen             1908 - Martin Bootsma    2018 0  - 1
6. René Nijland              1911 - Alvin Jutba       2035 1  - 0
7. Robert Verkruissen        1896 - Jan Willem Brinks 1984 ½  - ½
8. Kristianne Tempelman      1891 - Zagar Zeeman      1928 0  - 1