Het duurde lang voordat eindelijk die laatste remise werd binnengehaald. Eddie Scholl moest inzien dat de betonnen muur die door Freddie van der Elburg was gemetseld niet te slechten was. Daarmee was de eerste overwinning voor het 2e team in de 1e klasse A een feit. Dit was de eerste gelegenheid om aan te tonen dat klassebehoud in de 1e klasse zeker moet lukken. In het nieuwe onderkomen was dus Philidor 1847 uit Leeuwarden de te kloppen maar zeker niet te onderschatten ploeg. Vooral op de eerste vijf borden zijn ze sterk, maar het bleek dat ze met twee invallers waren gekomen, Tondivar was er niet bij, en dat zou toch wel kunnen schelen.
Als eerste is het Sjef Rijnaarts die positieve berichten over zijn stelling de wereld in brengt. In een Siciliaanse partij laat hij Addy Lont al snel zwoegen voor een comfortabele stelling en dat kost zeer veel moeite. Na 15 zetten moet hij de rokade vaarwel zeggen en komt er een irritante pion op d6. De zwarte dame wordt naar voren gelokt en daarna in het nauw gebracht. Met een sarcastische lach laat Sjef aan wie het maar horen wil weten dat hij zojuist Dc2 heeft gespeeld, met het idee om de dame te winnen. Enige remedie daartegen is het offeren van een kwaliteit. Dan is het daarna een kleine moeite voor Sjef om de eerste winst van de dag binnen te halen.
Tom Meurs had in de 1e ronde hard verloren en was er uiteraard op gebrand dat nu recht te zetten. Ik kreeg het gevoel dat hij er relaxter bij zat dan in Nijmegen, geen vervelend Koningsgambiet om te verdedigen, maar nu zelf aan de witte kant Siciliaans, de Najdorf variant. Ook hij wist tegenstander Sparenberg de rokade te ontnemen en ging na verloop van tijd met zijn torens de richting op waar de zwarte koning heen dacht te vluchten. Bij de eerste de beste gelegenheid die zich voordeed, nam hij het initiatief in handen. De zwarte koning werd nog verder naar buiten gedrongen. Zwart moest zijn stelling opengooien om iets van tegenspel hopen te kunnen creëren, maar Cool Hand Tom wist alles makkelijk te bezweren. Zelfs het binnenvallen van de dame op c2 deerde hem niet. Een op het oog geforceerde afruil leverde een stuk en diverse pionnen op. 2-0, wat een luxe.
Ach, en dan komt het derde punt er ook zo dadelijk aan, of toch niet... hmmm beschwindeld moet Marcel gedacht hebben. Twee pionnen voor, niets aan de hand stelling en ruime voorsprong op de klok. Laat maar komen die 3-0. Jippe Kamstra pakt de laatste strohalm die hij kan vinden en schuift de f-pion naar voren wat een gat op g7 open legt. Maar ja, toren op g8 en dat probleem is geneutraliseerd. Tja, dan moet je dus niet die toren naar d8 spelen, daarna is het direct uit. De loper wordt op g6 geofferd en er is geen kruit meer gewassen tegen mat. Jammer maar helaas, het voelt wel lullig, vooral als je dan de dreiging hebt dat je in navolging van de aria's van Freddie een cursus paaldansen moet gaan doen.
Een tegenvaller als je het zo mag noemen, maar die is snel weer rechtgezet als Harmen van den Berg besluit Martin een handje te helpen. Hier is er een gapend gat op g7 de voorbode van het onheil dat hij over zich heen roept. Een zet als Td8 die er toch normaal uitziet, blijkt alleen maar rampspoed met zich mee te brengen. Binnen twee zetten is het over, hij kan kiezen tussen torenverlies of mat en geen van beide is een gezonde optie. De schwindel van Marcel is rechtgezet, het is 3-1. Wat een luxe, en het houdt maar niet op.
De volgende die van het zoet der overwinning kan gaan genieten is Holger. Nu eens niet een zenuwslopende stelling in tijdnood, maar een betere stelling omgezet naar een overwinning. Een zwart paard dat langzaam maar zeker wordt omgedoopt tot hobbelpaard met houtworm kan zichzelf nog ruilen tegen een ander stuk. Maar het andere paard wordt de schlemiel van de dag als die denkt houtjes te kunnen gaan sprokkelen voor Sinterklaasavond. Vergeet-ie toch even zijn baasje te verdedigen. Het heeft allemaal geen zin meer, er blijft niets over van de zwarte stelling.
En nog moet het niet ophouden met winstpartijen, denkt Armen. Jan Boersma heeft een middagje verdedigen achter de rug met weinig plezier en zeer veel bedenktijd gebruiken. Mooie samenwerking van de witte stukken is niet leuk om tegen te spelen. Jan Boersma denkt dan in tijdnood de boel te kunnen redden, maar vergeet een vork van het paard en mag de dame inleveren. Een vaak gehoorde opmerking in tijdnood is dat men vergeet op te geven, maar hier vergeet hij te zien dat hij schaak staat en denkt dan de dame uit de sores te halen door haar op een ander veld te zetten. Helaas zijn er teveel getuigen die hem helpen de dame terug te zetten op het dodelijke veld.
Dan begint het lange wachten en zoals in de inleiding al vermeld, is het Freddie die overwinning binnen brengt. Eddie Scholl heeft lang geprobeerd om hem op de knieën te krijgen maar het lukte niet. Daarvoor was de zwarte stelling ook te degelijk en waarschijnlijk had hij het er ook nergens beter kunnen doen, tenminste volgens Fritz. Het evenwicht helde lang genoeg naar wit, maar nooit zoveel dat het beslissend kon of had moeten zijn. Daarmee was de overwinning een feit. Pfeeew, die is binnen.
Dan zijn er nog drie partijen gaande. Harrie is daarvan de eerste die zich de meerdere moet erkennen in Maarten Etmans. Lang gaat het gelijk maar als Etmans via een verraderlijke pionzet Harrie aan het nadenken zet, grijpt hij toch mis. De witte paarden staan op voor zwart lastige velden die het de koning lastig maken. Tevens belemmeren ze de terugtocht van de dame om de troepen te assisteren voor de verdediging. De 69-jarige Etmans breekt de stelling van Harrie open en die mag alleen maar toekijken hoe de boel gesloopt wordt.
Erik Smit heeft dan ook al een zware middag achter de rug. Tjapko Struik legt hem overduidelijk op de pijnbank en met pijn en moeite haalt hij de 40 zetten om er achter te komen dat hij een pion minder heeft, wit een vervelende pion op d-lijn heeft die maar loopt en loopt, en ook nog eens een b-pion die zich aan het warmlopen is. Nou kies maar welke je wilt gaan pakken. Op een of ander manier lukt het om de d-pion te veroveren ten koste van de g-pion, maar dan is er ook nog dat andere ding aan de zijlijn. Waarschijnlijk murw gespeeld door een hele middag verdedigen, gaat Erik toch nog de fout in.
Marc Jonker speelde tegen Migchiel de Jong die er ook een middagje uitmelken van een klein voordeeltje van maakte. Een dooie zwarte loper die heen en weer pendelde tussen b7 en a8 was het verschil in deze partij. Als de zwarte loper meer bewegingsvrijheid gehad zou hebben, waren er zeker kansen op remise geweest. Zoals het nu ging mocht Marc zich alleen maar verdedigen tegen de zeer actieve witte stukken. Het kostte zeer veel tijd en de eerste tijdscontrole werd gehaald maar de tweede kwam ook zeer snel dichterbij. En die kostte hem uiteindelijk de kop.
Eigenlijk had de wedstrijd al heel snel beslist kunnen zijn als Marcel zich niet had vergist, nu moesten we toch nog even de billen dichtknijpen voor dat laatste halve puntje. Gelukkig kwam die er. De einduitslag was derhalve 9-0 voor wit en 1 half punt voor zwart, maar die was in het voordeel van Homburg Apeldoorn. Op naar Amsterdam!
Homburg Apeldoorn 2 2179 - Philidor 1847 2160 5½ - 4½
1. Marc Jonker 2312 - Migchiel de Jong 2305 0 - 1
2. Sjef Rijnaarts 2293 - Addy Lont 2272 1 - 0
3. Freddie vd Elburg 2227 - Eddie Scholl 2205 ½ - ½
4. Holger Lehmann 2162 - Jan Hania 2180 1 - 0
5. Erik Smit 2203 - Tjapko Struik 2205 0 - 1
6. Armen Hachijan 2016 - Jan Boersma 1987 1 - 0
7. Marcel Boel 2170 - Jippe Kamstra 2105 0 - 1
8. Tom Meurs 2173 - Erik Sparenberg 2155 1 - 0
9. Harrie de Bie 2163 - Maarten Etmans 2056 0 - 1
10. Martin van Dommelen 2075 - Harmen van den Berg 2135 1 - 0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten