Op 1 november werd de tweede ronde van de KNSB-competitie gespeeld. Voor het eerst in de nieuwe locatie, een kerkje aan de Sprengenweg. Een prima locatie, al waren er wel twee zalen nodig om alle teams plaats te kunnen bieden. Er stond veel op het spel, want alle KNSB-teams van Homburg hadden de eerste ronde verloren. Homburg 3 moest tegen Almelo. De vorige ronde werd verloren van een stel talenten uit het noorden. We hadden dus wat recht te zetten. Maar dat leek vooraf niet makkelijk. Almelo heeft een sterk team dat niet zo lang geleden nog in de 2e klasse speelde.
De wedstrijd begon lekker. Na een paar minuten spelen ging er een mobiele telefoon af. Het zal toch niet… René Nijland stond op, pakte zijn telefoon en liep naar buiten. #%(#*%. Daar gaat het eerste punt. Bij enkele leden van de tegenpartij werd al gespeculeerd over een vroege 0-1. Maar gelukkig was de tegenstander van René zo sportief om de winst niet te claimen. En de wedstrijdleider was op dat moment precies waar hij moest zijn: niet in onze zaal.
Om dan maar direct met de partij van René door te gaan: als dank voor de sportiviteit van de heer Jutba deed René hem in de opening een toren en een stuk cadeau. Hier kreeg René wel een dame en een enorme ontwikkelingsvoorsprong voor terug. Het duurde nog lang, maar uiteindelijk werd de materiële en ontwikkelingsvoorsprong soepel naar winst geschoven. 1-0 in plaats van 0-1, een prettige meevaller.
Op de andere borden stonden we zeker niet minder, dus het leek een goede middag te worden.
Gonzalo Tangarife stond op bord 2 na de opening wel wat minder goed. Tegenstander Sarink voerde de druk op een achtergebleven pion op e3 op, maar kon er niet doorheen komen. Gonzalo wist handig om de pion heen te spelen en na een mooie combinatie werd er een kwaliteit gewonnen. Vervolgens stortte de zwarte stelling in elkaar en vlak voor de tijdcontrole konden we het tweede punt bijschrijven.
Ondertussen was Kristianne Tempelman ook klaar. Na de opening stond ze een pion voor, maar haar pionnenstructuur zag er niet echt geweldig uit. Met wat moeite kon de pion behouden worden en werd een zeer goede stelling opgebouwd. Toen Kristianne de tijdnoodfase in ging stonden alle stukken midden op het bord en leek het een kwestie van tijd tot het punt bijgeschreven kon worden. Het liep echter wat anders. Door de tijdnood verloor ze de controle en met nog 50 seconden voor 10 zetten en een inmiddels verloren stelling moest ze opgeven.
Maarten Beekhuis speelde op bord 1 een goede partij tegen Maurice Schippers. Na de opening was het zoals gewoonlijk bij Maarten een chaos. Maar zoals vaak, wel een prettige chaos. Van het verloop van de partij heb ik weinig meegekregen, maar net voor de tijdcontrole werden de handen geschud en tekende Maarten ons derde punt bij.
Johan Engelen speelde een lastige partij op bord 5. In een donker hoekje van de kerk werd het steeds donkerder. Het bord was nog net te zien, maar bij Johan ging na een klein foutje het licht uit. De stand werd daarmee op 3-2 gebracht.
Nikolai Kabanof en Robert Verkruissen stonden beide erg goed (lees: totaal gewonnen). Met beiden enkele pionnen voor in het eindspel, leek er minimaal anderhalf punt uit te halen te zijn. Bij Robert verzandde het eindspel in T + 1 pion tegen T + 2 pionnen. Dit bleek niet meer te winnen. Bij Nikolai zag het er nog beter uit. 2 pionnen voor, en dan nog vrijpionnen aan beide zijden van het bord ook. Om een quote van een van zijn teamgenoten te gebruiken: “Dat is gewoon doorlopen en dan wint het makkelijk”. De eerste pion die op de nominatie stond om tot dame gepromoveerd te worden strandde in het zicht van de haven. Maar goed, geen probleem, er is er nog eentje toch? Hmm, die bleek niet meer vooruit te kunnen. Tot opluchting van de teamleider en enkele omstanders werd de laatste pion van tegenstander Poelstra wel buitgemaakt, zodat het in ieder geval niet meer te verliezen was. Winst zat er echter ook niet meer in. Daarmee kwam de stand op 4-3.
Om de winst veilig te stellen moest Mark Brussen en eindspel met een pion minder remise zien te houden. Na een paar fouten in het middenspel bleef er een eindspel over van loper en 4 pionnen (waarvan 1 vrijpion) tegen een paard en 3 pionnen. De koning van tegenstander Paalman kon echter worden afgesloten en met het paard kon de vrijpion worden tegengehouden. Niet veel later werd er tot remise besloten, waarmee de verdiende zege van het team werd binnengehaald.
Homburg Apeldoorn 3 1980 - Almelo 2028 4½ - 3½
1. Maarten Beekhuis 2113 - Maurice Schippers 2085 1 - 0
2. Gonzalo Tangarife Ramirez 2054 - Edwin Sarink 2061 1 - 0
3. Mark Brussen 1994 - Henk-Jan Paalman 2076 ½ - ½
4. Nikolai Kabanof 2069 - Ben Poelstra 2036 ½ - ½
5. Johan Engelen 1908 - Martin Bootsma 2018 0 - 1
6. René Nijland 1911 - Alvin Jutba 2035 1 - 0
7. Robert Verkruissen 1896 - Jan Willem Brinks 1984 ½ - ½
8. Kristianne Tempelman 1891 - Zagar Zeeman 1928 0 - 1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten