Het team reisde vol goede moed af naar Arnhem, want, zoals Robert nog eens aanhaalde: "We winnen altijd in Arnhem". In Arnhem spelen 4 teams op zaterdag, zodat het lekker druk was.
Etienne Goudriaan was er weer niet bij, en dat begint nu toch een probleem te worden. Hij moet minimaal tweemaal optreden omdat anders het team tegen sancties van de KNSB oploopt. Zover laten we het toch niet komen, hoop ik. Maarten Beekhuis moest invallen in het 2e, maar gelukkig hadden we nog acht spelers over. Het lijkt inmiddels op een vast team, zo met zijn achten.
Dan de wedstrijd zelf. Nikolai speelde op bord 4 met zwart tegen Siert Huizinga. Na de opening had hij ineens een pionnetje meer en was vervolgens als eerste klaar met een vol punt. Mark speelde op 3 met wit tegen Barth Plomp. In het Italiaans ontstond een potgelijke stelling, maar Mark zag een lullig pionzetje over het hoofd en moest daarna opgeven. Daarmee was de stand weer gelijk getrokken. René speelde met zwart op bord 6 zijn geliefde Albins tegengambiet met f6 tegen Ivo van de Gouw. Daarmee wordt de pion definitief een gambietpion. René investeerde vervolgens nog een stuk in een koningsaanval, maar in tijdnood had hij geen zin meer om tot het gaatje te gaan en koos voor eeuwig schaak met twee paarden omdat de stand op de andere borden erg gunstig leek. Gonzalo leek met zwart op bord 2 erg moeilijk uit de opening te komen tegen Barth Plomp, maar had korte tijd later wel remise te pakken. Daarmee werd de tussenstand 2-2.
Johan speelde met wit op bord 5 tegen Ruud Wille. Vanuit de Botwinnik-opstelling kwam een gelijke stand op het bord, waarin Johan bleef zoeken naar kansen en Ruud de boel dicht wilde houden. Naarmate de 40e zet naderde werd de druk van wit hoger, en uiteindelijk bezweek Ruud op de 38e zet. De voorsprong stond er eindelijk. Robert speelde op bord 7 met wit tegen Paul Schoenmakers en had de hele partij het initiatief. Hij kon echter de juiste weg naar winst niet vinden waardoor uiteindelijk toch de vrede werd getekend. Kristianne had op bord 8 met zwart tegen Paul de Freytas een moeilijke middenspelfase goed overleeft en hield daaraan zowaar drie pionnen over. Die voorsprong gaf ze niet meer uit handen en met een mooie mataanval beëindigde ze haar partij in stijl. Daarmee was de winst binnen.
Op bord 1 was Henk met wit tegen Jochem Woestenburg erg goed bezig. Hij bestreedt het Grünfeld-Indisch zeer agressief en hield daaraan een pionnetje over in een goede stelling. Je kunt het normaal gesproken wel aan Henk overlaten om zo'n stelling lekker uit te melken en uit te schuiven, maar deze keer liep het anders. In het eindspel kreeg Henk zelfs nog een 2e pion erbij, maar uiteindelijk kwam een stelling op het bord met paard en twee losse pionnen tegen paard, en daarin is het heel lastig opereren. Na een paar maal de winst te hebben overzien (de beste stuurlui staan immers altijd aan wal) moest hij een pion inleveren, en de 2e kon door het paar worden geneutraliseerd. Daarmee behaalden we een mooie 5-3 overwinning, maar ik denk dat nog niet iedereen tevreden zal zijn met dit resultaat omdat er meer had ingezeten.
De terugreis naar huis was waarschijnlijk spannender dan de wedstrijd zelf. De eerste sneeuw van het jaar zorgde voor veel overlast op de wegen en daarmee een enerverende reis.
ASV 3 1918 - Homburg Apeldoorn 3 1973 3 - 5
1. Jochem Woestenburg 1972 - Henk Eleveld 2063 ½ - ½
2. Kees Sep 2000 - Gonzalo T. Ramirez 2054 ½ - ½
3. Barth Plomp 1963 - Mark Brussen 1994 1 - 0
4. Siert Huizinga 1879 - Nikolai Kabanof 2069 0 - 1
5. Ruud Wille 1884 - Johan Engelen 1908 0 - 1
6. Ivo van der Gouw 1882 - René Nijland 1911 ½ - ½
7. Paul Schoenmakers 1880 - Robert Verkruissen 1896 ½ - ½
8. Paul de Freytas 1885 - Kristianne Tempelman 1891 0 - 1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten