Armen Hachijan
Op donderdag 16 december stond de bekerwedstrijd tegen Wageningen op het programma. Homburg Apeldoorn bestond uit Roeland Pruijssers, Stefan Kuipers, Armen Hachijan en Nico Zwirs.
Op bord 1 speelde Roeland met zwart tegen Sander van Eijk. In een Koningsgambiet waar de dames al na tien zetten werden geruild, hield Roeland een klein voordeeltje vast. Hij wist dat echter niet te verzilveren en moest uiteindelijk nog een lastig eindspel verdedigen tot remise.
Stefan Kuipers speelde tegen Erwin Oorebeek op bord 2. Gedurende de hele partij stond hij beter en won.
Op bord 3 speelde Armen met zwart tegen Fred Jonker. Na gelijkspel behaald te hebben na de opening, kwam hij steeds beter te staan, maar wist zijn voordeel niet te verzilveren, waardoor hij zelfs nog verloor.
Nico Zwirs speelde met wit tegen Kees Stap. Nico kwam met een klein voordeel uit de opening. Hij begon daarna iets te riskant te spelen, waardoor zijn tegenstander kansen kreeg. Uiteindelijk werd er een eindspel bereikt waarin Nico net het verkeerde plan koos en dus moest berusten in remise.
De eindstand werd dus 2-2, wat snelschaken betekende. Omdat wij een punt mochten noteren op de hoogste twee borden was een 2-2 gelijkspel genoeg om door te gaan. We wonnen echter met 2,5-1,5, en dat was meer dan genoeg om de volgende ronde te bereiken.
Bij het snelschaken verloor Roeland, speelde ik remise, terwijl Stefan en Nico hun partij wonnen.
Partijen in pgn
maandag 20 december 2010
zondag 12 december 2010
Homburg 1 ontsnapt aan nederlaag
Sjef Rijnaarts
We waren naar Amsterdam afgereisd met hoge verwachtingen, na twee mooie overwinningen op HMC Calder en SO Rotterdam. Helaas lukte het vandaag niet om aan deze verwachtingen te voldoen en mochten we zelfs onze handen dichtknijpen met een gelijkspel.
Op het topbord speelde vandaag Vyacheslav Ikonnikov een hele strakke pot tegen Paul van der Sterren en boekte een mooie overwinning. Armen Hachijan kwam op bord 6 heel slecht uit de opening. Toch wist hij de stelling te redden met 18..., b5!?. Kikkert zag het niet meer en besloot daarom de partij verbaal aan te pakken. Dit bracht Armen zo van slag dat hij de nauwkeurige voortzetting niet meer kon vinden, en uiteindelijk in een nederlaag moest berusten. Lucien van Beek kwam op bord 10 slecht uit de opening en is dit niet meer te boven komen. Stefan Kuipers pakte een heel saai halfje op bord 2 tegen Arno Bezemer. Arthur van de Oudeweetering won op bord 9 in een mooie aanvalspartij tegen Gert-Jan van der Hoeven.
Tom Meurs offerde tegen Michaël Wunnink speculatief een kwaliteit, om zo de zwarte velden te domineren. Michaël Wunnink wist dit offer niet te weerleggen, maar wist het kleine voordeeltje toch uit te buiten en in winst om te zetten. Zelf speelde ik een Spaanse variant uit de oude doos, die niet meer als goed te boek staat. Toch kreeg ik nog kansen, maar na 28. …, Tf8 stortte mijn stelling in en werden de vrijpionnen te machtig. Merijn van Delft kwam zeer goed uit de opening tegen Hans Ree, maar hij weigerde de genadeklap uit te delen en moest op het eind zelfs nog even zweten om het halfje binnen te halen.
Nu zijn er nog twee borden over: Roeland Pruijssers tegen Albert Riemens en Alexandr Kabatianski tegen Rob Witt. De eerste geeft goed weer dat we vandaag ontsnapt zijn aan een nederlaag: Albert Riemens miste een mat in twee, waardoor Roeland de partij kon winnen. De partij van Alexandr Kabatianski gaf goed de strijd weer die nodig was om nog een punt uit Amsterdam mee te nemen. Hij had maar liefst 122 zetten nodig om te winnen, hierbij had Rob Witt zijn remisekansen gemist, zoals drie keer dezelfde stelling claimen. Rond half zes stonden we nog met 2,5 - 4,5 achter, terwijl Van Delft inmiddels moest vechten voor een halfje, en Ikonnikov en Kabatianski nog voor de overwinning moesten knokken.
Al met al toch nog een punt overgehouden aan deze strijd en we staan nu op een mooie tweede plaats.
't Andere verslag
Partijen in pgn
Partij Rob Witt - Alexandr Kabatianski
We waren naar Amsterdam afgereisd met hoge verwachtingen, na twee mooie overwinningen op HMC Calder en SO Rotterdam. Helaas lukte het vandaag niet om aan deze verwachtingen te voldoen en mochten we zelfs onze handen dichtknijpen met een gelijkspel.
Op het topbord speelde vandaag Vyacheslav Ikonnikov een hele strakke pot tegen Paul van der Sterren en boekte een mooie overwinning. Armen Hachijan kwam op bord 6 heel slecht uit de opening. Toch wist hij de stelling te redden met 18..., b5!?. Kikkert zag het niet meer en besloot daarom de partij verbaal aan te pakken. Dit bracht Armen zo van slag dat hij de nauwkeurige voortzetting niet meer kon vinden, en uiteindelijk in een nederlaag moest berusten. Lucien van Beek kwam op bord 10 slecht uit de opening en is dit niet meer te boven komen. Stefan Kuipers pakte een heel saai halfje op bord 2 tegen Arno Bezemer. Arthur van de Oudeweetering won op bord 9 in een mooie aanvalspartij tegen Gert-Jan van der Hoeven.
Tom Meurs offerde tegen Michaël Wunnink speculatief een kwaliteit, om zo de zwarte velden te domineren. Michaël Wunnink wist dit offer niet te weerleggen, maar wist het kleine voordeeltje toch uit te buiten en in winst om te zetten. Zelf speelde ik een Spaanse variant uit de oude doos, die niet meer als goed te boek staat. Toch kreeg ik nog kansen, maar na 28. …, Tf8 stortte mijn stelling in en werden de vrijpionnen te machtig. Merijn van Delft kwam zeer goed uit de opening tegen Hans Ree, maar hij weigerde de genadeklap uit te delen en moest op het eind zelfs nog even zweten om het halfje binnen te halen.
Nu zijn er nog twee borden over: Roeland Pruijssers tegen Albert Riemens en Alexandr Kabatianski tegen Rob Witt. De eerste geeft goed weer dat we vandaag ontsnapt zijn aan een nederlaag: Albert Riemens miste een mat in twee, waardoor Roeland de partij kon winnen. De partij van Alexandr Kabatianski gaf goed de strijd weer die nodig was om nog een punt uit Amsterdam mee te nemen. Hij had maar liefst 122 zetten nodig om te winnen, hierbij had Rob Witt zijn remisekansen gemist, zoals drie keer dezelfde stelling claimen. Rond half zes stonden we nog met 2,5 - 4,5 achter, terwijl Van Delft inmiddels moest vechten voor een halfje, en Ikonnikov en Kabatianski nog voor de overwinning moesten knokken.
Al met al toch nog een punt overgehouden aan deze strijd en we staan nu op een mooie tweede plaats.
't Andere verslag
Partijen in pgn
Partij Rob Witt - Alexandr Kabatianski
Caïssa 2284 Homburg Apeldoorn 2355 5 - 5
1. GM Paul vd Sterren 2527 GM Vyacheslav Ikonnikov 2571 0 - 1
2. FM Arno Bezemer 2327 FM Stefan Kuipers 2375 ½ - ½
3. GM Hans Ree 2389 IM Merijn van Delft 2387 ½ - ½
4. FM Rob Witt 2236 IM Alexandr Kabatianski 2431 0 - 1
5. Albert Riemens 2149 IM Roeland Pruijssers 2487 0 - 1
6. Robert Kikkert 2278 Armen Hachijan 2167 1 - 0
7. Ivo Timmermans 2215 FM Sjef Rijnaarts 2265 1 - 0
8. Michaël Wunnink 2255 Tom Meurs 2210 1 - 0
9. Gert-Jan vd Hoeven 2273 IM A. vd O'weetering 2316 0 - 1
10.Alje Hovenga 2187 IM Lucien van Beek 2340 1 - 0
Verplichte overwinning
Henk Vinkes
Even een kort verslag, volgende week meer. Dan ook meer uitleg over de mok chocolade met slagroom waar een luchtje aan leek te zitten.
Aan het eerste bord speelde Erik Smit een zeer goede partij, die hij veel sneller had kunnen beslissen dan nu het geval was. Maar door durf en bluf wist hij de winst toch naar zich toe te halen.
Aan het tweede bord leek Marcel ten onder te gaan mede omdat hij een kwaliteit achterstond. Maar door twee zeer vervelende paarden wist hij te ontsnappen met eeuwig schaak.
Nico aan het derde wilde ijzer met handen breken, maar zijn tegenstander gaf eigenlijk geen krimp, bleek hart wie Kruppstahl. En toen overspeelde Nico zijn hand, en vergat dat zijn koning de dame verdedigde, en dat is een vervelende volgorde als deze elkaar in de weg staan. Aldus een nederlaag voor Nico.
Bij Maarten daarentegen waren we bang dat het niet goed zou gaan omdat hij behoorlijk goed uit de opening was gekomen. Of de partij zou snel afgelopen zijn of we zouden moeten wachten tot 6 uur… Alleen het eerste feit kwam uit en in het voordeel van Maarten. Hij baalde ervan dat Sjors Broersen een zet te vroeg opgaf, want hij had zijn dame willen offeren. Wat een spelbreker, maar wel een overwinning.
Mark gaf of offerde op de tweede zet al een pion weg omdat hij ondanks de koude periode in Nederland geen zin had in een Scandinavische opening. Hij heeft het geweten want hij liep de hele middag met sneeuwmuts diep over gezicht getrokken achter de feiten aan. Hij kwam er totaal niet meer aan te pas. De volgende keer gooien we hem wakker met sneeuwballen, en dwingen we hem Scandinavisch te spelen!
Thomas was weer eens vroeg klaar, en dat lag aan de tegenstander. Als die zich zo graag naar het slachtblok wil laten brengen, zal Thomas daar niet om malen. Tja, een simpele blunder zorgde ervoor dat Thomas nog voor 2 uur een chocolade met…, oh nee, die slagroom, wat is daar toch mee??
Freddie ging vandaag winnen, daar was geen twijfel over mogelijk. Uitgerust na een paar dagen relaxen en dan gelijk zijn plicht doen: winnen! Maar ja, het werd hem ook niet moeilijk gemaakt. Arjen Buikstra was te overmoedig om een stuk voor twee pionnen te ruilen en er niets voor terug te krijgen. Freddie deed gewoon normale zetten en liet zijn tegenstander het denken doen, uiteindelijk kostte hem dat teveel tijd. Winst voor Freddie.
Martin had ruim de tijd om schoonfamilie tijdens de partij te verwelkomen, een slagroomtest voor TROS Radar te doen en ook nog even tussendoor wat te schaken. Het moet een heerlijke middag geweest zijn voor hem, en dan op het eind als kers op de slagroom een paard offeren. Heerlijk…
Een verplichte overwinning en een die zeer vlot tot stand kwam.
Partijen in pgn
Even een kort verslag, volgende week meer. Dan ook meer uitleg over de mok chocolade met slagroom waar een luchtje aan leek te zitten.
Aan het eerste bord speelde Erik Smit een zeer goede partij, die hij veel sneller had kunnen beslissen dan nu het geval was. Maar door durf en bluf wist hij de winst toch naar zich toe te halen.
Aan het tweede bord leek Marcel ten onder te gaan mede omdat hij een kwaliteit achterstond. Maar door twee zeer vervelende paarden wist hij te ontsnappen met eeuwig schaak.
Nico aan het derde wilde ijzer met handen breken, maar zijn tegenstander gaf eigenlijk geen krimp, bleek hart wie Kruppstahl. En toen overspeelde Nico zijn hand, en vergat dat zijn koning de dame verdedigde, en dat is een vervelende volgorde als deze elkaar in de weg staan. Aldus een nederlaag voor Nico.
Bij Maarten daarentegen waren we bang dat het niet goed zou gaan omdat hij behoorlijk goed uit de opening was gekomen. Of de partij zou snel afgelopen zijn of we zouden moeten wachten tot 6 uur… Alleen het eerste feit kwam uit en in het voordeel van Maarten. Hij baalde ervan dat Sjors Broersen een zet te vroeg opgaf, want hij had zijn dame willen offeren. Wat een spelbreker, maar wel een overwinning.
Mark gaf of offerde op de tweede zet al een pion weg omdat hij ondanks de koude periode in Nederland geen zin had in een Scandinavische opening. Hij heeft het geweten want hij liep de hele middag met sneeuwmuts diep over gezicht getrokken achter de feiten aan. Hij kwam er totaal niet meer aan te pas. De volgende keer gooien we hem wakker met sneeuwballen, en dwingen we hem Scandinavisch te spelen!
Thomas was weer eens vroeg klaar, en dat lag aan de tegenstander. Als die zich zo graag naar het slachtblok wil laten brengen, zal Thomas daar niet om malen. Tja, een simpele blunder zorgde ervoor dat Thomas nog voor 2 uur een chocolade met…, oh nee, die slagroom, wat is daar toch mee??
Freddie ging vandaag winnen, daar was geen twijfel over mogelijk. Uitgerust na een paar dagen relaxen en dan gelijk zijn plicht doen: winnen! Maar ja, het werd hem ook niet moeilijk gemaakt. Arjen Buikstra was te overmoedig om een stuk voor twee pionnen te ruilen en er niets voor terug te krijgen. Freddie deed gewoon normale zetten en liet zijn tegenstander het denken doen, uiteindelijk kostte hem dat teveel tijd. Winst voor Freddie.
Martin had ruim de tijd om schoonfamilie tijdens de partij te verwelkomen, een slagroomtest voor TROS Radar te doen en ook nog even tussendoor wat te schaken. Het moet een heerlijke middag geweest zijn voor hem, en dan op het eind als kers op de slagroom een paard offeren. Heerlijk…
Een verplichte overwinning en een die zeer vlot tot stand kwam.
Partijen in pgn
Plusremise tegen koploper
Anton Weenink
SC Zevenaar werd sinds mensenheugenis gesponsord door een grote sigarettenfabrikant, maar een aantal jaren geleden heeft het bedrijf zijn vestiging in het schilderachtige stadje gesloten. De club heeft nu onderdak in ontmoetingscentrum Ons Huis, vlakbij de kerk en de gezellige markt. Veel Zevenaarders herinneren weemoedig de voordelen van de tijden van Turmac, Rothmans en BATS: gratis zaalhuur, een riante ambiance, gratis koffie en rookwaar, veel rookwaar. Zij ontkennen echter met klem dat het nu slechter gaat met de club. Zie maar wat voor eerste team zij op de been weten te brengen. Het ledental is wat gezakt, maar dat is een landelijk verschijnsel.
SC Zevenaar gaat in klasse 3B aan de leiding en ook na deze wedstrijd is dat nog zo. Het heeft er echter lang naar uitgezien dat de club uit het Lijmers (spreek uit Liemers) deze middag haar eerste nederlaag zou lijden. Hoge ratings voorspelden weinig. Ook de tactische opstelling had niet het gewenste effect. Misschien kan wat meer discipline verbetering brengen. Om één minuut voor één zaten slecht drie Zevenaarders aan de borden. Gehaast kwamen nog twee man hijgend aangesneld. De rest werd even gebeld en bleek onderweg. Om 13.15 uur was Zevenaar 1 dan compleet.
Held van de middag was ongetwijfeld onze Nikolai. Zijn tegenstander was de nog steeds jeugdige Vincent Rothuis, met zijn rating 2307 ongetwijfeld de sterkste troef van Zevenaar. Hij schoof om 13.07 uur achter het bord maar was na twee uur spelen alweer op weg naar huis met een flinke nul aan de broek. Optimistisch had hij twee stukken gestoken in een dubieuze aanval, maar Nikolai had vakkundig gerepliceerd. Vincent zag zijn stukken niet meer terug.
Ook Robert verrichtte weer uitstekend werk. Hij gaf na de wedstrijd toe een stuk tegen twee pionnen te hebben verspeeld. Zijn tegenstander onderschatte de problemen echter grotelijks. In no time stonden Roberts extra pionnen op a6 en b7. Toen was er voor zijn tegenstander geen houden meer aan.
Kambiz moet nog het nodige leren en trof helaas een op papier veel sterkere en theoretisch goed onderlegde tegenstander. Kambiz had zwart en na de zettenreeks 1. e4, e5; 2. Pf3, Pc6; 3. Lb5, a6; 4. La4, Pf6; 5. d4?! speelde hij Pxd4 in plaats van het gebruikelijke exd4. De theorie keurt deze voortzetting af en Kambiz kwam spoedig te weten waarom. De zet 5. d4 is tegenwoordig zeer ongebruikelijk, maar juist in de lagere klassen van de schaakbond moet men verdacht zijn op obscure variantjes.
Er was nauwelijks drie uur gespeeld en het stond 2-1 voor ons. De partijen van Wietze en Harrie eindigden in remise. Ooggetuigen verklaarden mij dat onze spelers beiden ietwat beter hadden gestaan. Beter staan betekent nog geen winst en kennelijk was ons vermeende voordeel aan deze borden in rook opgegaan.
Hierna kwam mijn partij tot een droef einde. Lange tijd was de strijd gelijk op gegaan, maar gaandeweg kwam ik in de verdrukking. Ik overzag een doorbraak op de koningsvleugel en had geen tijd en stukken genoeg om alle gaten af te dekken. Na drie uur en drie kwartier spelen stond het weer gelijk: 3-3.
Onze blikken richtten zich op de resterende borden. Henk had de hele tijd beter gestaan, zelfs een pion gewonnen maar het thans ontstane eindspel was helaas potremise. René had een tweesnijdende stelling met aan beide zijden dame, paard en zeven pionnen. Ik schatte de positie van René uitermate gezond, maar hij moest vijf zetten binnen de minuut doen. Hij verorberde na een misslag van tegenstander Huysman twee pionnen, maar in ruil daarvoor moest hij eeuwig schaak toelaten. 4-4 werd aldus de uitslag van Zevenaar – Homburg 3.
Zevenaars woordvoerder Guust Homs lichtte na afloop uitvoerig toe hoe tevreden hij wel was. Welnu, wij waren dat ook. Het blijft oppassen in deze klasse. Elk matchpunt is belangrijk. Na vier ronden gaat Zevenaar op kop met 7 punten, gevolgd door Xidata Hardenberg, Doetinchem en wijzelf met 5 matchpunten. Van Doetinchem hebben wij reeds verloren; Xidata is onze volgende tegenstander.
Let bij elke uitslag hieronder op het ratingverschil. Je komt tot verrassende conclusies. 100 punten ratingverschil of meer is niet automatisch een winstpunt, zoals veel teamleiders na een teleurstellende einduitslag wel eens calculeren.
SC Zevenaar werd sinds mensenheugenis gesponsord door een grote sigarettenfabrikant, maar een aantal jaren geleden heeft het bedrijf zijn vestiging in het schilderachtige stadje gesloten. De club heeft nu onderdak in ontmoetingscentrum Ons Huis, vlakbij de kerk en de gezellige markt. Veel Zevenaarders herinneren weemoedig de voordelen van de tijden van Turmac, Rothmans en BATS: gratis zaalhuur, een riante ambiance, gratis koffie en rookwaar, veel rookwaar. Zij ontkennen echter met klem dat het nu slechter gaat met de club. Zie maar wat voor eerste team zij op de been weten te brengen. Het ledental is wat gezakt, maar dat is een landelijk verschijnsel.
SC Zevenaar gaat in klasse 3B aan de leiding en ook na deze wedstrijd is dat nog zo. Het heeft er echter lang naar uitgezien dat de club uit het Lijmers (spreek uit Liemers) deze middag haar eerste nederlaag zou lijden. Hoge ratings voorspelden weinig. Ook de tactische opstelling had niet het gewenste effect. Misschien kan wat meer discipline verbetering brengen. Om één minuut voor één zaten slecht drie Zevenaarders aan de borden. Gehaast kwamen nog twee man hijgend aangesneld. De rest werd even gebeld en bleek onderweg. Om 13.15 uur was Zevenaar 1 dan compleet.
Held van de middag was ongetwijfeld onze Nikolai. Zijn tegenstander was de nog steeds jeugdige Vincent Rothuis, met zijn rating 2307 ongetwijfeld de sterkste troef van Zevenaar. Hij schoof om 13.07 uur achter het bord maar was na twee uur spelen alweer op weg naar huis met een flinke nul aan de broek. Optimistisch had hij twee stukken gestoken in een dubieuze aanval, maar Nikolai had vakkundig gerepliceerd. Vincent zag zijn stukken niet meer terug.
Ook Robert verrichtte weer uitstekend werk. Hij gaf na de wedstrijd toe een stuk tegen twee pionnen te hebben verspeeld. Zijn tegenstander onderschatte de problemen echter grotelijks. In no time stonden Roberts extra pionnen op a6 en b7. Toen was er voor zijn tegenstander geen houden meer aan.
Kambiz moet nog het nodige leren en trof helaas een op papier veel sterkere en theoretisch goed onderlegde tegenstander. Kambiz had zwart en na de zettenreeks 1. e4, e5; 2. Pf3, Pc6; 3. Lb5, a6; 4. La4, Pf6; 5. d4?! speelde hij Pxd4 in plaats van het gebruikelijke exd4. De theorie keurt deze voortzetting af en Kambiz kwam spoedig te weten waarom. De zet 5. d4 is tegenwoordig zeer ongebruikelijk, maar juist in de lagere klassen van de schaakbond moet men verdacht zijn op obscure variantjes.
Er was nauwelijks drie uur gespeeld en het stond 2-1 voor ons. De partijen van Wietze en Harrie eindigden in remise. Ooggetuigen verklaarden mij dat onze spelers beiden ietwat beter hadden gestaan. Beter staan betekent nog geen winst en kennelijk was ons vermeende voordeel aan deze borden in rook opgegaan.
Hierna kwam mijn partij tot een droef einde. Lange tijd was de strijd gelijk op gegaan, maar gaandeweg kwam ik in de verdrukking. Ik overzag een doorbraak op de koningsvleugel en had geen tijd en stukken genoeg om alle gaten af te dekken. Na drie uur en drie kwartier spelen stond het weer gelijk: 3-3.
Onze blikken richtten zich op de resterende borden. Henk had de hele tijd beter gestaan, zelfs een pion gewonnen maar het thans ontstane eindspel was helaas potremise. René had een tweesnijdende stelling met aan beide zijden dame, paard en zeven pionnen. Ik schatte de positie van René uitermate gezond, maar hij moest vijf zetten binnen de minuut doen. Hij verorberde na een misslag van tegenstander Huysman twee pionnen, maar in ruil daarvoor moest hij eeuwig schaak toelaten. 4-4 werd aldus de uitslag van Zevenaar – Homburg 3.
Zevenaars woordvoerder Guust Homs lichtte na afloop uitvoerig toe hoe tevreden hij wel was. Welnu, wij waren dat ook. Het blijft oppassen in deze klasse. Elk matchpunt is belangrijk. Na vier ronden gaat Zevenaar op kop met 7 punten, gevolgd door Xidata Hardenberg, Doetinchem en wijzelf met 5 matchpunten. Van Doetinchem hebben wij reeds verloren; Xidata is onze volgende tegenstander.
Let bij elke uitslag hieronder op het ratingverschil. Je komt tot verrassende conclusies. 100 punten ratingverschil of meer is niet automatisch een winstpunt, zoals veel teamleiders na een teleurstellende einduitslag wel eens calculeren.
Zevenaar Homburg
1. Guust Homs (2172) - Wietze Nijdam (2075) ½ - ½
2. Vincent Rothuis (2307) - Nikolai Kabanof (2066) 0 – 1
3. Toon Janssen (1905) - Harrie de Bie (2112) ½ - ½
4. Michel v Leeuwen (2130)- Kambiz Sekandar (1874) 1 – 0
5. Vincent Pelgrom (1899) - Henk Eleveld (2036) ½ - ½
6. Arie Huysman (2030) - René Nijland (1940) ½ - ½
7. Hans Castrop (1761) - Robert Verkruissen (1937) 0 – 1
8. Henk Karssen (2027) - Anton Weenink (1902) 1 - 0
zondag 5 december 2010
Homburg Apeldoorn tweede op NK snelschaken
Armen Hachijan
Op 4 december stond het NK snelschaken voor clubteams op het programma. Homburg Apeldoorn 1 bestond uit Roeland Pruijssers, Stefan Kuipers, Sjef Rijnaarts en Armen Hachijan.
In de eerste zeven ronden wonnen we vier keer en speelden we driemaal gelijk tegen even sterke teams, wat resulteerde in een voorlopige tweede plaats, twee matchpunten achter titelfavoriet HMC Calder. Na de pauze stond de wedstrijd tegen HMC op het programma. Jammer genoeg verloren we deze met 3,5 - 0,5. De wedstrijd daarna was tegen concurrent LSG. Het ging ons goed af en we wonnen met 3 - 1. Door de overige vier ronden te winnen zijn we uiteindelijk geëindigd op de tweede plaats, wat een erg sterke prestatie was aangezien we als vijfde geplaatst waren.
V.l.n.r. Armen Hachijan, FM Sjef Rijnaarts, FM Stefan Kuipers en IM Roeland Pruijssers.
Toernooisite Alexander Calder NK snelschaken voor clubteams
Op 4 december stond het NK snelschaken voor clubteams op het programma. Homburg Apeldoorn 1 bestond uit Roeland Pruijssers, Stefan Kuipers, Sjef Rijnaarts en Armen Hachijan.
In de eerste zeven ronden wonnen we vier keer en speelden we driemaal gelijk tegen even sterke teams, wat resulteerde in een voorlopige tweede plaats, twee matchpunten achter titelfavoriet HMC Calder. Na de pauze stond de wedstrijd tegen HMC op het programma. Jammer genoeg verloren we deze met 3,5 - 0,5. De wedstrijd daarna was tegen concurrent LSG. Het ging ons goed af en we wonnen met 3 - 1. Door de overige vier ronden te winnen zijn we uiteindelijk geëindigd op de tweede plaats, wat een erg sterke prestatie was aangezien we als vijfde geplaatst waren.
V.l.n.r. Armen Hachijan, FM Sjef Rijnaarts, FM Stefan Kuipers en IM Roeland Pruijssers.
Toernooisite Alexander Calder NK snelschaken voor clubteams
zondag 21 november 2010
Grote overwinning op SO Rotterdam
Armen Hachijan
Op zaterdag 20 november was alweer de derde ronde van de KSNB-competitie. Homburg Apeldoorn had de eerste wedstrijd met 6,5-4,5 verloren en de tweede met 5,5-4,5 cijfers gewonnen, wat resulteerde in 2 matchpunten. De tegenstander dit keer was SO Rotterdam, dat vierde stond.
Op bord 1 speelde Roeland Pruijssers met zwart tegen Luc Winants. Roeland kwam de opening zonder problemen door en in een gelijke stelling maakte hij een fout, waardoor hij verloor.
Alexander Kabatianski speelde met wit tegen Martin Martens. In de Pirc-opening werd de vrede snel getekend na 21 zetten.
Op bord 3 speelde Ilja Zaragatski tegen Maarten Solleveld. Na de hele partij niet zo goed gestaan te hebben knokte hij zich terug tot een gelijk eindspel, waarna zijn tegenstander ineens zijn stuk liet insluiten en Ilja er met de winst vandoor ging.
Sebastian Siebrecht speelde een degelijke partij op bord 4 tegen Frans Cuijpers. Met wit stond hij de hele tijd ietsje beter en toen zijn tegenstander een blunder had gemaakt, strafte hij het meteen af: 1-0.
Stefan speelde een sterke partij tegen Jan-Willem van de Griendt. Na de opening werd zijn stelling steeds beter en na 40 zetten vond zijn tegenstander het wel genoeg.
Op bord 6 speelde Merijn van Delft met wit een interessante partij tegen Pascal Vandevoort. Zwart had een heel klein voordeel gedurende de partij, maar wist dat niet groter te maken waardoor de partij door herhaling van zetten remise werd.
Arthur van de Oudeweetering speelde tegen Samir Akrawi op bord 7. Na de opening stond hij niet erg goed, maar nadat zijn tegenstander een tactische combinatie gemist had, kon Arthur het punt bijschrijven.
Op bord 8 speelde Tom Meurs een prachtige aanvalspartij met wit in de Najdorf tegen Rogier van Arkel. Hij gaf zijn tegenstander geen schijn van kans en besliste de partij op zet 30.
Armen Hachijan speelde op bord 9 tegen Michiel Besseling met zwart. Armen dacht dat hij na de opening niet erg goed stond, maar de computer denkt daar wel anders over. Na enkele sterke breekzetten in het centrum stond hij iets beter, en nadat zijn tegenstander op zet 39 een blunder maakte met nog maar 1 minuut op de klok, kon ook hij het punt bijschrijven.
Op bord 10 speelde Sjef Rijnaarts een creatieve partij met wit tegen Bonno Pel. De partij was lang in evenwicht, maar na enkele onnauwkeurige zetten van zwart lukte het Sjef om te winnen. Al met al is het uiteindelijk een hele grote overwinning geworden van maar liefst 8-2. Na drie ronden staat Homburg derde, met meer bordpunten dan nummer 2 Voerendaal. De volgende ronde staat Caïssa op het programma, waar we onze derde plaats kunnen verstevigen of eventueel kunnen stijgen naar de tweede plaats.
't Andere verslag
Detailuitslagen ronde 3
Pgn met alle partijen
Op zaterdag 20 november was alweer de derde ronde van de KSNB-competitie. Homburg Apeldoorn had de eerste wedstrijd met 6,5-4,5 verloren en de tweede met 5,5-4,5 cijfers gewonnen, wat resulteerde in 2 matchpunten. De tegenstander dit keer was SO Rotterdam, dat vierde stond.
Op bord 1 speelde Roeland Pruijssers met zwart tegen Luc Winants. Roeland kwam de opening zonder problemen door en in een gelijke stelling maakte hij een fout, waardoor hij verloor.
Alexander Kabatianski speelde met wit tegen Martin Martens. In de Pirc-opening werd de vrede snel getekend na 21 zetten.
Op bord 3 speelde Ilja Zaragatski tegen Maarten Solleveld. Na de hele partij niet zo goed gestaan te hebben knokte hij zich terug tot een gelijk eindspel, waarna zijn tegenstander ineens zijn stuk liet insluiten en Ilja er met de winst vandoor ging.
Sebastian Siebrecht speelde een degelijke partij op bord 4 tegen Frans Cuijpers. Met wit stond hij de hele tijd ietsje beter en toen zijn tegenstander een blunder had gemaakt, strafte hij het meteen af: 1-0.
Stefan speelde een sterke partij tegen Jan-Willem van de Griendt. Na de opening werd zijn stelling steeds beter en na 40 zetten vond zijn tegenstander het wel genoeg.
Op bord 6 speelde Merijn van Delft met wit een interessante partij tegen Pascal Vandevoort. Zwart had een heel klein voordeel gedurende de partij, maar wist dat niet groter te maken waardoor de partij door herhaling van zetten remise werd.
Arthur van de Oudeweetering speelde tegen Samir Akrawi op bord 7. Na de opening stond hij niet erg goed, maar nadat zijn tegenstander een tactische combinatie gemist had, kon Arthur het punt bijschrijven.
Op bord 8 speelde Tom Meurs een prachtige aanvalspartij met wit in de Najdorf tegen Rogier van Arkel. Hij gaf zijn tegenstander geen schijn van kans en besliste de partij op zet 30.
Armen Hachijan speelde op bord 9 tegen Michiel Besseling met zwart. Armen dacht dat hij na de opening niet erg goed stond, maar de computer denkt daar wel anders over. Na enkele sterke breekzetten in het centrum stond hij iets beter, en nadat zijn tegenstander op zet 39 een blunder maakte met nog maar 1 minuut op de klok, kon ook hij het punt bijschrijven.
Op bord 10 speelde Sjef Rijnaarts een creatieve partij met wit tegen Bonno Pel. De partij was lang in evenwicht, maar na enkele onnauwkeurige zetten van zwart lukte het Sjef om te winnen. Al met al is het uiteindelijk een hele grote overwinning geworden van maar liefst 8-2. Na drie ronden staat Homburg derde, met meer bordpunten dan nummer 2 Voerendaal. De volgende ronde staat Caïssa op het programma, waar we onze derde plaats kunnen verstevigen of eventueel kunnen stijgen naar de tweede plaats.
't Andere verslag
Detailuitslagen ronde 3
Pgn met alle partijen
Dat hummeltje
Henk Vinkes
Soms zijn er van die wedstrijden waar alles van een leien dakje gaat en de punten als zoete maanzaadbolletjes over de toonbank worden geserveerd. Maar het kan ook zijn, dat je na verloop van tijd doorkrijgt dat het hem niet gaat worden die dag. Dat laatste was van toepassing op de wedstrijd van het 2e team in de wedstrijd tegen AAS uit Aalsmeer.
Net voor de wedstrijd was de teamleider van AAS toch een beetje verbaasd dat er een "hummeltje" aan het tweede bord plaatsnam. Ik heb hem toen maar even toegefluisterd dat dat "hummeltje" in de eerste ronde een FIDE Meester een zeer onaangename middag had bezorgd. Waarschijnlijk zag hij daarbij over het hoofd dat aan het eerste bord hummel Zwirs was gaan zitten, omdat hij zijn eigen speler ogenschijnlijk waarschuwde voor wat hem te wachten stond.
Aan het eerste bord bij hummel Zwirs kwam snel de hoofdvariant van het Konings-Indisch op het bord. Wit gaat zich op de damevleugel concentreren en zwart gaat doet het tegenovergestelde op de koningsvleugel. Na zo’n 30 zetten probeert Nico een doorbraak te forceren maar Albert Jan Keessen weet alle dreigingen te pareren. Nico moet daarna dan wel eeuwig schaak geven om niet in een matnet te lopen.
Kambiz Sekandar mag voor de tweede keer invallen, omdat Erik in het vliegtuig aan terugkeren is uit Zuid-Afrika. Kon hij de vorige ronde nog een remise uit het vuur slepen, dit keer was de opdracht moeilijker. Henk Noordhoek zette de druk er omstreeks de twintigste zet vol op, en dat pakte voor hem goed uit. Via een simpele combinatie werd er een pion gewonnen en vanaf dat punt ging het vlot. Niet snel daarna werd de tweede pion ingevorderd en het toreneindspel werd snel en effectief uitgeschoven door Noordhoek.
Marcel Boel kwam al snel in de ronde tot de conclusie dat hij als een zondagskrant bij twintig graden vorst stond en als de remisehaven voorbij zou komen hij direct in dat schip zou springen. Maar dat schip kwam niet voorbij en hij moest dus zelf die kant op proberen te zwemmen. Maar het bleek niet haalbaar, het lastige paard op g4 en al die andere vervelende stukken gaven hem geen rust. Via een eenvoudige combinatie was het snel uit. Dat zijn van die dagen dat je niet altijd kunt winnen.
Toch kwam er weer even een zeer welkome opleving omdat Martin aan het achtste bord teamleider Ben de Leur zeer gedegen wegschoof. In het middenspel wist Martin een pion te verorberen maar dat voordeeltje was nog niet direct beslissend om de partij binnen te halen. Maar toch leek het als vanzelf te gaan omdat de activiteit van de witte stukken soepeler in de heupen was dan de zwarte stukken. De witte koning ondersteunde zijn onderdanen in de aanval en mocht daarbij zelf de volgende pion in ontvangst nemen, daarna was het snel bekeken. We deden weer een beetje mee…
Maarten Beekhuis speelde weer een vertrouwde Beekhuis-partij maar overspeelde zijn hand toen het er echt om ging. Hij moest lange tijd de druk van Jeffrey van Vliet ondergaan maar deed dat de hele partij goed. Geen rare dingen en op een bepaald moment zelfs een klein voordeeltje, voor wat het waard was. Maar toen het tijd was om de rijen en stelling te sluiten probeerde hij net iets te veel, en vanaf daar ging het snel bergafwaarts. Eerst werd er een pion in de goot gegooid en daarna nog eens een stuk voor een waardeloze pion. Dan kun je nog wel leuk mat dreigen, maar daar heb je niks aan als je net daarvoor zelf mat gezet wordt.
Dan Hummeltje zelf. Gelukkig weten we bij Homburg zelf waartoe Hummeltje in staat is, het is waarschijnlijk toch elke keer een verrassing of schok als Thomas achter het bord plaatsneemt en vooral als dat een van de hoge borden is. Hummeltje zette zijn Siciliaanse partij vlot op en liet het nadenken over aan Paul Schrama die dus waarschijnlijk was gewaarschuwd door zijn teamleider voor wat er in de eerste ronde gebeurd was in hetzelfde gebouw. Je mag daarbij uiteraard niet de kracht van de tegenstander onderschatten want Paul Schrama wist alles constant binnen de remisemarge te houden, en werd net niet onder de voet gelopen. Toen het erom begon te spannen moest toch ook Thomas meer denkwerk verzetten en werd de resterende bedenktijd beduidend minder. Van alle ogenschijnlijk opgebouwd voordeel bleef in de tijdnoodfase weinig meer over. En toen ging het van kwaad tot erger en kwam Hummeltje in een matnet terecht. De routine van de tegenstander gaf dan toch de doorslag, maar daar zal voor aanvang van de partij niet aan gedacht zijn.
Zat het dan allemaal tegen deze middag, nee het zat ook een keer mee… Freddie van der Elburg is nog steeds op zoek naar de KNSB-vorm en in zijn vertrouwde Hollandse opening kreeg ik de indruk dat hij bezig was een wurgpartij te creëren. Langzaam maar zeker de druk opvoeren en dan toeslaan. Maar omdat de vorm voor de zaterdag er niet is kwam het moment van onoplettendheid weer tevoorschijn. Eerst werd een paard teruggestuurd naar zijn stal, en kort daarna kon een pion naar het abattoir vervoerd worden. De rest van de stelling van Freddie was daarna ook klaar voor de slachtbank. Maar de tijdnood kwam te hulp in de vorm van de vermaledijde 40e zet! Precies op de 40e zet maakte Jasper van Eijk de fout die Freddie redde om te vluchten in een eeuwig schaak. Als je weet dat elke zet wint is het frustrerend om precies die zet te vinden waardoor je tegenstander kan ontsnappen. Freddie zag gelukkig het positieve ervan in dat de weg omhoog weer was gevonden.
Het slotstuk werd overgelaten aan Mark Brussen die mocht proberen Bob Feis te tackelen. Het ging lange tijd gelijk op waarbij Bob Feis het betere van het spel had. Hij had de aanval en alles wat Mark kon doen was de matdreigingen te pareren. Ogenschijnlijk kostte dat weinig moeite maar het kleinste foutje had desastreuze gevolgen kunnen hebben. In tijdnood werd het evenwicht niet verbroken en remise leek een juiste uitslag te gaan worden. Wederzijdse vrijpionnen zou de winst brengen die het meest durfde, maar daar kwam het niet op aan. Het werd een klein foutje met grotere gevolgen die daarna weer een ramp hadden kunnen veroorzaken. Zoals het ging wist Mark door een fout van Bob Feis een kwaliteit te winnen maar deze kreeg daardoor wel drie heerlijke verbonden vrijpionnen. Mark had echter zelf twee verbonden vrijpionnen die een beetje in toom werden gehouden door een witte loper. Het spande erom en Mark had eenvoudig kunnen verliezen maar ze zagen allebei spoken van promoverende pionnen. Toen Mark de mogelijkheid kreeg om de loper van het bord te rammen en zodoende zijn pion door te laten lopen was het pleit beslecht. In de slotstelling staan er drie witte pionnen klaar om te promoveren maar geen van alle zou dit ultieme doel bereiken.
We hebben verloren van een sterkere tegenstander en daar hoeven we ons niet voor te schamen, alhoewel het net zo goed te andere kant op had kunnen gaan. Het zijn van die middagen dat... nou ja, dat had ik al in de eerste alinea beschreven.
Pgn met alle partijen
Detailuitslagen ronde 3
Soms zijn er van die wedstrijden waar alles van een leien dakje gaat en de punten als zoete maanzaadbolletjes over de toonbank worden geserveerd. Maar het kan ook zijn, dat je na verloop van tijd doorkrijgt dat het hem niet gaat worden die dag. Dat laatste was van toepassing op de wedstrijd van het 2e team in de wedstrijd tegen AAS uit Aalsmeer.
Net voor de wedstrijd was de teamleider van AAS toch een beetje verbaasd dat er een "hummeltje" aan het tweede bord plaatsnam. Ik heb hem toen maar even toegefluisterd dat dat "hummeltje" in de eerste ronde een FIDE Meester een zeer onaangename middag had bezorgd. Waarschijnlijk zag hij daarbij over het hoofd dat aan het eerste bord hummel Zwirs was gaan zitten, omdat hij zijn eigen speler ogenschijnlijk waarschuwde voor wat hem te wachten stond.
Aan het eerste bord bij hummel Zwirs kwam snel de hoofdvariant van het Konings-Indisch op het bord. Wit gaat zich op de damevleugel concentreren en zwart gaat doet het tegenovergestelde op de koningsvleugel. Na zo’n 30 zetten probeert Nico een doorbraak te forceren maar Albert Jan Keessen weet alle dreigingen te pareren. Nico moet daarna dan wel eeuwig schaak geven om niet in een matnet te lopen.
Kambiz Sekandar mag voor de tweede keer invallen, omdat Erik in het vliegtuig aan terugkeren is uit Zuid-Afrika. Kon hij de vorige ronde nog een remise uit het vuur slepen, dit keer was de opdracht moeilijker. Henk Noordhoek zette de druk er omstreeks de twintigste zet vol op, en dat pakte voor hem goed uit. Via een simpele combinatie werd er een pion gewonnen en vanaf dat punt ging het vlot. Niet snel daarna werd de tweede pion ingevorderd en het toreneindspel werd snel en effectief uitgeschoven door Noordhoek.
Marcel Boel kwam al snel in de ronde tot de conclusie dat hij als een zondagskrant bij twintig graden vorst stond en als de remisehaven voorbij zou komen hij direct in dat schip zou springen. Maar dat schip kwam niet voorbij en hij moest dus zelf die kant op proberen te zwemmen. Maar het bleek niet haalbaar, het lastige paard op g4 en al die andere vervelende stukken gaven hem geen rust. Via een eenvoudige combinatie was het snel uit. Dat zijn van die dagen dat je niet altijd kunt winnen.
Toch kwam er weer even een zeer welkome opleving omdat Martin aan het achtste bord teamleider Ben de Leur zeer gedegen wegschoof. In het middenspel wist Martin een pion te verorberen maar dat voordeeltje was nog niet direct beslissend om de partij binnen te halen. Maar toch leek het als vanzelf te gaan omdat de activiteit van de witte stukken soepeler in de heupen was dan de zwarte stukken. De witte koning ondersteunde zijn onderdanen in de aanval en mocht daarbij zelf de volgende pion in ontvangst nemen, daarna was het snel bekeken. We deden weer een beetje mee…
Maarten Beekhuis speelde weer een vertrouwde Beekhuis-partij maar overspeelde zijn hand toen het er echt om ging. Hij moest lange tijd de druk van Jeffrey van Vliet ondergaan maar deed dat de hele partij goed. Geen rare dingen en op een bepaald moment zelfs een klein voordeeltje, voor wat het waard was. Maar toen het tijd was om de rijen en stelling te sluiten probeerde hij net iets te veel, en vanaf daar ging het snel bergafwaarts. Eerst werd er een pion in de goot gegooid en daarna nog eens een stuk voor een waardeloze pion. Dan kun je nog wel leuk mat dreigen, maar daar heb je niks aan als je net daarvoor zelf mat gezet wordt.
Dan Hummeltje zelf. Gelukkig weten we bij Homburg zelf waartoe Hummeltje in staat is, het is waarschijnlijk toch elke keer een verrassing of schok als Thomas achter het bord plaatsneemt en vooral als dat een van de hoge borden is. Hummeltje zette zijn Siciliaanse partij vlot op en liet het nadenken over aan Paul Schrama die dus waarschijnlijk was gewaarschuwd door zijn teamleider voor wat er in de eerste ronde gebeurd was in hetzelfde gebouw. Je mag daarbij uiteraard niet de kracht van de tegenstander onderschatten want Paul Schrama wist alles constant binnen de remisemarge te houden, en werd net niet onder de voet gelopen. Toen het erom begon te spannen moest toch ook Thomas meer denkwerk verzetten en werd de resterende bedenktijd beduidend minder. Van alle ogenschijnlijk opgebouwd voordeel bleef in de tijdnoodfase weinig meer over. En toen ging het van kwaad tot erger en kwam Hummeltje in een matnet terecht. De routine van de tegenstander gaf dan toch de doorslag, maar daar zal voor aanvang van de partij niet aan gedacht zijn.
Zat het dan allemaal tegen deze middag, nee het zat ook een keer mee… Freddie van der Elburg is nog steeds op zoek naar de KNSB-vorm en in zijn vertrouwde Hollandse opening kreeg ik de indruk dat hij bezig was een wurgpartij te creëren. Langzaam maar zeker de druk opvoeren en dan toeslaan. Maar omdat de vorm voor de zaterdag er niet is kwam het moment van onoplettendheid weer tevoorschijn. Eerst werd een paard teruggestuurd naar zijn stal, en kort daarna kon een pion naar het abattoir vervoerd worden. De rest van de stelling van Freddie was daarna ook klaar voor de slachtbank. Maar de tijdnood kwam te hulp in de vorm van de vermaledijde 40e zet! Precies op de 40e zet maakte Jasper van Eijk de fout die Freddie redde om te vluchten in een eeuwig schaak. Als je weet dat elke zet wint is het frustrerend om precies die zet te vinden waardoor je tegenstander kan ontsnappen. Freddie zag gelukkig het positieve ervan in dat de weg omhoog weer was gevonden.
Het slotstuk werd overgelaten aan Mark Brussen die mocht proberen Bob Feis te tackelen. Het ging lange tijd gelijk op waarbij Bob Feis het betere van het spel had. Hij had de aanval en alles wat Mark kon doen was de matdreigingen te pareren. Ogenschijnlijk kostte dat weinig moeite maar het kleinste foutje had desastreuze gevolgen kunnen hebben. In tijdnood werd het evenwicht niet verbroken en remise leek een juiste uitslag te gaan worden. Wederzijdse vrijpionnen zou de winst brengen die het meest durfde, maar daar kwam het niet op aan. Het werd een klein foutje met grotere gevolgen die daarna weer een ramp hadden kunnen veroorzaken. Zoals het ging wist Mark door een fout van Bob Feis een kwaliteit te winnen maar deze kreeg daardoor wel drie heerlijke verbonden vrijpionnen. Mark had echter zelf twee verbonden vrijpionnen die een beetje in toom werden gehouden door een witte loper. Het spande erom en Mark had eenvoudig kunnen verliezen maar ze zagen allebei spoken van promoverende pionnen. Toen Mark de mogelijkheid kreeg om de loper van het bord te rammen en zodoende zijn pion door te laten lopen was het pleit beslecht. In de slotstelling staan er drie witte pionnen klaar om te promoveren maar geen van alle zou dit ultieme doel bereiken.
We hebben verloren van een sterkere tegenstander en daar hoeven we ons niet voor te schamen, alhoewel het net zo goed te andere kant op had kunnen gaan. Het zijn van die middagen dat... nou ja, dat had ik al in de eerste alinea beschreven.
Pgn met alle partijen
Detailuitslagen ronde 3
zaterdag 20 november 2010
Wietze is back!
Johan Engelen
Deze ronde had het team een luxeprobleem. Er waren maar liefst tien spelers beschikbaar, en dus moest er worden gekozen wie (niet) mocht spelen. De keuze viel op de vaste invaller Anton en de teamleider zelf, want die heeft tenslotte de laagste rating. We gingen dus met een sterk team de confrontatie aan voor deze 4-puntenwedstrijd.
Nico had een moeilijke pot, waarin hij stroef uit de opening kwam en telkens moest reageren om de opkomende problemen het hoofd te bieden. Hij deed dat lang op een creatieve manier, maar uiteindelijk kwam er één probleem teveel en was het over.
Robert mocht het Morragambiet bestrijden en deed dat met verve. Zijn tegenstander heeft dit gespeeld in een correspondentietoernooi en wist er toen wel raad mee, maar tegen de opzet van Robert had hij achter het bord geen verweer. De geïnvesteerde pion zag hij nooit meer terug, en toen Robert na veel afruilwerk uiteindelijk een tweede pion wist te winnen gaf hij direct op.
Cees leek in zijn eigen variant met wit een simpele walkover te beleven, maar zijn tegenstander bleek taai. Cees koos voor aanval in plaats van materiaalwinst, en even leek dit nog fout te gaan door eeuwig schaak. Dat was ook zo, maar zijn tegenstander dacht een dame te kunnen winnen en daarmee de partij, en dat is natuurlijk beter dan eeuwig schaak, maar Cees had verder gekeken en mocht alsnog het punt noteren. Een gelukje voor ons, en heel belangrijk.
Wietze startte weer moeizaam en had veel tijd nodig voor zijn opzet. In het middenspel leek hij lange tijd wat minder te staan, en de tijd tikte vervaarlijk snel verder voor hem. Maar ineens had hij uit het niets een ouderwetse Wietze-aanval die ook direct doorsloeg. Dit was een zeer positief punt voor ons, want met 3-1 voor en nog drie zekere halfjes zou de winst voor het team binnen moeten zijn. Na verlies en remise in de voorgaande partijen vandaag dus een vol punt. Wietze is back!
René begon zijn partij erg degelijk voor zijn doen en kreeg een ongeveer gelijke stelling. Bovendien had hij minder tijd verbruikt dan zijn tegenstander en kon dus rustig bouwen aan iets moois. Hij offerde een kwaliteit voor een pion met nog erg weinig tijd op de klok en koos vervolgens de verkeerde voortzetting omdat hij de complicaties niet meer uit kon rekenen. Hij moest zich haasten om de tijdcontrole te halen zonder direct verloren te staan. De tijdslimiet haalde hij wel, maar in de stelling zat geen muziek meer. Hij probeerde nog wel wat maar het was kansloos zodat hij uiteindelijk maar opgaf.
Henk speelde zijn favoriete Scandinavisch, en moest lange tijd taai verdedigen. Hij verslikte zich vervolgens in een grote afruilactie en moest een pion inleveren in plaats van een stuk te winnen. Hij speelde echter gedecideerd verder alsof er niets aan de hand was en wist daarmee de stelling binnen de remisemarge te brengen. Zijn tegenstander bleef maar proberen om er toch nog iets van te maken, maar dat was zinloos en uiteindelijk kon Henk een halfje noteren.
Nikolai had wit en koos voor zijn bekende bescheiden opzet. Lange tijd was de stelling gelijkwaardig maar uiteindelijk wist Nikolai een pion te winnen. Zijn tegenstander had wel een verre vrijpion, maar die wist Nikolai vakkundig onschadelijk te maken. In het vervolg kwam een stelling op het bord waarin zwart een vesting wist te bouwen waardoor de partij niet meer te winnen was. Remise dus.
Harrie zat op bord 1 en speelde een zeer degelijke pot. Lange tijd ging het gelijk op maar in het middenspel wist Harrie een pion te winnen, en die pluspion werd als vrijpion erg belangrijk. Zijn tegenstander verbruikte veel tijd om de zaak niet uit de hand te laten lopen, maar Harrie kon met een flesje Grolsch in de hand rustig doorschuiven. Remise was genoeg voor de winst maar winnen is ook leuk, nietwaar? Uiteindelijk zag wit het hopeloze van zijn stelling in en gaf op. Punt voor Harrie en twee matchpunten voor het team, bravo!
Een belangrijke overwinning voor het team. Over drie weken kunnen we dit nog een rustig overdoen tegen Zevenaar, maar daar zal het lastiger worden.
't Andere verslag
Detailuitslagen ronde 3
Deze ronde had het team een luxeprobleem. Er waren maar liefst tien spelers beschikbaar, en dus moest er worden gekozen wie (niet) mocht spelen. De keuze viel op de vaste invaller Anton en de teamleider zelf, want die heeft tenslotte de laagste rating. We gingen dus met een sterk team de confrontatie aan voor deze 4-puntenwedstrijd.
Nico had een moeilijke pot, waarin hij stroef uit de opening kwam en telkens moest reageren om de opkomende problemen het hoofd te bieden. Hij deed dat lang op een creatieve manier, maar uiteindelijk kwam er één probleem teveel en was het over.
Robert mocht het Morragambiet bestrijden en deed dat met verve. Zijn tegenstander heeft dit gespeeld in een correspondentietoernooi en wist er toen wel raad mee, maar tegen de opzet van Robert had hij achter het bord geen verweer. De geïnvesteerde pion zag hij nooit meer terug, en toen Robert na veel afruilwerk uiteindelijk een tweede pion wist te winnen gaf hij direct op.
Cees leek in zijn eigen variant met wit een simpele walkover te beleven, maar zijn tegenstander bleek taai. Cees koos voor aanval in plaats van materiaalwinst, en even leek dit nog fout te gaan door eeuwig schaak. Dat was ook zo, maar zijn tegenstander dacht een dame te kunnen winnen en daarmee de partij, en dat is natuurlijk beter dan eeuwig schaak, maar Cees had verder gekeken en mocht alsnog het punt noteren. Een gelukje voor ons, en heel belangrijk.
Wietze startte weer moeizaam en had veel tijd nodig voor zijn opzet. In het middenspel leek hij lange tijd wat minder te staan, en de tijd tikte vervaarlijk snel verder voor hem. Maar ineens had hij uit het niets een ouderwetse Wietze-aanval die ook direct doorsloeg. Dit was een zeer positief punt voor ons, want met 3-1 voor en nog drie zekere halfjes zou de winst voor het team binnen moeten zijn. Na verlies en remise in de voorgaande partijen vandaag dus een vol punt. Wietze is back!
René begon zijn partij erg degelijk voor zijn doen en kreeg een ongeveer gelijke stelling. Bovendien had hij minder tijd verbruikt dan zijn tegenstander en kon dus rustig bouwen aan iets moois. Hij offerde een kwaliteit voor een pion met nog erg weinig tijd op de klok en koos vervolgens de verkeerde voortzetting omdat hij de complicaties niet meer uit kon rekenen. Hij moest zich haasten om de tijdcontrole te halen zonder direct verloren te staan. De tijdslimiet haalde hij wel, maar in de stelling zat geen muziek meer. Hij probeerde nog wel wat maar het was kansloos zodat hij uiteindelijk maar opgaf.
Henk speelde zijn favoriete Scandinavisch, en moest lange tijd taai verdedigen. Hij verslikte zich vervolgens in een grote afruilactie en moest een pion inleveren in plaats van een stuk te winnen. Hij speelde echter gedecideerd verder alsof er niets aan de hand was en wist daarmee de stelling binnen de remisemarge te brengen. Zijn tegenstander bleef maar proberen om er toch nog iets van te maken, maar dat was zinloos en uiteindelijk kon Henk een halfje noteren.
Nikolai had wit en koos voor zijn bekende bescheiden opzet. Lange tijd was de stelling gelijkwaardig maar uiteindelijk wist Nikolai een pion te winnen. Zijn tegenstander had wel een verre vrijpion, maar die wist Nikolai vakkundig onschadelijk te maken. In het vervolg kwam een stelling op het bord waarin zwart een vesting wist te bouwen waardoor de partij niet meer te winnen was. Remise dus.
Harrie zat op bord 1 en speelde een zeer degelijke pot. Lange tijd ging het gelijk op maar in het middenspel wist Harrie een pion te winnen, en die pluspion werd als vrijpion erg belangrijk. Zijn tegenstander verbruikte veel tijd om de zaak niet uit de hand te laten lopen, maar Harrie kon met een flesje Grolsch in de hand rustig doorschuiven. Remise was genoeg voor de winst maar winnen is ook leuk, nietwaar? Uiteindelijk zag wit het hopeloze van zijn stelling in en gaf op. Punt voor Harrie en twee matchpunten voor het team, bravo!
Een belangrijke overwinning voor het team. Over drie weken kunnen we dit nog een rustig overdoen tegen Zevenaar, maar daar zal het lastiger worden.
't Andere verslag
Detailuitslagen ronde 3
zondag 10 oktober 2010
Bericht van het slagveld
Tom Meurs
Zaterdag 9 oktober was het zover, wij trotse Apeldoorners reisden naar Den Bosch om onze eer te verdedigen. In een donker zaaltje waar onze geesten het best tot hun recht kwamen, moesten we het opnemen tegen HMC. Een stap verder van de degradatie alsmede een stap dichter bij het kampioenschap waren de voornaamste doelen.
Laten we beginnen met zij die sneuvelden in de strijd:
• Alexander Kabatianski verloor snel van Twan Burg. Uit betrouwbare bronnen heb ik een naam gekregen waarvan ik niet weet of het klopt noch wat het betekent, maar mensen, vrees en huiver: 'de stapelbedvariant'.
• Stefan Kuipers speelde slecht.
• Freddie van de Elburg wist de tegenstander op bekend terrein te lokken, zodat hij het eigenlijk alleen nog maar hoefde af te maken. In al zijn enthousiasme was het echter zijn tegenstander die in tijdnood aan het langste einde trok.
Dan nu naar de mensen die met een wit vlaggetje het slagveld verlieten om samen met de tegenstander zich te gaan bezatten in plaats van te vechten:
• Sjef Rijnaarts pakte het eindspel spectaculair aan, zijn enige paard offerde hij om zo de teamzege binnen te halen. Wanneer Sjef offert, zo luidt in Apeldoorn het motto, dan kan je als tegenstander beter direct je biezen pakken. Remise.
• Roeland Pruijssers ging voor de kleine plus, om er vervolgens na lange tijd achter te komen dat hij voortaan genoegen gaat nemen met een grotere plus.
• Arthur van de Oudeweetering had twee stukken tegen een toren, wat hij niet meer wist te verzilveren voor de winst.
Ook waren er mensen die met opgeheven hoofd het slagveld verlieten:
• Merijn van Delft wist als een ervaren vechter dat soms de beste manier om beter te komen te staan je niet alleen maar naar voren moet gaan. Soms moet je een stapje naar achteren doen. Met sluwe schijnactiviteit wist hij als het ware met een explosie opeens al zijn stukken op de juiste velden te zetten. Zijn tegenstander wist niet wat hij met dit onverwachte geweld moest doen en ging snel ten onder.
• Armen Hachijan speelde een gecompliceerde partij. Naar de mening van de auteur had hij een simpel ruimtevoordeel, en wist hij twee zwakheden in het kamp van de tegenstander uit te buiten. Maar bij de analyse toverde hij de ene na de andere gecompliceerde variant uit de hoed. Onbegrijpelijk. Maar goed, moraal van het verhaal: Armen wint.
• Sebastian Siebrecht kwam slecht uit de opening, maar wist dat hij zijn kansen moest pakken in de tijdnoodfase, waar het soms prijsschieten is. Een schaker kan in de tijdnoodfase meer krijgen dan een vrouw bij de uitverkoop van de H&M.
• Bij Tom Meurs leek het voor de simpele ziel simpel een solide stelling. Maar beide schakers wisten dat de spanning de ketel ontsteeg. De witspeler kraakte onder de immense druk en beging een blunder door een kwaliteitsoffer toe te laten. Toen de de fosforbom uitdoofde was het uiteindelijk Tom die tijdens de storm de juiste stukken had gepakt.
Kortom, we zijn weer in Apeldoorn teruggekomen met 5,5-4,5. We hebben onze plicht gedaan. Amen.
Partijen in pgn
Zaterdag 9 oktober was het zover, wij trotse Apeldoorners reisden naar Den Bosch om onze eer te verdedigen. In een donker zaaltje waar onze geesten het best tot hun recht kwamen, moesten we het opnemen tegen HMC. Een stap verder van de degradatie alsmede een stap dichter bij het kampioenschap waren de voornaamste doelen.
Laten we beginnen met zij die sneuvelden in de strijd:
• Alexander Kabatianski verloor snel van Twan Burg. Uit betrouwbare bronnen heb ik een naam gekregen waarvan ik niet weet of het klopt noch wat het betekent, maar mensen, vrees en huiver: 'de stapelbedvariant'.
• Stefan Kuipers speelde slecht.
• Freddie van de Elburg wist de tegenstander op bekend terrein te lokken, zodat hij het eigenlijk alleen nog maar hoefde af te maken. In al zijn enthousiasme was het echter zijn tegenstander die in tijdnood aan het langste einde trok.
Dan nu naar de mensen die met een wit vlaggetje het slagveld verlieten om samen met de tegenstander zich te gaan bezatten in plaats van te vechten:
• Sjef Rijnaarts pakte het eindspel spectaculair aan, zijn enige paard offerde hij om zo de teamzege binnen te halen. Wanneer Sjef offert, zo luidt in Apeldoorn het motto, dan kan je als tegenstander beter direct je biezen pakken. Remise.
• Roeland Pruijssers ging voor de kleine plus, om er vervolgens na lange tijd achter te komen dat hij voortaan genoegen gaat nemen met een grotere plus.
• Arthur van de Oudeweetering had twee stukken tegen een toren, wat hij niet meer wist te verzilveren voor de winst.
Ook waren er mensen die met opgeheven hoofd het slagveld verlieten:
• Merijn van Delft wist als een ervaren vechter dat soms de beste manier om beter te komen te staan je niet alleen maar naar voren moet gaan. Soms moet je een stapje naar achteren doen. Met sluwe schijnactiviteit wist hij als het ware met een explosie opeens al zijn stukken op de juiste velden te zetten. Zijn tegenstander wist niet wat hij met dit onverwachte geweld moest doen en ging snel ten onder.
• Armen Hachijan speelde een gecompliceerde partij. Naar de mening van de auteur had hij een simpel ruimtevoordeel, en wist hij twee zwakheden in het kamp van de tegenstander uit te buiten. Maar bij de analyse toverde hij de ene na de andere gecompliceerde variant uit de hoed. Onbegrijpelijk. Maar goed, moraal van het verhaal: Armen wint.
• Sebastian Siebrecht kwam slecht uit de opening, maar wist dat hij zijn kansen moest pakken in de tijdnoodfase, waar het soms prijsschieten is. Een schaker kan in de tijdnoodfase meer krijgen dan een vrouw bij de uitverkoop van de H&M.
• Bij Tom Meurs leek het voor de simpele ziel simpel een solide stelling. Maar beide schakers wisten dat de spanning de ketel ontsteeg. De witspeler kraakte onder de immense druk en beging een blunder door een kwaliteitsoffer toe te laten. Toen de de fosforbom uitdoofde was het uiteindelijk Tom die tijdens de storm de juiste stukken had gepakt.
Kortom, we zijn weer in Apeldoorn teruggekomen met 5,5-4,5. We hebben onze plicht gedaan. Amen.
HMC Calder 2381 - Homburg Apeldoorn 2321 4½-5½
1. GM Erik vd Doel 2573 - IM Roeland Pruijssers 2483 ½ - ½
2. IM Jeroen Bosch 2430 - GM Sebastian Siebrecht 2421 0 - 1
3. IM Christov Kleijn 2427 - IM Merijn van Delft 2384 0 - 1
4. IM Geert vd Stricht 2392 - FM Stefan Kuipers 2370 1 - 0
5. IM Twan Burg 2455 - IM Alexandr Kabatianski 2439 1 - 0
6. IM David Miedema 2392 - FM Sjef Rijnaarts 2262 ½ - ½
7. FM J. Broekmeulen 2371 - IM A. vd Oudeweetering 2321 ½ - ½
8. FM Paul Span 2316 - Freddie van der Elburg 2207 1 - 0
9. FM Niels Ondersteijn 2268 - Armen Hachijan 2159 0 - 1
10.Tom Verhoeven 2184 - Tom Meurs 2168 0 - 1
Partijen in pgn
Nederlaag rechtgezet
Henk Vinkes
Een kort verslag vanaf de Captain’s Headquarters omdat hij zelf niet bij de wedstrijd aanwezig kon zijn. Hij was druk bezig versnaperingen gereed te maken voor als het team later die dag hopelijk succesvol terug zou keren van de Enschede-missie.
Omdat op de meest ideale plek werd gespeeld om zoiets thuis te kunnen volgen, werd er uiteindelijk wanhopig gezocht naar de juiste internetlink voor het volgen van de partijen. Die werd pas laat in de middag gevonden maar net op tijd om de belangrijke tijdnoodfase mee te maken.
Ruim daarvoor had Maarten Beekhuis al korte metten gemaakt met Anne Veltman die om onverklaarbare redenen een pion weggaf, die zag hij uiteraard nooit meer terug. Hij kreeg zeer harde klappen van Maarten en staakte na 23 zetten de strijd.
Daarentegen liet Martin van Dommelen zich de kaaskoekjes zeer zuur smaken, de worst stond toen nog niet eens op tafel. Zijn stelling werd met het gekartelde slagersmes opengereten maar om dan maar gelijk de hele bak met salade te koop te zetten was ook weer niet nodig geweest. De omsingeling van de koning werd soepeltjes voltooid.
Erik Smit speelde tegen Raoul van de Oudeweetering een partij die van zet 1 tot en met het einde gelijk bleef, niets spectaculairs. Hopelijk de volgende ronde voor Erik een spektakel, maar dan wel als hij terug is van zijn vakantie.
Teleurstelling overheerste bij Nico Zwirs nadat hij in de eerste ronde de winst had laten liggen en zodoende geen gelijkspel uit het vuur kon slepen voor Homburg 2. Maar dat werd deze ronde meer dan goed gemaakt. Een knap staaltje van klassiek schaak met de Spaanse Marshall-variant gaf hem prachtig spel en Michiel Snuverink kon alleen maar toekijken. Een mooie overwinning. De voorsprong was weer bereikt, het stond 2½-1½.
Na de supersnelle overwinning in de eerste ronde moest Thomas deze keer iets langer aan de bak. Soepel ging het niet en het leek er dan ook op dat hij voor remise moest vechten. Maar Caissa was in de tijdnoodfase op zijn hand en Dinant Postma verprutste zijn stelling compleet. De pionnen van Thomas liepen door naar de overkant.
Invaller Kambiz Sekandar had als invaller een lastige middag. Als je de hele middag alleen maar mag verdedigen en dreigingen pareren, zijn er leukere dingen te doen. Toch wist hij alles in redelijk goede banen te leiden en misschien had hij er in het eindspel iets meer uit kunnen halen. Het liep uit op een remise. Stand 4-2 en nog een halfje nodig voor de winst.
Gebrand om de misstap uit de eerste ronde recht te zetten liet Mark Brussen het zweten over aan Jasper de Jong. Die zal vast zijn hoop gevestigd hebben op zijn ver doorgelopen pion op de c-lijn. Maar toen dat gevaar geëlimineerd was kon Mark rustig maar gedegen naar de andere kant lopen om daar het bal te openen. De winst was binnen.
Op bord twee zat Mister Cool Boel rustig zijn zetjes te doen en af te wachten totdat de spanning bij Snuverink 2 zou breken. Het geniepige zetje Pe2 leverde Cool Blue een pion op. Maar ja, die had hij kunnen verdedigen met g3. Dan is het simpel Appeltje Eiersalade voor Marcel, hoewel het nog wel vrij lang duurde voordat hij het hele punt kreeg.
Bij deze is de nederlaag van de eerste ronde mooi rechtgezet. Op deze voet gaan we door.
Een kort verslag vanaf de Captain’s Headquarters omdat hij zelf niet bij de wedstrijd aanwezig kon zijn. Hij was druk bezig versnaperingen gereed te maken voor als het team later die dag hopelijk succesvol terug zou keren van de Enschede-missie.
Omdat op de meest ideale plek werd gespeeld om zoiets thuis te kunnen volgen, werd er uiteindelijk wanhopig gezocht naar de juiste internetlink voor het volgen van de partijen. Die werd pas laat in de middag gevonden maar net op tijd om de belangrijke tijdnoodfase mee te maken.
Ruim daarvoor had Maarten Beekhuis al korte metten gemaakt met Anne Veltman die om onverklaarbare redenen een pion weggaf, die zag hij uiteraard nooit meer terug. Hij kreeg zeer harde klappen van Maarten en staakte na 23 zetten de strijd.
Daarentegen liet Martin van Dommelen zich de kaaskoekjes zeer zuur smaken, de worst stond toen nog niet eens op tafel. Zijn stelling werd met het gekartelde slagersmes opengereten maar om dan maar gelijk de hele bak met salade te koop te zetten was ook weer niet nodig geweest. De omsingeling van de koning werd soepeltjes voltooid.
Erik Smit speelde tegen Raoul van de Oudeweetering een partij die van zet 1 tot en met het einde gelijk bleef, niets spectaculairs. Hopelijk de volgende ronde voor Erik een spektakel, maar dan wel als hij terug is van zijn vakantie.
Teleurstelling overheerste bij Nico Zwirs nadat hij in de eerste ronde de winst had laten liggen en zodoende geen gelijkspel uit het vuur kon slepen voor Homburg 2. Maar dat werd deze ronde meer dan goed gemaakt. Een knap staaltje van klassiek schaak met de Spaanse Marshall-variant gaf hem prachtig spel en Michiel Snuverink kon alleen maar toekijken. Een mooie overwinning. De voorsprong was weer bereikt, het stond 2½-1½.
Na de supersnelle overwinning in de eerste ronde moest Thomas deze keer iets langer aan de bak. Soepel ging het niet en het leek er dan ook op dat hij voor remise moest vechten. Maar Caissa was in de tijdnoodfase op zijn hand en Dinant Postma verprutste zijn stelling compleet. De pionnen van Thomas liepen door naar de overkant.
Invaller Kambiz Sekandar had als invaller een lastige middag. Als je de hele middag alleen maar mag verdedigen en dreigingen pareren, zijn er leukere dingen te doen. Toch wist hij alles in redelijk goede banen te leiden en misschien had hij er in het eindspel iets meer uit kunnen halen. Het liep uit op een remise. Stand 4-2 en nog een halfje nodig voor de winst.
Gebrand om de misstap uit de eerste ronde recht te zetten liet Mark Brussen het zweten over aan Jasper de Jong. Die zal vast zijn hoop gevestigd hebben op zijn ver doorgelopen pion op de c-lijn. Maar toen dat gevaar geëlimineerd was kon Mark rustig maar gedegen naar de andere kant lopen om daar het bal te openen. De winst was binnen.
Op bord twee zat Mister Cool Boel rustig zijn zetjes te doen en af te wachten totdat de spanning bij Snuverink 2 zou breken. Het geniepige zetje Pe2 leverde Cool Blue een pion op. Maar ja, die had hij kunnen verdedigen met g3. Dan is het simpel Appeltje Eiersalade voor Marcel, hoewel het nog wel vrij lang duurde voordat hij het hele punt kreeg.
Bij deze is de nederlaag van de eerste ronde mooi rechtgezet. Op deze voet gaan we door.
Dr. Max Euwe 2 2014 - Homburg Apeldoorn 2 2080 2 - 6
1. Michiel Snuverink 2098 - Nico Zwirs 2047 0 - 1
2. Laurens Snuverink 1927 - Marcel Boel 2203 0 - 1
3. R. vd O'weetering 2063 - Erik Smit 2238 ½ - ½
4. Harry Broeken 1891 - Kambiz Sekandar 1930 ½ - ½
5. Jasper de Jong 2057 - Mark Brussen 2039 0 - 1
6. G.J. te Bokkel 1979 - Martin van Dommelen 2082 1 - 0
7. Anne Veltman 2042 - Maarten Beekhuis 2110 0 - 1
8. Dinant Postma 2055 - Thomas Beerdsen 1987 0 - 1
Spanning!
Johan Engelen
Een team van oudgedienden wachtte ons in Doetinchem op om de strijd aan te gaan. We speelden daar in het Denksportcentrum, een plek waar alleen plaats leek voor bridge-fanaten. Gelukkig was het voor ons simpele schakers toch een prettige en vooral ruim opgezette locatie.
Vooraf hadden we wat problemen gekend om de opstelling rond te krijgen. Kambiz Sekandar moest in het 2e Freddie van der Elburg gaan vervangen, en ook René Nijland was niet zeker. Anton Weenink was op de achterhand beschikbaar en daarmee leek het team rond. Anton bleek op het laatst toch niet te kunnen maar René gelukkig toch wel.
In de beginfase waren zes partijen snel afgerond en stond een 3-3 tussenstand op het bord. Cees van Bohemen en Nico Olivier kwamen er met zwart beiden niet aan te pas. Ze hebben geen moment druk kunnen zetten en werden dus geruisloos van het bord geschoven. Daar staat tegenover dat Henk Eleveld en Robert Verkruissen beiden een dijk van een partij speelden en een welverdiend punt mochten noteren. Henk zag dat zijn tegenstander in de Slavische ruilvariant zijn witte loper verkeerd op d7 plaatste, en wist daar een mooie aanval omheen te breien. Na een pionwinst op h7 was het snel afgelopen. Robert ging een remise-achtige afruil bewust uit de weg en investeerde een pion voor aanval. Dat pakte goed uit en ook hij wist de winst snel binnen te halen. René Nijland kwam vanuit het Russisch in het driepaardenspel terecht (een soort Italiaans in de nahand) en gooide direct de zaak open. Het zag er allemaal spectaculair uit, maar na gedwongen dameruil op de 10e zet was de fut uit de stelling en werd tot remise besloten. Wietze Nijdam investeerde erg veel tijd in de opzet van zijn stelling, en kwam in een zeer gecompliceerde situatie terecht waarin waarschijnlijk alleen Wietze nog begreep waar het om ging. Wij vonden met zijn allen dat het er niet goed voor hem uitzag, maar zijn tegenstander bood onverwacht remise aan omdat hij het ook niet meer zag. Wietze accepteerde na enig nadenken gelukkig wel.
In de resterende partijen was nog alles mogelijk, dus de spanning was te snijden. Johan Engelen had vanuit het Scandinavisch een heel behoorlijke stelling bereikt. Op zet 23 kreeg hij een remise-aanbod, maar kon dat niet accepteren vanwege de toen nog penibele situatie op de andere borden. Hij speelde door en gooide de knuppel iets te vroeg in het hoenderhok. Daardoor ontstond een uitermate scherpe en gecompliceerde stelling met erg weinig tijd op de klokken, en daardoor werd het een foutenfestival. De meest gelukkige kwam dit keer als winnaar uit de bus, en dat was niet Johan. 4-3 voor Doetinchem dus.
Nikolai Kabanof leek in de opening compleet overspeeld te worden. Zijn tegenstander offerde een pion waardoor de stelling van Nikolai volledig werd ingesnoerd. Hij kon geen enkel stuk meer spelen. Nikolai bleef echter 'cool' als altijd en hield zijn pionnetje goed vast. Tegen de tijd dat het 4-3 was had hij zelfs twee pionnen meer, maar moest aan alle kanten de gaten proberen dicht te houden. Het initiatief lag volledig bij zijn tegenstander. Hij moest natuurlijk ook winnen om een puntje voor het team mee naar huis te kunnen nemen. Rondom het bord stonden natuurlijk vele goede stuurlui die allemaal wisten wat het zou worden. Toen kwam de ontknoping. De tegenstander startte een grote ruilactie waardoor uiteindelijk een eindspel overbleef met dame tegen dame + randpion. De pion stond al op a6 en het leek erop dat Nikolai nog steeds voor de winst kon gaan. Toch had zijn tegenstander het goed uitgerekend, en om 2 minuten voor 7 zag ook Nikolai in dat winst niet haalbaar was. Het werd dus een zwaarbevochten remise, en daarmee de winst voor Doetinchem die toch wel een beetje bitter smaakt voor ons. Een gelijkspel was een betere afspiegeling geweest van de dag.
Een team van oudgedienden wachtte ons in Doetinchem op om de strijd aan te gaan. We speelden daar in het Denksportcentrum, een plek waar alleen plaats leek voor bridge-fanaten. Gelukkig was het voor ons simpele schakers toch een prettige en vooral ruim opgezette locatie.
Vooraf hadden we wat problemen gekend om de opstelling rond te krijgen. Kambiz Sekandar moest in het 2e Freddie van der Elburg gaan vervangen, en ook René Nijland was niet zeker. Anton Weenink was op de achterhand beschikbaar en daarmee leek het team rond. Anton bleek op het laatst toch niet te kunnen maar René gelukkig toch wel.
In de beginfase waren zes partijen snel afgerond en stond een 3-3 tussenstand op het bord. Cees van Bohemen en Nico Olivier kwamen er met zwart beiden niet aan te pas. Ze hebben geen moment druk kunnen zetten en werden dus geruisloos van het bord geschoven. Daar staat tegenover dat Henk Eleveld en Robert Verkruissen beiden een dijk van een partij speelden en een welverdiend punt mochten noteren. Henk zag dat zijn tegenstander in de Slavische ruilvariant zijn witte loper verkeerd op d7 plaatste, en wist daar een mooie aanval omheen te breien. Na een pionwinst op h7 was het snel afgelopen. Robert ging een remise-achtige afruil bewust uit de weg en investeerde een pion voor aanval. Dat pakte goed uit en ook hij wist de winst snel binnen te halen. René Nijland kwam vanuit het Russisch in het driepaardenspel terecht (een soort Italiaans in de nahand) en gooide direct de zaak open. Het zag er allemaal spectaculair uit, maar na gedwongen dameruil op de 10e zet was de fut uit de stelling en werd tot remise besloten. Wietze Nijdam investeerde erg veel tijd in de opzet van zijn stelling, en kwam in een zeer gecompliceerde situatie terecht waarin waarschijnlijk alleen Wietze nog begreep waar het om ging. Wij vonden met zijn allen dat het er niet goed voor hem uitzag, maar zijn tegenstander bood onverwacht remise aan omdat hij het ook niet meer zag. Wietze accepteerde na enig nadenken gelukkig wel.
In de resterende partijen was nog alles mogelijk, dus de spanning was te snijden. Johan Engelen had vanuit het Scandinavisch een heel behoorlijke stelling bereikt. Op zet 23 kreeg hij een remise-aanbod, maar kon dat niet accepteren vanwege de toen nog penibele situatie op de andere borden. Hij speelde door en gooide de knuppel iets te vroeg in het hoenderhok. Daardoor ontstond een uitermate scherpe en gecompliceerde stelling met erg weinig tijd op de klokken, en daardoor werd het een foutenfestival. De meest gelukkige kwam dit keer als winnaar uit de bus, en dat was niet Johan. 4-3 voor Doetinchem dus.
Nikolai Kabanof leek in de opening compleet overspeeld te worden. Zijn tegenstander offerde een pion waardoor de stelling van Nikolai volledig werd ingesnoerd. Hij kon geen enkel stuk meer spelen. Nikolai bleef echter 'cool' als altijd en hield zijn pionnetje goed vast. Tegen de tijd dat het 4-3 was had hij zelfs twee pionnen meer, maar moest aan alle kanten de gaten proberen dicht te houden. Het initiatief lag volledig bij zijn tegenstander. Hij moest natuurlijk ook winnen om een puntje voor het team mee naar huis te kunnen nemen. Rondom het bord stonden natuurlijk vele goede stuurlui die allemaal wisten wat het zou worden. Toen kwam de ontknoping. De tegenstander startte een grote ruilactie waardoor uiteindelijk een eindspel overbleef met dame tegen dame + randpion. De pion stond al op a6 en het leek erop dat Nikolai nog steeds voor de winst kon gaan. Toch had zijn tegenstander het goed uitgerekend, en om 2 minuten voor 7 zag ook Nikolai in dat winst niet haalbaar was. Het werd dus een zwaarbevochten remise, en daarmee de winst voor Doetinchem die toch wel een beetje bitter smaakt voor ons. Een gelijkspel was een betere afspiegeling geweest van de dag.
Doetinchem - Homburg Apeldoorn 3 4½-3½'t Andere verslag
1. Henk Riepma (2091) - Nikolai Kabanof (2117) rem
2. Marino Kuper (2084) - Cees van Bohemen (1988) 1-0
3. Roel Evertse (2012) - Henk Eleveld (2042) 0-1
4. Kees Nederkoorn (2162) - René Nijland (1922) rem
5. Theo Goossen (2035) - Wietze Nijdam (2097) rem
6. Sander van Vucht (1797) - Nico Olivier (1876) 1-0
7. Marius van Hal (1920) - Robert Verkruissen (1912) 0-1
8. Henny Haggeman (1905) - Johan Engelen (1855) 1-0
zondag 26 september 2010
Start van zwaar seizoen?
Stefan Kuipers
De start van een nieuw seizoen en veel teams hebben hun spelerslijst flink om moeten gooien. Zo ook Groningen en Homburg Apeldoorn. Groningen is wat sterke spelers kwijt en moet dat opvangen met spelers van de eigen club. Homburg Apeldoorn heeft eigenlijk last van hetzelfde en heeft dat opgevangen met Apeldoornse jeugd. Het beloofde een spannende strijd te worden.
Maar al snel bleek dat Homburg Apeldoorn op de topborden flink tekortkwam. Op het eerste bord was het een vertrouwd beeld met Pruijssers achter de zwarte stukken in het Konings-Indisch tegen Werle. Wit deed vlak na de opening wat slimme zetjes die Pruijssers niet goed op wist te vangen. Na een kwaliteitsoffer van zwart kwam Werle een paar zetten later met een erg fraai stukoffer en wist toen snel de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het tweede bord ging Siebrecht met wit tegen Ernst voor een afruil Slav. Zwart probeerde al snel de partij uit balans te krijgen en dat bleek succesvol. Een ijzersterke partij van Ernst zorgde ervoor dat Siebrecht er niet echt goed aan te pas kwam. Zwart wist ook op dit bord in tijdnood de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het derde bord leek Kuipers met zwart tegen de Alapin van Brandenburg iets minder uit de opening te komen. Wit leek zijn voordeel rond de tijdnoodfase uit te kunnen breiden, maar de zwarte vrije e-pion kwam toch wel erg voor en wist de witte plan flink te verstoren. Toen Brandenburg niet voor remise ging kwam hij in een erg lastig eindspel en wist Kuipers er alsnog met de winst vandoor te gaan.
Op het vierde bord speelde invaller Sievers met wit tegen Hoeksema. De opening kwam er vrij snel uit en leek wit mooi voordeel te geven. Toen Sievers besloot een kwaliteit te offeren kantelde de wedstrijd vrij snel. Hoeksema wist netjes te verdedigen en tegelijkertijd ook een aanval op te zetten. Dit zorgde ervoor dat Sievers in tijdnood nog een stukoffer uit de hoge hoed toverde in de hoop op eeuwig schaak, maar één foutje was al genoeg voor Hoeksema om de eeuwig schaak te ontlopen en met een toren voor de winst eenvoudig binnen te slepen.
Op het vijfde bord speelde van de Oudeweetering met zwart een Spanjaard tegen Paulet. De opening leek normaal te verlopen en er leek voor beiden niet heel veel aan de hand te zijn. Maar een vroege tijdnoodfase zorgde ervoor dat er in korte tijd erg veel gebeurde op het bord. Paulet wist aan het langste eind te trekken en sprokkelde steeds meer materiaal en besliste de partij nog voor de 40e zet.
Op het zesde bord leverde de Versnelde draak tussen Van Delft en Mostertman een interessante stelling op. Aan alle kant kwamen beide spelers elkaars stelling binnen, maar de ingesloten loper op h6 zorgde er toch voor dat wit snel actie moest ondernemen. Door een stuk te winnen kon het verlies van de loper op h6 alvast opgevangen worden. Maar de twee pionnen extra bleken niet genoeg voor Van Delft, zeker niet omdat hij na de tijdcontrole de winst miste met 42. Ta6! In plaats van het gespeelde Ta7, wat strandde in een zetherhaling.
Op het zevende bord speelde Rijnaarts voor de afwisseling eens het Konings-Indisch tegen Wempe. Dat hij niet al teveel ervaring had bleek al snel toen wit een erg comfortabele stelling kreeg en daardoor ook materiaal wist te winnen. Het eindspel leek erg goed voor wit, maar Rijnaarts wist toch nog maar net het eindspel remise te houden.
Op het achtste bord speelde Zaragatski met wit een op het oog rustige partij tegen Houtman. Maar na de opening kwam Zaragatski met een pionnenstorm op de koningsvleugel die goed gepareerd werd door Houtman. Zwart kreeg zelfs een fraaie tegenaanval, waardoor Zaragatski gedwongen werd af te wikkelen naar een toreneindspel waar hij tevergeefs nog probeerde op de winst te spelen. Maar Houtman hield eenvoudig remise.
Op het negende bord speelde Kabatianski een soepele opening tegen Donker. In de stelling waarin wit met de geïsoleerde d-pion speelde leek Kabatianski zijn stukken fraai neergezet te hebben. Donker besloot zijn loperpaar op te geven voor een gat in de zwarte koningsvleugel. De half-open g-lijn is vaak gevaarlijk voor wit, maar Donker wist de g-lijn goed dicht te houden. De zwarte koning kwam behoorlijk op de tocht te staan en na een scrimmage in tijdnood werd er nog voor de 40e zet voor een zetherhaling gekozen.
Op het tiende bord maakte Hachijan zijn debuut als basisspeler tegen Van Pelt. Nadat Hachijan al snel het loperpaar had bemachtigd wist hij zijn stelling steeds meer te verbeteren tot erg groot voordeel. Waar dat voordeel heen was toen hij opeens in een gelijk eindspel zat was voor hem tijdens de partij dan ook een groot raadsel. Toen het eindspel veranderde in een ongelijk lopereindspel was de vrede snel getekend.
Al met al heeft Groningen een erg sterke 6,5-3,5 zege geboekt door op de topborden duidelijk het verschil te maken en op de onderste borden knap remises te maken. Voor Groningen een belangrijke stap om uit degradatiegevaar te kunnen blijven en voor Homburg Apeldoorn een teken dat het nog een erg zwaar seizoen kan gaan worden.
Pgn met alle partijen
Slot partij Stefan Kuipers(z) - Daan Brandenburg op YouTube
De start van een nieuw seizoen en veel teams hebben hun spelerslijst flink om moeten gooien. Zo ook Groningen en Homburg Apeldoorn. Groningen is wat sterke spelers kwijt en moet dat opvangen met spelers van de eigen club. Homburg Apeldoorn heeft eigenlijk last van hetzelfde en heeft dat opgevangen met Apeldoornse jeugd. Het beloofde een spannende strijd te worden.
Maar al snel bleek dat Homburg Apeldoorn op de topborden flink tekortkwam. Op het eerste bord was het een vertrouwd beeld met Pruijssers achter de zwarte stukken in het Konings-Indisch tegen Werle. Wit deed vlak na de opening wat slimme zetjes die Pruijssers niet goed op wist te vangen. Na een kwaliteitsoffer van zwart kwam Werle een paar zetten later met een erg fraai stukoffer en wist toen snel de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het tweede bord ging Siebrecht met wit tegen Ernst voor een afruil Slav. Zwart probeerde al snel de partij uit balans te krijgen en dat bleek succesvol. Een ijzersterke partij van Ernst zorgde ervoor dat Siebrecht er niet echt goed aan te pas kwam. Zwart wist ook op dit bord in tijdnood de partij naar zich toe te trekken en het punt te pakken.
Op het derde bord leek Kuipers met zwart tegen de Alapin van Brandenburg iets minder uit de opening te komen. Wit leek zijn voordeel rond de tijdnoodfase uit te kunnen breiden, maar de zwarte vrije e-pion kwam toch wel erg voor en wist de witte plan flink te verstoren. Toen Brandenburg niet voor remise ging kwam hij in een erg lastig eindspel en wist Kuipers er alsnog met de winst vandoor te gaan.
Op het vierde bord speelde invaller Sievers met wit tegen Hoeksema. De opening kwam er vrij snel uit en leek wit mooi voordeel te geven. Toen Sievers besloot een kwaliteit te offeren kantelde de wedstrijd vrij snel. Hoeksema wist netjes te verdedigen en tegelijkertijd ook een aanval op te zetten. Dit zorgde ervoor dat Sievers in tijdnood nog een stukoffer uit de hoge hoed toverde in de hoop op eeuwig schaak, maar één foutje was al genoeg voor Hoeksema om de eeuwig schaak te ontlopen en met een toren voor de winst eenvoudig binnen te slepen.
Op het vijfde bord speelde van de Oudeweetering met zwart een Spanjaard tegen Paulet. De opening leek normaal te verlopen en er leek voor beiden niet heel veel aan de hand te zijn. Maar een vroege tijdnoodfase zorgde ervoor dat er in korte tijd erg veel gebeurde op het bord. Paulet wist aan het langste eind te trekken en sprokkelde steeds meer materiaal en besliste de partij nog voor de 40e zet.
Op het zesde bord leverde de Versnelde draak tussen Van Delft en Mostertman een interessante stelling op. Aan alle kant kwamen beide spelers elkaars stelling binnen, maar de ingesloten loper op h6 zorgde er toch voor dat wit snel actie moest ondernemen. Door een stuk te winnen kon het verlies van de loper op h6 alvast opgevangen worden. Maar de twee pionnen extra bleken niet genoeg voor Van Delft, zeker niet omdat hij na de tijdcontrole de winst miste met 42. Ta6! In plaats van het gespeelde Ta7, wat strandde in een zetherhaling.
Op het zevende bord speelde Rijnaarts voor de afwisseling eens het Konings-Indisch tegen Wempe. Dat hij niet al teveel ervaring had bleek al snel toen wit een erg comfortabele stelling kreeg en daardoor ook materiaal wist te winnen. Het eindspel leek erg goed voor wit, maar Rijnaarts wist toch nog maar net het eindspel remise te houden.
Op het achtste bord speelde Zaragatski met wit een op het oog rustige partij tegen Houtman. Maar na de opening kwam Zaragatski met een pionnenstorm op de koningsvleugel die goed gepareerd werd door Houtman. Zwart kreeg zelfs een fraaie tegenaanval, waardoor Zaragatski gedwongen werd af te wikkelen naar een toreneindspel waar hij tevergeefs nog probeerde op de winst te spelen. Maar Houtman hield eenvoudig remise.
Op het negende bord speelde Kabatianski een soepele opening tegen Donker. In de stelling waarin wit met de geïsoleerde d-pion speelde leek Kabatianski zijn stukken fraai neergezet te hebben. Donker besloot zijn loperpaar op te geven voor een gat in de zwarte koningsvleugel. De half-open g-lijn is vaak gevaarlijk voor wit, maar Donker wist de g-lijn goed dicht te houden. De zwarte koning kwam behoorlijk op de tocht te staan en na een scrimmage in tijdnood werd er nog voor de 40e zet voor een zetherhaling gekozen.
Op het tiende bord maakte Hachijan zijn debuut als basisspeler tegen Van Pelt. Nadat Hachijan al snel het loperpaar had bemachtigd wist hij zijn stelling steeds meer te verbeteren tot erg groot voordeel. Waar dat voordeel heen was toen hij opeens in een gelijk eindspel zat was voor hem tijdens de partij dan ook een groot raadsel. Toen het eindspel veranderde in een ongelijk lopereindspel was de vrede snel getekend.
Al met al heeft Groningen een erg sterke 6,5-3,5 zege geboekt door op de topborden duidelijk het verschil te maken en op de onderste borden knap remises te maken. Voor Groningen een belangrijke stap om uit degradatiegevaar te kunnen blijven en voor Homburg Apeldoorn een teken dat het nog een erg zwaar seizoen kan gaan worden.
Pgn met alle partijen
Slot partij Stefan Kuipers(z) - Daan Brandenburg op YouTube
Wisselvallige wedstrijd
Henk Vinkes
In de eerste ronde speelde het tweede team een wisselvallige wedstrijd. Al snel kwam het team op voorsprong omdat Thomas Beerdsen een enorme linkse directe uitdeelde aan FM Van Doeland. Het duurde maar elf zetten!
Toch kwam uit de andere hoek een rechtse directe terug omdat Freddie van der Elburg blunderde. Dat duurde net vier zetten langer dan da vorige partij. Het is dan maar beter om Freddie even uit te laten razen.
Maarten onderschatte het stukoffer van zijn tegenstander en bracht zichzelf steeds meer in de problemen, wat niet nodig was geweest.
Erik Smit en Marcel Boel konden geen potten breken, en totaal geen doorbraak forceren in de vestingen van hun tegenstanders.
Mark speelde een degelijke partij maar net voor de tijdcontrole liet hij zich de kwaliteitskaas van het brood eten. Hij verloor een stuk tegen een paar nutteloze pionnen en later ook de partij.
Martin maakte de schade weer dragelijker door een goede partij om te zetten in winst.
Toen moest Nico Zwirs de wedstrijd redden en bijna slaagde hij daar in. In tijdnood had hij Chessbase engines totaal op hol laten slaan, omdat om de twee zetten het voordeel wisselde van speler. Toen het tijd was om de winst binnen te halen, miste hij net een trucje van zijn tegenstander. Toch haalde hij er netjes een remise uit. Jammer, maar zijn tijd komt nog wel.
Dus verloren we met 3½-4½. We hebben nog acht wedstrijden om dat recht te zetten.
Pgn met alle partijen
In de eerste ronde speelde het tweede team een wisselvallige wedstrijd. Al snel kwam het team op voorsprong omdat Thomas Beerdsen een enorme linkse directe uitdeelde aan FM Van Doeland. Het duurde maar elf zetten!
Toch kwam uit de andere hoek een rechtse directe terug omdat Freddie van der Elburg blunderde. Dat duurde net vier zetten langer dan da vorige partij. Het is dan maar beter om Freddie even uit te laten razen.
Maarten onderschatte het stukoffer van zijn tegenstander en bracht zichzelf steeds meer in de problemen, wat niet nodig was geweest.
Erik Smit en Marcel Boel konden geen potten breken, en totaal geen doorbraak forceren in de vestingen van hun tegenstanders.
Mark speelde een degelijke partij maar net voor de tijdcontrole liet hij zich de kwaliteitskaas van het brood eten. Hij verloor een stuk tegen een paar nutteloze pionnen en later ook de partij.
Martin maakte de schade weer dragelijker door een goede partij om te zetten in winst.
Toen moest Nico Zwirs de wedstrijd redden en bijna slaagde hij daar in. In tijdnood had hij Chessbase engines totaal op hol laten slaan, omdat om de twee zetten het voordeel wisselde van speler. Toen het tijd was om de winst binnen te halen, miste hij net een trucje van zijn tegenstander. Toch haalde hij er netjes een remise uit. Jammer, maar zijn tijd komt nog wel.
Dus verloren we met 3½-4½. We hebben nog acht wedstrijden om dat recht te zetten.
Pgn met alle partijen
De kop is eraf!
Johan Engelen
Gisteren was de eerste speelronde van de KNSB-competitie, en de Homburg-teams speelden een thuiswedstrijd. Het derde team is altijd het sluitstuk in de rij, waarin de overblijvende zaterdagspelers mogen plaatsnemen. De samenstelling van dit team verandert daardoor nogal eens. Dit jaar zijn nog vijf spelers over van vorig seizoen, met invaller Johan Engelen als nieuwe teamleider. Nieuw of terug in het team zijn Henk Eleveld, Wietze Nijdam, Nico Olivier en Kambiz Sekandar. Anton Weenink en Cees van Bohemen treden op als vaste invallers. Al met al een leuk team, en dat werd na afloop van de wedstrijd nog eens bevestigd met een gezellige afsluitende maaltijd bij Chinees restaurant Asia aan de Loolaan.
Dan de wedstrijd zelf. We speelden tegen Lonneker, een vereniging met hoofdzakelijk jeugdspelers uit de omgeving van Enschede. Nieuweling Kambiz Sekandar (15 jaar) gaf een mooi visitekaartje af met een zeer snelle overwinning op Melle Edens. Hij speelde met wit de Franse doorschuifvariant met c4 in plaats van c3 en veegde zijn tegenstander daarmee compleet van het bord. Ook René Nijland speelde met wit een prachtige aanvalspartij vanuit een Siciliaan met 2.c3. Deze partij is zeer de moeite van het naspelen waard vanwege de vele offers die erin voorkomen of dreigen. René bracht daarmee het tweede punt voor Homburg binnen. Wietze Nijdam had drie jaar geen schaakstuk aangeraakt maar wilde dit jaar toch weer meedoen. Hij wilde daarom niet te hoog spelen, en dat bleek ook terecht. Hij moet zijn ritme weer hervinden in de komende wedstrijden, want met zwart werd hij langzaam maar zeker van het bord gedrukt. Nikolai Kabanof mocht aantreden tegen de veruit sterkste tegenstander van Lonneker, maar speelde een degelijke pot. Hij had zelfs het gevoel dat hij kon winnen in een potremise stelling en forceerde teveel. Daarmee verloor hij de pot in plaats van een verdienstelijke remise te bemachtigen. Daarmee was halverwege de wedstrijd de stand nog in evenwicht: 2-2.
Henk Eleveld speelde zijn bekende Scandinavische opening en kreeg een scherpe stelling op het bord. Er dreigde van alles aan beide kanten en Henk had de keus uit een voortzetting die remise op zou leveren en een 'winstvoortzetting'. Henk koos voor het laatste maar had een prachtige zet van zijn tegenstander overzien en mocht de stukken in het doosje doen. Harrie de Bie speelde met wit tegen een Siciliaan en kreeg ergens een kwaliteit tegen een pion te pakken. Daarna duurde het even voor hij zijn stukken op de goede plek had staan maar vervolgens was het ook snel uit. De beslissing moest dus komen van de laatste twee borden. Ik speelde met wit tegen een zeer jonge Duitse speler, Timo Oehne. Ik had een degelijke opzet, de Botwinnik-variant in het Engels, en stond niet slecht. Daarna werd het een blunderfestival, waarin ik als de meest gelukkige niet de laatste fout maakte. Daarmee werd het 4-3. Robert Verkruissen had met zwart de partij heel agressief opgezet en werd beloond met een pluspion. Naar het eindspel toe leverde hij die weer in, maar hield telkens het overwicht. Hij kon met remise in de hand de pot uitspelen en de winst voor het team binnenhalen. Zijn tegenstander moest forceren om toch te kunnen winnen, maar dit leverde alleen maar winst op voor Robert. Daarmee werd de einduitslag 5-3 voor ons, en is de eerste seizoenswinst binnen.
Over twee weken mogen we naar Doetinchem en daar zullen we echt aan de bak moeten. Lonneker is het zwakste team in de groep, maar verder wordt het iedere wedstrijd knokken voor de puntjes.
Gisteren was de eerste speelronde van de KNSB-competitie, en de Homburg-teams speelden een thuiswedstrijd. Het derde team is altijd het sluitstuk in de rij, waarin de overblijvende zaterdagspelers mogen plaatsnemen. De samenstelling van dit team verandert daardoor nogal eens. Dit jaar zijn nog vijf spelers over van vorig seizoen, met invaller Johan Engelen als nieuwe teamleider. Nieuw of terug in het team zijn Henk Eleveld, Wietze Nijdam, Nico Olivier en Kambiz Sekandar. Anton Weenink en Cees van Bohemen treden op als vaste invallers. Al met al een leuk team, en dat werd na afloop van de wedstrijd nog eens bevestigd met een gezellige afsluitende maaltijd bij Chinees restaurant Asia aan de Loolaan.
Dan de wedstrijd zelf. We speelden tegen Lonneker, een vereniging met hoofdzakelijk jeugdspelers uit de omgeving van Enschede. Nieuweling Kambiz Sekandar (15 jaar) gaf een mooi visitekaartje af met een zeer snelle overwinning op Melle Edens. Hij speelde met wit de Franse doorschuifvariant met c4 in plaats van c3 en veegde zijn tegenstander daarmee compleet van het bord. Ook René Nijland speelde met wit een prachtige aanvalspartij vanuit een Siciliaan met 2.c3. Deze partij is zeer de moeite van het naspelen waard vanwege de vele offers die erin voorkomen of dreigen. René bracht daarmee het tweede punt voor Homburg binnen. Wietze Nijdam had drie jaar geen schaakstuk aangeraakt maar wilde dit jaar toch weer meedoen. Hij wilde daarom niet te hoog spelen, en dat bleek ook terecht. Hij moet zijn ritme weer hervinden in de komende wedstrijden, want met zwart werd hij langzaam maar zeker van het bord gedrukt. Nikolai Kabanof mocht aantreden tegen de veruit sterkste tegenstander van Lonneker, maar speelde een degelijke pot. Hij had zelfs het gevoel dat hij kon winnen in een potremise stelling en forceerde teveel. Daarmee verloor hij de pot in plaats van een verdienstelijke remise te bemachtigen. Daarmee was halverwege de wedstrijd de stand nog in evenwicht: 2-2.
Henk Eleveld speelde zijn bekende Scandinavische opening en kreeg een scherpe stelling op het bord. Er dreigde van alles aan beide kanten en Henk had de keus uit een voortzetting die remise op zou leveren en een 'winstvoortzetting'. Henk koos voor het laatste maar had een prachtige zet van zijn tegenstander overzien en mocht de stukken in het doosje doen. Harrie de Bie speelde met wit tegen een Siciliaan en kreeg ergens een kwaliteit tegen een pion te pakken. Daarna duurde het even voor hij zijn stukken op de goede plek had staan maar vervolgens was het ook snel uit. De beslissing moest dus komen van de laatste twee borden. Ik speelde met wit tegen een zeer jonge Duitse speler, Timo Oehne. Ik had een degelijke opzet, de Botwinnik-variant in het Engels, en stond niet slecht. Daarna werd het een blunderfestival, waarin ik als de meest gelukkige niet de laatste fout maakte. Daarmee werd het 4-3. Robert Verkruissen had met zwart de partij heel agressief opgezet en werd beloond met een pluspion. Naar het eindspel toe leverde hij die weer in, maar hield telkens het overwicht. Hij kon met remise in de hand de pot uitspelen en de winst voor het team binnenhalen. Zijn tegenstander moest forceren om toch te kunnen winnen, maar dit leverde alleen maar winst op voor Robert. Daarmee werd de einduitslag 5-3 voor ons, en is de eerste seizoenswinst binnen.
Over twee weken mogen we naar Doetinchem en daar zullen we echt aan de bak moeten. Lonneker is het zwakste team in de groep, maar verder wordt het iedere wedstrijd knokken voor de puntjes.
dinsdag 24 augustus 2010
Tweede GM-norm voor Ilja Zaragatski
Homburg Apeldoorn-speler IM Ilja Zaragatski heeft tijdens het toernooi in Vlissingen zijn tweede grootmeesternorm gehaald. Zaragatski is een gewaardeerd speler in het eerste van Homburg Apeldoorn. In 1997 deed hij al mee aan de eerste Apeldoorse Schaak-4-daagse.
Over Vlissingen bericht hij:
Now that I've been participating at my favorite tournament in Vlissingen for many years, it sure has become about time to play a really good one! I managed to score my second GM norm, achieving 7/9 points and finishing third. In retrospect, the fact that the daily rounds usually start in the evening, so one can go to the beach all day long probably helps. :)
At the beginning of the tournament I succeeded in beating four comparably worse rated players, before I -although I even had the chance for a draw a couple of times in this game- was not able to persist recently married strong Dutch Grandmaster Erwin l'Ami with black. I came back to the top tables at the expense of IM Yochanan Afek (sorry about that Yochanan) and English Grandmaster Stewart Haslinger, which turned out to be a particularly important game, that for this reason I have chosen to comment on.
In the last two rounds I accomplished to withstand Ukranian Grandmaster Sergey Fedorchuk and Indian GM Krishnan Sasikiran, both rated >2650 and this way was able to celebrate the norm.
Best Regards,
Ilja
Bron: SBSA bericht 507
Partij Ilja Zaragatski - Stewart Haslinger
donderdag 12 augustus 2010
Teamindeling Homburg Apeldoorn 3
Inclusief invallers ziet het team van Homburg Apeldoorn 3 er als volgt uit:
• Nikolai Kabanof
• Harrie de Bie
• Wietze Nijdam
•Gonzalo Tangerife Ramirez
• Henk Eleveld
• René Nijland
• Robert Verkruissen
• Johan Engelen
• Kambiz Sekandar
• Anton Weenink (invaller)
• Nico Olivier (invaller)
Wie Mark Brussen opvolgt als teamleider is nog onzeker.
Johan Engelen volgt Mark Brussen op als teamleider.
• Nikolai Kabanof
• Harrie de Bie
• Wietze Nijdam
•
• Henk Eleveld
• René Nijland
• Robert Verkruissen
• Johan Engelen
• Kambiz Sekandar
• Anton Weenink (invaller)
• Nico Olivier (invaller)
Johan Engelen volgt Mark Brussen op als teamleider.
woensdag 28 juli 2010
Teamindeling Homburg Apeldoorn 2
De technische commissie van Schaakstad Apeldoorn heeft het team van Homburg Apeldoorn 2 als volgt samengesteld:
• Freddie van der Elburg
• Erik Smit
• Marcel Boel
• Martin van Dommelen
• Maarten Beekhuis
• Mark Brussen
• Thomas Beerdsen
• Nico Zwirs
• Freddie van der Elburg
• Erik Smit
• Marcel Boel
• Martin van Dommelen
• Maarten Beekhuis
• Mark Brussen
• Thomas Beerdsen
• Nico Zwirs
maandag 12 juli 2010
Jeugd debuteert in Homburg Apeldoorn 1 en 2
De technische commissie van Schaakstad Apeldoorn heeft Tom Meurs en Armen Hachijan geselecteerd om komend seizoen te spelen in het eerste team van Homburg Apeldoorn (de sponsornaam waaronder Schaakstad Apeldoorn in de KNSB-competitie speelt). Nico Zwirs en Thomas Beerdsen zijn gevraagd voor Homburg Apeldoorn 2. De vier jeugdige spelers hebben met dit voorstel ingestemd.
Het basisteam van Homburg Apeldoorn 1 is bekend. Naast deze spelers zal er af en toe een invaller zijn. Naar verwachting speelt grootmeester Artur Joesoepov twee keer.
Teamleider Henk Vinkes verwacht geen grote veranderingen in Homburg Apeldoorn 2. Binnen enkele weken (in principe 26 juli) overlegt de technische commissie met teamleiders van Homburg Apeldoorn 1, 2 en 3 en een bestuurslid dat de overige teams coördineert.
In de KNSB-beker competitie komt Homburg Apeldoorn jaarlijks uit met een jeugdig team. Mogelijk neemt een team van Homburg Apeldoorn deel aan de Euro Club Cup.
De technische commissie van Homburg Apeldoorn bestaat uit Lex Cornelisse, Rien Bos, Karel van Delft en Merijn van Delft.
Het basisteam van Homburg Apeldoorn 1 bestaat uit:
Het basisteam van Homburg Apeldoorn 1 is bekend. Naast deze spelers zal er af en toe een invaller zijn. Naar verwachting speelt grootmeester Artur Joesoepov twee keer.
Teamleider Henk Vinkes verwacht geen grote veranderingen in Homburg Apeldoorn 2. Binnen enkele weken (in principe 26 juli) overlegt de technische commissie met teamleiders van Homburg Apeldoorn 1, 2 en 3 en een bestuurslid dat de overige teams coördineert.
In de KNSB-beker competitie komt Homburg Apeldoorn jaarlijks uit met een jeugdig team. Mogelijk neemt een team van Homburg Apeldoorn deel aan de Euro Club Cup.
De technische commissie van Homburg Apeldoorn bestaat uit Lex Cornelisse, Rien Bos, Karel van Delft en Merijn van Delft.
Het basisteam van Homburg Apeldoorn 1 bestaat uit:
- GM Sebastian Siebrecht (ELO 2417)
- IM Ilja Zaragatski (ELO 2472)
- IM Roeland Pruijssers (ELO 2462)
- IM Alexandr Kabatianski (ELO 2439)
- IM Merijn van Delft (ELO 2364)
- IM Arthur van de Oudeweetering (ELO 2321)
- FM Stefan Kuipers (ELO 2354)
- FM Sjef Rijnaarts (ELO 2264)
- Tom Meurs (ELO 2175)
- Armen Hachijan (ELO 2158)
Teamleiderwisseling Homburg Apeldoorn 1
Wegens drukke werkzaamheden heeft Rien Bos het teamleiderschap van Homburg Apeldoorn 1 neergelegd. Na overleg binnen de technische commissie en met diverse betrokkenen is besloten dat Karel van Delft het teamleiderschap overneemt. Hij was eerder zes jaar teamleider van het team. Karel van Delft werkt hierbij nauw samen met twee spelers uit Homburg Apeldoorn 1: IM Arthur van de Oudeweetering en IM Merijn van Delft.
Als bestuurslid van Schaakstad Apeldoorn blijft Rien Bos wel bij het Apeldoornse topschaak betrokken.
Wie contact wil opnemen over het eerste team van Homburg Apeldoorn kan Karel van Delft bereiken via k.vandelft@planet.nl of 06-22226928 of 055-3601271.
Als bestuurslid van Schaakstad Apeldoorn blijft Rien Bos wel bij het Apeldoornse topschaak betrokken.
Wie contact wil opnemen over het eerste team van Homburg Apeldoorn kan Karel van Delft bereiken via k.vandelft@planet.nl of 06-22226928 of 055-3601271.
vrijdag 14 mei 2010
zondag 18 april 2010
Dag van gemiste kansen
Sjef Rijnaarts
In de slotronde moesten we helaas spelen zonder Ikonnikov, die niet naar Nederland kon komen vanwege de vulkaanuitbarsting. Daarom mocht Karel voor de tweede keer dit seizoen zijn tegenstander, in dit geval Jeroen Willemze, proberen te verrassen. Wij speelden voor plaats 4 om ons zo direct te plaatsen voor de Europacup. Utrecht deed nog verrassend mee voor het kampioenschap. Het zou een dag worden van de gemiste kansen.
Artur Jussupow kon met wit niet veel bereiken tegen Christov Kleijn, maar bleef het tot in het verre eindspel proberen. Remise was een logische uitslag.
Sebastian Siebrecht had een moeilijke partij tegen Robin Swinkels, en lijkt met 31. …, Ke5 te optimistisch, 31. …., Tb4 lijkt taaier. 35. f4+ geeft het voordeel weg, omdat het eindspel met een stuk meer nog remise blijkt te zijn (fritz6), door de slechte koning op h1. Helaas gaat Sebastian Siebrecht door de vlag, waar hij met 40. …., Kd3 nog remise lijkt te maken.
Arthur van de Oudeweetering had vandaag besloten voor een makkelijk halfje en niet voor de winst te gaan in een eindspel met mogelijkheden voor beide spelers.
Ilja Zaragatski zette tegen Menno Okkes rustig al zijn stukken op de goede plaats. Toen dit gebeurd was bleek Menno Okkes dat niet gedaan te hebben en kon Ilja Zaragatski snel het punt noteren.
Alexandr Kabatianski had tegen Dharma Tjiam na 15. f4 vijf op een rij (g4-c4), maar met 17. d5 bereikt wit pas echt een prettig plusje. Met een mooie slotcombinatie 42. Dxg5 werd de partij beslist.
Roeland Pruijssers speelde een goede partij tegen Benjamin Bok. De laatste leek het verkeerde plan te kiezen met 28. b3, gevolgd door Pxb3-a5-c6. Roeland Pruijssers had met 57. ... Dc1+ 58.Kg2, b2 59. Dd8+, Kg7 60. Dd4+,f6 61. Dd7+, Kh6 eenvoudig de winst kunnen pakken. Maar 74. …, g4? is erg zwak en werpt wit gelijk het halfje in de schoot.
Stefan Kuipers had een vervelende middag tegen Thomas Willemze, doordat hij een zetverwisseling in het Frans wilde toepassen, waar 8. Dxg7 de aangewezen zet is. Hij verloor dan ook snel.
Merijn van Delft speelde een bekend gambiet tegen Martijn Dambacher en had compensatie voor de pion. Toch was deze niet heel duidelijk en overtuigend, en hij moest zich in het eindspel uiteindelijk gewonnen geven.
Zelf speelde ik tegen Joost Michielsen en ging met 12. Pb5 de mist in, echter 12. …, Dxb2 13. Td1, Pe5! werd niet gevonden. Na 18. Dd4 stond ik als een god. Met 28. Dxc6 liet ik het initiatief wegebben, 28. Dd3 was de aangewezen zet. Het eindspel bleek zeer moeilijk te winnen en resulteerde dan ook uiteindelijk in remise.
Dit keer had Karel van Delft weinig in te brengen tegen Jeroen Willemze, die er vrolijk op los offerde. Al deze offers, ingeleid door het onnauwkeurige 12. …, Le7, werden Karel van Delft al snel te machtig en hij moest lijdzaam toezien hoe de stelling met de zet verslechterde.
Partijen in pgn
't Andere verslag
In de slotronde moesten we helaas spelen zonder Ikonnikov, die niet naar Nederland kon komen vanwege de vulkaanuitbarsting. Daarom mocht Karel voor de tweede keer dit seizoen zijn tegenstander, in dit geval Jeroen Willemze, proberen te verrassen. Wij speelden voor plaats 4 om ons zo direct te plaatsen voor de Europacup. Utrecht deed nog verrassend mee voor het kampioenschap. Het zou een dag worden van de gemiste kansen.
Artur Jussupow kon met wit niet veel bereiken tegen Christov Kleijn, maar bleef het tot in het verre eindspel proberen. Remise was een logische uitslag.
Sebastian Siebrecht had een moeilijke partij tegen Robin Swinkels, en lijkt met 31. …, Ke5 te optimistisch, 31. …., Tb4 lijkt taaier. 35. f4+ geeft het voordeel weg, omdat het eindspel met een stuk meer nog remise blijkt te zijn (fritz6), door de slechte koning op h1. Helaas gaat Sebastian Siebrecht door de vlag, waar hij met 40. …., Kd3 nog remise lijkt te maken.
Arthur van de Oudeweetering had vandaag besloten voor een makkelijk halfje en niet voor de winst te gaan in een eindspel met mogelijkheden voor beide spelers.
Ilja Zaragatski zette tegen Menno Okkes rustig al zijn stukken op de goede plaats. Toen dit gebeurd was bleek Menno Okkes dat niet gedaan te hebben en kon Ilja Zaragatski snel het punt noteren.
Alexandr Kabatianski had tegen Dharma Tjiam na 15. f4 vijf op een rij (g4-c4), maar met 17. d5 bereikt wit pas echt een prettig plusje. Met een mooie slotcombinatie 42. Dxg5 werd de partij beslist.
Roeland Pruijssers speelde een goede partij tegen Benjamin Bok. De laatste leek het verkeerde plan te kiezen met 28. b3, gevolgd door Pxb3-a5-c6. Roeland Pruijssers had met 57. ... Dc1+ 58.Kg2, b2 59. Dd8+, Kg7 60. Dd4+,f6 61. Dd7+, Kh6 eenvoudig de winst kunnen pakken. Maar 74. …, g4? is erg zwak en werpt wit gelijk het halfje in de schoot.
Stefan Kuipers had een vervelende middag tegen Thomas Willemze, doordat hij een zetverwisseling in het Frans wilde toepassen, waar 8. Dxg7 de aangewezen zet is. Hij verloor dan ook snel.
Merijn van Delft speelde een bekend gambiet tegen Martijn Dambacher en had compensatie voor de pion. Toch was deze niet heel duidelijk en overtuigend, en hij moest zich in het eindspel uiteindelijk gewonnen geven.
Zelf speelde ik tegen Joost Michielsen en ging met 12. Pb5 de mist in, echter 12. …, Dxb2 13. Td1, Pe5! werd niet gevonden. Na 18. Dd4 stond ik als een god. Met 28. Dxc6 liet ik het initiatief wegebben, 28. Dd3 was de aangewezen zet. Het eindspel bleek zeer moeilijk te winnen en resulteerde dan ook uiteindelijk in remise.
Dit keer had Karel van Delft weinig in te brengen tegen Jeroen Willemze, die er vrolijk op los offerde. Al deze offers, ingeleid door het onnauwkeurige 12. …, Le7, werden Karel van Delft al snel te machtig en hij moest lijdzaam toezien hoe de stelling met de zet verslechterde.
Utrecht 2409 - Homburg Apeldoorn 2413 6 - 4
1. FM Christov Kleijn 2382 - GM Artur Jussupow 2573 ½ - ½
2. GM Robin Swinkels 2501 - GM Sebastian Siebrecht 2457 1 - 0
3. IM Jelmer Jens 2369 - IM A. vd Oudeweetering 2321 ½ - ½
4. FM Menno Okkes 2385 - IM Ilja Zaragatski 2469 0 - 1
5. IM Dharma Tjiam 2381 - IM Alex. Kabatianski 2425 0 - 1
6. FM Benjamin Bok 2401 - IM Roeland Pruijssers 2433 ½ - ½
7. IM Thomas Willemze 2407 - FM Stefan Kuipers 2380 1 - 0
8. IM Martijn Dambacher2483 - IM Merijn van Delft 2386 1 - 0
9. Joost Michielsen 2387 - FM Sjef Rijnaarts 2274 ½ - ½
10.Jeroen Willemze 2396 - Karel van Delft 1 - 0
Partijen in pgn
't Andere verslag
Xidata Hardenberg - Homburg Apeldoorn 2
Xidata Hardenberg 2096 - Homburg A'doorn 2 2145 3½ - 4½
1. Freerk R. vd Meulen 1983 - Armen Hachijan 2072 0 - 1
2. Peter Mijnheer 2139 - NO 1 - 0 R
3. Tim Remmel 2091 - Tom Meurs 2212 0 - 1
4. Ludger Hollmann 2191 - Maarten Beekhuis 2130 1 - 0
5. Henry Veneman 2095 - Erik Smit 2208 0 - 1
6. Hans Galje 2056 - Freddie vd Elburg 2131 0 - 1
7. Jan van der Veen 2103 - Marcel Boel 2192 ½ - ½
8. Richard Hendriks 2109 - Martin v Dommelen 2068 1 - 0
Paul Keres 3 - Homburg Apeldoorn 3
Paul Keres 3 1983 - Homburg Apeldoorn 3 2002 4 - 4
1. Paul vd Kooij 2021 - Mark Brussen 2018 ½ - ½
2. Bas Peeters 1986 - Nikolai Kabanof 2142 1 - 0
3. Simon Kronemeijer 1989 - Harrie de Bie 2109 0 - 1
4. Colijn Wakkee 1992 - Gonzalo Tangarife 2045 1 - 0
5. Kees Vreeken 1969 - Thomas Beerdsen 1851 0 - 1
6. Elmer v Veenendaal2026 - Nico Zwirs 2087 ½ - ½
7. Ger Hageman 1962 - Robert Verkruissen 1881 0 - 1
8. Jaap van Oosten 1920 - Johan Engelen 1879 1 - 0
zondag 28 maart 2010
Homburg speelt gelijk tegen LSG
Sjef Rijnaarts
Op bord 1 won Artur Jussupow van Chiel van Oosterom. Het was een kalme Russische opening en er werd snel afgewikkeld door Van Oosterom naar een middenspel met ongelijke lopers. Met de zetten 27. Tg3? en 28. Lb8?? geeft Van Oosterom de gehele partij weg.
Op bord 2 speelde Mark Dvoretsky sinds lange tijd weer een partij en speelde Jan-Willem de Jong op het oog overtuigend kapot. De Jong pakt de Slavische afruilvariant heel erg lichtzinnig op en moet dat na vier zetten al bekopen na het sterke 4. e4! Toch heeft De Jong volgens Dvoretsky tijdens partij kansen laten liggen op een gelijk spel.
Ilja Zaragatski leek weinig problemen te hebben tegen Martin Roobol in de Benoni, totdat hij met 30. …, Dxd5?? ineens heel het huis weggaf.
Roeland Pruijssers had een licht voordeeltje tegen Rudy van Wessel. Van Wessel besloot voor een pionoffer om zo het loperpaar te bemachtigen en actief spel te krijgen. 39. f3! lijkt de stelling nog te redden, maar 39. …, Txf2! wordt verrassend genoeg niet gespeeld. 50. Txb4 geeft zwart een voordeeltje, maar 53. Tc4 i.p.v. 53. Ld6?! lijkt het nog net bij elkaar te houden en drie zetten later kon Pruijssers capituleren.
Sjef Rijnaarts had een Slavische opening tegen Edwin van Haastert. Van Haastert wist het openingsvoordeel te behouden door de mooie Db3-c2 manoeuvre. Dit had voorkomen kunnen worden met 13. …Pb6! 18. …, Lf6? geeft wit het initiatief: de lopers domineren de zwarte paarden. Na een interessant kwaliteitsoffer (maar erg ambitieus in een goede stelling) werd het lastig voor Van Haastert om het initiatief te behouden: 35. Lc2! zou de aangewezen zet zijn en daarmee dameruil toestaan. Na 35. Dd3 staat het echter gelijk. Echter 38. …, De6 is niet slecht, maar 38. …, Pc7 is veel eenvoudiger en maakt a6 onklaar. 41. …, f5? was de beslissende fout van Rijnaarts en Van Haastert kon daarna snel het punt noteren.
41. …, f5?
Stefan Kuipers boekte een zeer mooie overwinning op Eelke Wiersma. In het middenspel leek er niet al teveel aan de hand, totdat Kuipers naar een gunstig toren + loper vs. toren + paard eindspel kon afwikkelen. Dit werd goed omgezet naar het volle punt.
Arthur van der Oudeweetering had een moeilijke middag tegen Mark van der Werf en had eigenlijk weinig in te brengen, totdat zwart tegenkansen kreeg 43. …, Lxf4. Hierdoor besloot Van der Werf tot een kwaliteitsoffer en na veel schaakjes van Van der Oudeweetering misten beiden spelers een mat in één en zo kwam Van der Werf goed weg. Na nog meer schaakjes werd tot remise besloten.
Op bord 8 had Alexandr Kabatianski een vlotte remise tegen Michiel Bosman.
Merijn van Delft had vandaag weinig in te brengen tegen Raoul van Ketel (die een prima partij speelde). 14. …, Pxe4! lijkt goed te werken en zwart een gelijke stelling te geven. Het plan met 14 …, Tc8 gevolgd door c4 lijkt niet goed te werken.
Ali Bitalzadeh doodde koelbloedig de draak van Ivo Wantola: een eenvoudige en overtuigende overwinning.
Partijen in pgn
't Andere verslag
Op bord 1 won Artur Jussupow van Chiel van Oosterom. Het was een kalme Russische opening en er werd snel afgewikkeld door Van Oosterom naar een middenspel met ongelijke lopers. Met de zetten 27. Tg3? en 28. Lb8?? geeft Van Oosterom de gehele partij weg.
Op bord 2 speelde Mark Dvoretsky sinds lange tijd weer een partij en speelde Jan-Willem de Jong op het oog overtuigend kapot. De Jong pakt de Slavische afruilvariant heel erg lichtzinnig op en moet dat na vier zetten al bekopen na het sterke 4. e4! Toch heeft De Jong volgens Dvoretsky tijdens partij kansen laten liggen op een gelijk spel.
Ilja Zaragatski leek weinig problemen te hebben tegen Martin Roobol in de Benoni, totdat hij met 30. …, Dxd5?? ineens heel het huis weggaf.
Roeland Pruijssers had een licht voordeeltje tegen Rudy van Wessel. Van Wessel besloot voor een pionoffer om zo het loperpaar te bemachtigen en actief spel te krijgen. 39. f3! lijkt de stelling nog te redden, maar 39. …, Txf2! wordt verrassend genoeg niet gespeeld. 50. Txb4 geeft zwart een voordeeltje, maar 53. Tc4 i.p.v. 53. Ld6?! lijkt het nog net bij elkaar te houden en drie zetten later kon Pruijssers capituleren.
Sjef Rijnaarts had een Slavische opening tegen Edwin van Haastert. Van Haastert wist het openingsvoordeel te behouden door de mooie Db3-c2 manoeuvre. Dit had voorkomen kunnen worden met 13. …Pb6! 18. …, Lf6? geeft wit het initiatief: de lopers domineren de zwarte paarden. Na een interessant kwaliteitsoffer (maar erg ambitieus in een goede stelling) werd het lastig voor Van Haastert om het initiatief te behouden: 35. Lc2! zou de aangewezen zet zijn en daarmee dameruil toestaan. Na 35. Dd3 staat het echter gelijk. Echter 38. …, De6 is niet slecht, maar 38. …, Pc7 is veel eenvoudiger en maakt a6 onklaar. 41. …, f5? was de beslissende fout van Rijnaarts en Van Haastert kon daarna snel het punt noteren.
41. …, f5?
Stefan Kuipers boekte een zeer mooie overwinning op Eelke Wiersma. In het middenspel leek er niet al teveel aan de hand, totdat Kuipers naar een gunstig toren + loper vs. toren + paard eindspel kon afwikkelen. Dit werd goed omgezet naar het volle punt.
Arthur van der Oudeweetering had een moeilijke middag tegen Mark van der Werf en had eigenlijk weinig in te brengen, totdat zwart tegenkansen kreeg 43. …, Lxf4. Hierdoor besloot Van der Werf tot een kwaliteitsoffer en na veel schaakjes van Van der Oudeweetering misten beiden spelers een mat in één en zo kwam Van der Werf goed weg. Na nog meer schaakjes werd tot remise besloten.
Op bord 8 had Alexandr Kabatianski een vlotte remise tegen Michiel Bosman.
Merijn van Delft had vandaag weinig in te brengen tegen Raoul van Ketel (die een prima partij speelde). 14. …, Pxe4! lijkt goed te werken en zwart een gelijke stelling te geven. Het plan met 14 …, Tc8 gevolgd door c4 lijkt niet goed te werken.
Ali Bitalzadeh doodde koelbloedig de draak van Ivo Wantola: een eenvoudige en overtuigende overwinning.
Homburg Apeldoorn 2414 - LSG 2368 5 - 5
1. GM Artur Jussupow 2573 - IM Chiel v Oosterom 2402 1 - 0
2. IM Mark Dvoretsky 2460 - IM J-W de Jong 2468 1 - 0
3. IM Ilja Zaragatski 2469 - FM Martin Roobol 2334 0 - 1
4. IM Roeland Pruijssers 2433 - FM Rudy van Wessel 2364 0 - 1
5. FM Sjef Rijnaarts 2274 - IM Edwin v Haastert 2410 0 - 1
6. FM Stefan Kuipers 2380 - IM Eelke Wiersma 2404 1 - 0
7. IM A. vd O'weetering 2321 - IM Mark vd Werf 2423 ½ - ½
8. IM Alex. Kabatianski 2425 - FM Michiel Bosman 2338 ½ - ½
9. IM Merijn van Delft 2386 - FM Raoul v Ketel 2231 0 - 1
10.IM Ali Bitalzadeh 2424 - FM Ivo Wantola 2310 1 - 0
Partijen in pgn
't Andere verslag
Homburg 2 - Fischer Z
Henk Vinkes
Nadat in de vorige de ronde de strijd om het kampioenschap min of meer beslist lijkt mochten we op 27 maart aantreden tegen Fischer Z voor de eerste van de twee overgebleven wedstrijden. Op papier moest dit een niet al te moeilijk te nemen horde worden, maar er bleek toch nog stevig gestreden te moeten worden.
Bij aanvang was de personele bezetting van het Fischer Z team het grootste probleem: om 13.00 uur toen de wedstrijd begon waren er maar vier spelers aanwezig. Als blijkt dat een van de chauffeurs vergeten was dat er een wedstrijd was deze zaterdag, moet de trein voor drie spelers uitkomst bieden en mag de driver himself de horror van het op tijd komen aangaan op de snelweg.
De eerste resultaten laten niet snel op zich wachten als Holger Lehmann geen zin heeft de gekozen opening door te spelen en hij daarbij wordt geholpen door een gewillige tegenstander die ook niet over veel strijdlust beschikt. Daarom een snelle remise op het eerste bord.
Erik Smit had de avond voorafgaand aan deze wedstrijd gebroken met zijn traditie om niet voor een partij te drinken… Gevolg was een verstoorde nachtrust met symptomen van alcoholische beneveling die daarbij gepaard ging met een moeilijk te vatten slaap. Kwam dat nu even goed uit dat zijn tegenstander de bovengenoemde chauffeur was die alles in het werk stelde om op tijd te komen. Martin wist Erik al een hard onder de riem te steken met de bemoedigende woorden dat zijn tegenstander heus wel 2 minuten voor 2 binnen zou stormen. Het werden 2 minuten na 2 en dat betekende dat Erik de gemiste slaapuurtjes kon inhalen. In no-time was het dus 1½-½.
Daarna was het wachten tot ongeveer 4 uur voor de volgende punten. Maar die kwamen daarna ook snel achter elkaar op het scorebord. Als eerste Martin van Dommelen die Niels Bouton simpel van het bord veegde. Wel met een klein beetje hulp van zijn tegenstander die dacht een pion te winnen, maar getrakteerd werd op een keiharde mataanval.
Niet snel daarna incasseerde Freddie van der Elburg het volle punt omdat Arno Weber zeeën van tijd gebruikte en uiteindelijk niets meer overhad om een verdediging te bedenken. Freddie had de hele middag rustig kunnen nadenken in de tijd van zijn tegenstander, die van alles probeerde om een doorbraak te forceren. Maar hij kon niets vinden en zoals het dan vaak gaat krijg je de kous op de kop. Arno Weber verloor op tijd, maar in zijn stelling zat ook niet meer zoveel muziek. Het was binnen een kwartier 3½-½, dat ging goed.
De volgende score kwam op naam van Marcel Boel die al snel een voordelige stelling wist te bereiken. Omstreeks de 17e-18e zet begint Marcel de zwakheden in de zwarte stelling bloot te leggen en ook hier weer een beetje geholpen door zijn tegenstander die een verpletterende aanval over zich heen krijgt. Het is op de achterste borden prijs schieten want ook Marcel schiet (net als Martin) de zwarte koningsvleugel aan flarden. Het moet een genoegen zijn om uit kiezen welke de mooiste van de matvoeringen is, en waar het meest van genoten kan worden. Met deze winst voor Marcel komen we op 4½ en is de winst binnen.
Dan moeten we toch een punt inleveren omdat Maarten Beekhuis het niet kan bolwerken tegen Bram van Dijk. Zijn stukken staan verspreid over de dame- en koningsvleugel en zijn niet echt het toonbeeld van samenwerking. Alles moet met pijn en moeite bij elkaar gehouden worden en dat kun je op je vingers natellen dat het touwtje vanzelf knapt. Maarten mag voelen wat de spelers van Fischer Z op bord 6 en 8 voelen en wordt genadeloos mat gezet.
De meevaller - als je het zo mag zeggen - komt op het tweede bord waar Armen het mazzeltje van de dag krijgt toegeworpen. Tegen Peewee van Voorthuijsen moet Armen alle zeilen bijzetten om niet onder de voet gelopen te worden, maar krijgt dan pardoes een tegenkans toegeworpen en die hij weer bijna weggooit (volgens Fritz). Zoals het gaat in tijdnood weet ook Peewee de zenuwen niet in bedwang te houden en wint Armen een kwaliteit en niet veel later de partij.
Als laatste is dan Tom Meurs bezig met het verdedigen van zijn stelling. En dat deed hij de hele middag: verdedigen en nog eens verdedigen, maar hij hield stand. Maar om elke keer de juiste zet te vinden gebruikte hij de nodige seconden en minuten en die komen er na de tijdcontrole niet meer bij. Toch wist hij de zaak zo te compliceren dat hij Jos Teeuwen een blunder wist te ontlokken. Het leverde een volle toren op die genoeg had moeten zijn voor winst. Had moeten zijn, want het had Tom te veel tijd gekost en net op het moment dat hij die tijd nodig had, tikten de laatste seconden weg. In die laatste seconden maakte hij de laatste blunder waardoor de stelling opeens toch verloren was. Had hij genoeg tijd gehad, had hij de winst binnen kunnen halen of desnoods remise kunnen forceren.
Een 5½-2½ overwinning die we aan onze stand verplicht waren. Max Euwe noch En Passant maakte een fout en dus gaan we in Groningen zien wie in de laatste ronde de zenuwen het beste in de hand heeft. Ik ga er niet vanuit dat beide teams ons nog een keer goed gezind zijn.
Nadat in de vorige de ronde de strijd om het kampioenschap min of meer beslist lijkt mochten we op 27 maart aantreden tegen Fischer Z voor de eerste van de twee overgebleven wedstrijden. Op papier moest dit een niet al te moeilijk te nemen horde worden, maar er bleek toch nog stevig gestreden te moeten worden.
Bij aanvang was de personele bezetting van het Fischer Z team het grootste probleem: om 13.00 uur toen de wedstrijd begon waren er maar vier spelers aanwezig. Als blijkt dat een van de chauffeurs vergeten was dat er een wedstrijd was deze zaterdag, moet de trein voor drie spelers uitkomst bieden en mag de driver himself de horror van het op tijd komen aangaan op de snelweg.
De eerste resultaten laten niet snel op zich wachten als Holger Lehmann geen zin heeft de gekozen opening door te spelen en hij daarbij wordt geholpen door een gewillige tegenstander die ook niet over veel strijdlust beschikt. Daarom een snelle remise op het eerste bord.
Erik Smit had de avond voorafgaand aan deze wedstrijd gebroken met zijn traditie om niet voor een partij te drinken… Gevolg was een verstoorde nachtrust met symptomen van alcoholische beneveling die daarbij gepaard ging met een moeilijk te vatten slaap. Kwam dat nu even goed uit dat zijn tegenstander de bovengenoemde chauffeur was die alles in het werk stelde om op tijd te komen. Martin wist Erik al een hard onder de riem te steken met de bemoedigende woorden dat zijn tegenstander heus wel 2 minuten voor 2 binnen zou stormen. Het werden 2 minuten na 2 en dat betekende dat Erik de gemiste slaapuurtjes kon inhalen. In no-time was het dus 1½-½.
Daarna was het wachten tot ongeveer 4 uur voor de volgende punten. Maar die kwamen daarna ook snel achter elkaar op het scorebord. Als eerste Martin van Dommelen die Niels Bouton simpel van het bord veegde. Wel met een klein beetje hulp van zijn tegenstander die dacht een pion te winnen, maar getrakteerd werd op een keiharde mataanval.
Niet snel daarna incasseerde Freddie van der Elburg het volle punt omdat Arno Weber zeeën van tijd gebruikte en uiteindelijk niets meer overhad om een verdediging te bedenken. Freddie had de hele middag rustig kunnen nadenken in de tijd van zijn tegenstander, die van alles probeerde om een doorbraak te forceren. Maar hij kon niets vinden en zoals het dan vaak gaat krijg je de kous op de kop. Arno Weber verloor op tijd, maar in zijn stelling zat ook niet meer zoveel muziek. Het was binnen een kwartier 3½-½, dat ging goed.
De volgende score kwam op naam van Marcel Boel die al snel een voordelige stelling wist te bereiken. Omstreeks de 17e-18e zet begint Marcel de zwakheden in de zwarte stelling bloot te leggen en ook hier weer een beetje geholpen door zijn tegenstander die een verpletterende aanval over zich heen krijgt. Het is op de achterste borden prijs schieten want ook Marcel schiet (net als Martin) de zwarte koningsvleugel aan flarden. Het moet een genoegen zijn om uit kiezen welke de mooiste van de matvoeringen is, en waar het meest van genoten kan worden. Met deze winst voor Marcel komen we op 4½ en is de winst binnen.
Dan moeten we toch een punt inleveren omdat Maarten Beekhuis het niet kan bolwerken tegen Bram van Dijk. Zijn stukken staan verspreid over de dame- en koningsvleugel en zijn niet echt het toonbeeld van samenwerking. Alles moet met pijn en moeite bij elkaar gehouden worden en dat kun je op je vingers natellen dat het touwtje vanzelf knapt. Maarten mag voelen wat de spelers van Fischer Z op bord 6 en 8 voelen en wordt genadeloos mat gezet.
De meevaller - als je het zo mag zeggen - komt op het tweede bord waar Armen het mazzeltje van de dag krijgt toegeworpen. Tegen Peewee van Voorthuijsen moet Armen alle zeilen bijzetten om niet onder de voet gelopen te worden, maar krijgt dan pardoes een tegenkans toegeworpen en die hij weer bijna weggooit (volgens Fritz). Zoals het gaat in tijdnood weet ook Peewee de zenuwen niet in bedwang te houden en wint Armen een kwaliteit en niet veel later de partij.
Als laatste is dan Tom Meurs bezig met het verdedigen van zijn stelling. En dat deed hij de hele middag: verdedigen en nog eens verdedigen, maar hij hield stand. Maar om elke keer de juiste zet te vinden gebruikte hij de nodige seconden en minuten en die komen er na de tijdcontrole niet meer bij. Toch wist hij de zaak zo te compliceren dat hij Jos Teeuwen een blunder wist te ontlokken. Het leverde een volle toren op die genoeg had moeten zijn voor winst. Had moeten zijn, want het had Tom te veel tijd gekost en net op het moment dat hij die tijd nodig had, tikten de laatste seconden weg. In die laatste seconden maakte hij de laatste blunder waardoor de stelling opeens toch verloren was. Had hij genoeg tijd gehad, had hij de winst binnen kunnen halen of desnoods remise kunnen forceren.
Een 5½-2½ overwinning die we aan onze stand verplicht waren. Max Euwe noch En Passant maakte een fout en dus gaan we in Groningen zien wie in de laatste ronde de zenuwen het beste in de hand heeft. Ik ga er niet vanuit dat beide teams ons nog een keer goed gezind zijn.
Homburg Apeldoorn 2 2150 - Fischer Z 2104 5½ - 2½Partijen in pgn
1. Holger Lehmann 2185 - Casper Blaauw 2225 ½ - ½
2. Armen Hachijan 2072 - P. v Voorthuijsen 2257 1 - 0
3. Tom Meurs 2212 - Jos Teeuwen 2140 0 - 1
4. Maarten Beekhuis 2130 - Bram van Dijk 2094 0 - 1
5. Erik Smit 2208 - NO 1 - 0 R
6. Marcel Boel 2192 - Robbert v 't Kaar 2078 1 - 0
7. Freddie vd Elburg 2131 - Arno Weber 1995 1 - 0
8. Martin van Dommelen 2068 - Niels Bouton 1939 1 - 0
Gelijkspel ondanks...
Mark Brussen
In de achtste ronde van de KNSB-competitie heeft Homburg 3 gelijk gespeeld tegen Oud Zuylen. Gelukkig stond er niet veel op het spel, want net als de vorige ronde was het spel niet best.
Nikolai verloor op bord 1. Het leek aanvankelijk een typische Nikolai-partij te worden. De opening doet pijn aan je ogen en vervolgens komt hij toch ineens goed te staan. Het enige verschil met de rest van het seizoen was dat hij dit keer blunderde en verloor.
Mark kwam iets minder uit de opening. Een torenoffer bood goede kansen, met twee pionnen en een stuk als compensatie. Toen met een truc ook de kwaliteit teruggewonnen kon worden, leek het helemaal de goede kant op te gaan. Mark dacht echter nog een leuk tussenzetje te kunnen doen voor de toren te slaan, maar miste even dat de toren gewoon weg kon. Daarna was het snel remise.
Over de partij van Harrie gaan we het niet hebben. Zonder commentaar was het al erg genoeg. Laten we het er op houden dat hij dit keer niet gewonnen heeft.
Bij Gonzalo ging het zoals het eigenlijk altijd bij hem gaat, het lijkt net alsof je naar een dampartij aan het kijken bent. In het eindspel leek het nog even lastig te worden om remise te maken, maar dat zal wel aan mijn eindspelkwaliteiten liggen. In ieder geval kwam Gonzalo de analyseruimte binnenlopen met de melding dat hij gewonnen had.
Thomas speelde op bord 5 een goede partij. Hij speelde een scherpe opening (het zag eruit als theorie) en wandelde vervolgens over zijn tegenstander heen.
Ook Robert speelde een goede partij, al was het iets minder hard dan bij Thomas. Een rustige opening, klein voordeeltje uitbouwen en vervolgens een eindspel met een loperpaar tegen een loper en een paard heel mooi uitspelen.
René offerde dit keer eens niet een stuk, met als gevolg een snelle remise.
Johan kwam op het achtste bord goed uit de opening. Net toen zijn teamgenoten naar de stelling aan het kijken waren, beging hij een enorme blunder en gaf hij een stuk weg. Daarna was het slechts een kwestie van tijd voor Johan op kon geven.
In de achtste ronde van de KNSB-competitie heeft Homburg 3 gelijk gespeeld tegen Oud Zuylen. Gelukkig stond er niet veel op het spel, want net als de vorige ronde was het spel niet best.
Nikolai verloor op bord 1. Het leek aanvankelijk een typische Nikolai-partij te worden. De opening doet pijn aan je ogen en vervolgens komt hij toch ineens goed te staan. Het enige verschil met de rest van het seizoen was dat hij dit keer blunderde en verloor.
Mark kwam iets minder uit de opening. Een torenoffer bood goede kansen, met twee pionnen en een stuk als compensatie. Toen met een truc ook de kwaliteit teruggewonnen kon worden, leek het helemaal de goede kant op te gaan. Mark dacht echter nog een leuk tussenzetje te kunnen doen voor de toren te slaan, maar miste even dat de toren gewoon weg kon. Daarna was het snel remise.
Over de partij van Harrie gaan we het niet hebben. Zonder commentaar was het al erg genoeg. Laten we het er op houden dat hij dit keer niet gewonnen heeft.
Bij Gonzalo ging het zoals het eigenlijk altijd bij hem gaat, het lijkt net alsof je naar een dampartij aan het kijken bent. In het eindspel leek het nog even lastig te worden om remise te maken, maar dat zal wel aan mijn eindspelkwaliteiten liggen. In ieder geval kwam Gonzalo de analyseruimte binnenlopen met de melding dat hij gewonnen had.
Thomas speelde op bord 5 een goede partij. Hij speelde een scherpe opening (het zag eruit als theorie) en wandelde vervolgens over zijn tegenstander heen.
Ook Robert speelde een goede partij, al was het iets minder hard dan bij Thomas. Een rustige opening, klein voordeeltje uitbouwen en vervolgens een eindspel met een loperpaar tegen een loper en een paard heel mooi uitspelen.
René offerde dit keer eens niet een stuk, met als gevolg een snelle remise.
Johan kwam op het achtste bord goed uit de opening. Net toen zijn teamgenoten naar de stelling aan het kijken waren, beging hij een enorme blunder en gaf hij een stuk weg. Daarna was het slechts een kwestie van tijd voor Johan op kon geven.
Homburg Apeldoorn 3 1986 - Oud Zuylen 1973 4 - 4
1. Nikolai Kabanof 2142 - Jaap vd Tuuk 2151 0 - 1
2. Mark Brussen 2018 - Frans Sanijs 2039 ½ - ½
3. Harrie de Bie 2109 - Dirk Floor 2151 0 - 1
4. Gonzalo Tangarife 2045 - Carol-P. Gouw 1990 1 - 0
5. Thomas Beerdsen 1851 - Huib Olij 1933 1 - 0
6. Robert Verkruissen 1881 - Rob vd Walle 1903 1 - 0
7. René Nijland 1964 - Ton Mackaaij 1870 ½ - ½
8. Johan Engelen 1879 - Hans de Lange 1748 0 - 1
woensdag 24 maart 2010
Homburg Apeldoorn bereikt halve finales KNSB beker
Karel van Delft
Homburg Apeldoorn heeft afgelopen dinsdagavond de halve finales van de KNSB-bekercompetitie bereikt. Dat gebeurde door in een spannende thuiswedstrijd aan het langste eind te trekken tegen het sterke En Passant uit Bunschoten/Spakenburg. De wedstrijd werd met 3-1 gewonnen.
Homburg Apeldoorn speelt principieel met een team van jeugdige spelers. De bekerteamselectie bestaat uit IM Roeland Pruijssers, FM Stefan Kuipers, FM Sjef Rijnaarts, Armen Hachijan en Tom Meurs.
De wedstrijd was zeker geen gelopen race. Op de borden kon het qua stellingen diverse kanten op, maar de jonge Apeldoorners bleken mentaal ijzersterk.
't Andere verslag
Homburg Apeldoorn heeft afgelopen dinsdagavond de halve finales van de KNSB-bekercompetitie bereikt. Dat gebeurde door in een spannende thuiswedstrijd aan het langste eind te trekken tegen het sterke En Passant uit Bunschoten/Spakenburg. De wedstrijd werd met 3-1 gewonnen.
Homburg Apeldoorn speelt principieel met een team van jeugdige spelers. De bekerteamselectie bestaat uit IM Roeland Pruijssers, FM Stefan Kuipers, FM Sjef Rijnaarts, Armen Hachijan en Tom Meurs.
De wedstrijd was zeker geen gelopen race. Op de borden kon het qua stellingen diverse kanten op, maar de jonge Apeldoorners bleken mentaal ijzersterk.
Homburg Apeldoorn - En Passant 3 - 1
1. Roeland Pruijssers 2421 - Hans Böhm (w) 2264 1 - 0
2. Stefan Kuipers 2341 - Manuel Bosboom 2451 ½ - ½
3. Sjef Rijnaarts 2290 - Bruno Carlier 2408 ½ - ½
4. Armen Hachijan 2064 - Dick de Graaf 2151 1 - 0
't Andere verslag
zondag 7 maart 2010
Klinkende 9-1 overwinning op SMB
Sjef Rijnaarts
We speelden vandaag in een sterke opstelling, met op de eerste twee borden Joesopov en Ikonnikov. Na twee uur begon het er op de borden al erg goed voor ons uit te zien en leek een overwinning al aanstaande. Zoals Artur Joesopov het na afloop verwoordde When you have no luck at all, it's impossible to win, om aan te geven dat alles voor ons goed viel. Alleen Merijn van Delft en Arthur van de Oudeweetering wisten niet tot een overwinning te komen. Door deze winst staan we nu op een mooie vierde plaats.
Artur Joesopov had een goede overwinning. Na 15. …,c5?! en 19...., a6? van Krudde was de partij snel beslist. Vyacheslav Ikonnikov had beduidend meer moeite met zijn tegenstander Van Gisbergen en probeerde heel de partij lang een speelstelling te maken (kansen voor beiden). Na 46. …,g4! wist Ikonnikov Van Gisbergen echt in de problemen te brengen en dit was voldoende voor de overwinning. Een aantal mensen vroeg zich toch wel hoe dat was gebeurd met een verschrikkelijke slechte loper op c8. Ilja Zaragatski rekende 14. 0-0-0 goed door en boekte daarmee een keurige overwinning op Klip. Alexandr Kabatianski pakte met zwart snel een openingsvoordeeltje tegen Houben en op zet 31 gaf Houben zomaar een stuk weg. Merijn van Delft wist tegen Aubel een Pirc om te bouwen tot een Spaanse opening. Deze omzetting kostte veel tijd doordat de stelling vergeleken moest worden met de theorie. Deze tijd kwam Merijn van Delft aan het eind tekort, zodat niet meer dan een halfje kon worden behaald. Roeland Pruijssers kreeg een soort Black-Mar Diemer gambiet door Retera voorgeschoteld. Nadat Roeland de pion had geïncasseerd, besloot Retera later tot een onjuist stukoffer. Enkele zetten later kon het puntje genoteerd worden. Ali Bitalzadeh liet geen spaan heel van de Pirc van Van Heeswijk. Na het gek ogende 13. …, Kxd7 gaf hij extra gas en boekte een mooie overwinning. Stefan Kuipers liet bewust een kansrijk torenoffer toe, maar het 18. Pxf8+ van Wustefeld was te vroeg, en daarmee was de aanval praktisch over. Echter het logisch ogende 20. …,Dg4 werd sterk gecounterd door 21.d5! waardoor er weer goede kansen waren voor wit. Na 28. Lb1?? gaf Wustefeld zonder reden een pion weg en vanaf hier werd het van kwaad tot erger. Ik bracht Kurstens snel in de problemen na 13. Pg5!? en na blunder 14. …,d4? kwamen mijn stukken na 15.Pe4! zijn stelling binnenzeilen en was een vlotte overwinning een feit. 14. …,f6 had nog gekund, maar 15. Le2! biedt mooi spel. Arthur van de Oudeweetering wist tegen Koopmans de spanning niet in de stelling te houden en moest na gedwongen dameruil al vlot in remise berusten.
Partijen in pgn
We speelden vandaag in een sterke opstelling, met op de eerste twee borden Joesopov en Ikonnikov. Na twee uur begon het er op de borden al erg goed voor ons uit te zien en leek een overwinning al aanstaande. Zoals Artur Joesopov het na afloop verwoordde When you have no luck at all, it's impossible to win, om aan te geven dat alles voor ons goed viel. Alleen Merijn van Delft en Arthur van de Oudeweetering wisten niet tot een overwinning te komen. Door deze winst staan we nu op een mooie vierde plaats.
Artur Joesopov had een goede overwinning. Na 15. …,c5?! en 19...., a6? van Krudde was de partij snel beslist. Vyacheslav Ikonnikov had beduidend meer moeite met zijn tegenstander Van Gisbergen en probeerde heel de partij lang een speelstelling te maken (kansen voor beiden). Na 46. …,g4! wist Ikonnikov Van Gisbergen echt in de problemen te brengen en dit was voldoende voor de overwinning. Een aantal mensen vroeg zich toch wel hoe dat was gebeurd met een verschrikkelijke slechte loper op c8. Ilja Zaragatski rekende 14. 0-0-0 goed door en boekte daarmee een keurige overwinning op Klip. Alexandr Kabatianski pakte met zwart snel een openingsvoordeeltje tegen Houben en op zet 31 gaf Houben zomaar een stuk weg. Merijn van Delft wist tegen Aubel een Pirc om te bouwen tot een Spaanse opening. Deze omzetting kostte veel tijd doordat de stelling vergeleken moest worden met de theorie. Deze tijd kwam Merijn van Delft aan het eind tekort, zodat niet meer dan een halfje kon worden behaald. Roeland Pruijssers kreeg een soort Black-Mar Diemer gambiet door Retera voorgeschoteld. Nadat Roeland de pion had geïncasseerd, besloot Retera later tot een onjuist stukoffer. Enkele zetten later kon het puntje genoteerd worden. Ali Bitalzadeh liet geen spaan heel van de Pirc van Van Heeswijk. Na het gek ogende 13. …, Kxd7 gaf hij extra gas en boekte een mooie overwinning. Stefan Kuipers liet bewust een kansrijk torenoffer toe, maar het 18. Pxf8+ van Wustefeld was te vroeg, en daarmee was de aanval praktisch over. Echter het logisch ogende 20. …,Dg4 werd sterk gecounterd door 21.d5! waardoor er weer goede kansen waren voor wit. Na 28. Lb1?? gaf Wustefeld zonder reden een pion weg en vanaf hier werd het van kwaad tot erger. Ik bracht Kurstens snel in de problemen na 13. Pg5!? en na blunder 14. …,d4? kwamen mijn stukken na 15.Pe4! zijn stelling binnenzeilen en was een vlotte overwinning een feit. 14. …,f6 had nog gekund, maar 15. Le2! biedt mooi spel. Arthur van de Oudeweetering wist tegen Koopmans de spanning niet in de stelling te houden en moest na gedwongen dameruil al vlot in remise berusten.
SMB 2277 - Homburg Apeldoorn 2424 1 - 9
1. Fitzgerald Krudde 2312 - GM Artur Jussupow 2573 0 - 1
2. FM Stan v Gisbergen 2311 - GM Vyacheslav Ikonnikov 2558 0 - 1
3. FM Hans Klip 2376 - IM Ilja Zaragatski 2469 0 - 1
4. Jaap Houben - IM Alexandr Kabatianski 2425 0 - 1
5. FM Jochem Aubel 2262 - IM Merijn van Delft 2386 ½ - ½
6. FM Joost Retera 2329 - IM Roeland Pruijssers 2433 0 - 1
7. Erik v Heeswijk 2239 - IM Ali Bitalzadeh 2424 0 - 1
8. Carl Wustefeld 2263 - FM Stefan Kuipers 2380 0 - 1
9. Lars Kurstjens - FM Sjef Rijnaarts 2274 0 - 1
10.Cees Koopmans 2121 - IM A. vd Oudeweetering 2321 ½ - ½
Partijen in pgn
Hoeveel kansen kun je missen
Henk Vinkes
Wat de aanloop naar een goede afloop van deze competitie had moeten worden, liep uit op een regelrechte deceptie. Van te voren wisten we uiteraard dat de wedstrijd tegen Max Euwe uit Enschede de te nemen horde was. De tegenstanders waren zich er natuurlijk ook van bewust dat ze na diverse seizoenen van net geen promotie, het nu maar eens moest gaan gebeuren. Maar lopende het seizoen kwamen wij (Homburg Apeldoorn) aan kop en lieten alle andere teams steken en steekjes vallen, terwijl ze op papier sterker waren en zijn. Plaats van handeling was het “inspirerende” gebouw van DGT Projects. Een mooie omgeving om te schaken tussen honderden schaakboeken, schaaksets en schaakklokken. Maar wie zou het meeste profiteren van deze omstandigheden?
De wedstrijd begon voor ons al onder een slecht zonnig gesternte, omdat Holger Lehmann het leuk vond om linea recta naar de oude locatie te lopen, en daarbij mij als teamleider liet blauwbekken in de koude zonnige striemende maartse-wind. Net vijf minuten voordat zijn vlag zou vallen kwam hij binnen. Dat je daarna geen soepel partijtje meer kan spelen was duidelijk. Het uur tijdverschil leek aanvankelijk weer gecompenseerd te worden, maar het kwaad was al geschied. Via een simpele combinatie maakte Bart Konijn het uit en was alle moeite voor niets geweest.
Halverwege de middag zag het er best goed uit voor ons: Tom, Erik en Armen stonden goed, Freddie had gelijk spel en over de andere partijen hoefden we ook niet te klagen. De eerste die het evenwicht uit balans bracht was Freddie door een stuk weg te blunderen. De compensatie was nul komma nul, maar daarom kunnen we nog wel iets proberen. Het bleef bij proberen en het was beter om de partij daarom maar op te geven.
Tom had een prachtige stelling opgebouwd en het was wachten tot het definitief door zou slaan. Zijn tegenstander had er ook al weinig vertrouwen in, maar dan moet nog wel de beslissende knock-out uitgedeeld worden. Maar die bleef uit met als gevolg dat je dan een genadeloze tegenactie kunt verwachten. Tom verloor een kwaliteit maar kon wel een beperkte hoeveelheid aan tegenspel creëren. In de slotstelling staat Tom minder, maar voor de wedstrijd was remise een positief resultaat voor Dr. Max Euwe.
De wedstrijd had nog een wedstrijd kunnen blijven als Armen niet zo vriendelijk was geweest om een stuk in de aanbieding te doen. Hij had Floris van Assendelft totaal overspeeld en het was alleen maar de vraag wanneer hij de partij zou opgeven. Met een pion en een kwal meer zou dat een kwestie van tijd geweest zijn, maar als het al tegenzit in een wedstrijd zal het niet bij één voorval blijven. Armen vergat dat er een ongedekte toren op d1 stond, en daarna kon Floris als triomfator op de zegekar springen en zijn team zou niet lang daarna volgen.
Maarten Beekhuis wilde na de onderhandelingen over de bordvolgorde in Haren aan bord 8 plaats nemen, in de hoop dat we de tegenstander er mee konden verrassen. Hij kreeg Koen Lambrechts tegenover zich, en kon uiteindelijk maar net het hoofd boven water houden. Als je een dag later samen met Fritz kijkt, komt er weer iets van frustratie naar boven als je ziet dat hij op de 35e zet een prachtige kans op groot voordeel heeft gemist. Zoals de partij ging kozen ze beide een kant van het bord om de koning aan te vallen, waarbij Maarten in de tijdnoodfase een kwal moest geven. Maar omdat de wedstrijd geen overwinning meer nodig had voor Max Euwe, volstond een zetherhaling.
Ook Martin van Dommelen kon geen Enschedeese potten breken. Christian Scho behield de gehele partij een miniem voordeeltje maar nergens werd het evenwicht echt verbroken. Toen de klassieke stelling Toren met drie tegen twee pionnen op de koningsvleugel op het bord kwam, begrepen ze beiden dat de partij remise was.
Marcel Boel mocht het als Apeldoornse topscorer opnemen tegen Tim Lammens. De reactie na afloop van de partij was veelzeggend omdat Marcel nu eens een keer niet herinnerd wenste te worden aan een partij. Tim Lammens had hem op een rustige maar wel doelgerichte wijze tot overgave gedwongen. Ik denk niet dat er veel op valt af te dingen, vooral als je de hele partij al met de rug tegen de muur staat.
Valt er dan niets positiefs te melden van deze wedstrijd? Ja, gelukkig toch wel. Erik Smit speelde een puike partij tegen Jochem Snuverink aan het eerste bord. Als je de partij naspeelt zie je nergens een moment waar Snuverink ook maar de minste hoop heeft dat hij iets kan betekenen in deze strijd. Langzaam maar zeker zet Erik zijn stukken op de juiste plek, en zo nu en brengt hij er dan een kleine dreiging bij in de stelling. En Jochem kan alleen maar toekijken hoe hij in de verdediging wordt teruggedrongen. Met een typisch Smitsiaans eindoffensief worden er twee pionnen gewonnen en die zijn genoeg voor de winst in deze partij.
Maar de winst in de wedstrijd ging dus naar Dr. Max Euwe met 5½-2½, wat ook volgens Floris van Assendelft nogal afgetekend was. Maar ja, daar koop je niks voor, dingen gebeuren nu eenmaal op het bord en dat tekent zich af in de eindscore op het formulier. Wij zijn nu van de eerste naar de derde plaats gezakt op de ranglijst omdat En Passant veel meer bordpunten heeft. Soms is het een seizoen voor de ene club en een volgend seizoen gaat de andere flierefluitend door het jaar heen. Alles welbeschouwd, maakt Dr. Max Euwe nu de meeste aanspraak op het kampioenschap, te meer omdat ze nu van beide grootste concurrenten hebben gewonnen. Het zal een zucht van verlichting zijn in Groningen als ze dat ook daadwerkelijk voor elkaar krijgen. Het zal niet de eerste keer zijn dit seizoen dat er een misstap begaan wordt en dan liggen de kapers zeker op de kust te wachten om in het vrijgekomen gat te springen.
Wat de aanloop naar een goede afloop van deze competitie had moeten worden, liep uit op een regelrechte deceptie. Van te voren wisten we uiteraard dat de wedstrijd tegen Max Euwe uit Enschede de te nemen horde was. De tegenstanders waren zich er natuurlijk ook van bewust dat ze na diverse seizoenen van net geen promotie, het nu maar eens moest gaan gebeuren. Maar lopende het seizoen kwamen wij (Homburg Apeldoorn) aan kop en lieten alle andere teams steken en steekjes vallen, terwijl ze op papier sterker waren en zijn. Plaats van handeling was het “inspirerende” gebouw van DGT Projects. Een mooie omgeving om te schaken tussen honderden schaakboeken, schaaksets en schaakklokken. Maar wie zou het meeste profiteren van deze omstandigheden?
De wedstrijd begon voor ons al onder een slecht zonnig gesternte, omdat Holger Lehmann het leuk vond om linea recta naar de oude locatie te lopen, en daarbij mij als teamleider liet blauwbekken in de koude zonnige striemende maartse-wind. Net vijf minuten voordat zijn vlag zou vallen kwam hij binnen. Dat je daarna geen soepel partijtje meer kan spelen was duidelijk. Het uur tijdverschil leek aanvankelijk weer gecompenseerd te worden, maar het kwaad was al geschied. Via een simpele combinatie maakte Bart Konijn het uit en was alle moeite voor niets geweest.
Halverwege de middag zag het er best goed uit voor ons: Tom, Erik en Armen stonden goed, Freddie had gelijk spel en over de andere partijen hoefden we ook niet te klagen. De eerste die het evenwicht uit balans bracht was Freddie door een stuk weg te blunderen. De compensatie was nul komma nul, maar daarom kunnen we nog wel iets proberen. Het bleef bij proberen en het was beter om de partij daarom maar op te geven.
Tom had een prachtige stelling opgebouwd en het was wachten tot het definitief door zou slaan. Zijn tegenstander had er ook al weinig vertrouwen in, maar dan moet nog wel de beslissende knock-out uitgedeeld worden. Maar die bleef uit met als gevolg dat je dan een genadeloze tegenactie kunt verwachten. Tom verloor een kwaliteit maar kon wel een beperkte hoeveelheid aan tegenspel creëren. In de slotstelling staat Tom minder, maar voor de wedstrijd was remise een positief resultaat voor Dr. Max Euwe.
De wedstrijd had nog een wedstrijd kunnen blijven als Armen niet zo vriendelijk was geweest om een stuk in de aanbieding te doen. Hij had Floris van Assendelft totaal overspeeld en het was alleen maar de vraag wanneer hij de partij zou opgeven. Met een pion en een kwal meer zou dat een kwestie van tijd geweest zijn, maar als het al tegenzit in een wedstrijd zal het niet bij één voorval blijven. Armen vergat dat er een ongedekte toren op d1 stond, en daarna kon Floris als triomfator op de zegekar springen en zijn team zou niet lang daarna volgen.
Maarten Beekhuis wilde na de onderhandelingen over de bordvolgorde in Haren aan bord 8 plaats nemen, in de hoop dat we de tegenstander er mee konden verrassen. Hij kreeg Koen Lambrechts tegenover zich, en kon uiteindelijk maar net het hoofd boven water houden. Als je een dag later samen met Fritz kijkt, komt er weer iets van frustratie naar boven als je ziet dat hij op de 35e zet een prachtige kans op groot voordeel heeft gemist. Zoals de partij ging kozen ze beide een kant van het bord om de koning aan te vallen, waarbij Maarten in de tijdnoodfase een kwal moest geven. Maar omdat de wedstrijd geen overwinning meer nodig had voor Max Euwe, volstond een zetherhaling.
Ook Martin van Dommelen kon geen Enschedeese potten breken. Christian Scho behield de gehele partij een miniem voordeeltje maar nergens werd het evenwicht echt verbroken. Toen de klassieke stelling Toren met drie tegen twee pionnen op de koningsvleugel op het bord kwam, begrepen ze beiden dat de partij remise was.
Marcel Boel mocht het als Apeldoornse topscorer opnemen tegen Tim Lammens. De reactie na afloop van de partij was veelzeggend omdat Marcel nu eens een keer niet herinnerd wenste te worden aan een partij. Tim Lammens had hem op een rustige maar wel doelgerichte wijze tot overgave gedwongen. Ik denk niet dat er veel op valt af te dingen, vooral als je de hele partij al met de rug tegen de muur staat.
Valt er dan niets positiefs te melden van deze wedstrijd? Ja, gelukkig toch wel. Erik Smit speelde een puike partij tegen Jochem Snuverink aan het eerste bord. Als je de partij naspeelt zie je nergens een moment waar Snuverink ook maar de minste hoop heeft dat hij iets kan betekenen in deze strijd. Langzaam maar zeker zet Erik zijn stukken op de juiste plek, en zo nu en brengt hij er dan een kleine dreiging bij in de stelling. En Jochem kan alleen maar toekijken hoe hij in de verdediging wordt teruggedrongen. Met een typisch Smitsiaans eindoffensief worden er twee pionnen gewonnen en die zijn genoeg voor de winst in deze partij.
Maar de winst in de wedstrijd ging dus naar Dr. Max Euwe met 5½-2½, wat ook volgens Floris van Assendelft nogal afgetekend was. Maar ja, daar koop je niks voor, dingen gebeuren nu eenmaal op het bord en dat tekent zich af in de eindscore op het formulier. Wij zijn nu van de eerste naar de derde plaats gezakt op de ranglijst omdat En Passant veel meer bordpunten heeft. Soms is het een seizoen voor de ene club en een volgend seizoen gaat de andere flierefluitend door het jaar heen. Alles welbeschouwd, maakt Dr. Max Euwe nu de meeste aanspraak op het kampioenschap, te meer omdat ze nu van beide grootste concurrenten hebben gewonnen. Het zal een zucht van verlichting zijn in Groningen als ze dat ook daadwerkelijk voor elkaar krijgen. Het zal niet de eerste keer zijn dit seizoen dat er een misstap begaan wordt en dan liggen de kapers zeker op de kust te wachten om in het vrijgekomen gat te springen.
Dr. Max Euwe 2211 - Homburg A'doorn 2 2150 5½-2½
1. Jochem Snuverink 2296 - Erik Smit 2208 0 - 1
2. Achim Buendgen 2078 - Freddie vd Elburg 2131 1 - 0
3. Floris v Assendelft 2303 - Armen Hachijan 2072 1 - 0
4. Tim Lammens 2283 - Marcel Boel 2192 1 - 0
5. Bart Konijn 2177 - Holger Lehmann 2185 1 - 0
6. Christian Scho 2166 - Martin v Dommelen 2068 ½ - ½
7. Evert Rademakers 2197 - Tom Meurs 2212 ½ - ½
8. Koen Lambrechts 2191 - Maarten Beekhuis 2130 ½ - ½
SMB 2 - Homburg Apeldoorn 3
(Geen verslag beschikbaar.)
SMB 2 1903 - Homburg Apeldoorn 3 2012 4½-3½
1. Wouter Dinjens 1975 - Nikolai Kabanof 2142 0 - 1
2. Roy van den Hatert 1881 - Thomas Beerdsen 1851 1 - 0
3. Désiré Fassaert 1822 - Harrie de Bie 2109 0 - 1
4. Wouter Knoop 2061 - Mark Brussen 2018 0 - 1
5. Jacques Ottenheijm 1752 - Gonzalo Tangarife 2045 ½ - ½
6. Dennis Jaheruddin 1943 - Nico Zwirs 2087 1 - 0
7. Paul Waenink 2006 - Robert Verkruissen 1881 1 - 0
8. Peter Schut 1785 - René Nijland 1964 1 - 0
maandag 1 maart 2010
Spannende bekerwinst in Enschede
Sjef Rijnaarts
Op de dinsdagavond van 23 februari zijn we met zijn vieren afgereisd naar het verre oosten, Stefan, Roeland en ik met de trein; Tom en Henk (de non-playing captain) met de auto. We hadden besloten geen rare dingen te doen met de opstelling en op sterkte te gaan zitten: Roeland op bord 1, Stefan op 2, ik op 3 en Tom op 4. Dr. Max Euwe besloot tot hetzelfde: Floris van Assendelft op 1, Tim Lammens op 2, Koen Lambrechts op 3 en Bart Konijn op bord 4. Roeland had met de loting wit voor mij en hemzelf geclaimd.
3. Rijnaarts-Lambrechts
Na zeven zetten had ik al een doorslaggevend initiatief en het was een kwestie van mijn stukken in zijn stelling penetreren en af en toe een pionnetje snacken. Dit resulteerde in een vlotte overwinning.
4. Konijn-Meurs
Bart speelde een licht dubieuze opening en het was zaak voor Tom om zijn stelling bij elkaar te houden tot de aanvalsdrift van Bart was overgewaaid om het vervolgens zelf over te nemen. Dit lukte bijzonder goed en Tom stond zeer prettig, maar zag een kwaliteitsoffer over het hoofd. Hierdoor veranderde zijn gezonde stelling in een zinkend vlot. Het vlot zonk toen ook snel en het werd 1-1.
2. Lammens-Kuipers
Tim wist een klein initiatief te ontwikkelen door een bekend pionoffer in het Slavisch. Dit voordeeltje kwam nooit boven een gelijkspel uit en na een kleine misrekening van Stefan moest hij zich nog even nauwkeurig verdedigen in het toreneindspel.
1. Pruijssers-van Assendelft
Roeland zette rustig zijn stelling op met wat ruimtevoordeel. Na een mooie combinatie in het middenspel wist Roeland een goede positie te krijgen. Floris besloot tot de noodgreep met 25. …,f5?! De verwarring was compleet en Roeland wikkelde af naar een eindspel met een stuk meer, maar dat een tikje beter was voor zwart. Na wat miscommunicatie met Stefan (gelukkig minder noodlottig dan bij Sven Kramer) dacht hij voor de winst te moeten gaan. Floris was echter te duidelijk op zoek naar een halfje en offerde zijn toren tegen de enige pion en bouwde een vesting. Toch bleef Roeland plaagzetten produceren en onder druk van de tijd en de stand bezweek Floris. Zijn koning belandde op een verkeerd veld en zo in tempodwang, waarop gelijk een volle toren werd weggeblunderd.
Partijen in pgn
Op de dinsdagavond van 23 februari zijn we met zijn vieren afgereisd naar het verre oosten, Stefan, Roeland en ik met de trein; Tom en Henk (de non-playing captain) met de auto. We hadden besloten geen rare dingen te doen met de opstelling en op sterkte te gaan zitten: Roeland op bord 1, Stefan op 2, ik op 3 en Tom op 4. Dr. Max Euwe besloot tot hetzelfde: Floris van Assendelft op 1, Tim Lammens op 2, Koen Lambrechts op 3 en Bart Konijn op bord 4. Roeland had met de loting wit voor mij en hemzelf geclaimd.
3. Rijnaarts-Lambrechts
Na zeven zetten had ik al een doorslaggevend initiatief en het was een kwestie van mijn stukken in zijn stelling penetreren en af en toe een pionnetje snacken. Dit resulteerde in een vlotte overwinning.
4. Konijn-Meurs
Bart speelde een licht dubieuze opening en het was zaak voor Tom om zijn stelling bij elkaar te houden tot de aanvalsdrift van Bart was overgewaaid om het vervolgens zelf over te nemen. Dit lukte bijzonder goed en Tom stond zeer prettig, maar zag een kwaliteitsoffer over het hoofd. Hierdoor veranderde zijn gezonde stelling in een zinkend vlot. Het vlot zonk toen ook snel en het werd 1-1.
2. Lammens-Kuipers
Tim wist een klein initiatief te ontwikkelen door een bekend pionoffer in het Slavisch. Dit voordeeltje kwam nooit boven een gelijkspel uit en na een kleine misrekening van Stefan moest hij zich nog even nauwkeurig verdedigen in het toreneindspel.
1. Pruijssers-van Assendelft
Roeland zette rustig zijn stelling op met wat ruimtevoordeel. Na een mooie combinatie in het middenspel wist Roeland een goede positie te krijgen. Floris besloot tot de noodgreep met 25. …,f5?! De verwarring was compleet en Roeland wikkelde af naar een eindspel met een stuk meer, maar dat een tikje beter was voor zwart. Na wat miscommunicatie met Stefan (gelukkig minder noodlottig dan bij Sven Kramer) dacht hij voor de winst te moeten gaan. Floris was echter te duidelijk op zoek naar een halfje en offerde zijn toren tegen de enige pion en bouwde een vesting. Toch bleef Roeland plaagzetten produceren en onder druk van de tijd en de stand bezweek Floris. Zijn koning belandde op een verkeerd veld en zo in tempodwang, waarop gelijk een volle toren werd weggeblunderd.
Dr. Max Euwe 2238 - Homburg Apeldoorn 2316 1½-2½
1. Floris v Assendelft z 2303 - Roeland Pruijssers w 2421 0 - 1
2. Tim Lammens w 2283 - Stefan Kuipers z 2341 ½ - ½
3. Koen Lambrechts z 2191 - Sjef Rijnaarts w 2290 0 - 1
4. Bart Konijn w 2177 - Tom Meurs z 2212 1 - 0
Partijen in pgn
zondag 7 februari 2010
Kwartje valt onze kant op
Roeland Pruijssers
Bord 1: Van Delft 2381 – Van den Doel 2580
Voorafgaand aan deze partij was vastgesteld dat Merijn nog één GM nodig had om volledig voor een GM-norm te kunnen gaan. En met Erik als tegenstander werd hier aan voldaan. In het begin was het een nogal tamme partij. Er werden heel wat stukken afgeruild, onder andere de dames, waardoor er een symmetrische pionnenstructuur en gelijke materiaalverhouding tot stand kwam. Zwart leek echter wat druk op de witte koningsstelling te hebben en na een gunstige pionnenruil, werd de strijd opeens dubbelzijdig. Merijn werd misschien iets te gretig en ging wellicht met 41. g4 in de fout. Zwart won een pion en, zo bleek, ook de partij.
Bord 2: Burg 2465 – Kuipers 2340
Stefan heeft met een TPR van 2540 ook een mooie uitgangspositie voor een GM-norm. Het probleem was echter dat hij nog twee GM’s nodig had in de komende vier partijen. De enige kans was om vandaag Van den Doel tegen zich te krijgen, aangezien SMB en LSG geen GM’s hebben, en dan in de laatste ronde tegen Swinkels van Utrecht.
Desalniettemin kwam Stefan goed uit de opening. Rond zet 20 was het duidelijk dat zwart een initiatief had, in een door zwart geliefde Slavische opening, zonder echt tegenspel. Dit tegenspel leek zich daarna te gaan ontwikkelen, maar dat bleek schijn. Zwart kreeg een heerlijk solide stelling en het pionoffer van wit zorgde voor het benodigde winstmateriaal wat zich later in nog een pion uitte en nog weer later in de partij.
Bord 3: Siebrecht 2468 – Van der Stricht 2391
In een volgens mij Dame-Indische opening kwam een bekend pionoffer op het bord dat zorgvuldige door beide speler gespeeld werd. Zwart verdedigde goed tegen het initiatief van zijn tegenstander, waardoor er een totaal gelijke stelling met ongelijke lopers, een symmetrische pionnenstructuur en gelijke materiaalverhouding tot stand kwam. Wit probeerde nog wel een koningsaanval op te zetten, maar wist de remise niet te vermijden.
Bord 4: Broekmeulen 2352 – Kabatianski 2432
Hier werd het een gesloten Siciliaans, waarbij wit het initiatief zocht op de koningsvleugel en zwart op de damevleugel. Het werd echter al gauw duidelijk dat wit de betere kansen had. Zwart offerde hierop een pion, wat in iets meer kansen resulteerde, maar gaf er daarna nog eentje weg, wat wel fataal genoemd kan worden. Wit kwam zelfs drie pionnen voor en maakte dit goed af.
Bord 5: Pruijssers 2428 – Abeln 2329
Dit werd een gebruikelijke 15-zet lange theoretische Caro-Kann variant. Hierna was ik echter out of book en dacht lang na om de juiste voortzetting te vinden. Het resulteerde in een pionoffer in ruil voor initiatief. Omdat de zwarte dame niet echt meedeed was het initiatief tamelijk vervelend en moest er toch nauwkeurig gespeeld worden door zwart om gelijkspel te krijgen. Het ging lange tijd goed, maar na een misrekening in het toreneindspel kon ik een naar mijn idee winnend toreneindspel binnenslepen. Toen ik later nog een pion leek te winnen, werd het 1-0.
Bord 6: Span 2309 – Bitalzadeh 2422
Hier werd het een afruil Koning-Indisch dat door zwart niet goed behandeld werd. Wit had een langdurig initiatief door middel van een sterke zwartveldige loper, maar zwart verdedigde kranig. Wit wist zijn voordeel niet om te zetten in iets concreets, waardoor er uiteindelijk voor remise getekend werd.
Bord 7: Zaragatski 2469 – Sprangers 2248
Wit deed hier in de opening niet veel bijzonders. Zwart leek prima te staan, maar naarmate de partij vorderde, kwam wit steeds beter te staan. De witveldige lopers werden geruild, wat ervoor zorgde dat de witte velden enorm zwak werden. In combinatie met een sterke aanval via de damevleugel van wit, zorgde dit ervoor dat zwart moest capituleren.
Bord 9: Van de Oudeweetering 2321 – Welling 2358
Een Scandinaviër met 2…Pf6. Wit kwam volgens mij ietsje beter uit de opening, maar er kwam nooit enige vorm van voordeel tot stand. Na 27 zetten werd er tot remise besloten.
Bord 10: Van Kerkhof 2223 – Zwirs 2087
Net zoals we in de uitwedstrijd tegen Rotterdam een jonge knaap lieten meespelen (in dat geval de 11-jarige Thomas Beerdsen) werd ook nu een jong talent gevraagd mee te spelen in het eerste van Apeldoorn. Nico Zwirs kwam tegen David van Kerkhof naar mijn idee goed uit de opening zonder al te veel problemen. Er kwam een stelling op het bord waarbij Van Kerkhof de betere loper had, maar die nog niet mee kon laten spelen met de andere stukken. Om dit voor elkaar te krijgen, speelde hij een correcte combinatie met een pionoffer gevolgd door een kwaliteitsoffer in ruil voor flinke schade aan de zwarte koningsstelling, aardig wat matdreigingen en minimaal remise. Het was echter al voorbij. Zwart had geen kans om zich te verdedigen en zo eindigde het debuut van Nico in een nederlaag.
Bord 8: Ondersteijn 2284 – Rijnaarts 2310
Ja, ik heb deze partijbespreking maar voor het laatst bewaard, omdat deze ten eerste ook het laatst klaar was en ten tweede omdat het ook het beslissende punt met zich meebracht. Het lijkt wel traditie, want de laatste paar jaren is er regelmatig in de match tussen HMC en Apeldoorn zo’n beslissende partij geweest. Zo herinner ik me nog Georgios Souleidis – Jan Willem de Jong, een partij waarin Georgios een gewonnen stelling had, maar veel te lang nadacht en in plaats van zettenherhaling toch nog probeerde in een paar seconden de winst te pakken. Helaas viel zijn vlag en kreeg HMC de matchpunten.
In de partij van dit jaar kwam er een middenspel op het bord met meer ruimte voor zwart, maar een betere pionnenstructuur voor wit. Beiden hadden één echt zwakke pion die beiden ook flink onder druk zetten. Het bleef een tijdje vaststaan, totdat wit met 38.g4 een goede winstpoging deed. Zwart verdedigde goed en het leek dat wit uiteindelijk een zetherhaling zou moeten gaan nemen, maar toen kwam de bokzet 45…Df7?. Wit kon toen een eindspel ingaan met een dame en een pion tegen twee torens die met de zwakke pionnen van zwart duidelijk beter was voor wit.
Het stond toen 4,5 – 3,5 voor Apeldoorn met alleen deze partij en bord 1 nog bezig. De score leek zich dus om te buigen tot een 4,5 – 5,5 voor HMC. Maar net toen bord 1 afgelopen was en de score dus 4,5 – 4,5 stond, kwam de jaarlijkse blunder weer tevoorschijn.
Ik stond tussen de twee nog bezig zijnde borden in en was inderdaad bang dat Apeldoorn toch nog gingen verliezen. Ik zag dat Niels Ondersteijn het eindspel prima uitspeelde en de pogingen van Sjef niet veel uithaalden. Dus draaide ik me om richting bord 1 om te kijken of Merijn toch nog remise kon maken. Ik besloot dat het waarschijnlijk niet meer zou gaan gebeuren. Ik draaide me weer om richting de partij van Sjef en toen zag ik opeens dat zwart een trucje in de stelling bracht. Huh?
Wit was iets te ver gegaan in zijn pionnenopmars en moest - zo bleek later - eigenlijk remise afstaan. De zetten werden ook herhaald en toen dacht ik dus: ‘Nou mooi!’ Niels speelde toen door, ging remise uit de weg, en ik had al gezien dat dat niet kon dus ik draaide me haastig om zodat de beide spelers mijn emotionele reactie niet zouden kunnen zien, want als Niels doorspeelde kon Sjef winnen!
Het duurde echter een paar seconden en het was een zware partij geweest, dus ik zat in spanning te wachten totdat Sjef de winnende zet zou spelen waardoor wit a) een dame moest geven of b) mat. Sjef deed de winnende zet. 0-1
Ditmaal is het kwartje onze kant op gevallen in een spannende match met mooie en goede partijen waar veel strijd in zat. Nooit werd echt van de 5-5 afgeweken tot aan de laatste partij. Daarnaast is onze debutant Nico Zwirs weer een mooie ervaring rijker en is Apeldoorn nu definitief uit de degradatiezone, terwijl HMC nog niet veilig is.
Bord 1: Van Delft 2381 – Van den Doel 2580
Voorafgaand aan deze partij was vastgesteld dat Merijn nog één GM nodig had om volledig voor een GM-norm te kunnen gaan. En met Erik als tegenstander werd hier aan voldaan. In het begin was het een nogal tamme partij. Er werden heel wat stukken afgeruild, onder andere de dames, waardoor er een symmetrische pionnenstructuur en gelijke materiaalverhouding tot stand kwam. Zwart leek echter wat druk op de witte koningsstelling te hebben en na een gunstige pionnenruil, werd de strijd opeens dubbelzijdig. Merijn werd misschien iets te gretig en ging wellicht met 41. g4 in de fout. Zwart won een pion en, zo bleek, ook de partij.
Bord 2: Burg 2465 – Kuipers 2340
Stefan heeft met een TPR van 2540 ook een mooie uitgangspositie voor een GM-norm. Het probleem was echter dat hij nog twee GM’s nodig had in de komende vier partijen. De enige kans was om vandaag Van den Doel tegen zich te krijgen, aangezien SMB en LSG geen GM’s hebben, en dan in de laatste ronde tegen Swinkels van Utrecht.
Desalniettemin kwam Stefan goed uit de opening. Rond zet 20 was het duidelijk dat zwart een initiatief had, in een door zwart geliefde Slavische opening, zonder echt tegenspel. Dit tegenspel leek zich daarna te gaan ontwikkelen, maar dat bleek schijn. Zwart kreeg een heerlijk solide stelling en het pionoffer van wit zorgde voor het benodigde winstmateriaal wat zich later in nog een pion uitte en nog weer later in de partij.
Bord 3: Siebrecht 2468 – Van der Stricht 2391
In een volgens mij Dame-Indische opening kwam een bekend pionoffer op het bord dat zorgvuldige door beide speler gespeeld werd. Zwart verdedigde goed tegen het initiatief van zijn tegenstander, waardoor er een totaal gelijke stelling met ongelijke lopers, een symmetrische pionnenstructuur en gelijke materiaalverhouding tot stand kwam. Wit probeerde nog wel een koningsaanval op te zetten, maar wist de remise niet te vermijden.
Bord 4: Broekmeulen 2352 – Kabatianski 2432
Hier werd het een gesloten Siciliaans, waarbij wit het initiatief zocht op de koningsvleugel en zwart op de damevleugel. Het werd echter al gauw duidelijk dat wit de betere kansen had. Zwart offerde hierop een pion, wat in iets meer kansen resulteerde, maar gaf er daarna nog eentje weg, wat wel fataal genoemd kan worden. Wit kwam zelfs drie pionnen voor en maakte dit goed af.
Bord 5: Pruijssers 2428 – Abeln 2329
Dit werd een gebruikelijke 15-zet lange theoretische Caro-Kann variant. Hierna was ik echter out of book en dacht lang na om de juiste voortzetting te vinden. Het resulteerde in een pionoffer in ruil voor initiatief. Omdat de zwarte dame niet echt meedeed was het initiatief tamelijk vervelend en moest er toch nauwkeurig gespeeld worden door zwart om gelijkspel te krijgen. Het ging lange tijd goed, maar na een misrekening in het toreneindspel kon ik een naar mijn idee winnend toreneindspel binnenslepen. Toen ik later nog een pion leek te winnen, werd het 1-0.
Bord 6: Span 2309 – Bitalzadeh 2422
Hier werd het een afruil Koning-Indisch dat door zwart niet goed behandeld werd. Wit had een langdurig initiatief door middel van een sterke zwartveldige loper, maar zwart verdedigde kranig. Wit wist zijn voordeel niet om te zetten in iets concreets, waardoor er uiteindelijk voor remise getekend werd.
Bord 7: Zaragatski 2469 – Sprangers 2248
Wit deed hier in de opening niet veel bijzonders. Zwart leek prima te staan, maar naarmate de partij vorderde, kwam wit steeds beter te staan. De witveldige lopers werden geruild, wat ervoor zorgde dat de witte velden enorm zwak werden. In combinatie met een sterke aanval via de damevleugel van wit, zorgde dit ervoor dat zwart moest capituleren.
Bord 9: Van de Oudeweetering 2321 – Welling 2358
Een Scandinaviër met 2…Pf6. Wit kwam volgens mij ietsje beter uit de opening, maar er kwam nooit enige vorm van voordeel tot stand. Na 27 zetten werd er tot remise besloten.
Bord 10: Van Kerkhof 2223 – Zwirs 2087
Net zoals we in de uitwedstrijd tegen Rotterdam een jonge knaap lieten meespelen (in dat geval de 11-jarige Thomas Beerdsen) werd ook nu een jong talent gevraagd mee te spelen in het eerste van Apeldoorn. Nico Zwirs kwam tegen David van Kerkhof naar mijn idee goed uit de opening zonder al te veel problemen. Er kwam een stelling op het bord waarbij Van Kerkhof de betere loper had, maar die nog niet mee kon laten spelen met de andere stukken. Om dit voor elkaar te krijgen, speelde hij een correcte combinatie met een pionoffer gevolgd door een kwaliteitsoffer in ruil voor flinke schade aan de zwarte koningsstelling, aardig wat matdreigingen en minimaal remise. Het was echter al voorbij. Zwart had geen kans om zich te verdedigen en zo eindigde het debuut van Nico in een nederlaag.
Bord 8: Ondersteijn 2284 – Rijnaarts 2310
Ja, ik heb deze partijbespreking maar voor het laatst bewaard, omdat deze ten eerste ook het laatst klaar was en ten tweede omdat het ook het beslissende punt met zich meebracht. Het lijkt wel traditie, want de laatste paar jaren is er regelmatig in de match tussen HMC en Apeldoorn zo’n beslissende partij geweest. Zo herinner ik me nog Georgios Souleidis – Jan Willem de Jong, een partij waarin Georgios een gewonnen stelling had, maar veel te lang nadacht en in plaats van zettenherhaling toch nog probeerde in een paar seconden de winst te pakken. Helaas viel zijn vlag en kreeg HMC de matchpunten.
In de partij van dit jaar kwam er een middenspel op het bord met meer ruimte voor zwart, maar een betere pionnenstructuur voor wit. Beiden hadden één echt zwakke pion die beiden ook flink onder druk zetten. Het bleef een tijdje vaststaan, totdat wit met 38.g4 een goede winstpoging deed. Zwart verdedigde goed en het leek dat wit uiteindelijk een zetherhaling zou moeten gaan nemen, maar toen kwam de bokzet 45…Df7?. Wit kon toen een eindspel ingaan met een dame en een pion tegen twee torens die met de zwakke pionnen van zwart duidelijk beter was voor wit.
Het stond toen 4,5 – 3,5 voor Apeldoorn met alleen deze partij en bord 1 nog bezig. De score leek zich dus om te buigen tot een 4,5 – 5,5 voor HMC. Maar net toen bord 1 afgelopen was en de score dus 4,5 – 4,5 stond, kwam de jaarlijkse blunder weer tevoorschijn.
Ik stond tussen de twee nog bezig zijnde borden in en was inderdaad bang dat Apeldoorn toch nog gingen verliezen. Ik zag dat Niels Ondersteijn het eindspel prima uitspeelde en de pogingen van Sjef niet veel uithaalden. Dus draaide ik me om richting bord 1 om te kijken of Merijn toch nog remise kon maken. Ik besloot dat het waarschijnlijk niet meer zou gaan gebeuren. Ik draaide me weer om richting de partij van Sjef en toen zag ik opeens dat zwart een trucje in de stelling bracht. Huh?
Wit was iets te ver gegaan in zijn pionnenopmars en moest - zo bleek later - eigenlijk remise afstaan. De zetten werden ook herhaald en toen dacht ik dus: ‘Nou mooi!’ Niels speelde toen door, ging remise uit de weg, en ik had al gezien dat dat niet kon dus ik draaide me haastig om zodat de beide spelers mijn emotionele reactie niet zouden kunnen zien, want als Niels doorspeelde kon Sjef winnen!
Het duurde echter een paar seconden en het was een zware partij geweest, dus ik zat in spanning te wachten totdat Sjef de winnende zet zou spelen waardoor wit a) een dame moest geven of b) mat. Sjef deed de winnende zet. 0-1
Ditmaal is het kwartje onze kant op gevallen in een spannende match met mooie en goede partijen waar veel strijd in zat. Nooit werd echt van de 5-5 afgeweken tot aan de laatste partij. Daarnaast is onze debutant Nico Zwirs weer een mooie ervaring rijker en is Apeldoorn nu definitief uit de degradatiezone, terwijl HMC nog niet veilig is.
HMC Calder 2354 - Homburg Apeldoorn 2398 4½ - 5½
1. GM Erik van den Doel 2580 - IM M. van Delft 2391 1 - 0
2. FM Twan Burg 2465 - FM S. Kuipers 2340 0 - 1
3. IM Geert vd Stricht 2392 - GM S. Siebrecht 2468 ½ - ½
4. FM Jasper Broekmeulen 2352 - IM A. Kabatianski 2432 1 - 0
5. FM Michiel Abeln 2329 - IM R. Pruijssers 2428 0 - 1
6. FM Paul Span 2309 - IM A. Bitalzadeh 2422 ½ - ½
7. CM Remco Sprangers 2248 - IM I. Zaragatski 2469 0 - 1
8. FM Niels Ondersteijn 2284 - FM S. Rijnaarts 2310 0 - 1
9. IM Gerard Welling 2358 - IM A. vd O'weetering 2321 ½ - ½
10. David van Kerkhof 2223 - Nico Zwirs 2087 1 - 0
Abonneren op:
Posts (Atom)