Nadat in de vorige de ronde de strijd om het kampioenschap min of meer beslist lijkt mochten we op 27 maart aantreden tegen Fischer Z voor de eerste van de twee overgebleven wedstrijden. Op papier moest dit een niet al te moeilijk te nemen horde worden, maar er bleek toch nog stevig gestreden te moeten worden.
Bij aanvang was de personele bezetting van het Fischer Z team het grootste probleem: om 13.00 uur toen de wedstrijd begon waren er maar vier spelers aanwezig. Als blijkt dat een van de chauffeurs vergeten was dat er een wedstrijd was deze zaterdag, moet de trein voor drie spelers uitkomst bieden en mag de driver himself de horror van het op tijd komen aangaan op de snelweg.
De eerste resultaten laten niet snel op zich wachten als Holger Lehmann geen zin heeft de gekozen opening door te spelen en hij daarbij wordt geholpen door een gewillige tegenstander die ook niet over veel strijdlust beschikt. Daarom een snelle remise op het eerste bord.
Erik Smit had de avond voorafgaand aan deze wedstrijd gebroken met zijn traditie om niet voor een partij te drinken… Gevolg was een verstoorde nachtrust met symptomen van alcoholische beneveling die daarbij gepaard ging met een moeilijk te vatten slaap. Kwam dat nu even goed uit dat zijn tegenstander de bovengenoemde chauffeur was die alles in het werk stelde om op tijd te komen. Martin wist Erik al een hard onder de riem te steken met de bemoedigende woorden dat zijn tegenstander heus wel 2 minuten voor 2 binnen zou stormen. Het werden 2 minuten na 2 en dat betekende dat Erik de gemiste slaapuurtjes kon inhalen. In no-time was het dus 1½-½.
Daarna was het wachten tot ongeveer 4 uur voor de volgende punten. Maar die kwamen daarna ook snel achter elkaar op het scorebord. Als eerste Martin van Dommelen die Niels Bouton simpel van het bord veegde. Wel met een klein beetje hulp van zijn tegenstander die dacht een pion te winnen, maar getrakteerd werd op een keiharde mataanval.
Niet snel daarna incasseerde Freddie van der Elburg het volle punt omdat Arno Weber zeeën van tijd gebruikte en uiteindelijk niets meer overhad om een verdediging te bedenken. Freddie had de hele middag rustig kunnen nadenken in de tijd van zijn tegenstander, die van alles probeerde om een doorbraak te forceren. Maar hij kon niets vinden en zoals het dan vaak gaat krijg je de kous op de kop. Arno Weber verloor op tijd, maar in zijn stelling zat ook niet meer zoveel muziek. Het was binnen een kwartier 3½-½, dat ging goed.
De volgende score kwam op naam van Marcel Boel die al snel een voordelige stelling wist te bereiken. Omstreeks de 17e-18e zet begint Marcel de zwakheden in de zwarte stelling bloot te leggen en ook hier weer een beetje geholpen door zijn tegenstander die een verpletterende aanval over zich heen krijgt. Het is op de achterste borden prijs schieten want ook Marcel schiet (net als Martin) de zwarte koningsvleugel aan flarden. Het moet een genoegen zijn om uit kiezen welke de mooiste van de matvoeringen is, en waar het meest van genoten kan worden. Met deze winst voor Marcel komen we op 4½ en is de winst binnen.
Dan moeten we toch een punt inleveren omdat Maarten Beekhuis het niet kan bolwerken tegen Bram van Dijk. Zijn stukken staan verspreid over de dame- en koningsvleugel en zijn niet echt het toonbeeld van samenwerking. Alles moet met pijn en moeite bij elkaar gehouden worden en dat kun je op je vingers natellen dat het touwtje vanzelf knapt. Maarten mag voelen wat de spelers van Fischer Z op bord 6 en 8 voelen en wordt genadeloos mat gezet.
De meevaller - als je het zo mag zeggen - komt op het tweede bord waar Armen het mazzeltje van de dag krijgt toegeworpen. Tegen Peewee van Voorthuijsen moet Armen alle zeilen bijzetten om niet onder de voet gelopen te worden, maar krijgt dan pardoes een tegenkans toegeworpen en die hij weer bijna weggooit (volgens Fritz). Zoals het gaat in tijdnood weet ook Peewee de zenuwen niet in bedwang te houden en wint Armen een kwaliteit en niet veel later de partij.
Als laatste is dan Tom Meurs bezig met het verdedigen van zijn stelling. En dat deed hij de hele middag: verdedigen en nog eens verdedigen, maar hij hield stand. Maar om elke keer de juiste zet te vinden gebruikte hij de nodige seconden en minuten en die komen er na de tijdcontrole niet meer bij. Toch wist hij de zaak zo te compliceren dat hij Jos Teeuwen een blunder wist te ontlokken. Het leverde een volle toren op die genoeg had moeten zijn voor winst. Had moeten zijn, want het had Tom te veel tijd gekost en net op het moment dat hij die tijd nodig had, tikten de laatste seconden weg. In die laatste seconden maakte hij de laatste blunder waardoor de stelling opeens toch verloren was. Had hij genoeg tijd gehad, had hij de winst binnen kunnen halen of desnoods remise kunnen forceren.
Een 5½-2½ overwinning die we aan onze stand verplicht waren. Max Euwe noch En Passant maakte een fout en dus gaan we in Groningen zien wie in de laatste ronde de zenuwen het beste in de hand heeft. Ik ga er niet vanuit dat beide teams ons nog een keer goed gezind zijn.
Homburg Apeldoorn 2 2150 - Fischer Z 2104 5½ - 2½Partijen in pgn
1. Holger Lehmann 2185 - Casper Blaauw 2225 ½ - ½
2. Armen Hachijan 2072 - P. v Voorthuijsen 2257 1 - 0
3. Tom Meurs 2212 - Jos Teeuwen 2140 0 - 1
4. Maarten Beekhuis 2130 - Bram van Dijk 2094 0 - 1
5. Erik Smit 2208 - NO 1 - 0 R
6. Marcel Boel 2192 - Robbert v 't Kaar 2078 1 - 0
7. Freddie vd Elburg 2131 - Arno Weber 1995 1 - 0
8. Martin van Dommelen 2068 - Niels Bouton 1939 1 - 0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten