Homburg Apeldoorn derde!

Armen Hachijan

Homburg Apeldoorn is door een 5-5 gelijkspel in de laatste ronde op de derde plek geëindigd in de Meesterklasse. Homburg stond voor de laatste ronde op de gedeelde derde plaats met HMC Calder, maar met minder bordpunten. Doordat HMC echter verloor is Homburg ongedeeld derde geworden.

Doordat Sjef Rijnaarts er zondag niet bij kon zijn had hij zijn partij op zaterdag vooruitgespeeld. Deze partij met zwart tegen Edwin van Haastert won hij, waarmee hij zijn eerste IM norm heeft bemachtigd! Met deze winstpartij zette hij ons ook meteen op een 1-0 voorsprong.

Op bord 1 speelde Roeland met zwart een erg goede partij. Na de opening heeft hij meteen een stuk geofferd, maar doordat zijn tegenstander het offer niet aannam, stond hij de gehele partij een pion voor en won uiteindelijk. Op borden 2 tot en met 5 speelden Ilja Zaragatski, Sebastian Siebrecht en Merijn van Delft snelle remises, geen slechte tactiek als je al met 1-0 voorstaat. Op bord 5 speelde Alexander Kabatianski met zwart tegen Ivo Wantola. Na een geslaagde opening maakte hij een rekenfout en moest daardoor een kwaliteit offeren. Hij wist dat echter recht te trekken en uiteindelijk werd de partij remise. Arthur van de Oudeweetering speelde een erg sterke partij tegen Martin Roobol in een opening die hij al eerder dit seizoen op het bord had en die partij eindigde ook erg goed voor Arthur, net als deze. Arthur stond de gehele partij erg goed en in wederzijdse tijdnoodfase miste hij wel een mat in 1, maar zijn voortzetting was ook ruim voldoende voor de winst. Met deze winst is Arthur de topscorer van ons team met 6 uit 9.

Armen Hachijan speelde op bord 6 met zwart tegen Raoul van Ketel. Armen kwam goed uit de opening, maar na een paar onnauwkeurigheden in het middenspel kwam hij in een slecht eindspel terecht, dat zijn tegenstander goed uitspeelde.

Stefan speelde op bord 8 met wit tegen Arthur Pijpers. Arthur speelde een onbekende variant die Stefan niet kende. Stefan speelde het echter goed en kwam in een stelling met een pion meer terecht, wat heel goed was voor hem. In tijdnood ging het echter mis voor Stefan en daarom moest hij een nul incasseren.

Op bord 10 viel Erik Smit in voor Tom Meurs, die af moest zeggen omdat hij examens heeft. Erik speelde met wit tegen Eelke Wiersma. Hij kwam niet erg goed uit de opening en moest een kwaliteit offeren. Hij had echter niet genoeg compensatie en moest de strijd staken in het eindspel.

Al met al een geslaagd seizoen voor Homburg met een mooie derde plek.

  Homburg Apeldoorn  2368 LSG                 2366 5-5
1.IM R. Pruijssers   2457 FM Michiel Bosman   2347 1-0
2.IM Ilja Zaragatski 2475 IM J-W de Jong      2423 ½-½
3.IM Merijn v Delft  2401 FM Rudy van Wessel  2370 ½-½
4.GM Seb. Siebrecht  2460 IM Mark vd Werf     2441 ½-½
5.IM A. Kabatianski  2411 FM Ivo Wantola      2331 ½-½
6.IM A. vd O'ring    2333 FM Martin Roobol    2332 1-0
7.Armen Hachijan     2181 FM Raoul van Ketel  2306 0-1
8.FM Stefan Kuipers  2374 Arthur Pijpers      2291 0-1
9.FM Sjef Rijnaarts  2292 IM Edwin v Haastert 2428 1-0
0.Erik Smit          2291 IM Eelke Wiersma    2386 0-1

Alle partijen in pgn

Homburg Apeldoorn 2 - LSG 3

(geen verslag)

  Homburg Apeldoorn 2 2031 LSG 3            1992 6-2
1. Thomas Beerdsen    1992 Thomas Thissen   1986 1-0
2. Marcel Boel        2204 Jeroen vd Linden 2082 1-0
3. Freddie vd Elburg  2144 Marcel Wubben    2002 ½-½
4. Maarten Beekhuis   2091 Adinda Serdijn   1992 1-0
5. Mark Brussen       1987 Frans Erwich     1951 1-0
6. Martin v Dommelen  2094 Marcel de Jeu    1960 1-0
7. Anton Weenink      1898 Johan Stins      1896 ½-½
8. Jan den Besten     1836 Quirinius v Dorp 2065 0-1

Afsluiting in mineur

Johan Engelen

De laatste ronde werd gezamenlijk gespeeld in Doetinchem, en er was nog wat om voor te vechten. De eerste plaats was nog niet vergeven, en wij konden met een goed resultaat nog derde worden. De degradanten stonden al vast en mochten tegen elkaar spelen om des keizers baard. Hoe groot de spanning was bij Zevenaar bleek wel uit de ruzie die ze vooraf maakten met wedstrijdleider Paul Ham over de plaatsing van de klokken. Zij voelden zich benadeeld.

Wij waren voltallig aanwezig, terwijl Anton in Apeldoorn mee kon spelen met het 2e team. Hardenberg speelde met twee invallers, en dat zou kansen moeten bieden.

In het begin ging het hard, en het zag er niet goed uit voor ons. Bij Hardenberg kwamen drie spelers ruim te laat, maar Fabian Stotyn had die tijd blijkbaar niet nodig tegen onze Wietze, want na een uur spelen gingen de stukken al weer in het doosje met een nul voor Wietze. Ook Kambiz had een zware pot. Hij speelde met wit en kreeg het Jaenischgambiet tegen zich. Hij speelde niet de beste variant en na vijftien snelle zetten stond hij drie pionnen achter in een stelling zonder enige compensatie. Binnen no time hadden we onze tweede nul te pakken. Gelukkig deed Robert het beter. Hij strafte een zwakke openingsbehandeling van zijn ingevallen tegenstander vakkundig af en mocht het eerste punt voor ons noteren. Henk speelde weer een degelijke Scandinaviër en kwam al snel remise overeen.

Bij Harrie en Nikolai gebeurde nog niet veel, maar René had al na zeven zetten een paard geofferd in het Weens, en kreeg daar prachtig spel voor terug. Bovendien had hij genoeg tijd om er iets moois van te maken. Dit zag er zeer veelbelovend uit. Nico speelde tegen een zeer zwakke invaller maar pakte de stelling uitermate voorzichtig aan. Het zag er dan ook lange tijd niet naar uit dat hij iets kon bereiken.

Na een kleine vier uur spelen werd het hectisch op de borden. Met uitzondering van Nikolai had iedereen tijdproblemen, dus er stond overal wat te gebeuren. Allereerst gebeurde het bij Harrie. In een grote ruilactie dreigde zijn tegenstander een pion te winnen, en daarmee na de tijdcontrole de stelling rustig uit te kunnen melken. Harrie had alleen een leuk trucje ingebouwd en dat leverde prompt een kwaliteit op. Zijn tegenstander gaf direct op. De zon brak door...

Maar niet voor lang. René had zich mee laten slepen in de tijdnood van zijn tegenstander en had zijn prachtige stelling, die totaal gewonnen leek, geheel om zeep geholpen. Toen zijn vlag viel werd er niet eens meer gereconstrueerd, omdat hij op dat moment totaal verloren stond. Een flinke domper voor hem en voor het team. Tegelijkertijd had Nico net voor de tijdcontrole een combinatie gestart die hem een pion op zou moeten leveren, maar tot mijn stomme verbazing ging hij een hele andere (passieve) kant op. Even laten stond hij zelfs een volle toren achter, maar leek hij tot een vesting te kunnen komen. Zijn (zwakke) tegenstander vond echter een manier om zijn dame te offeren op een zodanige wijze dat het resterende pionneneindspel gewonnen was. Daarmee verloren we tevens de wedstrijd. Dat Nikolai uiteindelijk op bijzondere fraaie wijze zijn partij nog wist te winnen was slechts voor de statistieken belangrijk.

Zevenaar wist overtuigend de titel binnen te halen en wij eindigden op de zesde plaats, na een zeer wisselvallig seizoen. We hebben een aantal keren door pure pech net met 4,5 tegen 3,5 verloren, en met iets meer geluk (of kwaliteit) zouden we in de top mee kunnen spelen. Dat moeten we dan volgend seizoen maar aantonen.

Robert Verkruissen werd topscorer met 6 uit 9.

 Homburg Apeldoorn 3 2000 Xidata Hardenberg 2015 3½-4½
1.Harrie de Bie      2077 Ludger Hollmann   2208  1-0
2.Nikolai Kabanof    2056 Johan Offringa    2036  1-0
3.Henk Eleveld       2012 Jens Schulz       2011  ½-½
4.René Nijland       1946 Jan van der Veen  2076  0-1
5.Wietze Nijdam      2099 Fabian Stotyn     2120  0-1
6.Kambiz Sekandar    2042 Richard Hendriks  2145  0-1
7.Robert Verkruissen 1940 Leo Klapwijk      1830  1-0
8.Nico Olivier       1826 Edgar Spanjers    1692  0-1