Krachtsverschil te groot

Roeland Pruijssers

Afgelopen zaterdag was een dag die zorgde voor gemengde gevoelens: de drie teams van Homburg vulden de uitslagpapieren met een winst, een gelijkspel en een verlies. De sfeer was goed. Zoals gewoonlijk werd er weer gespeeld in de kerk aan de Sprengenweg, waarbij de borden dicht op elkaar stonden, maar er daardoor ook een knusse sfeer ontstond die uitmondde in gezelligheid.

Het eerste team van Homburg deed het in het begin goed tegen HSG die overall gemiddeld 150 ratingpunten meer had op elk bord, ook al hadden ze Loek van Wely, Jan Smeets en Erwin l'Ami thuis gelaten. Onze invaller Johan Engelen gaf een minikwal zonder echt veel compensatie, maar bleek van wat ik later gehoord heb toch nog gewonnen gestaan te hebben. Hij miste echter een paard-vorkje en toen was het over. Sjef moest vanaf het begin direct in de buk en werd er geruisloos afgeschoven in een mooie partij van zijn tegenstander. De rest ging tot aan de tijdnoodfase gelijk op. De eerste partij die klaar was, was Alexandr Kabatianski met zwart tegen Wouter Spoelman op bord 5. In een redelijk jonge variant van de Taimanov, kwam hij in een eindspel terecht dat schijnbaar OK was. Hoe en waarom het remise werd, heb ik niet meegekregen. Onze enige GM op bord 1 had een solide stelling bereikt, maar kwam later onder hevig druk te staan. Yasser Seirawan maakte daar mooi gebruik van en won de partij. De partij tussen Robin van Kampen en Arthur op bord 7 was misschien wel de meest interessante partij. Ze kregen een opening op het bord die Arthur schijnbaar ongeveer 20 jaar geleden ook op het bord kreeg en leek, hoewel het heel complex was een kans gemist te hebben op groot voordeel. Robin kwam toen in een gewonnen eindspel terecht, toen door kranig verdedigen van Arthur in een remise-eindspel dat helaas toch nog verloren werd. [filmpje op YouTube] Ali leek gewoon een prima stelling eruit te hebben gesleept tegen Friso Nijboer op bord 4, maar moest zich toch gewonnen geven op een gegeven moment. Stefan had een relatief gelijke stelling op het bord tegen Jop Delemarre op bord 8. Jop toonde zich echter technisch zeer bekwaam en schoof Stefan van het bord af. Langzaamaan ging het dus van kwaad tot erger voor het eerste team van Homburg. Ilja kwam op bord 3 goed uit de opening. Hij kreeg een gelijke stelling dacht ik, zonder al te veel problemen. Maar de zoektocht van Vladimir Chuchelov naar activiteit werd beloond doordat hij zijn paarden actief kreeg, waarna ik alleen maar aan kan nemen dat Ilja onder de druk bezweken is. Ikzelf stond lange tijd goed tegen Daniel Stellwagen op bord 2 en ik meende zelfs een plusje te kunnen claimen. Ik kwam echter in tijdnood en kon het overzicht niet goed meer behouden, waardoor ik na de tijdnoodfase simpelweg een pion achterstond. Ik stribbelde nog wat tegen, maar het was al gedaan.

Dan nu ons enige lichtpuntje. Merijn van Delft op bord 6 stond tegen Ruud Janssen onder druk, maar wist de stelling complexer te maken en uiteindelijk zelfs de rollen om te draaien waardoor Homburg 1 toch nog een winstpartij wist te pakken en de eer gered was. [filmpje op YouTube] Desalniettemin is de score erg groot en was er simpelweg sprake van een te groot krachtverschil.

   Homburg Apeldoorn     2353 - HSG                2505 1½ - 8½
 1.Sebastian Siebrecht   2456 - Yasser Seirawan    2646  0 - 1
 2.Roeland Pruijssers    2415 - Daniel Stellwagen  2630  0 - 1
 3.Ilja Zaragatski       2475 - Vladimir Chuchelov 2598  0 - 1
 4.Ali Bitalzadeh        2437 - Friso Nijboer      2540  0 - 1
 5.Alexandr Kabatianski  2420 - Wouter Spoelman    2554  ½ - ½
 6.Merijn van Delft      2374 - Ruud Janssen       2520  1 - 0
 7.Arthur vd O'weetering 2337 - Robin van Kampen   2447  0 - 1
 8.Stefan Kuipers        2321 - Jop Delemarre      2433  0 - 1
 9.Sjef Rijnaarts        2316 - Henk Vedder        2364  0 - 1
10.Johan Engelen         1977 - Wieb Zagema        2317  0 - 1

Gelukkig gelijkspel

Henk Vinkes

Na een teleurstellend verlopen seizoen in de 1e klasse maakt het 2e team weer zijn opwachting in de 2e klasse. Of we dit jaar weer aanspraak kunnen maken op de kampioenstitel lijkt een illusie. Het team van En Passant steekt qua gemiddelde rating ruim boven de rest uit. Maar dat dat niet alles zegt, bleek al in de eerste ronde toen het team van Max Euwe ze al in het stof lieten bijten.

Onze eerste ronde was min of meer een vervolg van het vorige seizoen. Ruimschoots kansen op een overwinning en die werden helaas niet benut. Omdat Sjef Rijnaarts doorschoof naar het eerste team moeten we het waarschijnlijk in de breedte zoeken qua sterkte. De taak van een degelijke killer op de hogere borden moet nu worden overgenomen door misschien Holger en Armen. Het zal moeten blijken hoe dat uitpakt. Armen nam deze ronde de rol van killer op zich en Holger de rol van degelijkheid.

Holger speelde tegen Kees Nagtegaal en speelde de hele middag verdedigend. Vrijwel de gehele partij kon Nagtegaal bogen op een minuscuul voordeeltje dat in tijdnood een pion voor hem opleverde. Holger bewees dat dat niet genoeg was voor de winst door zijn duidelijk actievere loper. Remise.

Armen speelde weer net als vorig seizoen een attractieve partij. Aanval op de koningsvleugel en zwart die het zoet op de damevleugel probeert te vinden. Als zwart Herman van Engen zijn loper laat insluiten is het pleit beslecht. Wel moet Armen nog even oppassen dat de zwarte stukken niet gevaarlijk worden, maar dat wordt simpel weerlegd.

In een Dame-Indische partij schuift Erik Smit zich langzaam naar een voordelige stelling. Een paard dat de witte stelling binnendringt zorgt voor onrust. Maar als het tijd is om te gaan oogsten stokt de machine. In tijdnood is een kleine aarzeling genoeg om de witte stukken los te laten. Het zwarte paard is opeens hulpeloos en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt. Met twee pionnen minder in het toreneindspel heeft het geen nut om door te spelen.

Vorig seizoen leek Tom Meurs nog podiumvrees te hebben in de eerste ronde, maar nu kan hij uit iets meer ervaring putten op een hoger niveau. Ogenschijnlijk vrij relaxed bouwde hij een goede stelling op. De a- en b-pion werden diep in de zwarte stelling geposteerd. Het net iets te optimistische plan van zwart werd snel om zeep geholpen. De torens hadden geen mogelijkheid om zich terug te trekken en konden ook geen onrust stoken. Een kwaliteitsoffer had geen effect, alleen dat het Tom een gewonnen stelling opleverde.

Vorig seizoen was een mislukt seizoen voor Freddie en dat ging ook nu nog even door. In een Hollandsche partij (Leningrader Systeem) was weinig aan de hand. Manoeuvreren, hier en daar wat stukken ruilen met als resultaat dat veld d5 met daarop een pion het middelpunt van de witte aanval werd. De aandacht om deze verdedigen was ten nadele van de zwarte stelling, die wit dan ook snel verplaatste naar de koningsvleugel. Met het uitvoeren van zijn 40e zet kwam Bij Freddie de klok op -1:00 te staan wat de wedstrijdleider tot de constatering bracht dat hij de tijd had overschreden. Omdat Freddie hem in onzekerheid bracht dat zijn tegenstander de partij moest claimen, ontstond er een vreemde situatie. Geen van de spelers was meer aanwezig toen de wedstrijdleider de stukken begon op te bergen. Niet echt een slimme actie op dat moment. Omdat Peter Goud ook aanwezig was, hem er toch maar even bijgehaald om duidelijkheid te scheppen in deze situatie. Om kort te gaan, de wedstrijdleider bleek gelijk te hebben, maar om dan de stukken op te gaan ruimen was niet goed. Overigens was de stelling verloren voor Freddie, hopelijk kan hij in Groningen het tij eindelijk weer keren.

De Spaanse opening zou iedereen ongeveer twintig zetten uit zijn hoofd moeten kennen, omdat die uit den treure is geanalyseerd. Er zijn vele varianten na ongeveer tien zetten maar ook daarna is het veelal bekend. Marcel Boel was hiermee waarschijnlijk iets beter bekend, want langzaam maar zeker kon hij een voordeeltje in de stelling bouwen. Na ongeveer 30 zetten was het tijd om te oogsten. Zwart mocht de taak van verdediger op zich nemen en Marcel nam dankbaar de stelling in handen. Een mooi samenspel van dame, toren en loper (zeker de moeite van het naspelen waard) resulteerde erin dat uiteindelijk de zwarte loper zielig en alleen ter verantwoording zou worden geroepen door zijn witte naamgenoot. Een mooie winst.

Na diverse seizoenen als invaller en net op de drempel van een hoger team te hebben gespeeld, mag Maarten Beekhuis dan nu als basisspeler zijn opwachting maken in het tweede team. En dat deed hij zoals gewoonlijk weer uitstekend. Soms ondoorgrondelijk, soms gewaagd, maar altijd vol overgave en klaar voor de strijd was het nu ook weer de typische Maarten-partij. Het was deze keer een gewaagde partij die hij net zo goed had kunnen winnen als verliezen. Het werd de tussenoplossing: remise. Zelf laat hij in de analyse zien hoe het allemaal had kunnen lopen.

Martin weet het aan de beslommeringen van de verhuizing dat hij een mindere partij speelde dan normaal. Een kleine “slip of the finger” kostte hem een pion die hij nooit meer terugzag. Daarna had hij totaal geen kans meer op herstel en zwart speelde de stelling soepel naar een overwinning. Martin heeft herstel beloofd!

Al met al mogen we niet klagen met dit gelijke spel, het had slechter kunnen aflopen want daar leek het in de loop van de middag wel op. Daarentegen had het ook goed kunnen gaan als bijvoorbeeld Erik en Maarten hun kleine voordeel hadden kunnen uitbuiten. Laten we het houden op drempelvrees van de 2e klasse, we beloven beterschap!

Homburg Apeldoorn 2 2157 - HSG 2             2054 4 - 4
1.Holger Lehmann    2192 - Kees Nagtegaal    2197 ½ - ½
2.Armen Hachijan    2151 - Herman van Engen  2158 1 - 0
3.Erik Smit         2227 - Wim van der Wijk  2083 0 - 1
4.Tom Meurs         2148 - Klaas Harmsen     2085 1 - 0
5.Freddie vd Elburg 2154 - Vincent Pandelaar 1991 0 - 1
6.Marcel Boel       2179 - Jorgen Henseler   2021 1 - 0
7.Maarten Beekhuis  2107 - Michael de Vos    1982 ½ - ½
8.Martin v Dommelen 2097 - Johan Lindeman    1913 0 - 1

Homburg 3 slacht Promotie

Mark Brussen

Het seizoen is voor Homburg 3 goed begonnen. Vooraf leek het een zware wedstrijd te worden tegen het vorig jaar gedegradeerde Promotie uit Zoetermeer. Maar niets bleek minder waar. Het werd een afstraffing voor het net gedegradeerde Promotie. Toen we na 5 uur spelen de balans op konden maken, stond er 6,5-1,5 op het scorebord.

Deze monsterscore was niet in de laatste plaats te danken aan onze jeugdtalenten op de laatste drie borden: Nico, Robert en Thomas. Thomas was als eerste klaar. In de opening maakte de tegenstander een fout en toen was het snel gedaan. Een mooi debuut, hopelijk gaat het de rest van het jaar net zo goed.

Niet veel later was Gonzalo klaar. De heldere analyse was “Ik had niet meer genoeg stukken om verder te spelen”. Remise dus. Een prima resultaat op het tweede bord.

Daarna volgden er snel twee punten. René speelde zoals we van hem gewend zijn. Dit keer werden er twee boeren geofferd voor zeeën aan ruimte en een grote ontwikkelingsvoorsprong. Tegenstander Van Zetten dacht dit op te lossen door met zijn koning aan de wandel te gaan, maar deze werd op brute wijze net zo lang opgejaagd tot het niet meer te redden was. Een zeer vermakelijke partij.

Nikolai was de volgende. Zo lomp als René speelt, zo ‘degelijk’ speelt Nikolai. De stukken lijken niet van de beginpositie af te komen tot de tegenstander iets te ver gaat en ineens opgerold wordt.

Nico was de volgende. In de opening beging hij een blunder. De tegenstander kon een kwaliteit winnen. Gelukkig was hij iets te inhalig en zette zijn dame vast in de hoek om een volle toren te winnen. De dame kon er echter pas vele zetten later uit na het inleveren van een paar stukken en eigenlijk ook de rest van de stelling. Op de ene blunder na was het een zeer goede partij voor onze tweede debutant.

Mark had aanvankelijk een lastige partij. Ergens ging er een pion verloren, maar met een trucje werd een pion teruggewonnen. Deze pion was echter iets belangrijker: de hele stelling viel uit elkaar. Na een paar zetten vegen kon er opgegeven worden.

Harrie speelde op het eerste bord een goede partij. Ergens werd een pion gewonnen en hij leek het rustig uit te melken. Tot de tegenstander ineens buiten kwam “Ik claim remise”. Euhm…. Waar haal je dat vandaan? Blijkbaar was het drie keer dezelfde stelling. In ieder geval ook volgens de wedstrijdleider. We zijn zelf nog niet helemaal overtuigd, maar lekker boeiend als je met 5,5 – 0,5 voor staat.

Dan ons laatste jeugdtalent, Robert. Na een paar lastige seizoenen, maar wat wil je als je zo jong bent, lijkt het talent nu echt boven te komen. Vandaag was dit echter nog niet genoeg voor de winst. Maar dat verwachtten sommige teamleden ook niet van hem, “Dit eindspel kan zelfs Robert niet meer verliezen”.

Dit brengt ons op de mooie eindstand van 6,5 – 1,5. En dan te bedenken dat het nog meer had kunnen zijn. We hebben er zin in voor de rest van het seizoen.

  Homburg Apeldoorn 3 1954 - Promotie          2064  6½ - 1½
1.Harrie de Bie       2105 - Bernard Bannink   2248   ½ - ½
2.Gonzalo Tangarife   2045 - Jan van den Bergh 2013   ½ - ½
3.Nikolai Kabanof     2075 - Erik Hennink      2041   1 - 0
4.René Nijland        1936 - Maarten v Zetten  1985   1 - 0
5.Mark Brussen        1967 - Ben Ahlers        2124   1 - 0
6.Nico Zwirs          1892 - Henk Noordhoek    2047   1 - 0
7.Robert Verkruissen  1946 - Joost Mostert     2026   ½ - ½
8.Thomas Beerdsen     1667 - Sjaak Sibbing     2027   1 - 0