Gemiste kansen

Henk Vinkes

1e klasse A, 1e ronde

27 september 2008: Het debuut van het 2e team van Homburg Apeldoorn in de 1e klasse en direct mochten we aan de bak. De wedstrijd was tegen SMB uit Nijmegen die gemiddeld 100 punten sterker zijn als het om ELO-rating gaat. Dat wil van te voren natuurlijk niet alles zeggen, maar geeft wel aan dat een klasse hoger spelen ook andere maatstaven met zich mee brengt.

Het was zowaar bijna gelukt om gelijk in de eerste ronde al met de volledige basisopstelling aan te treden maar Martin van Dommelen was twee dagen ziek geweest en voelde zich niet fit genoeg om een paar uurtjes te gaan zitten schaken. Dus werd op de vrijdagavond voor een KNSB-wedstrijd het bijna gebruikelijke scenario uit de schappen gehaald: een invaller zoeken! Omdat Mark nog op terugreis was van zijn vakantie werd Robert gevraagd wat er te regelen was, maar ja zo laat is dat behoorlijk lastig. Uiteindelijk werd Nico Olivier vanuit de Maten ingevlogen om zijn debuut op dit niveau te maken. Dat het invallen niet alleen bij ons kommer en kwel kan zijn bleek de volgende dag: SMB had zelfs drie invallers nodig en dat met verschillende redenen. De een was op vakantie en een ander moest werken, tja de verkeerde datum in de agenda gezet, u begrijpt de gebruikelijke frustratie van een teamleider. Een heerlijk najaarszonnetje bracht ons naar Nijmegen waar in Café Groenewoud zou worden gestreden. Het verloop van de wedstrijd in chronologische volgorde: Marc Jonker speelde tegen Joost Retera een korte remisepartij en als we wedstrijdleider Huub Blom moeten geloven was dat een logische uitslag van deze twee degelijke spelers. Ik denk dat aan deze wijze woorden van Huub eigenlijk weinig toe te voegen valt. Het was daarna het zonnetje buiten opzoeken en daar analyseren, want meer kan een mens zich wensen …

Niet kort daarna werden zij vergezeld door Freddie van der Elburg en Hans Klip. Ook hier werd de vrede snel getekend. Een oerdegelijke opstelling van Freddie gaf Hans Klip weinig mogelijkheden om iets op het bord te toveren. Bij de analyse op het bordes kwamen diverse interessante dingen op het bord maar uiteindelijk zal het een terechte remise zijn geweest.

Misschien geïnspireerd door zonnebadende analyserende schakers of misschien juist jaloers op deze mensen wilde Harrie de Bie zijn Wieckse Witte ook wel buiten genieten. Net als voorgaande twee partijen gebeurde ook hier niets schokkends. De remise werd na 18 zetten een feit. De bestraffende woorden van Huub Blom waren toen wel duidelijk dat we niet een heel seizoen de wit-partijen snel remise moesten geven, want zo win je geen wedstrijden.

Tom Meurs die net terug was van het Europees Kampioenschap en vol verhalen zat kreeg aan het 6e bord een Koningsgambiet voorgeschoteld. Misschien dat het nog een beetje ontbreekt aan ervaring op dat gebied maar het kostte hem veel bedenktijd. Freddie dacht dat er ergens stukwinst te halen was voor Tom, maar Fritz liet zien dat er dan nog altijd gelijkspel was voor wit. Zoals de partij nu verliep kwam Tom steeds verder in de problemen en toen Huub Blom en ondergetekende op hun onderbondniveau zelfs zagen dat er zwarte torens van het bord zouden verdwijnen gaf Tom op. Er was geen eer meer te behalen.

Marcel wist op een relaxte manier een voordelige stelling te bereiken. Het gaat helaas mis bij de afwerking doordat er zo te zien een paar zetten worden omgedraaid. Eerst had de loper op g7 moeten worden geruild en pas daarna met de loper naar h3. Deze fout gaf Wouter Knoop de gelegenheid om wel heel erg vervelend binnen te dringen in de stelling van Marcel. Maar ondanks dat was er een remise mogelijk, maar Marcel speelde te positief en kreeg een mataanval om zijn oren. Daar was geen ontsnappen meer mogelijk. En dat is waarschijnlijk ook de les die we wel vaker zullen tegen komen in deze klasse: fouten worden onherroepelijk afgestraft.

Was er dan iets goeds te melden van deze wedstrijd? Toch wel want Armen wist zijn partij te winnen maar of dat echt soepel ging vind ik lastig te beoordelen. Een moeilijke partij zo te zien die eigenlijk een nederlaag had moeten opleveren maar in tijdnood wist Armen de winst naar zich toe te halen. Zijn tegenstander die wel vaker in grote tijdnood komt wist niet door te stoten en overschreed de bedenktijd. Tenminste … op het moment dat ik dit schrijf heb ik de notatie nog niet kunnen ontcijferen, maar als het allemaal klopt zouden er toch wel 40 zetten gedaan zijn. Maar de wedstrijdleider afgaande op het notatieformulier van Armen dat er maar 39 zetten gedaan waren. Er werd ook niet verder gecontroleerd of dit klopte.

Holger Lehmann kreeg een bekende variant op het bord en wist wat hij de vorige keer toen hij dit speelde tegen Peter Mijnheer verkeerd deed. Nu speelde hij waar het moest Kf8 en kreeg gelijk spel. Maar zoals eerder gezegd op dit niveau moet je wel bewijzen dat het uiteindelijk dan ook gelijk spel is. Een remiseaanbod van Holger werd geweigerd en in plaats van dan maar een stevige verdediging op te bouwen speelde hij zijn dame het vrije veld in. Deze werd echter direct in het nauw gebracht en een misgreep bezegelde het lot van Holger.

Toch waren er ogenschijnlijk kansen voor ons om een redelijk resultaat neer te zetten, alleen ze werden helaas niet benut. Erik speelde een goede partij en bouwde het voordeel zet na zet uit. Maar hij had veel tijd gebruikt en toen de tijdnoodfase kwam zaten er veel tactische trucjes in de stelling. Toch vond hij de juiste combinatie die eigenlijk winst had moeten opleveren. Voor de dame kreeg hij twee torens en een stuk, een mooie deal lijkt me zo. Maar een verkeerde loperzet gaf Fitzgerald Krudde de gelegenheid eeuwig schaak te geven. Een gemiste kans.

Nico Olivier had de taak om Martin van Dommelen te vervangen en deed dat op zich verdienstelijk, ook omdat hij als tegenstander Martine Middelveld vond die ook moest invallen. Het was wel vooral Martine die het spel maakte en Nico moest alle zeilen bijzetten om niet onder de voeten te worden gelopen. Dat lukte aardig en toen de tijdnood zich aankondigde leken alle problemen opgelost. Maar die volgens zijn zeggen vermaledijde tijdnood deed hem de das om. Hij verloor een stuk en nadat meerdere laatste lastige stukken waren verwijderd kon hij gewonnen geven.

Sjef mocht aantreden tegen Dharma Tjiam. Na ongeveer 15 zetten komt hij nogal zeer (zeg maar uitermate) geïrriteerd naar buiten lopen met de mededeling dat hij zojuist in een verloren eindspel terecht is gekomen. Een zet verwisseld en de hele stelling is waardeloos, vindt hij. Het blijkt allemaal toch nog wel mee te vallen en naarmate de partij vordert is Sjef degene die aanspraak mag gaan maken op de winst en hij komt er heel dichtbij. En prachtig paardeindspel is het resultaat dat door Sjef gewonnen had kunnen worden. Het mocht helaas niet zo zijn, Dharma wist het naar remise te schuiven.

Dus een wedstrijd waar toch wel kansen waren maar niet werden benut. Is dat jammer… ja eigenlijk wel omdat dit het sterkst geachte team uit deze poule moet zijn, maar door invallers minder sterk was. En volgens teamleider Joost Retera langzaam op gang komt. Het zal blijken, en ik ga er vanuit dat de nu gemiste kansen een volgende wedstrijd wel benut worden.

    SMB                2199 - Homburg Apeldoorn 2     2158 6½ - 3½
1.  Joost Retera       2270 - Marc Jonker             2313 ½  - ½
2.  Dharma Tjiam       2354 - Sjef Rijnaarts          2281 ½  - ½
3.  Hans Klip          2378 - Freddie van der Elburg  2224 ½  - ½
4.  Vincent Deegens    2241 - Holger Lehmann          2171 1  - 0
5.  Fitzgerald Krudde  2322 - Erik Smit               2200 ½  - ½
6.  Jochem Aubel       2197 - Tom Meurs               2088 1  - 0
7.  Wouter Knoop       2019 - Marcel Boel             2196 1  - 0
8.  Wouter Dinjens     1964 - Armen Hachijan          2061 0  - 1
9.  Cees Koopmans      2134 - Harrie de Bie           2164 ½  - ½
10. Martine Middelveld 2107 - Nico Olivier            1881 1  - 0