Op donderdag 3 december reisden we vanuit alle hoeken van het land af naar Wageningen om te spelen voor de KNSB-beker. Het was de eerste wedstrijd en eigenlijk meteen een pittige. Wageningen speelt al een tijdje verdienstelijk in de 1e klasse, met onder andere Jan Timman. Dat ze met de beker niet zo sterk op konden komen was al zeker, maar zoals we uit ervaring weten, elk bekerduel is lastig, tegen wie dan ook. Nadat ik in Wageningen een verdwaalde Sjef tegenkwam, hebben we toch de speelzaal gevonden. Roeland was daar al en Tom, die in de file stond, kwam gelukkig niet heel erg te laat.
Op alle vier de borden tekende zich meteen een duidelijke strijd af. Roeland had erg veel tijd nodig in de opening en leek ook geen voordeel meer te hebben, mij stond een lange positionele strijd te wachten in de Alapin, Sjef testte vrolijk het ‘boer is boer’-principe uit in het Frans en Tom leek de mist in te gaan in de Anti-Moskou. Nadat Roeland de opening had overleefd kon hij in no time activiteit creëren. Sander moest enkele concessies doen, maar kon wel een tegenaanval opzetten. Dat in combinatie met de tijdnood van Roeland leek erg gevaarlijk. Gelukkig bleef Roeland kalm, wist hij de aanval af te slaan en kon hij vervolgens de winst binnenhalen.
Ondertussen was ik zelf druk bezig met allemaal fraaie plannetjes. Ik meende positioneel iets beter te staan, maar ik had zijn koningsaanval eigenlijk wat onderschat. Ondertussen was er bij Tom erg veel gebeurd, hij stond vanaf het begin erg onder druk en zijn tegenstander offerde een kwaliteit, wat er toch niet prettig uitzag voor Tom. Omdat ik zelf mijn eigen stelling moest redden, zag ik niet goed wat er daarna gebeurde. Maar toen Tom opstond om te kijken hoe de rest ervoor stond, zag ik dat hij gewoon extra materiaal had en dat de aanval van zijn tegenstander was stuk gelopen. Een geruststellende gedachte aangezien ik zelf met de handen in het haar zat te proberen mijn stelling bij elkaar te houden. Sjef stond na de opening naar eigen zeggen best goed. Hij had een pionnetje meegenomen en zijn tegenstander leek niet echt initiatief te kunnen krijgen. Maar je weet hoe dat gaat in de Winawer, je hebt pas gewonnen als je tegenstander mat staat. Opeens kwamen de zwarte stukken de witte stelling binnenvliegen, waardoor Sjef materiaal moest geven om erger te voorkomen. Vervolgens leek zijn tegenstander rustig een mataanval op te zetten, wat zelfs resulteerde in een, gelukkig gemiste, mat in vier. Toen daar opeens de partij klaar was, vermoedde ik dat Sjef had verloren, maar niets was minder waar. Zelf ook enigszins verbaasd zei hij na de partij dat hij maar een kwaliteit had geofferd om de aanval af te slaan en vervolgens maar gewoon zo snel mogelijk met zijn h-pion is gaan rennen. Dat bleek zo goed te werken dat zwart daar geen verdediging meer tegen had en dus op moest geven.
Nu kon ik weer opgelucht ademhalen, aangezien we al 3-0 voor stonden. Zijn koningsaanval had hij omgezet in een toreneindspel met een pion extra en ook nog meer tijd op de klok. Maar gelukkig kon ik nu lekker m’n gang gaan, aangezien we sowieso al gewonnen hadden. Het eindspel was voor mij erg slecht, ik stond niet alleen een pion achter, ook m’n stelling was gewoon inferieur. Mijn enige doel was om met actief en agressief spel te proberen hem in tijdnood te krijgen en daar mijn voordeel uit te halen. Wit speelde het niet optimaal, maar goed genoeg om nog steeds erg goed te staan. Wel kreeg ik een vije h-pion wat mogelijkheden creëerde, en elke pion die geruild kon worden leek een stap dichter bij remise. Vervolgens blunderde hij opeens en kon ik een dame halen ten koste van mijn toren. Ook dat eindspel was nog steeds remise, maar mijn tegenstander was compleet van slag, gaf eerst een pion terug en liet zich toen erg onfortuinlijk mat in 1 zetten.
Al met al dus een erg geflatteerde 4-0 overwinning. Het eerste bord leek gewoon een solide partij, maar ik kan rustig zeggen dat bord 2, 3 en 4 allemaal verloren hebben gestaan en dan overdrijf ik niet. Dus ondanks het ratingverschil heeft Wageningen zich van zijn beste kant laten zien en hadden ze hier eigenlijk meer verdiend.
Sander van Eijk – Roeland Pruijssers (w) 0-1Pgn met alle partijen
Fred Jonker – Stefan Kuipers 0-1
Erwin Oorebeek – Sjef Rijnaarts 0-1
Jeroen Franssen – Tom Meurs 0-1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten